เทพารักษ์ภัสดา : บทนำ

เทพารักษ์ภัสดา โดย กุลวีร์ นวนิยายสนุกๆ ที่อ่านเอานำมาให้อ่านใน www.anowl.co กับเรื่องราวของเทพารักษ์ผู้มีสัตย์ว่าจะรักเพียงหนึ่ง ต้องลงมาใช้ชีวิตเยี่ยงมนุษย์เพราะหญิงสาวผู้เปลี่ยนหัวใจเขาตลอดกาล ภารกิจพิชิตใจจึงเริ่มต้น ท่ามกลางความวุ่นวายของเพื่อนบ้าน และบททดสอบของความรักที่ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง

“ช่วยด้วย ช่วยพาฉันไปจากที่นี่เร็วๆ”

เป็นเสียงร้องปนความร้อนรนของคนที่ส่งสายตามาทางเขา

เวธัสจ้องมองหญิงสาวที่ใช้มือล้วงคอตัวเองเพื่อให้อาเจียนตรงต้นไม้ใหญ่ในมุมลับตาคน

หล่อนโก่งคอส่งเสียงโอ้กอ้าก มีแค่น้ำลายออกจากปาก ก่อนเงยหน้ามองเขาซึ่งยืนอยู่ไม่ไกล

เป็นภาพชินตาที่เวธัสเห็นผู้คนเดินออกมาจากสถานบันเทิง แล้วเลือกใช้โคนต้นไม้เป็นที่สำรอกเศษอาหาร ยามเมามาย

“คุณช่วยพาฉันไปให้ไกลจากผับนี้ได้ไหม” หล่อนย้ำคำขอร้องพลางเมียงมองรอบตัวก็ยังโล่งใจที่ไม่มีใครตามมา “ช่วยฉันเถอะนะ ก่อนฉันจะเสร็จพวกมัน”

เวธัสไม่เข้าใจคำของหล่อน ทว่าที่แห่งนี้มีเพียงเขากับหญิงสาวตรงหน้าเท่านั้น

“เจ้าเห็นข้าด้วยรึ”

เขาเป็นเทพยดาอารักษ์ผืนดินนี้มานมนานโดยใช้ต้นไม้ใหญ่เป็นที่อาศัย ปกติไม่เคยเผยกายทิพย์ให้มนุษย์ผู้ใดมองเห็นได้

หลังจากได้ยินคำถามนั้น แพรพิไลก็จ้องมองเขาให้เห็นเต็มตา ทั้งที่เริ่มมีอาการมึนศีรษะ

“ถ้าไม่เห็นคุณ จะให้ฉันพูดกับใครล่ะ” หล่อนตอบ ก่อนฉุกคิดขึ้นมาได้ “หรือคุณเป็นพวกเดียวกับพวกมัน”

“ข้าไม่เคยคิดก่อบาปกับใครทั้งนั้น” เวธัสเอ่ยแก้ความเข้าใจผิด หากแน่ใจว่าหล่อนเป็นมนุษย์ซึ่งมองเห็นรูปโฉมของเขาได้

“ถ้าคุณไม่ใช่พวกมัน ช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ได้ไหม” หล่อนรีบเดินเข้าไปจับแขนของอีกฝ่าย หวังรอดพ้นจากกลุ่มผู้ชายที่หลอกให้กินยาปลุกเซ็กซ์

ทันทีที่ถูกมือหญิงสาวสัมผัสท่อนแขน เขาก็รู้ว่ามีตัวตนไม่ต่างจากมนุษย์มนา

พอไม่นานเวธัสก็ค้นพบสาเหตุที่เป็นเช่นนี้ จึงให้ความช่วยเหลือแก่หล่อนโดยดี

“เจ้าจะให้ข้าพาไปแห่งใด”

“ไปไหนก็ไปเถอะคุณ ก่อนพวกมันจะตามมาเจอฉัน”

“ต้องพาเจ้าไปเช่นไร”

“อย่าเพิ่งถามมากเลยนะ ฉันจะไม่ไหวแล้ว” ด้วยฤทธิ์ยาที่จ้องกล้ำกรายทำให้แพรพิไลไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีกับการขอความช่วยเหลือจากเขา แล้วล้วงมือหยิบกระดาษแผ่นน้อยในกระเป๋า ยื่นส่งให้เขาพร้อมทั้งตัดสินใจโดยพลัน “ไปบ้านฉันก็ได้ ไม่ไกลจากที่นี่หรอก บอกแท็กซี่ให้ไปส่งตามที่อยู่นี้ รายละเอียดอยู่ในนั้น จะได้รู้ว่าบ้านหลังไหน ช่วยพาฉันไปหน่อยนะคุณ”

สิ่งที่หล่อนใส่ติดกระเป๋าไว้ก็มีประโยชน์เสียทีสำหรับกรณีฉุกเฉิน

“แท็กซี่คือสิ่งใด” เขารับแผ่นกระดาษจากหญิงสาว

อาการมึนศีรษะทวีเพิ่มขึ้นพร้อมทั้งความรุ่มร้อนภายในกายเริ่มจู่โจม หล่อนต้องกัดฟันพูดกับเขา “คุณทำทีประคองไหล่ฉันไว้ เดินไปหน้าผับด้วยกัน ฉันจะเรียกแท็กซี่ให้เอง”

