ชะตารัก…กิตะซะว่า แด่เจ้าของร้านกาแฟทุกท่าน

ถ้าชีวิตต้องเลือกทางเดินซึ่งมาพร้อมรับผิดชอบในชีวิตของคนอื่น ชีวิตที่มีความรู้สึกที่บางครั้งเจ้าตัวยังอธิบายไม่ได้จะเป็นอย่างไร… คีรีกับทางเลือกสองทางท่ามกลางบรรยากาศของเมืองน่ารักๆ ในญี่ปุ่น ใน ‘ชะตารัก…กิตะซะว่า’ นวนิยายโดย ‘ปุณรสา’ ค่ะ

“รู้ตัวว่าชอบเขียนตั้งแต่ประถมสี่แล้วค่ะ เพราะเขียนกลอนได้เลยโดยยังไม่เรียนฉันทลักษณ์ แต่เกือบไม่ได้มาเป็นนักเขียน เพราะช่วงมัธยมปลายต้องเลือกทางเดินให้ชีวิตว่าจะเรียนสายวิทย์หรือทางภาษา แต่เพราะอยากเก่งภาษามากกว่าเลยไปเรียนโฮลี่ที่เป็น รร. เลขา พอถึงเวลาที่ต้องสอบเข้ามหา’ลัยก็โชคดีมากๆ ที่สอบติดคณะวารสารศาสตร์และได้เรียนสาขาหนังสือพิมพ์ตามที่ตัวเองชอบ

“แต่มาได้เขียนงานจริงๆ คือ ตอนที่เรียนจบและออกจากงานประจำมาทำธุรกิจเอง ตอนนั้นเขียนทั้งหนังสือท่องเที่ยว-อย่าง ‘มุดใต้ดินเที่ยวปารีส’ และนิยายเรื่อง ‘เรียงฝันบนฝั่งหาด’ ซึ่งได้รางวัลทมยันตีอะวอร์ด ในตอนนั้นถ้าต้องเขียนสารคดีที่ประเทศไหนก็จะมีนิยายตามพ่วงออกมาด้วย แต่เพราะสมัยนั้นพอกเก็ตบุ๊กท่องเที่ยวเป็นที่นิยมเลยหยุดการเขียนนิยายไปและหันเขียนหนังสือท่องเที่ยวอย่างเต็มตัว พอหนังสือท่องเที่ยวไม่ได้เป็นที่ต้องการของตลาดก็ได้กลับมาเขียนนิยายแทน และไม่ได้ยึดติดว่าต้องเขียนอะไร เพราะรู้ตัวว่าชอบเขียนหนังสือ แค่ได้เขียนก็รู้สึกมีความสุขมากแล้วค่ะ”

ท่องเที่ยว เขียนนิยายและเรื่องใกล้ตัว

“ด้วยเป็นคนชอบท่องเที่ยวและถ่ายรูปเลยพลอยทำให้ชอบเขียนนิยายที่เป็นฉากต่างประเทศเป็นพิเศษ เพราะเวลาที่เขียนจะนึกไปถึงสถานที่ที่ชอบ ดังนั้นงานที่ออกมามักจะสะท้อนความสนใจ ความคิดและความรู้สึกในช่วงนั้นๆ ไปด้วย

“ส่วนหนึ่งอาจเพราะชอบเขียนสารคดีอยู่แล้ว จินตนาการไม่ได้บรรเจิดเหมือนนักเขียนนิยายท่านอื่นๆ เลยชอบเอาคนรอบตัว สถานที่ที่ไปมาเข้ามาใช้ในการเขียนนิยาย อย่าง ‘ชะตารัก…กิตะซะว่า’ หลายคนอาจมองว่าสะท้อนตัวเราค่อนข้างมาก เพราะตัวเองเคยเปิดร้านกาแฟช่วงหนึ่งเหมือนกัน และใช้ความรู้ในการเปิดร้านกาแฟในช่วงนั้นมาเขียนเรื่องนี้ค่ะ”

