กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 14 : ทำหน้าที่เมีย (2)
โดย : ชีวาพร
กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว โดย ชีวาพร เรื่องราวของสองพี่น้องที่ชีวิตแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน คนหนึ่งใบหน้างดงามโดดเด่นเป็นที่ปรารถนาของผู้คน อีกคนใบหน้าสามัญและยังมีชะตากาลกิณีติดตัวมาตั้งแต่เกิด ชีวิตของทั้งคู่จะดำเนินไปในทิศทางใด อ่านเรื่องราวของพวกเธอได้ในเว็บไซต์อ่านเอา anowl.co และเพจ anowldotco
คุณหุ่นได้ไข้อยู่ห้าราตรีอาการก็ทุเลา หากแต่ยามที่นางสายกลับเรือนมาพ่อลูกชายตัวดีกลับมีสีหน้าไม่พอใจ จนคนเป็นแม่อดที่จะฟาดมือลงบนต้นแขนอย่างหมั่นไส้มิได้
“แม่กลับเรือนมามิเพียงไม่เอ่ยถามความ ยังทำหน้าราวกับมิใคร่ให้กลับมันน่าตีนัก”
“มิใช่ว่าแม่ตีฉันไปแล้วหรือจ๊ะ”
“พ่อปราบ!”
นางสายยกมือจะตีคนอีกระลอก ทว่าแก้วกลับยกขันน้ำฝนเข้ามาขัดอย่างเอาใจเสียก่อน คนเป็นแม่จึงทำเพียงมองค้อนพ่อลูกชายตัวดีที่ขยับตัวมาแนบชิดแม่แก้วอย่างมิอายสายตาใคร
“เป็นอย่างไรบ้างแม่แก้ว อยู่เรือนถูกคนพาลรังแกเอาหรือไม่”
รังแก เมื่อได้ยินคำนี้สองแก้มของแก้วก็ร้อนผ่าว ห้าวันที่ผ่านมานี้นี่นับเป็นครั้งแรกที่เธอได้ออกจากหอนอนมาทำกิจอื่นนอกเหนือจากรับอาหารแลอาบน้ำปลดทุกข์ ดวงตากลมช้อนมองไปยังคนตัวโตที่กลายเป็นคนพาลแล้วเม้มริมฝีปากเล็กอย่างเขินอาย หลบสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเขา
“ฉันแสดงความรักต่อเมีย จะเรียกว่ารังแกได้เยี่ยงไรกัน หรือว่าแม่มิอยากได้หลาน”
ดวงตาของแก้วพลันเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกเขินอาย ก่อนหลบหลีกสายตาผู้ใหญ่เดินเข้าหอนอน ปราบเห็นเมียรักเดินเข้าห้องก็เร่งลุกขึ้นเดินตามไปในทันที นางสายมองหนุ่มสาวที่ทำตัวราวกับข้าวใหม่ปลามันทั้งที่อยู่ร่วมเรือนกันมาเกือบปีแล้วส่ายหัวไปมา ก่อนจะลงเรือนไปดูผลหมากรากไม้ในสวนด้านหลัง
ในขณะที่เรือนของนางสายนั้นอบอวลไปด้วยความรักอันแสนอ่อนหวาน เรือนของหลวงโยธาธิบาลก็ร้อนรุ่มดังมีไฟแผดเผา ผกากรองที่ถือว่าตนเป็นคนโปรดยามลับหลังหลวงโยธาธิบาลก็วางท่าใหญ่โตราวกับตนเองเป็นเมียกลางเมือง สร้างความขัดเคืองใจให้คุณพริ้มเป็นอย่างยิ่ง
“คุณพริ้มเจ้าคะ ประเดี๋ยวนี้อีผกากรองมันกำเริบจนแทบไม่เห็นหัวคุณแล้วนะเจ้าคะ คุณจักยอมให้เป็นเยี่ยงนี้หรือเจ้าคะ”
คุณพริ้มกำมือแน่น แม้บนเรือนเธอจะมีอำนาจทว่าก็ยังเป็นรองหลวงโยธาธิบาล เพราะเหตุนี้ทาสเช่นผกากรองจึงได้กล้ากำเริบตีตัวเสมอตน
“กูไม่ยอมแล้วมึงจะให้ทำเยี่ยงไร คุณหลวงท่านโปรดของท่านนัก กูแตะนิดแตะหน่อยหาได้ไม่”
หัวอกคนเป็นเมียกลางเมืองเจ็บปวดเหลือคณาเมื่อนึกถึงภาพในวันวานที่ถูกคนเป็นผัวกระทำอย่างไม่ไว้หน้า
“แต่บ่าวคิดว่ามีวิธีหนึ่งเจ้าค่ะ ที่จะจัดการอีผกากรองมันได้”
“วิธีใดของมึง”
ขวัญ ทาสสาวที่เคยถูกโบยตีจนล้มป่วยเป็นแรมเดือนเพราะผกากรอง ขยับมาประชิดคุณพริ้มแล้วเอ่ยเสียงเบา
“ตอนกลางดึกบ่าวมักเห็นไอ้ทวนมันมาหลบๆ ซ่อนๆ ที่พงหญ้าฝั่งหน้าต่างหอนอนคุณหลวงเจ้าค่ะ”
“ไอ้ทวนมันเป็นคนสนิทคุณหลวง จะมาเฝ้าระวังข้างหอนอนก็มิเห็นแปลกกระไร”
“แปลกตรงที่อีผกากรองมันชอบมาเปลือยกายที่ริมหน้าต่างหอนอนคุณหลวงอย่างไรเล่าเจ้าคะ”
“เปลือยกาย!”
