ก๋วยเตี๋ยวศรีสัชนาลัย สุโขทัย…”ข้าวเปิ๊บ-หมี่พัน-ข้าวโอบ-ก๋วยเตี๋ยวแบ”

ไม่ได้มีแค่ นิยายออนไลน์ ให้อ่าน ที่ อ่านเอา  แต่เรายังมีเรื่องราวการเดินทางของ สุวิทย์ เมฆวิบูลย์ ชายหนุ่มผู้ที่เชื่อว่า การเดินทางกับการดื่มกิน คือองค์ประกอบสำคัญในการเติมไฟ เพิ่มพลังให้ชีวิต และเขายินดีแบ่งปันขุมพลังนี้กับผู้อ่าน “อ่านเอา” ได้ อ่านออนไลน์ 

…………………………………………..

– ก๋วยเตี๋ยวศรีสัชนาลัย สุโขทัย..

“ข้าวเปิ๊บ-หมี่พัน-ข้าวโอบ-ก๋วยเตี๋ยวแบ” –

ช่วงสุดสัปดาห์ ผมมีโอกาสไปทำงานแถวจังหวัดสุโขทัย เพื่อนสมัยเป็นนักเรียนชั้นประถม เป็นคนสุโขทัยจึงพาไปชวนชิมอาหารพื้นบ้านของตำบลบ้านนาต้นจั่น อำเภอศรีสัชนาลัย เขตที่ติดต่อ กับอำเภอลับแล… คนศรีสัชนาลัย (บ้านนาต้นจั่น) มีไอเดียดัดแปลงอาหารโดยใช้ข้าวเกรียบ ที่คนเหนือเรียกว่าข้าวแคบมาเป็นตัวหลัก สร้างสรรค์เมนูใหม่ๆ ให้หลากหลายกับนักชิม ลองตามมาดูกันมีอะไรน่าสนใจบ้าง

ข้าวเปิ๊บ คือเส้นก๋วยเตี๋ยวห่อไข่นึ่ง แล้วเติมใส่น้ำซุปกระดูกหมู โรยหน้าด้วยหมูแดง เป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำ

หมี่พัน ใช้ข้าวเกรียบงาปากหม้อมาม้วนไส้ที่ประกอบด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยว เส้นหมี่และวุ้นเส้น สีขาวคือข้าวแคบ (ข้าวเกรียบ) แป้งล้วนและสีส้มหมายถึงข้าวแคบแป้งผสมพริก

ข้าวโอบ ข้าวเกรียบงาห่อเส้นก๋วยเตี๋ยวพันรอบไม้ไผ่ยาว 16 นิ้ว แล้วนึ่ง… มีทั้งที่เป็นรสพริก รสไข่ และรสธรรมดา

ก๋วยเตี๋ยวแบ คือเส้นเล็กลวกแบบแห้งๆ เคล้ากระเทียมเจียวกับถั่วฝักยาวลวก ใส่หมูแดงราดน้ำ โรยหน้าด้วยถั่วลิสงตำ และแคบหมูกรอบๆ จัดวางบนใบตองสด ดูไปก็คล้ายก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยหรือเมืองตาก ต่างตรงใส่ไม่ใส่ไชโป๊ซอย เท่านั้น

ทุกอย่างรสชาติจะออกจืดๆ ไปสำหรับคอแซ่บรสต้มยำ แต่ก๋วยเตี๋ยวแบและข้าวเปิ๊บสามารถปรุงรสได้ตามใจชอบ จะใส่ทั้งพริกป่น น้ำส้ม น้ำปลา น้ำตาล เชิญเลย แต่ข้าวโอบและหมี่พันเขาจะกินกันแบบจืด ไม่มีน้ำจิ้ม ส่วนตัวถือว่าแปลกในเรื่องส่วนผสม หน้าตา แต่รสชาติไม่เข้มข้น จัดจ้านตามสไตล์คนไทย

สนนราคาข้าวเปิ๊บและก๋วยเตี๋ยวแบ ตกชามละ 25 บาท ส่วนข้าวโอบและหมี่พัน ตก 6 ไม้ 20 บาท ไม่แพงเลย นักท่องเที่ยวที่ไปอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยและศรีสัชนาลัย ไม่พลาดร้านนี้ทุกคน ใครไม่เคยรู้จักน่าแวะไปกินกันครับ มีที่ตำบลนี้ที่เดียว แต่มีหลายร้าน ต้นฉบับร้านแรกน่าจะเป็นร้านยายเครื่อง ที่ใช้ใต้ถุนบ้านไม้ 2 ชั้น และเปิดครัวโล่ง มีต้นไม้เป็นร่มเงาให้รองรับลูกค้าได้เป็น 100 คน อากาศสบายๆ บรรยากาศดีมาก อย่างไรก็แนะนำว่าต้องไปลองชิมครับ

