ฤทัยยักษ์ บทที่ 8.2 : ยักษ์แสงอาทิตย์

ฤทัยยักษ์ โดย เวฬุวลี นวนิยายที่อ่านเอานำมาให้อ่านออนไลน์ที่ anowl.co กับเรื่องราวของ ‘ฤทัยมาศ’ ตำรวจสาวที่้องเข้าไปสืบคดีที่เชื่อมโยงกับอดีตของเธอที่มีร่วมกับยักษ์หนุ่มจากวัดโพธิ์นามว่า ‘แสงอาทิตย์’ และยังไปเกี่ยวพันกับเบื้องลึกเบื้องหลังของศึกยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้งที่เล่าขานกันมาเนิ่นนาน

ฤทัยมาศอดที่จะเขินไม่ได้เมื่อฟังมาถึงตอนนี้

เขินอะไรก็ไม่รู้…ตัวนางเอกในเรื่องเล่าของแสงอาทิตย์ก็ไม่ใช่หล่อนสักหน่อย แต่บทรักหวานซึ้งที่แสงอาทิตย์เล่าให้หล่อนฟัง ก็ทำให้ใบหน้าของหล่อนแดงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

ชายหนุ่มหันมาหาเธอ และตั้งข้อสังเกต “นั่น…คุณหน้าแดงงั้นเหรอ”

“เปล่าซะหน่อย” ฤทัยมาศแก้ตัวเป็นพัลวัน แสงอาทิตย์ยิ้ม ก่อนยักษ์หนุ่มจะเอาหน้ามาใกล้เธอ

ฤทัยมาศรีบถอยกรูดจนเกือบจะตกโซฟาที่นั่งอยู่ แต่ก็ทำให้แสงอาทิตย์ยิ่งเอาหน้าเข้ามาใกล้หล่อนมากขึ้นไปอีก ฤทัยมาศตัดสินใจลุกขึ้นและถอยไปนั่งอยู่ที่อีกมุมหนึ่ง

“แล้วไงต่อ… ฉันไม่เห็นว่าคุณกับผู้หญิงคนนั้นจะมีปัญหาอะไรกันได้ ในเมื่อสวีตหวานกันซะขนาดนั้น”

รอยยิ้มบนใบหน้าของแสงอาทิตย์หายไป สีหน้าของเขาเงียบขรึมลง ก่อนจะตอบฤทัยมาศกลับไปว่า “ปัญหาก็คือ…สิ่งที่ผมเป็นอยู่ ทำให้ผมไม่สามารถที่จะคบหาเธออย่างเปิดเผยได้ จนพ่อของเธอบังคับให้เธอไปแต่งงานกับคนอื่น… ”

แสงอาทิตย์จำได้ว่าเฟืองมายมาร้องไห้กับเขาในวันหนึ่ง หญิงสาวไม่ได้เล่ารายละเอียดว่าพ่อกับหล่อนทะเลาะกันอย่างไร แต่รอยแดงช้ำบนแก้มของหล่อนก็บ่งบอกได้ว่าความขัดแย้งนั้นรุนแรงมากแค่ไหน

“พ่อไม่ฟังฉันเลยพี่แสง…พ่อยืนยันว่าอย่างไรเสีย ฉันก็ต้องแต่งงานกับคนที่พ่อเลือกให้”

เสียงสะอื้นของหญิงคนรักทำให้ยักษ์หนุ่มตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว

“ให้พี่ไปหาพ่อของเอ็งเถอะ”

“อย่าพี่” เฟืองมายห้ามปราม “ฉันกลัว…ถ้าวันหนึ่งคนรู้ว่าพี่เป็นใคร พี่จะเดือดร้อน”

แสงอาทิตย์กัดฟันกรอด ยักษ์อย่างเขาที่มีอิทธิฤทธิ์มากมาย แต่กลับไม่สามารถทำดั่งที่ใจตนเองปรารถนา

“ยังไงพี่ก็ไม่มีวันยอมให้เอ็งเป็นของคนอื่นหรอกเฟืองมาย ไปกับพี่นะ ไปในที่ที่ไม่มีใครจะตามหาเราเจอ”

ดวงตาของเฟืองมายไหวระริกเมื่อได้ยินคำขอดังกล่าว แต่ในไม่ช้า หญิงสาวก็ยอมรับว่านี่อาจทางเลือกที่ดีที่สุด

“แล้วเราจะหนีไปไหนกันดีล่ะพี่”

เมื่อหญิงคนรักถามขึ้นมา ยักษ์หนุ่มก็จนในคำตอบ เขาไม่เชี่ยวชาญโลกมนุษย์ โลกที่เขาเคยเห็นก็มีเพียงพื้นที่แถววัดโพธิ์เท่านั้น

ยังดีที่ในที่สุดเฟืองมายก็นึกขึ้นมาได้ว่าหล่อนมีญาติห่างๆ อยู่ที่เมืองจันท์ ที่น่าจะยอมให้หล่อนกับเขาไปพักพิงได้ชั่วคราว

