ฤทัยยักษ์ บทที่ 17.1 : บุคคลปริศนาในคืนพระจันทร์เต็มดวง
โดย : เวฬุวลี
ฤทัยยักษ์ โดย เวฬุวลี นวนิยายที่อ่านเอานำมาให้อ่านออนไลน์ที่ anowl.co กับเรื่องราวของ ‘ฤทัยมาศ’ ตำรวจสาวที่ต้องเข้าไปสืบคดีที่เชื่อมโยงกับอดีตของเธอที่มีร่วมกับยักษ์หนุ่มจากวัดโพธิ์นามว่า ‘แสงอาทิตย์’ และยังไปเกี่ยวพันกับเบื้องลึกเบื้องหลังของศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้งที่เล่าขานกันมาเนิ่นนาน
ฤทัยมาศเดินออกมาจากบ้านของศศิน แสงอาทิตย์ที่ซุ่มรอเธออยู่เข้าไปถามทันที
“เป็นยังไงบ้าง เขาทำอะไรคุณหรือเปล่า”
ตำรวจสาวส่ายหน้า ก่อนเล่าให้เขาฟังว่าเธอได้พูดอะไรกับศศินบ้าง
นายแพทย์หนุ่มวางรูปลงบนโต๊ะทันที ‘พี่ยืนยันได้ว่าพี่ไม่รู้จักที่นี่จริงๆ’
ฤทัยมาศไม่คาดคั้นเขา ตำรวจสาวเพียงแต่พูดต่ออย่างนิ่งๆ ‘ถ้าพี่ต้นไม่รู้จักก็ไม่เป็นไร แต่ยังไงพี่ต้นต้องตอบคำถามของตำรวจให้ได้ว่าทำไมชื่อของพี่ต้นถึงไปปรากฏอยู่เป็นผู้ถือหุ้น’
‘ตำรวจงั้นเหรอ’
‘ค่ะ ตำรวจรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และกำลังจะนำกำลังเข้าไปในโรงงานคืนพรุ่งนี้’ ฤทัยมาศย้ำ ยิ่งทำให้ศศินหน้าซีดเผือดลง
‘ฤทัยมาส่งข่าวให้พี่รู้ก่อน ฤทัยช่วยพี่ได้แค่นี้นะคะ’
หญิงสาวบอกกับชายหนุ่ม ก่อนจะบอกลาและออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที
แท้ที่จริงแล้วการมาของฤทัยมาศครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของแผนที่ฤทัยมาศได้บอกกับแสงอาทิตย์ไว้ตั้งแต่ก่อนมา
“คุณแน่ใจเหรอว่ายักษ์ที่ปลอมตัวมาคือคนคนนั้น”
แสงอาทิตย์ถามย้ำกับฤทัยมาศ ตำรวจสาวพยักหน้าอย่างมั่นใจ
“ใช่แน่ๆ คุณดูนี่สิคะ…” ตำรวจสาวยื่นหลักฐานที่เธอเพิ่งถ่ายมาจากบ้านของศศินให้แสงอาทิตย์ดู
พญายักษ์ยอมรับในทันทีหลังจากเห็นหลักฐานชิ้นนั้น
“คราวนี้เราต้องใช้กลศึกแล้วละค่ะ แบบเดียวกับที่ฝั่งของพระรามใช้ในศึกรามเกียรติ์ ฉันขอตั้งชื่อแผนนี้ว่า…แผนล่อยักษ์ออกจากถ้ำ”
ตำรวจสาวยิ้ม คาดหมายว่าแผนของหล่อนจะช่วยจับผู้ที่ปลอมตัวมาปั่นหัวยักษ์ทุกตนได้ในที่สุด
ค่ำคืนวันต่อมา ฤทัยมาศและบรรดายักษ์กลับไปที่โกดังของ บริษัท เจพีอาร์ เทรดดิ้ง อีกครั้ง ทั้งคนและยักษ์ต่างกำลังเฝ้ารอให้ใครบางคนให้ปรากฏตัวออกมา
ถ้าเป็นไปตามแผนที่ตำรวจสาววางไว้ละก็ คนคนนั้นจะต้องมาที่นี่ในคืนนี้แน่ๆ คืนที่พระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างให้เห็นทั่วทั้งบริเวณ
เสียงฝีเท้าก้าวเข้ามาอย่างแผ่วเบา ผู้ที่ก้าวมาใหม่เหมือนกำลังสำรวจตรวจตราอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ไฟในลานกว้างหน้าบริษัทสว่างขึ้น ร่างนั้นชะงักก่อนหันไปตามแสงไฟ
