เปอร์เซียเงาสะท้อนของอิหร่าน : ยินดีที่ได้รู้จักอิหร่าน

อ่านสองตา คอลัมน์ที่ ‘สองตา’ เจ้าของเพจ “บันทึกของสองตา” จะพาคุณผู้อ่านเดินทางสู่โลกกว้างด้วยงบประมาณอันน้อยนิด เพราะเพียงแค่คลิกเดียวคุณก็จะได้ขึ้นเครื่องออนทัวร์อย่างเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวต่างแดนที่เธอคนนี้ได้นำมาแบ่งปันให้ชาวอ่านเอาได้อ่านออนไลน์

หลังจากพาเที่ยวเก็บเกี่ยวอารยธรรมเปอร์เซียแล้ว มาพักสายตาจากสีหินทราย มาชิมอาหารเปอร์เซียน ผ่านรูปภาพกันกันค่ะ

โดยส่วนตัว ไม่ชอบอาหารที่มีเครื่องเทศหนักๆ มีกลิ่น มีรสจัดๆ จึงเตรียมใจมาประมาณหนึ่งว่าอาจจะไม่ค่อยเอ็นจอยการกิน ขอมีอาหารยอดนิยม ชงน้ำร้อนกินได้ (รสชาติที่ไม่ใช่หมู) ติดไปนิดหน่อย พร้อมขนมขบเคี้ยวพอประทังชีวิต

แต่กลับกลายเป็นว่า คนกินยาก (นิดหน่อย) อย่างฉัน สนุกกับการชิม และชมการตกแต่งอาหารทุกมื้อ จนมลที่รู้จักกันดียังแปลกใจ

จริงๆ เรื่องกินได้ไม่ได้นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลยค่ะ โดยเฉพาะเวลาเดินทางเพราะเวลากินฉันก็มองหาแต่ของที่ตัวเองกินได้แค่นั้นก็พอ ง่ายๆ สบายๆ กินไม่ได้ก็ผ่าน ไม่ชอบก็แค่ชิม จบ

ความสนุกเรื่องการกินเริ่มตั้งแต่มื้อเช้าในโรงแรม ที่คณะย้ายที่นอนกันถึงสี่โรงแรม แต่อาหารเช้าไม่เหมือนกันเป๊ะ ๆ แบบโรงแรมในยุโรปเลย

ข้อมูลเรื่องอาหารที่ได้จากนวลก่อนการเดินทางคือ

“คนอิหร่านกินข้าวเหมือนคนไทย ข้าวจะเสิร์ฟกับเคบับ คือ เนื้อสัตว์หมักเครื่องเทศปิ้งย่างโรยด้วยผงซูแมค (Sumac)

ถ้าจิ้มเมนู Chelo Kebab จะได้ข้าวและเคบับ (เนื้อวัว แกะ ปลา แพะ) มีเครื่องเคียงเป็นหอมใหญ่ มะเขือเทศย่าง และมะนาวฝานอีกครึ่งซีก

เคบับอีกชนิดที่จะเห็นได้ตามถนนคือคูบิเด (Kubide Kebab) ส่วนมากจะเป็นเนื้อแกะหรือเนื้อวัวบดปรุงรสด้วยเครื่องเทศก่อนปั้นเป็นก้อนเสียบเหล็กย่าง (เราได้ชิมแล้วที่ร้านเคบับสุดขอบฟ้า)

ข้าวที่เสิร์ฟในอิหร่าน นอกจากเสิร์ฟเป็นข้าวขาวปกติแล้ว จะมีข้าวที่เรียกว่าโปโล (Polo) เป็นข้าวขาวหุงกับถั่วอัลมอนด์สไลซ์ เครื่องเทศ และเมล็ดบาร์เบอร์รี่เม็ดเล็กๆ สีแดง กับข้าวซาเฟอราน (Za feran) เป็นข้าวหุงกับหญ้าฝรั่นสีเหลืองสวยงาม เวลาเสิร์ฟจะมีข้าวสีเหลืองโปะมาบนข้าวขาวอีกที

นอกจากข้าวแล้ว อิหร่านยังมีขนมปังทำจากแป้งโฮลวีตหน้าตาเหมือนนาน (Nan) ที่เป็นอาหารยอดนิยม ทุกเมืองจะมีร้านขนมปังอิหร่านอบใหม่ๆ ส่งกลิ่นหอมเรียกน้ำย่อยตลอดเวลา

คนอิหร่านกินขนมปังนี้กับโยเกิร์ตและผักสด ว่ากันว่าทั้งประเทศมีขนมปังหลากหลายถึง 200 ชนิด เช่น

บาร์บารี (Barbari) หน้าตาเหมือนแผ่นสเกตบอร์ด เราจะเห็นคนอิหร่านหนีบขนมปังนี้ (ทำนองเดียวกับคนฝรั่งเศสหนีบบาเก็ตต์ไปทำงานทุกเช้า) เป็นขนมปังหนานุ่ม เปลือกกรอบ มีรสเค็มนิดๆ และมักโรยงา