หล่อนเอ่ยจบก็คว้าแขนเขาให้โอบไหล่กัน อีกทั้งยังเข้าไปแนบชิดติดตัวชายหนุ่ม

เวธัสเป็นเทวดาที่ยังไม่หมดกิเลสและอยู่ในกามภพเหมือนทวยเทพชั้นเดียวกัน หากมีสัจจวาจาซึ่งตั้งมั่นไว้กับตนเอง

แม้ไม่ทันตั้งตัวที่ร่างกายสัมผัสเนื้อตัวหล่อน เขาก็ยอมทำตามที่หญิงสาวต้องการโดยไม่ขัดขืน

“เร็วสิคุณ ฉันไม่ไหวแล้ว” แพรพิไลออกเดินไปพร้อมเขาจนพาเข้าไปนั่งในรถแท็กซี่ด้วยกัน โดยยังอยู่ในอ้อมแขนของเขาตลอดทาง

หลังจากคนขับรถซึ่งเป็นหญิงวัยกลางคนรับแผ่นกระดาษที่เวธัสมอบให้ก็พาทั้งสองมาถึงที่หมาย

“ถึงบ้านเจ้าแล้ว พอสักทีเถอะ อย่าทำเยี่ยงนี้เลย” เขาเบี่ยงหน้าหลบหล่อนที่ทำทีจะหอมแก้มกัน รวมทั้งพยายามดึงแขนออกจากมือของหล่อนก็ยังไม่สำเร็จเสียที

“นี่ไม่ได้มอมเหล้าผู้หญิง หลอกมาทำไม่ดีที่นี่ใช่ไหม” คำถามจากคนขับ

“หนูพาเขามาเองค่ะ” แพรพิไลตอบด้วยเสียงมีความสุขสมพลางยื่นค่าโดยสาร

“รีบพากันไปทำในห้องเถอะ นังหนูคงอยากมาก เห็นนัวเนียไซ้คอกันบนรถ ไม่ใช่ป้าไม่เคยเห็น แต่อย่าทำประเจิดประเจ้อหน้าบ้านเลย” คนขับรถบอกเขาซึ่งเหมือนมีสติมากกว่าหญิงสาว

ทั้งสองออกจากรถแท็กซี่ ยืนอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้าบ้าน หากแพรพิไลก็ยังไม่ปล่อยมือจากแขนของเขาราวกับกลัวเขาจะหนีหายไป

เวธัสมองหญิงสาวซึ่งซุกใบหน้าแนบอกของตน

“ตัวคุณฮ้อมหอม ฉันชอบจังเลย” หล่อนหัวเราะอย่างคนอารมณ์ดี พยายามประคองสติตัวเองซึ่งมีไม่มากนัก ยกมือจับแก้มเขาด้วยความชอบใจ “ฉันรู้สึกดีมากๆ ที่เจอคุณ เข้าไปในบ้านกันดีกว่านะ จะได้ทำกันต่อ”

แม้ทำกันต่อของหญิงสาวหมายความเยี่ยงไรก็ยังมิทราบแน่ชัด หากเวธัสต้องชะงักขาทันทีที่หล่อนจะพาเข้าเขตบ้าน

“ข้าเข้าไปไม่ได้”

“คุณไม่อยากทำอะไรกับฉันเหรอ” หล่อนใช้หน้าอกถูไถตัวเขาเป็นการออดอ้อน “ฉันร้อนจนไม่ไหวแล้วนะ อยากถอดเสื้อผ้าจังเลย”

เขาจับมือหล่อน ยับยั้งการกระทำอย่างปากว่า

เพราะฤทธิ์ยาค่อยๆ ปลุกอารมณ์ทางเพศของฝ่ายหญิงจึงส่งผลให้หล่อนกระตุ้นกำหนัดในตัวเขาคราวเดียวกัน

“เจ้าต้องบอกเจ้าที่เจ้าทาง ขอให้ข้าเข้าไปในนั้น”

“อย่าเล่นตัวเลยนะคุณ” แพรพิไลพูดกลั้วหัวเราะ เมื่อยาออกฤทธิ์มากขึ้นก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้มีชายหนุ่มปรนเปรอความต้องการในยามนี้ “ขอให้เขาเข้าไปเถอะนะคะ เขามาช่วยหนู”

เวธัสมองสิ่งที่หญิงสาวมองไม่เห็นพร้อมทั้งเอื้อนเอ่ย “ข้ามาดี ไม่คิดรุกรานใคร จงอยู่ในที่ของใครของมัน อย่ารบกวนใดๆ ต่อกันจะดีกว่า”

“คุณช่วยฉันเถอะนะ ห้องนอนอยู่ชั้นสอง พาฉันไปบนเตียงได้เลย ฉันไม่ไหวแล้ว” หล่อนไม่สนใจคำของเขา รีบพาชายหนุ่มเข้าบ้านไปพร้อมกัน

เวธัสไม่บ่ายเบี่ยง ปล่อยให้หญิงสาวทำตามความประสงค์ซึ่งถูกปลุกเร้าด้วยฤทธิ์ยา

เมื่อผ่านพ้นค่ำคืนนี้ ชีวิตเขาต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

แล้วเทพารักษ์อย่างเขาจะทำเยี่ยงไร