ตำรวจสาวอย่างฤทัยมาศเดินออกมา มั่นใจว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับคนร้ายตัวจริง
“เป็นคุณเองสินะ…ฆาตกรที่เอาแว่นแก้วสุรกานต์ออกไปฆ่าคน”
ร่างนั้นยังคงนิ่งเงียบ ไม่ตอบรับ และก็ไม่ปฏิเสธ
แสงอาทิตย์ก้าวเท้าเดินออกมาเป็นผู้แรก จากนั้น ทศกัณฐ์ และญาติยักษ์ตนอื่นๆ จึงตามมา
ร่างนั้นมองไปยังแสงอาทิตย์ ยิ้มเยาะก่อนเอ่ยคำพูด “ไม่ได้เจอกันนานนะ พญาแสงอาทิตย์”
แสงอาทิตย์ชะงัก มองไปยังร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้า ยังคงนึกไม่ออกว่าเขาเคยพบคนผู้นี้หรือยักษ์ตนนี้เมื่อไหร่
ร่างนั้นหันไปหาฤทัยมาศอย่างข้องใจ “เธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน…”
“ตอนแรกที่ฉันเห็นรายชื่อเจ้าของบริษัทนี้ ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเป็นคุณ…”
ฤทัยมาศนึกย้อนไปถึงเมื่อวันที่เธอเห็นว่าชื่อหุ้นส่วนใหญ่ของ บริษัท เจพีอาร์ เทรดดิ้ง คือ ชื่อของศศิน อดีตคนรักของเธอ ทั้งฤทัยมาศและลินินต่างไม่อยากเชื่อว่านายแพทย์หนุ่มอนาคตไกลอย่างศศินจะพัวพันกับคดีฆาตกรรมได้
“ชื่อเจ้าของบริษัทคือชื่อของพี่ต้น แต่ฉันคิดว่าพี่ต้นไม่น่าจะเป็นคนร้ายแน่ๆ ฉันเลยคิดไปถึงคนที่ใกล้ชิดพี่ต้น คนที่อาจจะเอาชื่อของเขา…มาเป็นเจ้าของบริษัทแต่ในนามได้”
ฤทัยมาศนึกถึงคนที่ศศินทั้งรักทั้งกลัว คนที่มีอำนาจที่จะสั่งเขาได้ แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ “จากนั้น…ฉันก็ไปค้นต่อถึงประวัติของบริษัทนี้ ไม่น่าเชื่อว่าที่นี่มีประวัติย้อนไปได้เป็นร้อยปี”
ร่างที่อยู่ตรงหน้าเธอชะงัก ไม่คาดคิดว่าฤทัยมาศจะสามารถสืบสวนจนรู้ความจริงทั้งหมดได้
“บริษัทนี้…เคยอยู่ในชื่อจิตรการค้า เปิดขึ้นมาในสมัยรัชกาลที่สี่ เจ้าของคนแรกเป็นผู้หญิง…เป็นลูกสาวตระกูลพ่อค้า ที่ทั้งครอบครัวตายไปหมดขณะที่เกิดไฟไหม้ที่ท่าเตียน”
ชื่อจิตรการค้านั่นแหละที่ทำให้ฤทัยมาศเอะใจ หญิงสาวรู้สึกว่าคุ้นกับชื่อนี้มาก่อน หลังจากพยายามคิดอยู่นาน ตำรวจสาวก็จำได้ว่าหล่อนเคยเห็นชื่อนี้ที่ไหน
รูปถ่ายของต้นตระกูลของครอบครัวในบ้านศศิน ฤทัยมาศจำได้รางๆ ว่าในรูปถ่ายของหญิงสาวที่สวยสง่านั้น มีป้ายชื่อของจิตรการค้าอยู่ด้านหลัง
วันที่เธอไปหาศศิน จุดประสงค์แรกของเธอก็คือต้องการไปบอกข่าวกับศศินว่าเธอสืบรู้ความจริงเรื่อง เจพีอาร์ เทรดดิ้ง ส่วนจุดประสงค์ที่สองก็คือ เพื่อไปถ่ายรูปหญิงสาวที่ศศินบอกว่าเป็นต้นตระกูลของครอบครัวที่อุปการะเขาเป็นลูกบุญธรรม
“รูปที่ฉันเจอในบ้านของพี่ต้น…น่าจะเป็นเจ้าของคนแรกของจิตรการค้า ซึ่งหน้าเหมือนคุณยังกับแกะ มองเผินๆ อาจจะพูดได้ว่าเป็นคนคนเดียวกันด้วยซ้ำ แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะคะ เพราะถ้าเธอมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้…เธอก็ต้องอายุมากกว่าร้อยปีแล้ว”
