ลมใต้ปีก

“ฝนตก แดดออก” คอลัมน์ที่รวมบทความที่เขียนถึงประสบการณ์ชีวิต ความคิด ความรู้สึกต่อเรื่องราวรอบตัวที่ชุนเทียนได้พบ…แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ถ้ามองให้ดี คุณจะสัมผัสได้ถึงอากาศสบายๆ ในยามฝนโปรย และมีความสุขทุกครั้งที่เงยหน้ามองฟ้าเมื่อแดดออกในทุกวัน

สายของวันหนึ่ง ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดท้อง หลังจากวิ่งเข้าออกห้องน้ำหลายรอบ ขณะที่นั่งเพลียบนเตียงนอน เสียงหลานสาวตัวจ้อยวิ่งแกมตะโกนบอกมาแต่ไกลว่าแมวคาบลูกนกที่ตกรัง ให้รีบไปช่วย เมื่อเดินไปถึงพี่สาวจับลูกนกใส่มือมาให้ คว้าตะกร้าใส่แมวไปหาหมอเอามาจับมันขังไว้ วางตะกร้าไว้หน้าบ้าน เผื่อให้พ่อแม่นกมันจะเห็น

ครู่ใหญ่ หลานมาตะโกนบอกอีกว่าพ่อแม่มาตามลูกมันแล้ว กลับมายกตะกร้าขึ้นไปชั้นสองของบ้าน วางไว้ใต้โคมไฟที่มีรังมันอยู่และเปิดตะกร้าทิ้งไว้ให้ คอยแอบมองอยู่แถวบันไดทางขึ้น สักพักพ่อแม่นกก็บินมาหาลูก ส่งเสียงร้องให้ลูกออกมา นกตัวเล็กเดินเซออกมานอกตะกร้านิดเดียวล้มหงายท้อง ตีนชี้ฟ้า มันใช้ความพยายามพลิกตัวกลับมาได้ กึ่งเดินกึ่งกระพือปีกตามพ่อแม่มันไป

พวกมันบินกันไปได้สักครู่ ฉันลงมากินข้าวบนโต๊ะอาหารชั้นล่าง เห็นพ่อแม่นกสองตัวบินกลับมาหาฉันที่หน้าต่างตรงหน้าโต๊ะ พวกมันบินโฉบไปโฉบมาอย่างกระวนกระวาย นึกว่าคงมีเหตุอะไรแน่ๆ แต่ขอฉันกินข้าวเสร็จก่อนได้มั้ย หิวและป่วยท้องเสียอยู่ด้วย มันก็ยังไม่ละความพยายามบิน ทนไม่ไหวเอาเก้าอี้ออกไป ข้างกำแพงรั้วที่พวกมันบินขึ้นลงหลายครั้ง ชะโงกหน้าลงไปดูยังไม่เห็นอะไร กลับมากินข้าวต่อ สองนกยังไม่เลิกรา เอ้า! ข้าวยังไม่หมดแต่ไปดูก็ได้วะ เอาบันไดมาพาดกำแพง ปีนลงไปดู

และก็จริงอย่างที่คิด ลูกน้อยกระพือปีกพึ่บพั่บอยู่ข้างกำแพงบนพื้นดิน ถ้าทิ้งไว้คงไม่พ้นอาหารงูเขียวคืนนี้ จับมันมาได้ ปีนกำแพงกลับ เรียกพี่สาวมารับนก ปีนกลับมาเอาบันไดขึ้นชั้นบน รับลูกนกจากมือพี่เอาไปไว้ในรังบนโคมไฟที่เดิมของมัน ลงมากินข้าวต่อ พ่อแม่มันยังไม่รู้ว่าเราเอาลูกมันไว้ที่ไหน บินมาเกาะหน้าต่างร้องทวงอยู่นั่น บอกมันว่าเอาไปไว้บนรังให้แล้ว ก็ไม่รู้มันจะรู้ภาษาคนมั้ย ช่างหัวมัน ตอนเย็นขึ้นไปดู เห็นลูกนอนนิ่งเหงาๆ อยู่ตัวเดียว คงหิว เอาเนื้อไก่ย่างชิ้นเล็กสองสามชิ้นไปวางไว้ข้างตัวมันในรัง หมดภาระฉันแล้วในวันนี้

เช้าวันใหม่ ตั้งใจเอาไก่ไปให้มันอีก หอบบันไดขึ้นไปเหมือนเดิม ยังไม่ทันถึงที่หมาย เห็นอีพ่ออีแม่เกาะขอบรัง คุยกับลูกจุ๊กจิ๊กๆ

 เออ… Happy Ending มองแล้วชื่นจายยยย