คุณพริ้มยกมือทาบอกอย่างตื่นตระหนก ก่อนจะตรึกตรองคิดแผนการบางอย่างได้
“มึงไปรายงานคุณหลวงว่าช่วงนี้กูฝันร้ายบ่อยๆ พระท่านให้หาบ่าวชายที่มีชื่อเป็นอาวุธมาเฝ้าหน้าหอนอน”
“เจ้าค่ะ”
ผกากรองได้ยินว่าทวนถูกคุณพริ้มเอาตัวไปเฝ้าหน้าหอนอนตามคำทำนายของพระก็ขบกรามแน่น กวาดตามองทั่วทั้งเรือนหลวงโยธาธิบาลบ่าวชายที่มีรูปร่างชวนมองก็มีเพียงนายทวน คุณพริ้มที่แห้งเหี่ยวเพราะคุณหลวงไม่สนใจคงต้องการหาคนไปเติมรสรักให้เป็นแน่
ทำตัวสูงส่ง ยกตนว่าเป็นบุตรีขุนนาง ที่ไหนได้ก็ร่านไม่เลือกเหมือนกัน
ริมฝีปากแดงสดยกยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างเย้ยหยัน เรื่องรสสวาทยากนักที่ใครจะต้านทานไหว เพียงแต่ทวนเป็นทาสชายที่เธอหมายตาเอาไว้จะยอมให้ถูกแย่งชิงไปง่ายๆ เยี่ยงนี้ได้อย่างไรกัน
“คืนนี้ข้ามีงานราชการต้องไปเจรจาที่เรือนพระยาสมบัติยาธิบาล แลอาจจะค้างคืนเสียที่เรือนท่าน คุณพริ้มมิต้องรอรับมื้อเย็น”
“เจ้าค่ะ”
ริมฝีปากของคุณพริ้มยกขึ้นยิ้มอย่างพึงพอใจ หันไปส่งสายตากับบ่าวคนสนิท ก่อนจะปรายมองไปยังทาสสาวที่นั่งบีบนวดให้หลวงโยธาธิบาล หึ!…ในที่สุดแผนการที่เตรียมไว้ก็จะได้ลงมือเสียที
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว : บทส่งท้าย
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 15 : สิ้นรักไร้สวาท (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 15 : สิ้นรักไร้สวาท (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 14 : ทำหน้าที่เมีย (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 14 : ทำหน้าที่เมีย (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 13 : เล่ห์มารยา (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 13 : เล่ห์มารยา (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 12 : มีเงินท่วมหัว มิเท่ามีผัวพระยา (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 12 : มีเงินท่วมหัว มิเท่ามีผัวพระยา (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 11 : ยวนสวาท (3)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 11 : ยวนสวาท (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 11 : ยวนสวาท (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 10 : ยั่วราคะ (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 10 : ยั่วราคะ (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 9 : เปื้อนราคี (3)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 9 : เปื้อนราคี (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 9 : เปื้อนราคี (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 8 : กลรักดอกแก้ว (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 8 : กลรักดอกแก้ว (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 7 : เล่ห์ร้ายผกากรอง (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 7 : เล่ห์ร้ายผกากรอง (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 6 : เพลิงริษยา (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 6 : เพลิงริษยา (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 5 : ไฟรัญจวน (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 5 : ไฟรัญจวน (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 4 : อวลกลิ่นดอกแก้ว (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 4 : อวลกลิ่นดอกแก้ว (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 3 : กรุ่นกลิ่นผกากรอง (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 3 : กรุ่นกลิ่นผกากรอง (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 2 : ดวงบริพัตร (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 2 : ดวงบริพัตร (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 1 : ดวงกาลกิณี (2)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว บทที่ 1 : ดวงกาลกิณี (1)
- READ กรุ่นกลิ่นผกาแก้ว : บทนำ