“ฉันลองไปถามที่ท่าเรือแล้ว เราต้องเดินทางภายในคืนพรุ่งนี้ แต่ไต้ก๋งเรือเรียกเงินแพงอักโข เราต้องหาเงินไปจ่ายเขาให้ทันก่อนเรือจะออก”

นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่แสงอาทิตย์ไม่เคยคิดมาก่อน ในโลกมนุษย์ เงินเป็นสิ่งที่จะสรรหาของต่างๆ ที่เขาและคนรักต้องการได้ ตราบใดที่เขาไม่ได้มีสิ่งนี้ อำนาจวิเศษต่างๆ ที่เขามีก็อาจจะหมดความหมาย

บุคคลเดียวที่เขาหันหน้าไปปรึกษาตอนนั้นคือเพื่อนยักษ์อย่างมัยราพณ์ ซึ่งท่าทางตกใจไม่น้อยกับแผนการดังกล่าว แต่ด้วยนิสัยที่เคร่งขรึม ไม่ยุ่งเรื่องของใคร ยักษ์หนุ่มจากวังบาดาลจึงทักท้วงแค่ว่า

“เจ้าแน่ใจแล้วหรือแสงอาทิตย์…ถ้าออกจากวัดไป เจ้าก็ไม่ได้เป็นทวารบาลรักษาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บุญบารมีที่เคยสร้างไว้ก็มีแต่จะลดน้อยเสื่อมถอยลง แล้วเจ้าเองจะปรับตัวกับชีวิตมนุษย์ได้จริงหรือ”

“ข้าเองก็ไม่รู้” แสงอาทิตย์สารภาพ “ข้ารู้แต่ว่า…ข้ารักเฟืองมาย และข้าไม่อาจที่จะทนเสียนางไปได้”

มัยราพณ์ถอนใจ ในใจก็เป็นห่วงเพื่อนยักษ์ ขณะที่อีกในใจหนึ่งก็นึกเสียดายที่ตนเองถอดดวงใจแล้ว จึงไม่สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกรักแบบที่แสงอาทิตย์รู้สึกได้

“หากเจ้าตัดสินใจแล้ว ข้าเองก็ไม่รู้จะพูดสิ่งใดได้อีก ส่วนเรื่องเงิน…ข้าว่าเจ้าน่าจะลองไปหาลุงของเจ้าดู”

แสงอาทิตย์ชะงัก “เจ้าหมายถึง…ทศกัณฐ์งั้นหรือ”

มัยราพณ์พยักหน้า “ข้าเคยได้ยินว่ายักษ์ฟากขะโน้น ทั้งทศกัณฐ์และสหัสเดชะมีทรัพย์สมบัติมากมาย ยิ่งเจ้าก็เป็นหลานแท้ๆ ของทศกัณฐ์ ก็น่าจะพอเอ่ยปากหยิบยืมได้ไม่ใช่หรือ”

ยักษ์หนุ่มมองข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปเห็นพระปรางค์ของวัดอรุณฯ ที่อยู่ไม่ไกลจากสายตา พลางวาดหวังถึงการเริ่มต้นชีวิตใหม่เฉกเช่นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง

เสียงโทรศัพท์มือถือของฤทัยมาศดังขึ้นมา จนทำให้หญิงสาวต้องหยุดการรับฟังเรื่องราวของแสงอาทิตย์ไว้ที่ตรงนั้น

ตำรวจสาวเห็นชื่อผู้ที่โทร.เข้ามา หญิงสาวเลยลุกออกไปคุยในอีกมุมหนึ่ง

“ว่าไงจ่า”

จ่ากุศลพูดขึ้นมาทันทีอย่างร้อนใจ “หมวด นี่หมวดยังอยู่กับผู้ชายคนนั้นอยู่หรือเปล่า”

ฤทัยมาศชะงัก หันไปมองแสงอาทิตย์ และพูดเสียงเบาลงด้วยสัญชาตญาณ “อยู่…ทำไม จ่ามีอะไรงั้นเหรอ”

“ทีมสืบสวนเพิ่งเจอคลิปวิดีโอที่ถ่ายเห็นผู้ต้องสงสัยจากกล้องหน้ารถที่จอดทิ้งไว้อยู่บริเวณที่เกิดเหตุ เดี๋ยวผมส่งไปให้หมวดดูนะครับ”

พูดจบ ก็มีเสียงสัญญาณข้อความส่งเข้ามาในมือถือของหล่อน ฤทัยมาศรีบกดดู แล้วก็นิ่งงันไปในทันที

ชายที่เดินเข้าไปในบริษัทของนายสัญชัยก่อนหน้าที่พ่อของหล่อนจะตามเข้าไปก็คือ…แสงอาทิตย์

แสงอาทิตย์อยู่ในที่เกิดเหตุในวันที่พ่อของหล่อนตาย!