ชายได้โชคอย่างลึกลับ เพราะเป็นแฟนคลับนิยายผี บทที่ 14 : เป่ามนตร์เสน่ห์เล่ห์กล สุดยลสุดยินสิ้นทาง (1)

เว็บไซต์อ่านเอา ภูมิใจเสนอ “ชายได้โชคอย่างลึกลับ เพราะเป็นแฟนคลับนิยายผี” นวนิยายรางวัลชนะเลิศจากโครงการอ่านเอาก้าวแรก รุ่นที่ 5 ผลงานโดย วันชนะ ทองคำเภา กับเรื่องราวของความตายที่มีเบื้องหลังลึกลับซับซ้อน และวรรณกรรมผีของเหม เวชกร เรื่องรวทั้งหมดสัมพันธ์กันได้อย่างไร พบคำตอบได้ในนวนิยายเรื่องนี้

อัสดงอดไม่ได้ที่จะใจลอยไปกับรายละเอียดชีวิตของคุณทอฟ้าที่เขาเพิ่งได้ฟังไป (แม้ว่าจะงงๆ ในตอนท้ายนิดหน่อย) อาจารย์หนุ่มใหญ่ไม่มองหน้าคนเล่า แต่เหม่อมองดอกคุณนายตื่นสายสีนั้นสีนี้ แล้วถามเสียงเรียบ ขณะที่ตาก็ยังจ้องไปที่พุ่มดอกไม้

“ผมเข้าใจคุณมากขึ้นละนะครับ แล้วก็เห็นใจมากด้วย แต่ยังไม่เข้าใจ ว่าที่คุณเล่ามา คุณต้องการให้ผมทำอะไรเหรอครับ”

คุณทอฟ้าขยับเสื้อเชิ้ตมินิมัลของเธอแล้วถอนใจ “เรื่องผีแม่ม่ายของพี่เนี่ย พี่รู้นะคะ ว่าอาจารย์ไม่เห็นด้วย แล้วก็ได้รับผลกระทบเยอะอยู่ แต่ว่าตอนนี้เรื่องมันไปกันใหญ่แล้วค่ะ พี่เลยอยากมาบอกเล่าสถานการณ์ตอนนี้ให้รู้ และเราจะได้คุยเรื่องแนวทางแก้ปัญหากันค่ะ”

“ขอบคุณมากเลยนะครับ เป็นพระคุณมากเลย” อาจารย์หนุ่มใหญ่อดไม่ได้ที่จะสวน

“พี่ขอโทษอีกร้อยครั้งก็ได้นะคะ ถ้ามันจะช่วยได้ แต่อาจารย์ช่วยฟังพี่อีกหน่อยนะคะ” สาวใหญ่พูดรัวเร็วตอนท้ายประโยค เมื่อเห็นว่าอัสดงอ้าปากจะยิงคำประชดแทรกออกมาเพิ่ม

“ตอนนี้ผลกระทบของรายการผีแม่ม่ายตอนเหม เวชกร มันลามไปไกลกว่าที่พี่และอาจารย์นึกไว้เยอะเลยค่ะ” เธอเริ่ม “…คือถึงมันจะมีคนชื่นชอบและหันมาคุยเรื่องผู้หญิงในวรรณกรรมเก่าๆ กันเยอะขึ้นมาก แต่ก็มีกลุ่มคนที่ไม่พอใจที่ลุกขึ้นมาตอบโต้อีกเยอะ ที่ตอบโต้ดีๆ เอาข้อมูลมาเถียงแบบอาจารย์ก็มี แต่ก็มีกลุ่มที่โจมตีกลับแบบรุนแรงที่น่ากลัวมากๆ ด้วย” สีหน้าของเธอแข็งขึ้น ก่อนจะพูดต่อ

“มีกลุ่มที่ทำพอดแคสต์อีกกลุ่มนึง ที่ทำเป็นกลุ่มสิทธิบุรุษ ตอบโต้เฟมินิสต์ที่โจมตีผู้ชาย ชื่อกลุ่ม ‘เหยื่อสมร’ ทำรายการพอดแคสต์แบบตลกๆ กวนๆ ได้ใจวัยรุ่นค่ะ กลุ่มนี้เค้าเก่งแต่ร้ายกาจมาก เค้าจะคอยหาข้อมูลและเรียบเรียงเป็นเนื้อหาตลกๆ เท่ๆ แต่แฝงการใส่ร้าย ทำลายชื่อเสียงเฟมินิสต์ และสนับสนุนให้การที่ผู้ชายมีอำนาจเหนือผู้หญิงเป็นเรื่องที่ถูกแล้วดีแล้วทำนองนี้น่ะค่ะ”

“ก็คือเหมือนผีแม่ม่ายของคุณสิครับ เพียงแค่อยู่คนละฝั่ง” คราวนี้คุณทอฟ้าห้ามกระสุนของอาจารย์หนุ่มใหญ่ไม่ทัน

“ค่ะ แต่ของเค้าประสบความสำเร็จมาก ดังไปทั่ว ทำให้คนเชื่อ พี่ยอมรับค่ะว่าเดือดร้อนมาก” คุณทอฟ้ารับคำเสียงหน่ายๆ