ตำรวจสาวชูรูปภาพในโทรศัพท์มือถือของเธอที่เธอใช้เป็นหลักฐาน “ทั้งหมดที่ฉันเจอ…ทำให้ฉันคิดได้ว่า หากจะมียักษ์ตัวใดตัวหนึ่งที่จะมาใช้ชีวิตปะปนกับมนุษย์ได้ ก็คงไม่มีวิธีไหนที่จะดีไปกว่าการปลอมตัวเป็นลูกสาวในครอบครัวที่ทั้งบ้านตายเพราะไฟไหม้หมดหรอกใช่มั้ยคะ…จากนั้นยักษ์ตัวนี้ก็สืบต่อกิจการมาเรื่อยๆ สร้างความร่ำรวยให้ตัวเองจนถึงปัจจุบัน แต่เพราะเธออาจจะต้องเปลี่ยนตัวตนของตนเอง ทุกๆ เจ็ดสิบหรือแปดสิบปี เพื่อไม่ให้คนสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้มีอายุยืนยาวมากกว่าคนทั่วไป…ดังนั้น เธอก็เลยต้องอุปการะเด็กสักคน เพื่อเป็นลูกบุญธรรม มาช่วยทำธุรกรรมต่างๆ แทนเธอ”
ฤทัยมาศสบตากับคนผู้นั้นก่อนถามตรงๆ “เรื่องที่ฉันพูดนี่ ถูกต้องทั้งหมดใช่มั้ยคะคุณมธุริน”
มารดาของศศิน ผู้หญิงที่สวยสง่าในสายตาของฤทัยมาศเสมอ ในคืนนี้หล่อนก็ยังคงความงาม แต่เป็นความงามที่น่าสะพรึง มธุรินเหยียดยิ้มก่อนกล่าวชมหล่อน
“เก่งนี่ สืบเรื่องทั้งหมดได้ในไม่กี่วัน…เธอคิดได้ก่อนที่พวกยักษ์หน้าโง่พวกนี้จะคิดออกเสียอีก”
แสงอาทิตย์มองหญิงผู้นี้ จริงอย่างที่นางว่า…เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ที่สร้างเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้คือสตรี
สีหน้างงงันของเขาทำให้สตรีผู้นั้นหัวเราะ “จำข้าไม่ได้สินะ…ไม่แปลกหรอก พวกยักษ์ครองเมืองแบบพวกเจ้า คงไม่เคยคิดที่จะนึกถึงยักษ์ที่ไร้ยศไร้ศักดิ์อย่างข้า”
สตรีผู้นั้นกวาดตาไปมองยักษ์ทุกตนที่ยืนอยู่ในที่นั้น แสงอาทิตย์ ทศกัณฐ์ สหัสเดชะ มัยราพณ์ ขร สัทธาสูร และมีฤทัยมาศ เป็นมนุษย์เพียงคนเดียว “พ่อของข้า เคยร่วมรบในศึกระหว่างพญาขรกับพระราม จนตัวตาย พี่ชายทั้งสองของข้าก็ไปร่วมรบในศึกระหว่างสหัสเดชะกับพระราม จนต้องตายตกไปตามกัน”
สายตาของสตรีผู้นั้น ซึ่งบัดนี้ทุกคนรู้แล้วว่านางเป็นนางยักษ์ตนหนึ่งมาหยุดที่ทศกัณฐ์ด้วยแววตาแค้นเคือง
“ครอบครัวข้าทั้งโคตรรับใช้พวกเจ้า ไปร่วมรบจนตัวตายในสงครามที่ไร้ความหมาย สงครามที่เกิดขึ้นจากตัณหาหน้ามืดของยักษ์เพียงตนเดียว…ที่พร่าผลาญชีวิตยักษ์นับแสนนับล้านตน”
ยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่อย่างทศกัณฐ์นิ่งอึ้ง เวลาหลายพันปีที่ผ่านมา ทำให้เขายอมรับความผิดนั้นโดยดุษณี “ถ้าเจ้าแค้นข้า เจ้าก็ควรมาลงกับข้า เหตุใดเจ้าจึงตามล้างผลาญแสงอาทิตย์”
“ก็เพราะแสงอาทิตย์พรากครอบครัวที่เหลืออยู่ของข้าไป…ผัวของข้า ทั้งที่ข้าพยายามขอร้องอ้อนวอนไม่ให้แสงอาทิตย์ส่งเขาออกไปรบ แต่เจ้าก็ยังส่งเขาไปตาย!”
