สาปไอยรา บทที่ 14 : ช้างได้เล่นน้ำ แล้วคนล่ะได้เล่นอะไร

สาปไอยรา เรื่องราวของ สัตวแพทย์หนุ่มผู้ต้องคำสาปได้ใช้วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาช่วยเหลือรักษาสัตว์ โดยหวังว่าผลบุญจะลบล้างคำสาปไปได้บ้าง แต่เจ้ากรรมนายเวรก็ไม่ได้ใจดี เพราะต้องมีความรักที่จริงใจเท่านั้นถึงจะช่วยได้! นวนิยายน่าอ่านโดย ต้นไผ่กวนอิมสีทอง ที่อ่านเอานำมาให้ทุกท่านได้อ่านใน anowl.co และเพจอ่านเอา

ไอยรายิ้มขันกับคำถามของจารุมาส ก่อนจะเอ่ยบอกชื่อช้างตัวที่เธอจะได้ขี่

“ใบกล้วย”

ตัวนี้แหละ เป็นช้างที่ไอยราสามารถควบคุมได้และสนิทใจกับมันที่สุด เพราะอายุเท่ากัน เกิดมาไล่เลี่ยกันไม่กี่วัน และเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก โดยมองข้ามสายตาจับผิดของเธอไปเสีย ไม่อยากต่อปากต่อคำให้หญิงสาวต้องเขินอาย ได้แต่หวังว่าเมื่อถึงเวลาที่เธอรู้ความจริง แล้วเธอจะรับในตัวตนของเขาได้

“อ่อ…เอาสิคะ ลองดู”

จารุมาสตัดสินใจแล้วบอกออกไปอย่างไม่กลัว เด็กเจ็ดขวบอย่างลูกศิษย์ของเธอยังขี่ได้เลย อีกทั้งมีควาญควบคุมอยู่ด้วย คงไม่เกิดอันตรายขึ้นกับเธอหรอก ปลอบใจตัวเองไว้ก่อน

ไอยรายิ้มรับก่อนจะลุกขึ้นยืนจนจารุมาสต้องลุกตาม แล้วเดินตามเขาเข้าไปหาครอบครัวช้างที่เดินมาหยุดลงตรงหน้าพวกเขาพอดี

“ครูมาสมาขี่ใบจากกับผมไหมครับ จะได้ไม่ต้องเดินให้เหนื่อย”

ขันติธรรมเอ่ยชวนครูประจำชั้นของตนอย่างหวังดีทันทีที่หยุดลงตรงหน้าคุณครูสาว

“เอ่อ…”

“เดี๋ยวครูมาสขี่ใบกล้วยไปกับพี่ เราน่ะดูแลใบจากให้ดีเถอะ”

ไอยราเอ่ยบอกเด็กชายอย่างโอ้อวดนิดหน่อย ทำให้หน้าของขันติธรรมหมองลงไปทันตา

“จริงเหรอครับครูมาส”

ชันติธรรมหันมาถามคุณครูอย่างแปลกใจ

“ใช่จ้ะ”

คนเป็นครูเอ่ยตอบลูกศิษย์ เธอเห็นถึงความจริงใจของเด็กชาย ก็อยากจะไปด้วยอยู่หรอกนะ แต่ว่าเธอยังไม่เคยขี่ช้างเลยในชีวิตนี้ ถ้าให้เลือกก็ต้องเลือกความปลอดภัยของตนเองไว้ก่อน ด้วยการขี่ช้างไปกับไอยราจะดีกว่า

“โห่…พี่ช้างแย่งครูมาสตัดหน้าผมอะ”

เด็กชายตัดพ้ออย่างเศร้าสร้อย

“ครูมาสไปกับพี่จะปลอดภัยกว่า”

ไอยรายกเรื่องความปลอดภัยของจารุมาสมาเป็นเหตุผล ทำให้เด็กชายขันติธรรมยอมรับได้อย่างสบายใจขึ้น และคนเป็นครูจะได้ไม่ลำบากใจด้วย

“ก็ได้ครับ ผมยอมให้พี่ช้างก็ได้”

“ดี”

หลังจากตกลงกันได้แล้ว ไอยราก็บอกกับควาญต้นที่ดูแลใบกล้วยว่าเขาจะทำหน้าที่เป็นควาญพาพลายใบกล้วยไปอาบน้ำแทน และบอกให้ควาญต้นไปทำอย่างอื่นก่อนได้ หรือจะเดินตามพวกเขาไปที่ลำธารด้วยเพื่อช่วยกันดูแลช้างก็ได้เช่นกัน

“ใบกล้วย หมอบ”

