สาปไอยรา บทที่ 19 : เพื่อความปลอดภัย เลยตัดสินใจไปอยู่บ้านผู้ชาย

สาปไอยรา เรื่องราวของ สัตวแพทย์หนุ่มผู้ต้องคำสาปได้ใช้วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาช่วยเหลือรักษาสัตว์ โดยหวังว่าผลบุญจะลบล้างคำสาปไปได้บ้าง แต่เจ้ากรรมนายเวรก็ไม่ได้ใจดี เพราะต้องมีความรักที่จริงใจเท่านั้นถึงจะช่วยได้! นวนิยายน่าอ่านโดย ต้นไผ่กวนอิมสีทอง ที่อ่านเอานำมาให้ทุกท่านได้อ่านใน anowl.co และเพจอ่านเอา

จารุมาสตื่นขึ้นมาอีกครั้งในตอนเจ็ดโมงเช้าด้วยเสียงนาฬิกาปลุก เธอรีบลงมาดูพี่ช้างใหญ่ก่อนเป็นอันดับแรก ว่ายังอยู่กับเธอหรือกลับเข้าป่าไปแล้วกันแน่ แต่เมื่อเปิดประตูและเดินลงบันไดมากลับต้องแปลกใจ เมื่อเห็นไอยราจอดรถเปิดกระจกนอนหลับอยู่แทน มองหาพี่ช้างใหญ่ไปรอบๆ ก็ไม่เจอ ที่ลำธารก็ไม่มี แสดงว่ากลับเข้าป่าไปแล้ว เธอจึงมองไปยังรถของชายหนุ่มพลางคิดว่าจะปลุกเขาดีหรือไม่ แต่ขากลับพาเธอเดินเข้าไปหาเขาก่อนเสียแล้ว

ไอยราที่เผลอหลับไปรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงคนเดิน เขาหันไปมองตามเสียงก็เจอกับจารุมาสที่ยังอยู่ในชุดนอนเดินเข้ามาหาเขาพอดี จึงยิ้มให้เธอเป็นการทักทาย

“สวัสดีค่ะคุณช้าง มาทำอะไรที่นี่แต่เช้าคะ”

จารุมาสเอ่ยทักอย่างยิ้มแย้มด้วยความสงสัย ภายในใจรู้สึกดีที่ได้เจอเขาเป็นคนแรกในเช้าวันนี้ หลังจากที่ต้องเผชิญเหตุร้ายเมื่อคืน

“เอ่อ…พอดีเมื่อเช้าผมตื่นมาแล้วได้ยินพวกควาญคุยกัน ได้ยินว่ามีโจรขึ้นบ้านของชาวบ้านแถวๆ ปาง แล้วมันลุยน้ำหนีไป กลัวมันจะหนีมาทางนี้ ผมเป็นห่วงก็เลยขับรถมาหาครูมาสแต่เช้าครับ”

ไอยราลงจากรถมายืนตรงหน้าหญิงสาว พลางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยอย่างแท้จริง หวังว่าเธอจะสัมผัสความเป็นห่วงของเขาได้

“ขอบคุณนะคะ โจรมันมาทางนี้จริงๆ แหละค่ะ แต่โชคดีมีช้างป่าตัวนึงมาช่วยมาสไว้ได้ทัน”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเป็นห่วงจากเขา จารุมาสก็ยิ้มหวาน พลางเอ่ยเล่าถึงเหตุการณ์ระทึกเมื่อคืนให้ชายหนุ่มตรงหน้าฟัง เป็นห่วงเธอมากขนาดนี้ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองเลยว่าเขาก็ชอบเธอเหมือนกัน เพราะเขาไม่เคยบอก มีแต่แสดงออกด้วยการให้ดอกจำปี และการเป็นห่วงเธอครั้งนี้ ทึกทักเอาเองว่าเขาก็ชอบเธอเหมือนที่เธอชอบเขาจะได้หรือเปล่านะ

“จริงเหรอครับ แล้วครูมาสเป็นอะไรหรือเปล่า”

ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความตกใจ พลางมองสำรวจร่างกายของหญิงสาวไปด้วย เมื่อไม่เห็นร่องรอยของบาดแผลหรืออาการบาดเจ็บเขาก็โล่งใจ

“ไม่ค่ะ พวกโจรไม่ทันได้ทำอะไร มาสปลอดภัยดีค่ะ”

จารุมาสรีบตอบ พลางหมุนกายให้เขาดูว่าเธอปลอดภัยดี ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน เมื่อเธอหยุดหมุนไอยราก็เอ่ยปากชวน

“เพื่อความปลอดภัย ครูมาสไปพักอยู่บ้านผมดีกว่า”

เขาคิดว่าเธออยู่ที่นี่ต่อไปคนเดียวไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว ไม่อาจรู้ได้ว่าพวกโจรจะย้อนกลับมาอีกหรือเปล่า เพราะบ้านพักครูอยู่ลึกเข้ามาทางด้านหลังของโรงเรียน บ้านใกล้เคียงที่สุดก็คือบ้านของลุงสนภารโรง ซึ่งก็อยู่ห่างจากตรงนี้พอสมควร ไม่มีทางได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือแน่นอนถ้าเกิดเหตุอะไรขึ้นอีกจริงๆ ดังนั้นหญิงสาวต้องไปพักที่บ้านของเขาเป็นการดีที่สุดแล้ว

“คะ!”

จารุมาสแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เธอได้ยิน หูฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย เขาชวนเธอไปอยู่ด้วย

“ครูมาสไปพักอยู่บ้านผมดีไหมครับ อยู่ที่นี่คนเดียวผมอดห่วงไม่ได้”

ชายหนุ่มเอ่ยปากชวนอีกครั้งตามความตั้งใจเดิม

“เอ่อ…จะดีเหรอคะ มาสเกรงใจ”

ไหนจะคุณพ่อคุณแม่ของชายหนุ่มอีก จะว่าอะไรบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ อยู่ๆ ก็มีคนอื่นเข้าไปอยู่ในบ้านด้วย และยังมีพวกควาญช้างในปาง จะคิดกับเธอเช่นไร เพราะเธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขา การที่เธอเข้าไปอยู่ที่นั่นอาจจะโดนนินทาให้เสียหายเอาได้ และยิ่งเธอเป็นครูด้วยแล้วต้องทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกศิษย์ ไม่ควรต้องมีเรื่องเสื่อมเสียให้ต้องอับอาย

“ไม่ต้องเกรงใจเลยครับ ผมเต็มใจ”

“คุณช้างเต็มใจ แล้วคนอื่นล่ะคะจะคิดยังไง”

หญิงสาวบอกออกไปอย่างเป็นกังวล เธออยู่ที่นี่คนเดียวใจเธอก็กลัวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และยิ่งเกิดเรื่องเมื่อคืนขึ้นอีก เลยยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ จึงไม่อยากพบเจอปัญหาอื่นใดให้ต้องกลุ้มใจอีก

“พ่อกับแม่ผมท่านใจดี ถ้าพวกท่านทราบเรื่องต้องยินดีช่วยเหลือแน่นอน ถ้าครูมาสเป็นกังวลเรื่องความเหมาะสมก็ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ เพราะผมไม่ได้อยู่ที่บ้าน ผมมีบ้านพักอยู่ในเขตหวงห้ามที่ครูมาสเคยเห็น ผมนอนที่นั่นทุกวัน พวกควาญทุกคนรู้ดี ส่วนครูมาสถ้าตกลงไปอยู่ด้วย ผมจะให้ไปอยู่บ้านที่พ่อกับแม่ผมอยู่ มีห้องว่างให้เลือกหลายห้องเลย พ่อกับแม่ของผมค่อนข้างเป็นที่นับหน้าถือตาของคนแถวนี้ พูดอะไรก็มีแต่คนเชื่อ ดังนั้นเรื่องนินทาในทางเสียหายจะไม่เกิดขึ้น อีกอย่างถ้าพวกโจรมันกลับมาอีก ผมเกรงว่าจะไม่โชคดีเหมือนครั้งนี้นะครับ”

ชายหนุ่มยกเหตุผลต่างๆ นานา โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัยของหญิงสาวเอง หวังว่าเธอจะรับฟัง และตัดสินใจไปอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ของเขา

จารุมาสยืนครุ่นคิดสักพัก คิดตามที่ไอยราพูดมาก็ตัดสินใจได้ ก่อนจะเอ่ยถาม

“แล้วจะให้มาสไปอยู่เมื่อไหร่ดีคะ”

“ตั้งแต่วันนี้เลย เดี๋ยวผมมาช่วยขนของ”

ยิ่งไปอยู่กับพ่อและแม่ของเขาเร็วที่สุดยิ่งดี เขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะกลัวโจรพวกนั้นจะย้อนกลับมาแก้แค้น

“เอ่อ…มาสขออยู่ลาเพื่อนที่แสนดีก่อนได้ไหมคะ”

จารุมาสเอ่ยบอกชายหนุ่มตรงหน้าอย่างขอความเห็นใจ

“ใครครับ”

ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยใบหน้านิ่งเรียบ หน้าเดียวกับตอนที่เธอเจอเขาครั้งแรก ไม่พอใจเธออยู่ใช่ไหมนะแบบนี้ แต่เธอเองจะทอดทิ้งเพื่อนที่สำคัญอย่างพี่ช้างใหญ่ไปไม่ได้ จึงเอ่ยบอกเขาไป

“ก็ช้างป่าที่มาช่วยมาสไว้เมื่อคืนไงคะ”

“ผมให้ครูมาสอยู่ที่นี่แค่คืนเดียวนะครับ หวังว่าจะเข้าใจเจตนาของผม”

ไอยราเอ่ยบอกด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง ให้เธอได้อยู่ที่นี่อีกแค่คืนเดียวเท่านั้น

“ค่ะ”

หญิงสาวอ้อมแอ้มตอบไปก่อนให้เขาวางใจ ก็รู้แหละว่าเขาเป็นห่วงความปลอดภัย แต่เธออยากร่ำลาพี่ช้างใหญ่ก่อนนี่นา ไม่รู้ว่าไปอยู่บ้านของเขาแล้วจะมีโอกาสได้เจอกับพี่ช้างใหญ่อีกหรือเปล่า แต่ถ้าคืนนี้ไม่ได้เจอ เธอก็จะขัดใจเขาแล้วรอจนเจอพี่ช้างใหญ่ แล้วจึงค่อยไปอยู่ที่ปางช้างของชายหนุ่ม

ไอยราคือคนที่เธอมีใจให้ ส่วนพี่ช้างใหญ่คือเพื่อนตัวใหญ่ที่แสนดี จารุมาสทิ้งใครไม่ได้เลย!