ฤทัยยักษ์ บทที่ 16.3 : ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก

ฤทัยยักษ์ โดย เวฬุวลี นวนิยายที่อ่านเอานำมาให้อ่านออนไลน์ที่ anowl.co กับเรื่องราวของ ‘ฤทัยมาศ’ ตำรวจสาวที่ต้องเข้าไปสืบคดีที่เชื่อมโยงกับอดีตของเธอที่มีร่วมกับยักษ์หนุ่มจากวัดโพธิ์นามว่า ‘แสงอาทิตย์’ และยังไปเกี่ยวพันกับเบื้องลึกเบื้องหลังของศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้งที่เล่าขานกันมาเนิ่นนาน

ลินินโอดครวญทันทีเมื่อกลับเข้ามานั่งในรถ “ทำไมบริษัทนี้ถึงมีแต่คนใจเย็นเป็นน้ำแข็งได้ขนาดนี้นะ โดนเข้าไปแบบนั้น ยังหน้ายิ้มอยู่ได้”

“พวกเขาไม่ใช่ยักษ์หรอก…เผลอๆ อาจจะเป็นพนักงานดีเด่นด้วยซ้ำ”

ฤทัยมาศหยิบของที่เธอได้มาจากในบริษัท “แต่ยังดีที่เราได้นี่มา”

“อะไรเหรอ” ลินินมองดูอย่างตื่นเต้น

“รูปของพนักงาน คุณดูสิคะ”

ฤทัยมาศส่งรูปให้แสงอาทิตย์ดู เขาจึงเห็นว่าในรูปนั้นเป็นพนักงานที่ยืนเรียงกันอยู่หน้าโกดังขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งมีป้ายชื่อของ บริษัท เจพีอาร์ เทรดดิ้ง เช่นกัน

“ที่นี่น่าจะโรงงาน…หรือไม่ก็เป็นอีกสาขาหนึ่ง เราน่าจะลองไปค้นดูที่นั่นนะคะ”

ฤทัยมาศไม่รู้ตำแหน่งของโรงงานแห่งนี้ แต่ในรูปพอจะเห็นเบาะแสว่าโกดังอยู่ไม่ไกลจากทางด่วน และยังมีตึกขนาดใหญ่ที่มองเห็นอยู่ไกลๆ

สองสาวและยักษ์หนุ่มใช้เวลาหลายชั่วโมงในการขับรถเพื่อวนหาสถานที่ที่คิดว่าน่าจะเป็นโรงงานแห่งนี้ วันต่อมา มัยราพณ์ก็เข้ามาช่วยด้วย จนในที่สุด ทั้งหมดก็ขับไปเจอสถานที่ที่เหมือนกับในรูปภาพอยู่ในจังหวัดที่ไม่ห่างจากกรุงเทพฯ มากนัก

“น่าจะใช่ที่นี่แน่ๆ” ฤทัยมาศพูด หลังจากลองเปรียบเทียบรูปภาพกับสถานที่จริง

โรงงานตั้งอยู่ในรั้วรอบขอบชิด ด้านในมีสำนักงานและโกดังที่ตั้งอยู่ แต่ด้านหน้านั้น มีพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เดินตรวจตราอยู่อย่างแข็งขันสองสามคน

“เดี๋ยวข้าจัดการเอง” มัยราพณ์บอก ก่อนใช้กล้องเป่ายาประจำกายขึ้นมาเพื่อเป่ายาสะกดไปที่ยามเฝ้าโรงงาน ไม่ช้าทั้งหมดก็หลับสนิท ไม่รู้สึกตัวเมื่อยักษ์และคนเดินเข้าไปด้านใน

ด้านในไม่มีคนที่ทำงาน ประตูของอาคารโกดังถูกล็อกด้วยแม่กุญแจขนาดใหญ่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่อาจจะขวางยักษ์ที่มีเรี่ยวแรงมหาศาลได้ แสงอาทิตย์ใช้มือกระแทกเพียงครั้งเดียวแม่กุญแจก็ร่วงลงมากองอยู่ที่พื้น

ฤทัยมาศเดินเข้าไปในโกดัง เห็นผลิตภัณฑ์อาหารเสริมและสินค้าเพื่อสุขภาพมากมายที่วางกองอยู่อย่างไม่เป็นระเบียบมากนัก ตำรวจสาวเข้าไปตรวจดู ก็เห็นถึงความผิดปกติบางอย่าง

“สินค้าพวกนี้หมดอายุ หรือใกล้หมดอายุแล้วทั้งนั้น แล้วดูเหมือนว่าบริษัทจะไม่ได้สนใจที่จะรีบขายเลย” ฤทัยมาศหันมาพูดกับยักษ์และคนอื่นๆ “ฉันว่าธุรกิจจริงๆ ของบริษัทนี้อาจจะไม่ใช่การขายสินค้า…แต่เป็นการฟอกเงิน”

“ฟอกเงิน?”