ไอยราใช้มือตบเบาๆ ที่หัวของพลายใบกล้วยแล้วเอ่ยสั่งให้หมอบลง เพื่อที่จะได้ให้จารุมาสขึ้นไปขี่คอได้ง่ายๆ มันทำตามคำสั่งอย่างเชื่อฟังด้วยการย่อขาหน้าลงหมอบกับพื้นตรงหน้าชายหนุ่ม จารุมาสมองดูมันอย่างเอ็นดู แล้วพลางคิดถึงพี่ช้างใหญ่ของเธอเลยทีเดียว สงสัยต้องจำการออกคำสั่งจากเขาไปใช้กับพี่ช้างใหญ่บ้างแล้วละ

“ครูมาสเหยียบที่ขาของใบกล้วยนะครับ แล้วเหวี่ยงตัวขึ้นไปนั่งตรงคอ”

ไอยราหันมาเอ่ยบอกกับจารุมาสที่ยืนอยู่ข้างๆ พลางชี้มือไปที่ขาและคอของพลายใบกล้วย เพื่อให้เธอได้ทำตาม

“ขอขี่คอหน่อยนะใบกล้วย”

จารุมาสเอ่ยขออนุญาตกับพลายใบกล้วยก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อเห็นมันยังคงหมอบเฉยเธอเลยยกขาเหยียบลงบนขาของมัน ใช้มือจับเนื้อตัวสากๆ ของสัตว์แสนรู้แล้วเหวี่ยงขาขึ้นไปบนตัวของมัน พยายามตะกายขึ้นไปนั่งบนคอให้ได้ โดยมีไอยราคอยช่วยดันตัวอยู่ด้านล่าง

พอจารุมาสขึ้นไปนั่งบนคอของพลายใบกล้วยได้เรียบร้อยแล้ว ไอยราก็สั่งให้มันยืนขึ้น พลางเอ่ยบอกคนที่อยู่บนคอพลายใบกล้วยด้วย

“ครูมาสทรงตัวดีๆ นะครับ”

“อ๊าย…”

ยังไม่ทันขาดคำของชายหนุม พลายใบกล้วยก็ใช้ขายันพื้นพร้อมกับยกตัวขึ้นยืน จนเธอต้องโอนเอนไปตามการขยับตัวของมันอย่างหวาดเสียว แต่ก็ตื่นเต้นไม่เบา ใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ เลยตอนนี้

ไอยรายืนมองและยิ้มขันเมื่อเห็นหญิงสาวที่ดูใจกล้าแต่ก็มีอาการกลัวๆ บ้าง เมื่อพลายใบกล้วยยืนได้แล้ว เขาก็ใช้ขาของเขาสะกิดขาของมันให้ยกงอขึ้น แล้วเขาก็ใช้มือจับที่ใบหูอันใหญ่โต ก่อนจะขึ้นเหยียบขาของมัน พอพลายใบบัวยกขาส่งตัวของเขาให้สูงขึ้น ไอยราก็วาดขาขึ้นคร่อมซ้อนหลังกับจารุมาสได้อย่างพอเหมาะพอดี

“ไป”

ชายหนุ่มเอ่ยสั่งพลางใช้ขากระแทกด้านข้างลำคอของพาหนะมีชีวิตให้มันออกเดิน ส่วนจารุมาสนั้นตื่นเต้นกว่าการได้ขี่ช้างก็การได้มีผู้ชายมานั่งซ้อนอยู่ด้านหลังนี่แหละ

“ขอโทษนะครับ ผมกลัวคุณตก”

ไอยราเอ่ยบอกจากด้านหลังเป็นการขออนุญาต แล้วเอื้อมมือขวามาด้านหน้าของหญิงสาวแล้วกอดเอวเธอไว้หลวมๆ จารุมาสรีบแขม่วพุงอย่างรวดเร็วเพราะกลัวเขาจับโดนพุงน้อยๆ ของเธอ และก็แขม่วแบบนั้นไปตลอดทาง

ชายหนุ่มบังคับช้างเดินไปตามทางด้านหลังของปาง ซึ่งเป็นป่าที่ยังคงอุดมสมบูรณ์และเป็นที่ดินของบิดาของเขาเองด้วย โดยมีพลายใบจากกับขันติธรรมขี่คอเดินนำหน้า ขนาบด้วยพังมะลิและควาญ ตามด้วยพลายใบกล้วยที่มีไอยราและจารุมาสขี่คอเดินตามหลัง บรรยากาศร่มรื่นไม่ร้อนมาก เพราะรอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้ยืนต้นสูงใหญ่

“มีเขตหวงห้ามด้วยเหรอคะ”

จารุมาสเห็นป้ายตัวสีแดงพร้อมกับมีรั้วลวดหนามล้อมรอบทางด้านซ้ายมือที่ช้างเดินผ่าน จึงหันไปเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างสงสัย แต่เธอก็มองเข้าไปภายในไม่เห็นเพราะมีต้นไม้บังเต็มไปหมด

