บ่วงพราย : บทนำ
โดย : ทอม สิริ
บ่วงพราย เมื่อเจ้าของโฮมสเตย์ถูกพบเป็นศพเหลือครึ่งตัวลอยมาเกยหาด ใครๆ พากันลือกันว่าเธอกลายเป็นพรายทะเลกลับมาเพราะหวงห่วงสามีจอมเจ้าชู้ และที่กลางทะเลลึก…พรายทะเลมาปรากฏตัวให้ลลนาเห็น ขณะที่มาวินไม่เคยเชื่อว่าพรายมีจริง จนได้เห็นมันกับตา “บ่วงพราย” โดย ทอม สิริ นิยายออนไลน์ ที่ อ่านเอา อยากให้คูณได้ อ่านออนไลน์ ได้ลงจนจบบริบูรณ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางผู้เขียนใจดีมอบ 5 บทแรกไว้ให้อ่านกันที่อ่านเอาและหากติดใจอยากอ่านต่อคุณผู้อ่านสามารถติดต่อสั่งซื้อโดยตรงได้ที่ Facebook ของนักเขียน Facebook : Tom Siri
……………………………………………………………….
-บทนำ-
ฟ้ายังไม่สว่าง มีแค่แสงสีส้มเลือนรางทางทิศตะวันออกเพียงจุดเล็กๆ ลมทะเลเช้ามืดช่วยพาเรือเล็กเข้าฝั่งไม่หนักแรง นายสิน ชายวัยกลางคน ชาวประมงตำบลบ้านระทึกมองเห็นชายหาดอยู่ใกล้ๆ ข้างหน้า ยังไม่มีเรือลำอื่นเข้ามา ทั่วทั้งหาดจึงโล่งเรียบและคงจะยังเงียบเชียบอยู่ ไอ้ยาว ลูกน้องของเขาที่คุมหางเสือเริ่มเบาเครื่องยนต์เรือ เสียงมันค่อยลงจนโล่งหู หลังจากเร่งเครื่องเสียงสนั่นจนหูอื้อมาตลอดทาง
ถัดบริเวณด้านข้างของหมู่บ้านประมงไปเริ่มมีความเคลื่อนไหว มันเป็นหาดส่วนตัวของ โรส โฮมสเตย์ บ้านแต่ละหลังในบริเวณนั้นเปิดไฟกันสว่างไสว ผิดจากทุกวันที่นักท่องเที่ยวมักจะตื่นกันสายๆ แม้จะอยู่ไกลจนไม่อาจมองเห็นคนในบ้าน แต่นายสินก็รู้ว่าผู้คนต่างลุกขึ้นเตรียมงานกันแล้ว
“เฮ้ย ไอ้ยาว ไอ้โฮมสเตย์ข้างหมู่บ้านเรานี่ มันทำขึ้นดีจังว่ะ” เขาหันไปตะโกนคุยกับลูกน้อง
“ใช่พี่ ผมเห็นมันมีแขกมาพักไม่ขาดเลย ส่วนใหญ่เป็นฝรั่งด้วย”
“น่าอิจฉาเว้ย ฝรั่งจ่ายงาม ถ้าถูกใจเดี๋ยวก็พาพวกมาเที่ยวอีก”
“คนไทยก็มาพักนะพี่ มากันทีเป็นกลุ่มใหญ่ๆ รถตู้จอดคราวละสามคันสี่คัน ได้ข่าวว่าที่พักมีจองไปถึงต้นปีหน้าแล้ว” ยาวมองตามสายตาลูกพี่
“กูได้ข่าวว่าตอนนี้มีกองถ่ายหนังมาเหมาเป็นอาทิตย์เลยนะมึง รับทรัพย์อื้อซ่า” สินกวาดตามอง “นั่นไง พวกกองถ่ายใส่เสื้อแดงๆ เดินออกมากันสองสามคนแล้ว” เขาชี้นิ้วไปทางบ้านพักที่มีช่างไฟกองถ่ายใส่เสื้อยืดสีแดงเป็นทีม กำลังเดินไปเดินมาใกล้กับรถปั่นไฟ