“ที่ที่ทำให้คอยช่วยให้เงินที่มาจากธุรกิจที่ผิดกฎหมายให้กลายเป็นเงินที่ถูกต้อง” ฤทัยมาศอธิบายกับแสงอาทิตย์

ลินินก็เลยถึงบางอ้ออีกคน “มิน่าล่ะ พนักงานบริษัทที่เราไปหาถึงพยายามทำทุกอย่างไม่ให้เราเอาเรื่องไปบอกกับตำรวจ”

ฤทัยมาศพูดต่อ “ฉันสงสัยว่าสัญชัยอาจจะเป็นหนึ่งในลูกค้าของบริษัทนี้”

ยักษ์และคนแยกย้ายกันเพื่อหาหลักฐานที่จะสาวไปถึงเจ้าของบริษัทแห่งนี้ แสงอาทิตย์กับฤทัยมาศเดินเข้าไปยังสำนักงานที่อยู่ไม่ไกลจากโกดัง ตำรวจสาวเปิดลิ้นชักที่เก็บแฟ้ม พยายามค้นหาเอกสารที่เกี่ยวข้อง

เสียงวัตถุบางอย่างกระทบกันดังอยู่ไม่ไกลจากที่ทั้งสองยืนอยู่ แสงอาทิตย์และฤทัยมาศต่างชะงัก ตำรวจสาวกระชับปืนในมือแน่น ส่วนยักษ์หนุ่มก้าวเข้าไปสำรวจที่มาของเสียง

ร่างของชายคนหนึ่งโผล่ออกมาจากที่ซ่อน เขาใช้ปืนยิงไปที่ยักษ์หนุ่ม แสงอาทิตย์หลบได้ทัน ขณะที่ฤทัยมาศยิงตอบโต้ แสงอาทิตย์เข้าไปคว้าคอชายคนนั้นก่อนชูสูงขึ้นจนปืนของเขาร่วงหล่นและไม่อาจจะใช้อาวุธตอบโต้ได้อีก

แสงอาทิตย์กดร่างชายคนนั้นให้นอนราบอยู่กับพื้น ก่อนที่ฤทัยมาศจะเข้าไปดูหน้าของเขา

หญิงสาวชะงักเมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนั้น เขาคือคนหนึ่งที่อยู่ในรูปที่รมณเคยเอาให้เธอดู ตำรวจสาวจึงรู้ว่าเขาคือหุ้นส่วนอีกคนของสัญชัยและรมณ

“คุณคือหยางใช่มั้ย มาที่นี่ทำไม”

หยางยังทำท่าฮึดฮัด พยายามดิ้นรนแต่ไม่อาจทานแรงของพญายักษ์อย่างแสงอาทิตย์ได้

“กูไม่บอกพวกมึงหรอก!”

แสงอาทิตย์กดแรงมากขึ้น จนชายหนุ่มร้องโอดโอย ไม่นานเขาก็ยอมแพ้ และยอมเปิดปากในที่สุด

“กูมาเอาหลักฐานที่จะไปแบล็กเมล์พวกมัน”

หยางสารภาพว่าเขาเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนที่ทำเว็บพนันออนไลน์กับสัญชัยและรมณ เงินส่วนแบ่งของเขาถูกโอนมาให้ที่บริษัทนี้ ซึ่งทำหน้าที่ฟอกเงินก่อนจะโอนกลับไปที่เขา

เมื่อสัญชัยและรมณตาย หยางคิดที่จะหลบหนีออกนอกประเทศ แต่เพราะเขาต้องการเงินทุน อีกทั้งเขารู้ว่าหากไม่มีอะไรต่อรองแล้ว ปราการจะต้องสั่งให้ตำรวจมาจับตายเขาแน่ๆ เขาจึงย้อนกลับมาที่โรงงานนี้อีกครั้งเพื่อหาหลักฐานที่จะเป็นตัวประกันความปลอดภัยให้กับตนเอง

“แล้วใครเป็นเจ้าของบริษัทที่ร่วมมือกับพวกแก”

“กูไม่รู้ เรื่องเงิน สัญชัยกับปราการเป็นคนดีลกับบริษัทนี้ กูไม่เคยเจอเจ้าของ”

สายตาของหยางบ่งบอกว่าเขาน่าจะยังซ่อนความลับบางอย่างไว้ จนแสงอาทิตย์ใช้แรงกดไปที่ร่างเขามากขึ้นอีก เขาจึงเปิดปากโวยวายบอกว่า “ดูในกระเป๋า ในนั้นมีทัมบ์ไดรฟ์ที่กูเซฟมาจากคอมของที่นี่ มันมีข้อมูลทุกอย่าง”