“แต่ว่าสิ่งที่เค้าทำ มันกระทบไปถึงครูเหม เวชกร และกระทบถึงอาจารย์ด้วยนะคะ อาจารย์ลองฟังนี่ดูสิคะ” เธอยื่นหูฟังคู่เล็กสะอาดสะอ้านที่ดึงออกจากถุงผ้าฝ้ายไม่มีลวดลายใบย่อมสีขาวให้ อัสดงรับมาสวม แล้วคุณทอฟ้าก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอมาเปิดคลิปเสียงให้เขาฟัง

“หวัดดีชาวเหยื่อสมรทุกคนครับ ทุกคนสบายดีมั้ย ที่ไม่สบายเพราะโดนผู้หญิงเจ้าอารมณ์รอบตัวทำร้าย ก็ขอให้ยกมือขึ้น แต่ไม่มีใครเห็นหรอกนะครับ เพราะเวลาผู้ชายเป็นเหยื่อ มันก็ไม่มีใครเห็นอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะคร้าบบบ (ปี่พาทย์ทำเพลงโอด)

หลายๆ คนที่โชคร้าย ไม่มีอะไรทำ เผลอเปิดไปเจอรายการมนุษย์ป้าอย่าง ผ.ม.ม. (แค่ชื่อย่อ อย่าฟ้องผมนะคร้าบป้า) ก็อาจได้ฟังเรื่องโกหก เฟกนิวส์ ระคายหู อย่างการใส่ร้ายกระทั่งนักเขียนชั้นครูของชาติ อย่างเหม เวชกร มาแล้วใช่มั้ยครับ (เอฟเฟกต์เสียงรุมโห่)

วันนี้เรามีข้อมูลที่จะให้พวกเราตาสว่าง วาบๆๆๆ กันอีกแล้ว (เสียงเอฟเฟกต์เลเซอร์) ผมจะชี้ให้เห็นว่า ผู้หญิง หรือผีสาวทั้งหลาย ในวรรณกรรมเอกของครูเหมเนี่ย เค้าทำอะไรมาบ้าง และสมควรหรือไม่ ที่จะต้องกลายเป็นผี เพราะความพลาดพลั้ง เหลวไหลของตัวเอง ไม่ใช่เอะอะๆ โทษผู้ชาย กูรับจบคนเดียวตลอดเบยค้าบบบ (เสียงเอฟเฟกต์ปิ๊งป่อง)

และบันทึกของคุณป้าที่ฆ่าตัวตายเพราะอ่านเรื่องผีของเหมอะไรนั่นอีก เราจะมาแฉ เอ๊ย สืบกันนะครับ ว่าเธอน่าจะมีปัญหาทางจิตเองอยู่แต่ต้นหรือเปล่า มีอะไรลึกลับในครอบครัวเองใช่มั้ย เราจะขอทำหน้าที่เป็นรายการ True Crime ให้ทุกคนได้ตื่นเต้นกันด้วยครับ

ก่อนอื่น เพื่อล้างหูของทุกคนให้สะอาดเกลี้ยงเกลา ปราศจากขยะที่รายการมนุษย์ป้ายัดใส่หูพวกเรามา เรามาฟังคลิปความเห็นของอาจารย์ อ. ผู้เชี่ยวชาญจากมหาวิทยาลัย ป. ที่ให้สัมภาษณ์โต้แย้งการใส่ร้าย ปล่อยเฟกนิวส์ของป้าๆ กันก่อน แล้วตอนท้ายผมจะมาชี้ให้เห็นอีกทีว่า ความเห็นของอาจารย์ มันสอดคล้องกับของผมและของชายผู้ตกเป็นเหยื่อทุกคนยังไงนะคร้าบ แล้วเราจะได้รู้กันซะทีว่า เรื่องนี้ ใครคือ ฆาตกรๆๆๆๆๆ”

อัสดงรีบดึงหูฟังออก ก่อนที่จะได้ยินเสียงของตัวเองที่ดังออกมาจากลำโพง อาจารย์หนุ่มเกลียดเวลาต้องฟังเสียงของตัวเองผ่านอุปกรณ์บันทึกเสียงมาก แต่ก็ยังไม่เกลียดเท่ากับสถานการณ์ตอนนี้ ที่เสียงของเขาซึ่งพยายามพูดความจริงอยู่นั้น กลับถูกคนสองฝ่ายที่ไม่สนใจความจริงใดๆ ยื้อเอาไปใช้แบบที่ไม่มีใครเกรงใจเขาเลยสักนิด

คุณทอฟ้าที่จ้องหน้าเขาอยู่ มองด้วยสายตาให้กำลังใจ แล้วถามต่อ “อาจารย์คิดว่ายังไงบ้างคะ”