แรงบันดาลใจของ ชะตารัก…กิตะซะว่า

“เราเชื่อว่าจุดหนึ่งของชีวิตแต่ละคน  อาจจะต้องเข้าไปดูแลคนที่ผู้ป่วยหรือคนที่อ่อนแอกว่า ถ้าเป็นลูกเรา…ก็มักไม่มีปัญหามากนัก พอมาถึงพ่อแม่…สำหรับบางคนอาจไม่คิดจะยอมเสียสละความสะดวกสบายหรือความก้าวหน้าในชีวิตเพื่อดูแลพ่อแม่ในบั้นปลายสักเท่าไหร่ แล้วยิ่งถ้ามีอาการอัลไซเมอร์ด้วย ที่จะต้องดูแลใกล้ชิด เราจะกล้าเสียสละชีวิตและความสุขข้างหน้าของเราไหม นั่นคือสิ่งที่คีรีจะต้องเผชิญ

“คีรีจะต้องเลือกชีวิตให้กับป้าของเขา  และต้องเลือกระหว่างผู้หญิงสองคนที่แต่ละคนจะนำเขาไปคนละทาง”

ชะตารัก…กิตะซะว่า อบอุ่นหัวใจทุกตัวอักษร

“ระยะหลังหันมาอ่านนิยายอังกฤษที่แม้จะเป็นเรื่องซีเรียสแต่ยังมีมุมให้อมยิ้มได้ และตอนนั้นที่กลับมาเขียนนิยายเป็นเพราะประสบอุบัติเหตุทำให้ต้องพักอยู่บ้านครึ่งปี  เลยอยากเขียนเรื่องที่ไม่หนักมากนัก เลยได้เรื่อง ทางลัดรัก…ในดาลัต

“พอมาเรื่องชะตารักฯ ที่แม้เนื้อหาจะค่อนข้างซีเรียสเพราะเป็นเรื่องของป้าวนาที่เป็นอัลไซเมอร์ และชีวิตของคีรีที่ต้องเปลี่ยนไป จึงไม่ได้อยากเขียนให้ซีเรียสและดราม่า เพราะเดี๋ยวตัวเองคงรู้สึกไม่ไหวก่อน เลยเลือกจะเขียนเรื่องนี้ให้ light-hearted คือเบาๆ และอบอุ่นๆ แต่มีการทำการบ้านก่อนเขียนค่อนข้างมากนะคะ

“เรื่องของฉากในโตเกียวไม่ค่อยมีปัญหา เพราะเราเคยเขียน ซอกแซก…โตเกียว มาแล้ว แต่ที่ทำการบ้านมากคืออาชีพของพระเอก ที่ต้องมีความเกี่ยวโยงในเรื่องที่คีรีลาหยุดยาวๆ ว่าต้องเป็นอาจารย์คณะไหนถึงทำได้ เลยต้องถามเพื่อนๆ ที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยหลายคนจนในที่สุดได้คุยกับเพื่อนที่สอนวิทยาศาสตร์สาขาพืชต้นไม้ เลยลงตัวตรงนั้น

“ส่วนอาการอัลไซเมอร์ก็ลอกมาจากพี่เขยตัวเองและแม่เพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกัน ตอนตัดสินใจว่าจะให้ป้าวนากลับเมืองไทยดีหรือเปล่า พอดีกับพี่เขยต้องไปหาหมอ เลยให้พี่สาวฝากถามว่ามีญาติอยู่ญี่ปุ่นทำร้านกาแฟอยู่นาน 20 ปีแล้วเริ่มมีอาการอัลไซเมอร์ คุณหมอคิดว่าควรให้นำญาติกลับเมืองไทยไหมคะ คุณหมอตอบว่ามันจะเป็นการทำร้ายจิตใจผู้ป่วยมากและให้คำแนะนำต่างๆ ซึ่งได้เอามาใช้ในเรื่องนี้ ขอให้ผู้อ่านชาวอ่านเอาเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

“หากผู้อ่านชื่นชอบในเรื่องนี้ คงเป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องต่อไปที่วางโครงไว้แล้วเป็นเรื่องเร้นลับนิดๆ   คอยติดตามด้วยนะคะ”

 ********************

รู้จัก “ปุณรสา”

ปุณรสา คือ นามปากกาของ เปิ้ล – ศิริพร เท้น นักเขียนที่เคยโล่ดแล่นในธุรกิจร้านอาหาร ร้านกาแฟและมินิมาร์ต โดยมีงานเขียนหนังสือเป็นงานอดิเรก และเป็นจิตอาสาผู้ให้คำปรึกษาทางจิตวิทยา

ติดตามผลงานของ ‘ปุณรสา’ ได้ที่ FB page : Paisoodlok

********************