บ่วงเวรา บทที่ 3 : พระเยาวราช

บ่วงเวรา นวนิยายรางวัลรองชนะเลิศ โครงการอ่านเอาก้าวแรก ๓  โดย สัมพันธ์ สุวรรณเลิศ กับเรื่องราวของวังวนความรักและความแค้น ความมุ่งมั่นที่จะตอบแทน ทำลายล้างฝ่ายตรงข้ามให้สาสม แล้วความรักจะเยียวยาใจแก้ไขความแค้นได้จริงหรือ…อ่านเอาขอเชิญทุกท่านร่วมเพลิดเพลินไปกับนวนิยายพีเรียดสุดเข้มข้นเรื่องนี้ที่ anowl.co

หลังจากท้าวศรีจุฬาลักษณ์ให้พระประสูติกาลเป็นพระโอรสตามคำทำนายของนายแม้น พระนางทรงตระหนักดีว่า การแก่งแย่งอำนาจในราชสำนักนั้นรุนแรงยิ่งนัก พี่น้องฆ่ากันตายเพราะชิงพระราชสมบัติก็มีมาแล้ว แต่ครั้งพระบรมอัยกาของพ่ออยู่หัวเสด็จสวรรคตใหม่ๆ ทุกวันนี้เจดีย์ที่เชิงสะพานป่าถ่านนั้นยังเป็นประจักษ์พยานให้ตระหนักในความจริงข้อนี้ พระนางเองก็ตกอยู่ในวังวนของอำนาจ การที่พระนางได้ถวายตัวรับใช้เป็นพระสนมเอกก็เพื่อการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างวงศ์สุพรรณภูมิ และวงศ์พระร่วงให้แน่นกระชับฉันเครือญาติ

พระนางเจียมพระองค์ดีว่า ตนเองมิได้อยู่ในฐานะอัครมเหสี บุตรชายที่กำเนิดจากพระนางนั้นก็มิใช่หน่อพระพุทธเจ้าที่มีสิทธิธรรมในการครองราชสมบัติ พระนางจึงถนอมกล่อมเกลี้ยงพระโอรสให้รู้จักประมาณตน ไม่แก่งแย่งชิงดี รู้จักวางตนพอประมาณคือ เป็นที่โปรดปรานและไว้พระทัยของพ่ออยู่หัวแต่พอประมาณ ไม่มากไปจนเป็นที่จับจ้องปองร้าย และไม่น้อยไปจนดูเหินห่าง ทำความสนิทสนมกับเจ้านายพี่น้องและพระญาติวงศ์ทุกองค์อย่างเท่าเทียมและพอประมาณ ไม่แสดงตนว่าฝักใฝ่ฝ่ายใด และแสดงออกว่าไม่เห่อเหิ่มในอำนาจ แต่ก็ไม่อ่อนแอจนเป็นที่รังเกียจรังแกได้

พูดนั้นง่ายแต่ทำนั้นยากนัก ยากที่จะจัดการทุกอย่างให้พอดิบพอดี แต่ ‘พระรามณรงค์’ หรือที่บุคคลทั่วไปนิยมออกพระนามตามฐานันดรแห่งพระราชวงศ์ ซึ่งเป็นโอรสอันประสูติแต่แม่หยัวพระสนมว่า ‘พระเยาวราช’ ก็สามารถปฏิบัติองค์ได้อย่างงดงามเป็นที่รักใคร่ของพ่ออยู่หัวและเจ้านายที่เป็นพระญาติทั้งหลาย ตลอดจนบ่าวไพร่ก็เคารพเทิดทูน

หลังจากพระเยาวราชเข้าพิธีโสกันต์แล้วก็ต้องแตกวังออกมาประทับส่วนองค์ พ่ออยู่หัวพระราชทานที่สร้างวังริมแม่น้ำไม่ห่างจากวังหลวงนัก เป็นการแสดงให้ผู้คนทั่วไปทราบว่าทรงโปรดและไว้พระทัยพระโอรสพระองค์นี้

พระนางเองก็ประทานขันทีจีนแซ่อู๋ ผู้ที่นายแม้นผู้น้องเขยได้แนะนำผ่านแม่วาดขนิษฐาของพระนางให้มารับราชการส่วนพระองค์ ขันทีแซ่อู๋ผู้นี้แม้จะมีประวัติคลุมเครือแต่ก็ทำงานได้อย่างละเอียดรอบคอบ เป็นผู้มีความรู้รอบโดยเฉพาะวิชาการแพทย์อย่างจีน แต่สิ่งที่พระนางพึงใจในตัวขันทีผู้นี้มากที่สุดคือความจงรักภักดี ดังนั้นเมื่อโอรสของพระนางต้องแยกวังออกไปประทับเองตามลำพัง พระนางจึงทรงมอบให้ขันทีแซ่อู๋ผู้นี้ไปเป็นจางวางดูแลรั้ววังของพระเยาวราชด้วยความวางใจ

ต่อมาเมื่อถึงวัยอันควร แม่หยัวก็ทรงจัดหาสตรีที่เหมาะควรกับพระโอรส เมื่อกราบทูลพ่ออยู่หัวแล้วทรงไม่ขัดข้อง ก็ทรงจัดการสู่ขอและเษกขึ้นเป็นพระชายาขององค์พระเยาวราช

พระชายาในองค์พระเยาวราชผู้นี้ พระนางก็คัดสรรอย่างตั้งใจทั้งรูปโฉมและคุณสมบัติต่างๆ ที่จะสามารถเชิดชูพระเกียรติยศของพระเยาวราช แต่ก็ไม่เกินหน้าเกินฐานะไป สตรีที่พระนางคัดเลือกมานั้นมีศักดิ์เป็นหลานสาวของท้าวอินทรเทวีพระสนมเอกจากราชวงศ์ศรีธรรมโศกราช นางมีนามว่าปัทมราช แต่บรรดาพระญาติและบริวารออกนามอย่างลำลองว่า เอียดนุ้ย