“มีดารามาหรือเปล่าพี่ นางเอกช่องไหน” ยาวตาโต ชะเง้อมองหามนุษย์เพศหญิง
“ไม่ใช่กองละครเว้ย เห็นว่าเป็นกองถ่ายหนังโฆษณา”
“ว้า ยังงี้ก็ไม่มีดาราละมัง” ยาวเลิกสนใจ หันไปมองกุ้งดีดกระแด่วในอวนกลางลำเรือ
“กูละอิจฉาไอ้ผู้ชายเจ้าของโฮมสเตย์ชิบเป๋ง มันได้เมียรวย มีบ้านมรดกตั้งหลายหลังอยู่ในบริเวณเดียวกัน โฮ้ย…ยังกะเสือนอนกิน อยู่เฉยๆ ก็มีคนเอาเงินมาให้ว่ะ”
“ถึงว่าสิพี่ มีเมียรวยสบายไปทั้งชาติ ก็แหม…มันหล่อระเบิดระเบ้อซะขนาดนั้น”
“ใช่ มันหล่อ ก็เป็นลูกครึ่งนี่หว่า เมียรักเมียหลง”
“มีเมียรวยขนาดนี้ มันยังเจ้าชู้”
“เป็นเอ็งหน้าหล่อขนาดนั้นจะไม่เจ้าชู้หรือวะ” สินหันไปถาม
“แหะๆ จะเหลือหรือพี่ ผมจะฟาดสาวบ้านระทึกให้เรียบ” หนุ่มหน้ายาว ตัวผอมเก้งก้างเหมือนกิ่งไม้ยิ้มยิงฟันขาวตัดกับหน้าดำๆ
“แหม พูดเหมือนเอ็งหล่อเลยว่ะ ทุ้ย!” สินสะบัดหน้า
“ไม่หล่อแล้วยังจนอีกสิพี่ เมื่อไหร่จะหาเมียได้ว้า เรามันก็แค่คนหาปลาจนๆ แล้วดูสิ…กุ้งปลางวดนี้จะได้สักเท่าไหร่เนี่ย” ยาวทำหน้าเศร้ามองกุ้งและปลาในอวนกลางเรือ “ปลามันไปเที่ยวไหนกันหมดวะพี่”
“ก็ถ้าเล่นเก็บเรียบหมดทั้งปลาตัวเล็กตัวน้อย แล้วจะเอาปลาที่ไหนมาวางไข่ มาโตทันกินล่ะวะ เอ็งเคยได้ยินไหมที่เขาให้ทำประมงแบบยั่งยืน ปล่อยหนึ่งจะเกิดแสนน่ะ”
“เคยได้ยินสิพี่ เราก็ทำอยู่ แต่ไอ้พวกในหมู่บ้านใช่ว่ามันจะคิดเหมือนกันทุกคน บางคนก็ได้ปลามากเพราะมันลากเอาหมด ได้มากก็จริงแต่ได้ก็แค่เดือนเดียว หลังจากนั้นแม่งก็อดไส้กิ่วกันหมดทุกคนไม่ว่าใคร ต้องรอเป็นปีกว่าปลาจะโต จะขยายพันธุ์ได้”
ซื้อหนังสือที่ www.naiin.com ไม่ว่าเล่มใดก็ตาม
ทุกยอดการสั่งซื้อจะมีส่วนแบ่งกลับมาเพื่อสนับสนุนเว็บไซต์อ่านเอา
เรือใกล้ถึง…ยาวดับเครื่องยนต์เรือปล่อยแล่นเกยหาด
“ถึงว่า ต้องช่วยกันเป็นหูเป็นตาว่ะ” สินขยับตัวเตรียมทำงานเหมือนทุกเช้า
