มนตร์อัคคี : บทนำ

“มนตร์อัคคี” โดย ภัสรสา นิยายออนไลน์ ที่ อ่านเอา อยากให้ทุกคนได้ อ่านออนไลน์ ได้ลงจนจบบริบูรณ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางผู้เขียนใจดีมอบ 5 บทแรกไว้ให้อ่านกันที่อ่านเอา และหากติดใจอยากอ่านต่อคุณผู้อ่านสามารถซื้อมนตร์อัคคีฉบับรวมเล่มที่ สำนักพิมพ์ภัสรสา

****************************

ตำนานหนึ่งกล่าวไว้… นานแสนนานมาแล้ว เทพยุคบรรพกาลกับมนุษย์อาศัยอยู่บนโลกด้วยกัน มนุษย์บูชาเทพผู้กำหนด สวามิภักดิ์เทพผู้ปกป้อง หวั่นกลัวเทพผู้ทำลาย แต่ทั้งหมดก็อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข

หลายพันปีผ่านไป เหล่าเทพบรรพกาลมีผู้สืบทอดเชื้อสายไม่ต่างจากมนุษย์ และยังมีเทพที่บังเกิดขึ้นด้วยตัวเองไม่ได้สืบเชื้อสายจากเทพองค์ใดเรียกว่าเทพสยุมภู ทั้งทายาทเทพและเทพสยุมภูเรียกตัวเองว่าเทพยุคใหม่ ต่างช่วยกันทำงานแทนเหล่าเทพบรรพกาลที่อายุขัยมากขึ้น และต่างต้องการวางมือจากหน้าที่เพื่อแสวงหาความสงบสุขในจิตใจ

หลายพันปีต่อจากนั้น โลกมนุษย์เสื่อมโทรม จิตใจมนุษย์ทรุดทราม เหล่าเทพเบาะแว้งกันด้วยความเห็นต่าง บ้างอยากตัดขาดกับมนุษย์และแยกไป บ้างอยากทำลายเผ่าพันธุ์มนุษย์ บ้างอยากอยู่ช่วยเยียวยาและยังต้องการปกป้องสรรพสิ่ง

ท้ายที่สุด… เหล่าเทพยุคบรรพกาลตัดสินใจหลีกลี้จากทั้งมนุษย์และเทพยุคใหม่ ออกเดินทางเพื่อแสวงหาความสงบในจักรวาลอันไกลโพ้น เหลือภาระผูกพันกับเหล่าเทพยุคใหม่เพียงไม่กี่อย่าง การรับรองการวิวาห์ การรับรองการขึ้นตำแหน่งผู้นำแห่งเทพทั้งปวง และการระงับเหตุร้ายแรงที่เกิดด้วยเหล่าเทพ

เหล่าเทพผู้กำหนดถือว่าตัวเองสูงส่งกว่ามนุษย์ ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้อีกต่อไปแต่ไม่คิดอยากทำลาย จึงแยกตัวขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ชั้นฟ้า คอยกำหนดให้ทุกสิ่งบนโลกยังหมุนไปตามวัน เวลา ฤดูกาล จะให้รางวัลมนุษย์ผู้ทำความดี หรือลงโทษมนุษย์ผู้ทำความชั่ว ล้วนขึ้นอยู่กับเทพกลุ่มนี้

เหล่าเทพผู้ปกป้องยังมีเมตตาเชื่อว่ามนุษย์ยังคงมีความดีงาม อีกทั้งไม่อาจละทิ้งชีวิตที่ตนคอยดูแล จึงตัดสินใจสถิตย์อยู่กับมนุษย์ ทว่าด้วยความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป ที่เคยเปิดเผยกลับปกปิด ที่เคยใกล้ชิดกลับทิ้งระยะห่าง จากคอยสนับสนุนมนุษย์อย่างเปิดเผย เช่น ช่วยให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์ ช่วยมนุษย์คิดค้นสิ่งประดิษฐ์แปลกใหม่ ก็ต้องทำอย่างลับๆ และอาจไม่ได้ช่วยเพราะมนุษย์ไม่บริสุทธิ์พอจะทำให้การร้องขอสำเร็จ

ส่วนเทพผู้ทำลาย หลังพ่ายแพ้มติที่เสนอให้ทำลายเผ่าพันธุ์มนุษย์ยุคนี้ เพื่อสร้างมนุษย์ยุคใหม่ขึ้นให้เป็นยุคที่มนุษย์มีจิตใจดีงามดังเช่นก่อนหน้า ก็เลือกลงไปอยู่ใต้ผืนดินเพื่อความสันโดษและเพื่อจะได้ควบคุมงานของตนในนรกอย่างใกล้ชิด

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเป็นมาถูกปรับเปลี่ยนจนเกือบหมดสิ้น ธรรมเนียมโบราณหลายอย่างถูกยกเลิก หน้าที่บางอย่างถูกเปลี่ยนมือ พลังอำนาจบางอย่างสูญหาย

การแตกฉานซ่านเซ็นของเหล่าเทพเกิดขึ้นเมื่อราวห้าพันปีก่อน และเป็นแบบนั้นตลอดมาจนถึงทุกวันนี้…

– บทนำ –

เทพแห่งไฟนั่งขัดสมาธินิ่ง ดวงตาสีเพลิงที่คล้ายมีไฟหมุนวนอยู่ภายในมองตรงไปยังต้นน้ำตาพระจันทร์แน่วแน่ ไม่ขยับตัวมาแล้วสิบทิวาสิบราตรีเพื่อเสาะหาเทพแห่งการเยียวยา

