When We Met

โดย : เด็กหญิงเจ้าสำราญ

Loading

คอลัมน์ที่บอกเล่าเรื่องราวหลากรส ของผู้คนอันหลากหลาย ที่เราได้มีโอกาสพบปะเจอะเจอกัน ไม่ว่าจะเป็นความเปรี้ยวนิดๆ  หวานหน่อยๆ  หรืออาจขมบ้างเป็นบางเวลา ที่พร้อมแบ่งปันให้ผู้อ่านได้จดจำนึกถึงและสุขสำราญไปด้วยกัน

อาชีพเล็กๆ ที่เรียกว่า…ยาม

คุณเคยรู้สึกทึ่ง หรือรู้สึกชื่นชมกับชีวิตทำงานของผู้คนรอบๆ ตัวกันบ้างไหม? “มาโนช” เป็น พนักงานรักษาความปลอดภัย หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า รปภ. ของหมู่บ้านข...
READ

เราคือมิตร…ที่ไม่ใช่มิจ (ฉาชีพ)

คุณเคยตกหลุมรักงานที่ตัวเองทำบ้างไหม?  ถ้าพูดถึงอาชีพ “คอลเซ็นเตอร์” นาทีนี้เชื่อว่าคนไทยกว่า 80-90%  เมื่อได้ยินคำนี้คงถึงกับผงะ  สมองเริ่มประมวลผลไป...
READ

วันดีดี

คงมีไม่กี่อาชีพในโลกนี้ที่ได้เห็นน้ำตาและการจากลาที่เกิดขึ้นทุกๆ วัน...ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้ายของการทำงานในฐานะนางพยาบาล เธอเคยเศร้าและสุขไปกับกา...
READ

ฉันอยู่ได้เมื่อไม่มีเธอ

When We Met โดย เด็กหญิงเจ้าสำราญ คอลัมน์ที่บอกเล่าเรื่องราวหลากรส ของผู้คนอันหลากหลาย ที่เราได้มีโอกาสพบปะเจอะเจอกัน ไม่ว่าจะเป็นความเปรี้ยวนิดๆ  หวา...
READ

สวนสนุก

When We Met โดย เด็กหญิงเจ้าสำราญ คอลัมน์ที่บอกเล่าเรื่องราวหลากรส ของผู้คนอันหลากหลาย ที่เราได้มีโอกาสพบปะเจอะเจอกัน ไม่ว่าจะเป็นความเปรี้ยวนิดๆ  หวา...
READ

ความทรงจำที่หายไป

ในวันที่ใครสักคนลืมคุณไปจากใจคุณจะยิ้มให้เขาได้อีกไหม?  ตั้งแต่จำความได้แม่ของน้ำเป็นผู้หญิงที่เนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยเฉพาะเสื้อผ้า หน้าผม เวลาออก...
READ

วันที่ดอกไม้บาน

มีคนเคยบอกไว้ว่าอาชีพ “ครู”  เหมือนเรือจ้างที่ทำหน้าที่รับส่งเด็กๆ ให้ถึงฝั่ง ถึงจะเป็นคำเปรียบเปรยที่ได้ยินมาเนิ่นนาน แต่มันก็ยังเป็นจริงในทุกกาลเวลา...
READ

คำสัญญา

ควันสีขาวที่พวยพุ่งเหนือปล่องเมรุ  ลอยอ้อยอิ่งอยู่เป็นนานก่อนจะเลือนหายไปบนท้องฟ้า เหมือนกำลังกล่าวขอบคุณและบอกลาผู้คนที่เดินทางมาส่งเป็นครั้งสุดท้ายว...
READ

ก้อนเมฆ

ในวันที่สูญเสียสามีไปจากอุบัติเหตุรถยนต์ โลกของเธอเหมือนโดนถล่ม เธอโกรธตัวเองที่เอาแต่ใช้อารมณ์ จนผลักไสให้เขาออกจากบ้านไป และสุดท้ายก็ต้องจากกันโดยไม...
READ
Don`t copy text!