เรือของเขามักจะมาก่อนเรือลำอื่นๆ และจอดที่ประจำใกล้ชุมชน หาดยังโล่งเรียบไม่มีเรือเจ้าอื่น สายตาของสินจึงสะดุดกับอะไรบางอย่างบนหาดห่างออกไปจากบริเวณที่เขาจอดเรือประจำ ยิ่งเรือแล่นใกล้เข้าไป หัวคิ้วของสินก็ยิ่งขมวดเข้าหากัน
ยาวเอาเรือเกยหาด แล้วกระโดดลงไปเพื่อเตรียมเอาตะกร้ามาแกะกุ้งปลาออกจากอวน
เมื่อลงมาจากเรือแล้ว สินก็ยังไม่สามารถละสายตาจากสิ่งนั้นได้ “เฮ้ย ไอ้ยาว เอ็งตาดีๆ ดูทีซิวะ ว่าไอ้ที่อยู่ตรงโน้นน่ะมันอะไร” เขาหันไปบอกลูกน้อง
“อะไรพี่สิน” ยาวเดินมาสมทบกับลูกพี่ เขม้นมองไปยังอะไรบางอย่างที่อยู่บนชายหาดไกลออกไป “เอ…ไม่รู้สิพี่ ปลาอะไรมาเกยตื้นหรือเปล่า”
ความอยากรู้ของสินพุ่งสูงขึ้นอย่างประหลาดเมื่อลางสังหรณ์บางอย่างปรากฏเลือนรางขึ้นในใจ เขาสาวเท้าก้าวเดินเร็วๆ ไปทางสิ่งที่เห็น ยิ่งใกล้เข้าไปหัวใจยิ่งเต้นแรง ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย
“ปลาอะไรวะพี่สิน” ยาววิ่งเหยาะๆ ตามลูกพี่มา
ยิ่งเดินใกล้เข้าไปภาพตรงหน้ายิ่งชัดขึ้น กลิ่นเน่าโชยมา
“อย่าเข้าไป” สินหยุดยืน เขาคว้าแขนลูกน้องเอาไว้ไม่ให้เดินเข้าไปใกล้กว่านั้น
ทั้งสองคนยืนตะลึงจ้องมองสิ่งนั้นจนแน่ใจแล้วว่ากำลังเห็นอะไร พลันน้ำขมๆ ในกระเพาะสินก็ตีขึ้นมาด้วยความคลื่นเหียนรุนแรงสุดจะทน ชาวประมงอ้วกพุ่งเมื่อเห็นชัดแล้วว่าเบื้องหน้าของเขาคืออะไร
ศพคนตายที่อยู่ในน้ำมานานหลายวันจนขึ้นอืด มันเป็นศพที่โดนสัตว์น้ำกัดแทะจนเหลือเพียงครึ่งตัว!
บ่วงพราย เมื่อเจ้าของโฮมสเตย์ถูกพบเป็นศพเหลือครึ่งตัวลอยมาเกยหาด ใครๆ พากันลือกันว่าเธอกลายเป็นพรายทะเลกลับมาเพราะหวงห่วงสามีจอมเจ้าชู้ และที่กลางทะเลลึก…พรายทะเลมาปรากฏตัวให้ลลนาเห็น ขณะที่มาวินไม่เคยเชื่อว่าพรายมีจริง จนได้เห็นมันกับตา “บ่วงพราย” โดย ทอม สิริ นิยายออนไลน์ ที่ อ่านเอา อยากให้คูณได้ อ่านออนไลน์ ได้ลงจนจบบริบูรณ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางผู้เขียนใจดีมอบ 5 บทแรกไว้ให้อ่านกันที่อ่านเอาและหากติดใจอยากอ่านต่อคุณผู้อ่านสามารถติดต่อสั่งซื้อโดยตรงได้ที่ Facebook ของนักเขียน Facebook : Tom Siri
——————————————