ซานกัก (Sangak) หน้าตาคล้ายขนมปังบาร์บารี แต่ใหญ่กว่า ยาวกว่า มักไม่มีรูปทรงเพราะขึ้นรูปเหลวๆ และจะมีรอยนิ้วมือจิ้มผิวขนมปังเป็นหลุมๆ เวลาเสิร์ฟที่โต๊ะอาหารเช้าจะตัดเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมแล้ว

ตัฟทุน (Taftun) ขนมปังทรงกลมแป้งบางกรอบ ขอบหยักนิดๆ เค็มปะแล่มๆ (คล้ายข้าวเกรียบว่าว)

คนรักผักผลไม้จะถูกใจอิหร่านมากขึ้นเมื่อไปเดินตลาด มีผักสดให้กินทุกมื้อ ผลไม้คุณภาพดีราคาถูก รวมทั้งผลไม้ที่ปลูกในเมืองหนาวด้วย ถ้าได้ชิมองุ่นชิราซรสหวานเข้มข้นแล้วถึงเข้าใจว่าทำไมอิหร่านจึงเคยผลิตไวน์ชิราซที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง รวมทั้งไม่ควรพลาดทับทิมเปอร์เซียสีแดงก่ำ อุดมด้วยสารต่อต้านอนุมูลอิสระ ถ้าไม่ชอบแทะก็มีน้ำทับทิมคั้นสดให้ดื่มทุกเมือง

สำหรับคนชอบดื่มไวน์ และมาถึงต้นทางขององุ่นพันธุ์ดีแล้ว อาจผิดหวังเล็กน้อย เพราะอิหร่านเป็นประเทศปลอดแอลกอฮอล์ เมนูในร้านอาหารจะมีรายการเบียร์ขาย แต่เป็นเบียร์ผลไม้แอลกอฮอล์ 0% ดื่มแล้วไม่เมาและมีสรรพคุณช่วยย่อยอาหาร ซึ่งเพื่อนร่วมทางที่ได้ลองแล้วบอกว่า ใช้ได้เลย

บุฟเฟต์อาหารเช้าทุกโรงแรมจึงจัดเต็มทั้งขนมปัง ผักสดๆ สีเขียว สีแดง และโยเกิร์ต แถมชีส มะกอก แยมต่างๆ ผลไม้ ทั้งแอปเปิ้ล ทับทิม

สเตชั่นของร้อนก็มีเรียงรายเป็นแถว ทั้งสตูว์ ซุป  ไข่ต้มแข็ง มีอันหนึ่งเหมือนน้ำพริกอ่อง เราจำชื่อไม่ได้ อร่อยดี กินทุกครั้งที่เจอ มีไข่ต่างๆ รวมทั้งไข่เจียวแบบอิหร่าน

ส่วนอาหารหลักอย่างเคบับเป็นเมนูหลักในทริป และแน่นอนว่าของเราเคบับไก่ มาเป็นตัวเลือกแรกเสมอ แบบปลอดภัยไว้ก่อน แต่กินทุกวันได้แบบไม่น่าเบื่อเลย เพราะแต่ละร้านมีวิธีจัดจานและเครื่องเคียงต่างกันไป บางร้านมากับข้าว บางร้านวางมาบนนาน

เนื้อไก่แน่นและนุ่มมาก สมุนไพรที่คลุกเคล้ามาก่อนย่างก็ไม่มีกลิ่นรบกวน เจริญอาหารมาก มีบางร้านที่มีเมนูปลาเพิ่มมาเป็นตัวเลือกอีกหนึ่งอย่าง

เดี๋ยวนี้แทบทุกเมืองจะมีร้านอาหารพื้นเมืองแต่ตกแต่งร้าน และเสิร์ฟแบบเป็นเรื่องเป็นราว ดูทันสมัยและบริการดี ขนาดเรามาเป็นกลุ่มใหญ่ ใครสั่งอะไรก็จะได้อาหารพร้อมๆ กันเสมอ

อ้อ…อีกข้อ การเลือกใช้ภาชนะก็ทำให้อาหารจัดวางได้หลากหลาย และให้ความรู้สึกต่างกัน  หลายคนชอบจนถึงกับซื้อหม้อ จาน ชามทองแดงกลับมาด้วย

ทริปนี้หนึ่งในข้อดีที่สุดที่ผู้จัดได้คะแนนจากลูกทัวร์เต็มร้อยคือเรื่องกิน ที่เลือกร้านที่ดีมีชื่อของแต่ละเมืองไว้ มีทั้งอาหารอิหร่านและอาหารฝรั่งสลับกันไปไม่ให้เบื่อ และให้ทุกคนได้เลือกสิ่งที่ชอบเสมอ เพราะเมื่อกินอร่อย ท้องอิ่ม ทุกคนก็มีแรงเที่ยวต่อ ไม่งอแง นั่งรถหลับสบายแบบหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน

สำหรับฉัน ดม ชม ชิม มาหลายวัน ตอนนี้รู้แล้วว่า อาหารเปอร์เซียหรืออิหร่าน ไม่ใช่แค่อร่อย แต่ยังเป็นงานศิลปะที่ให้เราได้ชื่นชมและจดจำได้ว่าอาหารอิหร่านแท้ๆ ต้องมีสีสัน มีความหอม และอร่อย (จากวัตถุดิบที่ดี) เป็นหลักเสมอ จนทำให้เจริญอาหารไม่รู้ตัว