ตรวนใบจาก บทที่ 24 : เรื่องเล่าของยายสีไพล

ตรวนใบจาก รางวัลรองชนะเลิศโครงการอ่านเอาก้าวแรกปี 5 โดย ฉาย แสงเพชร เกษตรกรจาก จ.ตราด ผู้ฝันอยากเป็นนักเขียนแนวท้องถิ่นที่ได้พลิกบทบาทจากงานเขียนเชิงวิชาการมาสู่การเขียนนวนิยายแนวแฟมิลี่ดราม่ากับเรื่องราวของอาชีพลอกใบจากและชีวิตที่เป็นปริศนาของคุณยายคนหนึ่ง เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามกันได้ในเว็บไซต์อ่านเอา

เมื่อโบตั๋นรู้สึกตัวอีกครั้ง เธอนอนอยู่บนเบาะรถที่ปรับเอนจนเกือบราบ แววตาที่ห่วงใยและเต็มไปด้วยคำถามของจักรวาลและต้นกล้าจับจ้องอยู่ไม่วางตา สิ่งแรกที่เธอนึกถึงคือจดหมายลาตายของป้าบ๊วย ที่เธออ่านก่อนจะเป็นลมไป พอเธอขยับตัวจะมองหา จักรวาลจึงยื่นกระดาษแผ่นนั้นมาให้ตรงหน้า

“หาจดหมายฉบับนี้ใช่ไหม จดหมายของป้าบ๊วย”

“ใช่ค่ะ อ่านแล้วใช่ไหม”

“ป้าบ๊วยใจเด็ดมากกว่าที่ผมคิด” จักรวาลเอ่ยไปอีกทาง “ผมไม่เคยคิดเลยว่าป้าบ๊วยจะเชื่อจริงจังว่าใบจากตายแล้ว ตายเพราะถูกยายสีไพลฆ่า ทั้งที่จริง ใบจากตายทีหลังกิมบ๊วย ผมเดาว่าเขาคงเสียใจที่กิมบ๊วยตาย”

“ใบจากเสียใจที่กิมบ๊วยฆ่าตัวตาย เพราะคิดว่าเขาตายไปก่อนด้วยหรือเปล่า เหมือนแฟนต้องตายเพราะเขา”

“ผมว่าไม่ มันต้องมีการแปลงสารทำให้ใบจากกับกิมบ๊วยไม่รู้เรื่องราวระหว่างกัน ถ้าเป็นสมัยนี้ ใบจากก็โทรหากิมบ๊วย ถามไถ่ให้รู้เรื่องไปแล้ว คงไม่ต้องจบด้วยความตายอย่างนี้”

“แม่เจอผีคนที่ชื่อบ๊วยนั่นใช่ไหม” ต้นกล้าถามแทรกขึ้นมา “กลับกันเถอะแม่ ผมกลัวผี”

เธอเอื้อมมือไปลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู ปลอบว่าผีไม่มีหรอก มองไปทางบ้านยายอีกครั้ง ประตูถูกล็อกกุญแจไว้เรียบร้อยเหมือนเดิมแล้ว เธอปรับเบาะขึ้นเล็กน้อย หันไปทางจักรวาล พลางว่า

“กลับกันเถอะค่ะ ฉันยังเจอจดหมายที่เขียนถึงตาอีกสามฉบับ แล้วจะเล่าให้ฟังระหว่างทาง”

เมื่อกลับมาถึงบ้านป้ากิมเหมยนั้น เป็นเวลาโพล้เพล้ เหลือแต่แดดผีตากผ้าอ้อมเท่านั้นที่ยังพอมีแสงอยู่ โบตั๋นตรงไปหายายสีไพลทันที ยายยังนอนนิ่งเหมือนเช่นทุกวัน แต่เธอกลับรู้สึกว่าวันนี้ยายดูอ่อนล้าเหลือเกิน ราวกับความทุกข์ยากทุกอย่างที่เกลื่อนกลืนลงในเลือดเนื้อของยายมาแต่ยังสาว ได้แสดงออกมาในคราเดียวกัน เธอทรุดนั่งลงข้างตัวยาย เอ่ยอย่างรวดเร็ว

“ยายคะ หนูรู้แล้ว ยายไม่ได้ฆ่าป้าบ๊วย ป้าบ๊วยฆ่าตัวตายเอง แต่กับตาล่ะคะ ยายเล่าให้ฟังได้ไหมว่าตาตายยังไง ยายกล้าฆ่าตาทั้งที่กำลังท้องแม่หนูอยู่จริงหรือคะ”

ยายสีไพลหันหน้ามาทางโบตั๋น ท่ามกลางความลุ้นระทึกของจักรวาลกับป้ากิมเหมยที่เดินตามมา ส่วนต้นกล้าได้แต่เดินตามลุงจักรมาเงียบๆ สีหน้าฉงนกับภาพที่เห็น

“ทำไมเพิ่งจะมาถามแมะเอาป่านนี้ กิมบ๊วย ทำไมไม่ถามตั้งแต่วันนั้น”

เสียงของยายสีไพลสั่นเครือเหมือนคนจะร้องไห้ โบตั๋นนิ่ง อะไรกันนี่ แม่ลูกคู่นั้นที่ทะเลาะกันราวจะเป็นจะตาย ไม่เคยพูดคุยกันตรงๆ แบบนี้เลยหรือ

“ยายเคยฆ่าคนจริงๆ หรือคะ”

“เคยสองคน”

ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องนั้นอึ้งไปตามๆ กัน ยายเคยฆ่าคนมาแล้ว 2 คน แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือบุญเพิ่ม สามีคนแรก ถ้าอย่างนั้นมิหมายความว่าอีกคนคือกิมเจ็ก สามีคนที่สองหรือ

“อยากฟังไหมล่ะ จะเล่าให้ฟัง”

แน่นอนว่าไม่มีใครปฏิเสธ

ยายสีไพลเข้ามาในห้องบูชาครูของเธออีกครั้ง ตั้งแต่เธอรับวิชาปรุงยา หุงน้ำมัน และสาปใบจากมาจากยาย เธอจัดโต๊ะบูชาครูและจัดไหว้ครูเป็นประจำทุกปี ภาพวาดบนโต๊ะเป็นภาพวาดของยาย ที่เธอเก็บเงินไปจ้างให้เขาวาดขึ้นหลังจากที่ยายเสียชีวิตไปแล้ว วันข้างหน้า ถ้ามีใครมารับวิชาไปจากเธอ รูปภาพของเธอก็จะวางแทนที่ภาพวาดใบนี้

ตั้งแต่เธอรับวิชาสาปใบจากมา ครั้งแรกที่เธอใช้ก็คือใช้จัดการกับบุญเพิ่ม หลังจากที่เธอกลับไปบ้าน แล้วเจอเขาขู่ว่าจะมาฟ้องเฮียว่าเธอมาพบเขา เธอรู้ทันทีว่าถ้าปล่อยไว้ต้องเดือดร้อนแน่นอน จะไว้ใจอะไรกับผีพนันที่ถมเงินเท่าใดก็ไม่เคยเต็ม คืนที่เธอกลับมาถึงบ้านที่พลิ้ว เธอลงมือทันที ราวๆ อาทิตย์หนึ่ง เธอก็ได้ข่าวจากหนองชิ่มว่าจู่ๆ เขาก็ล้มป่วยและตายไป พร้อมกับข่าวลือตามมาว่าเธอเป็นคนฆ่า

แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตของกิมจั๊ว ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่เฮียรักนักรักหนา จนทำให้บางทีเขาก็ดูเหมือนโน้มเอียงไปเชื่อข่าวลือพวกนั้น แต่เธอไม่เคยเสียใจที่ทำแบบนั้น ช่วงที่กิมจั๊วป่วยหนัก เธอฝันเห็นเขามาทวงชีวิต เธอยังโต้ตอบกับเขาได้อย่างไม่มีแพ้ และใช้อาคมขับเขาไปได้

“สีไพล ทำไมต้องฆ่าพี่ เอาชีวิตพี่คืนมา”

“ชีวิตของพี่ มันแลกกับอนาคตของฉันได้ไหมล่ะ ฉันต้องหอบลูกกลับมาหาเพ่าะกับแมะก็เพราะอะไร เพราะผัวเฮงซวยมันเอาเงินไปถลุงในบ่อนจนไม่มีข้าวจะกิน แล้วพี่เคยคิดไหม ถ้าพี่ยุให้เฮียระแวงฉัน เลิกกับฉัน ลูกฉันสี่ห้าคนจะเอาอะไรกิน พี่นั่นแหละ เห็นแก่ตัว ทำลายชีวิตฉันไม่รู้จักพอ”

หากแต่คราวนี้ เธอกลับลำบากใจเหลือเกินที่จะใช้มัน เธอจะใช้ฆ่าใครล่ะ แม่ของเฮียหรือ แม่ผัวที่ตั้งแง่รังเกียจเธอมาตลอด จนเมื่อเฮียฮกตาย เขาก็เอากิจการค้าขายของครอบครัวที่เฮียฮกเคยทำมาบีบเฮีย ให้เฮียยอมแต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่เขาเลือก ก็คงหวังจะเขี่ยเธอออกจากตำแหน่งสะใภ้นั่นแหละ แต่เฮียก็ต้องเสียใจมากถ้าแม่เขาตาย จะฆ่าผู้หญิงคนนั้นหรือ คนที่ยอมมาแต่งกับเฮีย มันก็ดูแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ถ้าแม่เขาไม่ยอมเลิกแผนนี้ มิใช่ว่าเธอต้องฆ่าผู้หญิงให้หมดทั้งพลิ้วหรอกหรือ ที่สำคัญ เธอเพิ่งรู้ตัวว่าตั้งท้องลูกอีกคน หลังจากที่เฮียฮกตายไม่นาน ถ้าเธอฆ่าใครสักคนตอนนี้ บาปกรรมมันจะส่งผลถึงลูกในท้องที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ไหม

เธอเพิ่งจับได้ว่าแม่ของเฮียส่งจดหมายมาหาเฮีย ไม่รู้ว่าส่งมากี่ฉบับแล้ว ฉบับที่เจอนี่แย่มาก มาเป่าหูให้เฮียระแวงเธอ ว่าเธอจะวางยาฆ่าเฮีย จะบ้ารึ ที่เธอยังอยู่ในฐานะสะใภ้ได้ก็เพราะเฮียยังรักเธออยู่ ถ้าเธอฆ่าเขาตายไป ก็เท่ากับหาเรื่องให้ต้องหอบลูกกลับไปหาเพ่าะกับแมะอีกรอบ แล้วจะทำทำไม แต่พรุ่งนี้แม่ของเฮียจะมาแล้ว เธอต้องทำอะไรสักอย่าง แต่จะทำอะไรได้ล่ะ