กูณฑ์กำลังใช้จิตเป็นเสิร์ชเอ็นจิ้นระดับกูเกิลยังต้องยอมสยบ เขาใส่คำสำคัญเกี่ยวกับเทพแห่งการเยียวยาลงไปทั้งสิ้นสามหมื่นสองพันห้าร้อยสามสิบเจ็ดคำ อาทิ ยาผีบอก, หมอเทวดา, รักษาได้ทุกโรค, รอดปาฏิหาริย์, ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว, ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์, ทำหมันแมวฟรี, รับเลี้ยงแมวจร และอะไรอื่นๆ เกี่ยวกับแมว เพราะเทพแห่งการเยียวยารักแมวมาก ก่อนหน้าจะหายตัวไปที่วิมานก็มีแมวนับพันตัว มีตัวโปรดอยู่ร้อยกว่าตัวที่จะพาไปขอพรจากพฤกษ์ เทพแห่งสรรพชีวินเพื่อให้มีอายุยืนยาว แน่นอนว่ากูณฑ์เจอเป็นล้านๆ เบาะแส จึงแตกจิตตามไปตรวจสอบทุกเบาะแส

ทว่าไม่พบ…

ส่วนใหญ่เป็นเพียงการหลอกลวงของมนุษย์แบบที่ทำให้กูณฑ์ต้องยั้งใจไม่ให้เผาบ้านนักต้มตุ๋นทั้งหลายให้วอด ไม่อยากก้าวก่ายหน้าที่เทพผู้กำหนด ไม่อยากมีปัญหากับอนัตตา เทพแห่งความตาย

กูณฑ์ยังค้นหาต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ เพราะถ้าเขาพบเจอเทพแห่งการเยียวยาที่สาบสูญไปนับพันปี ก็เท่ากับได้นางในดวงใจของตนกลับคืนมาด้วย ยังไม่มีใครการันตีในเรื่องนี้ให้ชัดเจนแม้กระทั่งพระพฤหัสซึ่งเป็นเทพผู้หยั่งรู้ และเป็นผู้ที่กระตุ้นให้เขาออกตามหาเทพแห่งการเยียวยา แต่กูณฑ์แน่ใจ… แน่ใจ

พระจันทร์ยังไม่ดับสูญ แม้การทำชีพพลีเพื่อแลกกับการให้ทุกคนปลอดภัยเมื่อครั้งการสะสางเกิดขึ้นจะสำเร็จผล พระจันทร์หายไปเหลือไว้เพียงแต่ต้นน้ำตาพระจันทร์ต้นนี้ต้นเดียว แต่การที่พระพฤหัสยังปล่อยให้ตำแหน่งพระจันทร์ว่างอยู่นั้นเป็นการยืนยันได้อย่างดีอีกทาง

เขาเองก็แน่ใจว่าพระจันทร์ยังอยู่ ที่ใดสักที่ในจักรวาลแห่งนี้

และเขาต้องหาให้เจอ

กูณฑ์รู้ว่าธรา เทพแห่งดินผู้เป็นมิตรสนิทสนมเข้ามาใกล้ แต่ไม่ออกจากการเพ่งกสิณหาเบาะแสเทพที่หายไป รู้ว่าธราย่อตัวลงเอามือทาบพื้นดินเพื่อส่งพลังให้ผืนดินที่เขานั่งอยู่ นั่นเป็นการทำให้ไม้ดอกที่รักยิ่งของพระจันทร์ซึ่งหยั่งรากอยู่ในบริเวณนี้เติบโตงดงาม และนั่นอาจเป็นการส่งพลังให้เขาด้วย กูณฑ์คิดแบบนั้นแต่ก็ไม่รู้ว่าคิดผิดไปไหมเพราะธราไม่เคยบอก อันที่จริงกูณฑ์ยังไม่เคยออกจากการทุ่มพลังค้นหาเพื่อพูดคุยกับธรา แต่การที่เขารอดพ้นจากความเหน็ดเหนื่อยมาได้ทั้งที่ใช้พลังจิตสิบวันสิบคืนไม่หยุดพัก ส่วนหนึ่งก็เพราะพลังที่ได้รับจากธรา ไม่ก็จากเทพอารักษ์และชายาที่แวะมาดูอยู่เรื่อย

พลังของธราทำให้เหล่าพฤกษาแข็งแรง ทำให้เขารู้สึกแข็งแกร่ง

พลังของพฤกษ์ เทพแห่งสรรพชีวิน ผู้ดำรงตำแหน่งเทพอารักษ์ หัวหน้าแห่งเทพผู้ปกป้อง ทำให้เหล่าพฤกษาแตกใบผลิดอกออกผล ส่วนตัวเขารู้สึกสบายและผ่อนคลาย

พลังของรติ เทพแห่งความรัก ทำให้เขาอุ่นใจ ความโศกอาดูรทุเลาเบาบาง

กูณฑ์ตั้งใจจะเสาะหาไปจนกว่าจะครบสามสิบราตรีกาล หากยังไม่เจอคงหยุดพักเพื่อไปเยี่ยมเยียนพระพฤหัสเสียหน่อย ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าวิมานพระพฤหัสติดไฟได้หรือไม่ แต่อาจทำให้เขาได้เบาะแสอื่นๆ เพิ่มเติมเพื่อให้เรื่องง่ายเข้า

นาทีนี้กูณฑ์ทำได้ทุกอย่างแหละ ขอแค่ให้เจอเทพแห่งการเยียวยาเท่านั้นเอง!