ฤทัยมาศเห็นว่าหยางน่าจะพูดจริง หล่อนใช้กุญแจมือล็อกตัวเขาไว้ ก่อนที่จะล้วงกระเป๋ากางเกงของหยางและเจอกับทัมบ์ไดรฟ์ตามที่เขาสารภาพ

หยางถูกจับขังไว้ในห้องเก็บของของบ้านของลินิน โดยมีบรรดายักษ์ ขร สัทธาสูร และมัยราพณ์ สลับกันเฝ้า ขณะที่แสงอาทิตย์และฤทัยมาศยังคงขบคิดปริศนาคดีที่ยังไม่สามารถคลี่คลายได้

“สรุปว่า บริษัท เจพีอาร์ เทรดดิ้ง นี่เกี่ยวข้องกับพวกนายสัญชัยจริงๆ แล้วก็น่าจะเกี่ยวกับคดีฆาตกรที่เอาแว่นแก้วสุรกานต์ของคุณมาฆ่าคนด้วย”

“แต่เรายังไม่รู้ว่าเจ้าของบริษัทนี้คือใคร”

“เรื่องนั้นไม่ยากหรอกค่ะ” ฤทัยมาศบอกกับแสงอาทิตย์ “ลองดูนี่เดี๋ยวเราน่าจะรู้รายชื่อเจ้าของ”

ตำรวจสาวเปิดคอมพิวเตอร์ก่อนเสียบทัมบ์ไดรฟ์เพื่อดูข้อมูลข้างใน

ข้อมูลที่หยางได้มา มีทั้งงบการเงินของบริษัท ประวัติการก่อตั้ง ชื่อของเจ้าของคนแรก ไปจนถึงรายชื่อล่าสุดของผู้ถือหุ้น

ฤทัยมาศเปิดดูรายชื่อหุ้นส่วนของบริษัทแล้ว หล่อนก็ชะงักไปทันที

“นี่มัน…”

ลินินเห็นฤทัยมาศชะงักไปนาน ก็อดรนทนไม่ได้ รีบชะโงกหน้ามามองหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วย แล้วก็ชะงักไปอีกคน

“แก…ใช่จริงๆ เหรอ เขาจะเกี่ยวข้องกับยักษ์ฆาตกรนี่จริงๆ เหรอแก”

ฤทัยมาศไม่ตอบ หล่อนได้แต่นิ่งครุ่นคิด พยายามเชื่อมต่อเบาะแสต่างๆ ที่หล่อนค้นหามาทั้งหมด

ศศินพักผ่อนอยู่ที่บ้านวันนี้ หลังจากที่ถูกฤทัยมาศบอกเลิกความสัมพันธ์ นายแพทย์หนุ่มก็ล้มป่วยจนต้องขอลาพักจากหน้าที่ชั่วคราว

คนรับใช้มาแจ้งกับเขาว่าฤทัยมาศมาขอพบเขา ชายหนุ่มแปลกใจ อดีตคนรักไม่ได้ติดต่อเขามานาน อีกทั้งหล่อนกำลังถูกทางตำรวจตามหาตัวอยู่ เขาจึงไม่คิดว่าหญิงสาวจะแวะมาที่นี่

ศศินรีบลงไปที่ห้องรับแขก ฤทัยมาศอยู่ที่นั่นจริงๆ ถึงจะตัดขาดกันไปแล้ว แต่นายแพทย์หนุ่มก็ยังดีใจที่เห็นเธอ

“พี่ต้น…สบายดีใช่มั้ยคะ”

ศศินพยักหน้า “พี่ไม่คิดว่าฤทัยจะมา”

“พอดีฤทัยมีเรื่องที่อยากถามพี่น่ะค่ะ”

นายแพทย์หนุ่มแปลกใจ แต่ก็นั่งลงและรอให้ฤทัยมาศพูดธุระของเธอ

“พี่ต้นเคยรู้จักที่นี่มั้ยคะ”

ตำรวจสาวยื่นรูปของโรงงาน เจพีอาร์ เทรดดิ้ง ให้เขา นายแพทย์หนุ่มหยิบรูปขึ้นมามอง แต่ก็ส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่นะ ฤทัยเอารูปนี้มาจากไหน”

“แปลกมากเลยนะคะที่พี่ต้นไม่รู้จัก” ฤทัยมาศเอ่ยปาก “บริษัทนี้เกี่ยวข้องกับการฟอกเงิน…และมีชื่อพี่ต้นเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ค่ะ”

ศศินชะงัก มองหน้าของฤทัยมาศอย่างไม่คาดคิด