เมื่อมาอยู่ในละแวกนี้แล้วก็ควรแวะไปไหว้หลวงพ่อศิลาด้วย หลวงพ่อเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองจังหวัดสุโขทัย  ที่สันนิษฐานว่ามีอายุกว่า 800 ปี ค้นพบเมื่อปี พ.ศ. 2472 ประดิษฐานอยู่ที่วัดทุ่งเสลี่ยมเป็นเวลานาน ต่อมาถูกมารศาสนาโจรกรรมไปจากวัดเมื่อปี พ.ศ. 2520 หลังจากที่คนไทยไปพบรูปในแคตตาล็อกของบริษัทโซธบีที่จะประมูลในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ กรมศิลปากรจึงไปตามทวงคืนมาได้ เมื่อปี พ.ศ. 2539

ลองอ่านข้อมูลจากกรมศิลปากร ที่สำคัญมาก…

“องค์พระพุทธรูปศิลานั้นแกะสลักจากหินทรายเทา มีความสมบูรณ์และมีลักษณะพิเศษที่ชัดเจนมาก กล่าวคือ มีผ้าทิพย์รองรับตัวองค์พระ ซึ่งปกติแล้วจะเดินเป็นเส้นตรงมากกว่า นอกจากนี้บริเวณด้านหลังมีลายดอกจันที่ขุดลึกลงไปในเนื้อหิน ซึ่งส่วนใหญ่ที่พบมักเป็นลายขีดธรรมดา  สาเหตุที่องค์พระมีความสมบูรณ์ไม่บุบสลายไปตามกาลเวลา น่าจะเป็นเพราะตั้งอยู่ในถ้ำ ไม่ได้จมอยู่ในดินเหมือนองค์อื่นๆ ที่เคยขุดพบ ลักษณะนั้นเป็นพระพุทธรูปปางนาคปรก ศิลปะผสม ลักษณะสำคัญซึ่งบ่งชี้ว่าไม่ใช่ศิลปะแบบบายนแท้ก็คือ พระพักตร์จะไม่แย้มพระโอษฐ์ ผิดกับเทวรูปกษัตริย์ชัยวรมัน ซึ่งส่วนใหญ่จะแย้มพระโอษฐ์ทุกพระองค์ จากการตรวจสภาพเนื้อหิน ยืนยันได้ว่าเป็นของแท้ สร้างขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 18-19 เป็นศิลปะลพบุรีที่ได้รับอิทธิพลจากเขมร มีคุณค่ามากด้านการศึกษาประวัติศาสตร์ศิลปะ….”

จากนั้นก็ควรไปกราบหลวงพ่อทองคำที่วัดพิพัฒน์มงคลฯ อาคารและสิ่งปลูกสร้างมากมาย แต่ดูไม่สวยงามและไม่สงบเงียบ อย่างที่ควรจะเป็นศาสนสถานเพราะมีผู้คนศรัทธากันมากมายเหลือเกิน ทั้งรถทั้งคนเดินเข้าออกกันเต็มไปหมด  แล้วก็ควรไปตะลุยอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย เข้าไปดูความอลังการ 5 วัด ในอดีตกาลสมัยสุโขทัย…เริ่มจากไหว้พระร่วง พระลือ ที่อุโบสถเก่า วัดพระศรีมหาธาตุ แล้วเข้าไปเหมารถบริการภายในอุทยาน 300 บาท นั่งได้ 20 คนสบายๆ เริ่มจากวัดเจดีย์เจ็ดแถว วัดช้างล้อม วัดหลักเมือง วัดนางพญา การมีบริการรถภายในนี้ทำให้เราเดินทางได้สะดวกจริงๆ แต่ได้เพียงแค่ 10% จากพื้นที่ 4-500ไร่ ถ้าจะให้ได้อรรถรสเจาะเวลาหาอดีตศรีสัชนาลัยต้องไม่น้อยกว่า 2 วัน

สุดท้ายควรไปจบลงที่สาธรพิพิธภัณฑ์ผ้าทองคำ ต.หาดเสี้ยว เพื่อหาซื้อของที่ระลึก คนรักผ้าต้องอดใจไม่ได้อย่างแน่นอน