เรื่องสั้น

แสงไฟที่พุ่งตรงมาจากหน้ารถนั้น ทำให้เด็กหนุ่มสองคนที่แอบหลบอยู่หลังพุ่มไม้ขยับตัวชะโงกหน้ามอง นานทีจะมีรถขับผ่านมาตรงนั้น

วรมนถอนใจ “น้ำฟ้า ข้อเสียนิดๆ หน่อยๆ ก็ปล่อยไปเถอะ อย่าเลือกมากเลย เดี๋ยวนี้หาผู้ชายดีๆ ยากเหลือเกิน โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงอย่างเรา” ดลญาดายิ้มเงียบๆ

ทันทีที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นหลังจากดูชื่อที่ขึ้นหราบอกชัดเจนว่าเป็นใคร สินีก็รีบรับสายทันที “สวัสดีค่ะ อาไหมว่าไงคะ”

ขอโทษนะ เมื่อวานมุกโทร.ไปตอนที่เพชรกำลังยุ่ง เลยไม่ได้คุยกันเลย สามเดือนแล้ว ตั้งแต่เพชรออกจากงานไป คิดถึงนะ

โอกาสเช่นนี้หาได้ไม่ง่าย ที่เธอจะได้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ผ้าโบราณเก็ดถวา ที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้า แพรพรรณ และวัตถุโบราณ เครื่องทรงกกุธภัณฑ์อันประมาณค่ามิได้ใน...

ผมชื่อแจ้งเกิดครับ ไม่ใช่ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ ผมตั้งของผมเอง ผมตั้งใจว่าพอจบมหาวิทยาลัยออกไปทำงาน ผมถือว่าผมได้เกิดใหม่ในเวอร์ชันที่ผมจะสร้างชีวิตของต...

ภาพของซี่กรงเหล็กดัดตรงหน้ายังคงเป็นภาพเดียวกับที่ฉันจำได้ เหล็กคดโค้งเคลือบสีดำด้านที่เห็นรอยปูดโปนของฟองสีอันไร้ความประณีต นี่เป็นสิ่งแรกที่ฉันเห็นย...

ผมมองดูภาพถ่ายตอนเด็กของตัวเองอีกครั้งภายหลังจัดงานศพของแม่ผมเสร็จสิ้นลงไป รูปถ่ายรูปเก่าที่ถ่ายเอาไว้สามสิบปีก่อนด้วยกล้องฟิล์มเก่าสภาพไม่สดใสแบบกล้อ...

เสียงหนึ่งเรียกผม ผมหันซ้ายขวาหาต้นเสียงเพียงไม่นาน ฉับพลันทันใดก็รู้สึกราวถูกเหวี่ยงให้ไล่ตามเสียงเรียกที่ดังล่องลอยในอากาศ ผมถูกหอบให้หมุนคว้างที่คว...