“ครับ ห้ามทั้งคนและช้างเข้าไป”

ไอยราเอ่ยตอบแล้วไม่อธิบายอะไรต่อ จารุมาสจึงไม่เซ้าซี้ถามอะไรออกไปอีก พลางคิดว่าคงเป็นสถานที่สำคัญอะไรสักอย่างถึงได้ห้ามทั้งคนและช้างเข้าไป เดี๋ยวค่อยไปแอบถามลูกศิษย์ของเธอเอาก็ได้

เมื่อพากันเดินมาถึงริมลำธาร ชายหนุ่มก็เอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหน้าของเขา

“อยากลงไปเล่นน้ำด้วยไหมครับ”

“มาขนาดนี้แล้วก็ต้องลงสิคะ”

จารุมาสตัดสินใจได้ทันทีจึงเอ่ยตอบเขาไปอย่างยิ้มแย้ม เมื่อเห็นลำธารสายกว้างกว่าตรงบ้านพักครูที่เธออาศัยอยู่ แล้วระดับน้ำก็ดูน่าจะลึกกว่ากันอีกด้วย น้ำใสไหลเอื่อยดูน่าเล่นไม่น้อย ได้เล่นน้ำสักนิดคงสดชื่นน่าดู ถึงจะเปียกก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยกลับไปเปลี่ยนชุดที่บ้าน

เมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาว ไอยราก็บังคับพลายใบกล้วยให้เดินลงน้ำตามพลายใบจากกับพังมะลิไปทันที หลังจากที่เดินลงน้ำไปได้เจ้าใบกล้วยก็ใช้งวงจุ่มน้ำแล้วยกขึ้นมาพ่นเล่นอย่างสนุกสนาน พ่นใส่ตัวเองบ้าง บางครั้งก็พ่นย้อนหลังมาทางจารุมาสและไอยราจนเปียกปอนไปหมด สร้างเสียงหัวเราะครื้นเครงอยู่ตลอดเวลา

ระดับน้ำในลำธารอยู่ที่ประมาณครึ่งตัวของพลายใบกล้วยกับพังมะลิเท่านั้น ส่วนเจ้าใบจากนั้นระดับน้ำมิดตัวเลยทีเดียว แต่มันสามารถดำน้ำได้และชูงวงพ่นน้ำเล่นอย่างสนุกสนานเช่นกัน และลูกศิษย์ของเธอที่อยู่บนหลังช้างเด็กก็เปียกปอนไปทั้งตัว

จารุมาสทั้งยิ้มและหัวเราะเมื่อพลายใบกล้วยจุ่มทั้งตัวลงน้ำ จนทำให้เธอและไอยราที่นั่งอยู่บนคอของมันลงน้ำไปด้วย เป็นภาพที่ประทับใจสำหรับชายหนุ่มมากมายเลยทีเดียวที่เห็นหญิงสาวดูมีความสุขและสนุกสนาน ความร่าเริงของเธอมันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา และมีความสุขขึ้นมากหลังจากที่ได้รู้จักกับเธอ พลางคิดไปถึงอนาคตว่าอยากมีเธออยู่กับเขาแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยด้วยซ้ำ

เมื่อตะวันใกล้ตกดิน ก็เป็นเวลาอันสมควรที่ทั้งคนและช้างต้องเลิกเล่นน้ำ ไอยรานำทัพทั้งคนและช้างเดินทางกลับเข้าปาง แล้วส่งหญิงสาวลงตรงรถมอเตอร์ไซค์ของเธอที่จอดอยู่ใต้ร่มไม้

“ขอบคุณนะคะคุณช้าง วันนี้มาสสนุกมากๆ เลย”

จารุมาสที่ปีนป่ายลงจากหลังพลายใบกล้วยอย่างทุลักทุเลมายืนได้อย่างมั่นคงเอ่ยบอกยิ้มๆ จากใจจริง

ไอยรายิ้มรับแล้วเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

“กลับถึงบ้านแล้วรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนะครับ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”

“ค่ะ ไปแล้วนะคะ”

จารุมาสยิ้มรับความหวังดีแล้วขยับตัวไปนั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์ ก่อนจะสตาร์ตรถพร้อมออกตัวแต่ต้องชะงักไว้ก่อนเมื่อโดนเรียก

“เดี๋ยวครับ”

“คะ”

“เสาร์หน้าว่างหรือเปล่า ผมจะพาไปทำบุญที่วัดป่า”

ไอยราตัดสินใจรีบเอ่ยชวนหญิงสาวไว้ก่อน เป็นการบอกล่วงหน้าเธอจะได้มีเวลาเตรียมตัวและทำตัวให้ว่างสำหรับเขา

“ว่างค่ะ” ต่อให้ไม่ว่างเธอก็จะทำตัวให้ว่างแล้วละจังหวะนี้!