แสงอาทิตย์ชะงัก เขาเริ่มจำได้รางๆ แล้วว่านางยักษ์ตนนี้คือใคร
“เจ้า…นี่เจ้าคือเมียของจิตรไพรี…”
นางยักษ์ตนนั้นหัวเราะอย่างสะใจที่ในที่สุดเขาก็จำหล่อนได้ “จำข้าได้แล้วงั้นหรือ…”
มธุรินจ้องมองยักษ์ทุกตนราวกับต้องการเรียกร้องความยุติธรรมให้กับตัวหล่อนเอง
“เจ้าคงเกลียดที่ตัวเองต้องเป็นตัวร้ายในรามเกียรติ์เสมอ…แต่พญายักษ์อย่างพวกเจ้า ยังมีคนเคารพยกย่อง ยังได้เป็นรูปปั้นในสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ แต่ข้า…นางยักษ์ เรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับข้าล้วนมีแต่ความรังเกียจเดียดฉันท์ นางยักษ์ที่อยู่ในวรรณคดีล้วนหลงหน้ามืดตามัวกับชายที่ไม่รักตนเอง และอกแตกตายเมื่อรักนั้นถูกทศยศ”
นางยักษ์เสียงสั่นเครือเมื่อกล่าวถึงเรื่องราวที่สะเทือนใจตน “แต่เรื่องราวที่แท้จริงของข้าไม่ใช่แบบนั้น… ข้ามีชายที่รักข้า และข้าก็รักเขามาก…มากเสียยิ่งกว่าชีวิต…”
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 22.2 : ยักษ์ไม่สิ้นฤทธิ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 22.1 : ยักษ์ไม่สิ้นฤทธิ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 21.2 : เมื่อถึงคราวถอดดวงใจ
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 21.1 : เมื่อถึงคราวถอดดวงใจ
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 20.2 : รสรักในบทกลอน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 20.1 : รสรักในบทกลอน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 19.2 : ล้มยักษ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 19.1 : ล้มยักษ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 18.2 : ความเคียดแค้นของการสูญเสีย
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 18.1 : ความเคียดแค้นของการสูญเสีย
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 17.2 : บุคคลปริศนาในคืนพระจันทร์เต็มดวง
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 17.1 : บุคคลปริศนาในคืนพระจันทร์เต็มดวง
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 16.3 : ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 16.2 : ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 16.1 : ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 15.2 : รักที่กลับคืน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 15.1 : รักที่กลับคืน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 14.2 : ศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้ง (อีกหน)
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 14.1 : ศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้ง (อีกหน)
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 13.2 : หรือจะมีมือที่สาม
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 13.1 : หรือจะมีมือที่สาม
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 12.2 : เบื้องหลังศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้ง
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 12.1 : เบื้องหลังศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้ง
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 11 : ความจริงจากยูทูบเบอร์สาว
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 10.2 : เจ้าชู้ยักษ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 10.1 : เจ้าชู้ยักษ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 9 : พลพรรคยักษ์วัดโพธิ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 8.2 : ยักษ์แสงอาทิตย์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 8.1 : ยักษ์แสงอาทิตย์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 7.2 : บทตัวร้ายที่ข้าไม่อยากเป็น
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 7.1 : บทตัวร้ายที่ข้าไม่อยากเป็น
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 6.2 : ผู้รอบรู้แห่งท่าเตียน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 6.1 : ผู้รอบรู้แห่งท่าเตียน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 5 : อาวุธที่หายไป
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 4.2 : คดีที่มียักษ์เป็นผู้ต้องสงสัย
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 4.1 : คดีที่มียักษ์เป็นผู้ต้องสงสัย
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 3.2 : หรือเป็นเพียงแค่ความฝัน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 3.1 : หรือเป็นเพียงแค่ความฝัน
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 2.2 : เพื่อนวัดโพธิ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 2.1 : เพื่อนวัดโพธิ์
- READ ฤทัยยักษ์ บทที่ 1 : ยักษ์สองฝั่งแม่น้ำ