เอียดนุ้ยเป็นบุตรสาวคนสุดท้องที่เป็นลูกหลง เมื่อกำเนิดพี่น้องโตเข้าวัยหนุ่มสาวกันหมดแล้ว ต่อมาไม่นานมารดาก็ล้มป่วยและเสียชีวิตลง บิดาที่วุ่นวายอยู่กับงานราชการ บรรดาพี่น้องบ้างก็ออกเรือนมีครอบครัวไปแล้ว บ้างก็มีกิจการงานของตนจนลืมเอาใจใส่น้องสาวลูกหลงคนนี้ ความทราบถึงท้าวอินทรเทวีผู้เป็นอาหญิงก็เกิดความสงสารหลานสาวจับใจ อีกทั้งตนเองรับราชการมานานปีก็ไม่มีวี่แววจะทรงครรภ์ขึ้นมา จึงส่งคนไปขอรับเอียดนุ้ยจากพี่ชายของตนขึ้นมาอุปการะเลี้ยงดูยังอโยธยา ซึ่งพี่ชายของพระนางก็ไม่อิดออดยอมส่งเจ้าเอียดนุ้ยจากเมืองนครศรีธรรมราชมาสู่อโยธยาโดยทันที

ปัทมราชเติบโตภายใต้การอบรมสั่งสอนจากท้าวอินทรเทวีจึงมีความสุภาพเรียบร้อย รู้จักการควรไม่ควร นางรู้จักสงบเสงี่ยมไม่สร้างปัญหา เมื่อท้าวศรีจุฬาลักษณ์สืบความจนแน่ใจดีแล้ว จึงตกลงใจสู่ขอปัทมราชให้มาเป็นพระชายาของพระเยาวราชโอรสของตน แต่เหตุผลที่ซ่อนอยู่มากกว่าคุณสมบัติส่วนตัวของปัทมราชที่ท้าวศรีจุฬาลักษณ์พึงใจนั้นก็คือ ฐานอำนาจของพวกราชวงศ์ศรีธรรมาโศกราชจากบรรดาพระญาติของปัทมราชที่อาจจะช่วยค้ำจุนพระเยาวราชในกาลข้างหน้าต่อไป

เมื่อพระเยาวราชทรงทราบว่าพระราชมารดาสู่ขอสตรีมาเป็นชายาคู่บุญของพระองค์ ก็มิได้รู้สึกยินดียินร้าย ยิ่งเมื่อได้พบหน้าปัทมราชที่เป็นหญิงงามคม วงคิ้วเข้มได้รูป นาสิกโด่ง ดวงเนตรโตวาววามแต่จะติก็เพียงริมฝีปากที่ออกจะดูหนาไปเสียหน่อยเท่านั้น ที่ทำให้เครื่องพักตร์ของนางดูไม่พริ้มเพรา แต่ก็ยังจัดว่าเป็นหญิงงามผู้หนึ่ง

ถึงแม้จะงามแต่ก็ไม่ใช่ความงามในรูปแบบที่พระเยาวราชพึงใจ

พระเยาวราชเจริญวัยมาโดยมีขันทีแซ่อู๋เป็นพระเลี้ยงผู้อภิบาล แม้ต่อพระพักตร์แม่หยัวพระมารดาขันทีแซ่อู๋มักจะเล่าพงศาวดารจีนต่างๆ ทั้ง พงศาวดารที่คล้ายนิทานปรัมปราเรื่องพระเทวีหนี่หวาสร้างโลก หรือพงศาวดารเรื่องเมื่อครั้งแผ่นดินจีนแตกเป็นสามแผ่นดิน ที่แทรกกลยุทธ์ทั้งการศึกและการปกครองต่างๆ ถวายพระเยาวราช แต่เมื่อลับหลังขันทีแซ่อู๋ผู้นี้ก็แอบเล่านิทานที่พรรณนาความงามของสตรีเลื่องชื่อของแผ่นดินจีน ไม่ว่าจะเป็นซีซือ เตียวฉาน หยางอวี้หวน หรือหวังเจาจวิน เป็นที่ต้องพระทัยพระเยาวราชยิ่งนัก ซึ่งเรื่องเล่าเหล่านี้เองที่ปลูกฝังความชมชอบสตรีอันมีลักษณะงดงามตามอย่างจีนให้แก่พระเยาวราชอย่างไม่รู้พระองค์

ดังนั้นเมื่อทรงได้พระชายาซึ่งมีลักษณะงดงามที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่พระองค์ปรารถนา จึงทรงไม่แสดงอาการยินดียินร้ายแต่ประการใด แต่ก็ทรงให้เกียรติยกย่องปัทมราชเป็นเอกชายาอย่างดี มอบตำหนักให้ประทับต่างหากอย่างเป็นสัดส่วน และเสด็จเยี่ยมเยียนอย่างสม่ำเสมอเป็นเช่นนี้สืบมา

ส่วนปัทมราชก็วางตนสงบเสงี่ยมเรียบร้อยเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนองค์ของพระเยาวราช การดูแลกิจการภายในวังพระชายาก็ยกหน้าที่ให้แก่จางวางอู๋เป็นผู้ดูแล ทุกสิบห้าวันจางวางอู๋จะขึ้นเฝ้าถวายรายงานกิจการของวังที่พระนางควรรับรู้ อีกทั้งชี้แจงบัญชีเมื่อครบเดือนเป็นเช่นนี้ไม่ได้ขาด

เมื่อต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตนไม่บกพร่อง วังของพระเยาวราชจึงมีความเป็นปกติสุขสืบมา…