อาจารย์หนุ่มใหญ่ถอนใจ “ผมไม่อยากยุ่งอะไรกับโลกอินเทอร์เน็ตนี้อีกแล้วละครับ สิ่งที่คุณเริ่มไว้ มันไปไกลมากเหลือเกินแล้วตอนนี้ แต่คุณไม่ต้องห่วงดีกว่าครับ ผมคงต้องจัดการเรื่องนี้เอง เราอย่ายุ่งกันอีกเลยน่าจะดีที่สุด”

“ขออนุญาตเดานะคะ อาจารย์ก็คงจะต้องไปหาสื่อ แก้ข่าวอีก ใช่ไหมคะ แล้วอาจารย์คิดไว้ไหมคะ ว่าต้องทำแบบนี้อีกกี่ครั้ง”

“ก็คงเป็นเรื่องของผมแล้วละครับ ว่าจะต้องแก้ปัญหาที่ ‘คนอื่นๆ’ ก่อไว้ยังไง”

คุณทอฟ้าไม่สนใจคำเสียดสี เธอพูดต่อด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนเดิม “พี่ขออนุญาตอีกทีนะคะ พี่ว่าถ้าอาจารย์ทำแบบนั้น อาจารย์ก็คงต้องทำไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ คนฟังก็จะคิดแค่ว่า มีคนสามคนทะเลาะกัน ไม่ได้มีฝั่งไหนน่าเชื่อไปกว่าใคร จริงมั้ยคะ” คราวนี้สาวใหญ่ใช้น้ำเสียงใจดีแบบคุณแม่

“ธรรมชาติคนเราเวลาอยู่ในอินเทอร์เน็ต เขาก็แค่รอที่จะรุมตอนที่มีฝ่ายไหนเพลี่ยงพล้ำเท่านั้นเองแหละค่ะ ความคับข้องใจอะไรที่เขาเก็บมาจากไหน มันก็จะเอาไว้สาดใส่คนที่พลาด แค่นั้นเอง” เธอยิ้มอ่อนโยนให้อัสดงอีกครั้ง “พี่จะเสนอว่า ถ้าหากว่าอาจารย์ยอมวางความโกรธพี่ไว้สักนิด แล้วเราร่วมมือกัน ใช่ค่ะ พี่รู้ตัวว่าพี่กล้ามากที่จะใช้คำนี้ แต่อาจารย์ลองนึกนะคะ ถ้าแทนที่เราสามคนจะตอบโต้กันไปมา ทำไมอาจารย์ซึ่งเป็นคนกลางไม่มาออกรายการพี่ มันจะกลายเป็นสองคนอยู่ฝั่งเดียวกัน ช่วยกัน เวลาพูดอะไรมันจะมีน้ำหนัก มีความน่าเชื่อถือมากกว่าอีกฝั่ง ซึ่งค่อนข้างก้าวร้าวอยู่แล้ว”

อัสดงเงียบ คุณทอฟ้าวางมือลงบนหลังมืออาจารย์หนุ่มใหญ่เบาๆ

“และในรายการ พี่สัญญาว่าจะแก้ข่าว ขอโทษอาจารย์ให้ชัดๆ ว่าพี่เข้าใจผิดไป จากนั้น อาจารย์ก็พูดความจริงของอาจารย์ในรายการ คนฟังก็จะเริ่มมองเห็นว่าควรฟังใครมากกว่า และต่อไปนี้ อาจารย์และครูเหม ก็จะไม่ต้องถูกเอาไปพูดแบบเสียหายอีก แบบนี้จะได้ไหมคะ”

อัสดงเคยรู้สึกและสงสัยมาตลอด ว่าคุณทอฟ้าน่าจะมีอะไรลึกลับและอันตรายซ่อนอยู่ในท่าทีเป็นมิตรและน้ำเสียงใจดี แต่เมื่อได้เห็นลีลาการเจรจาต่อรองของเธอซึ่งๆ หน้า อาจารย์หนุ่มใหญ่ก็เริ่มมองเห็นใบหน้าของ “นางพญาผีแม่ม่าย” ผู้ปกครองบริวารสาวและอาณาจักรออนไลน์ของเธอด้วยความเด็ดขาดและมีบารมีเจิดจ้า เขาพูดแย้งช้าๆ

“คำพูดของผมคงไม่มีความหมายอะไรแล้วละครับ คุณทอฟ้าน่าจะไม่ลืม ว่าตอนนี้ผมคืออาจารย์ที่ลอกงานคนอื่น เป็นอีกเรื่องที่ต้องขอบคุณพวกคุณมากๆ เลยครับ”

คราวนี้คุณทอฟ้าถึงกับยกมือไหว้ขอโทษ จนอาจารย์หนุ่มใหญ่ทำหน้าไม่ถูก “น้องวารีเธอเสียใจมากนะคะอาจารย์ และเป็นทุกข์มากๆ เลยด้วย เลยขอตามมาด้วยกันนี่ไงคะ” คุณแม่แห่งลัทธิผีแม่ม่ายร่ายต่อ “ถึงตอนนี้พี่ว่าอาจารย์คงเดาได้ ว่าวารีเองก็เป็นเหยื่อความรุนแรงของผู้ชายที่บ้าน เหมือนพวกเราทุกคน เธอก็เลยมาเข้าร่วมกับพี่ และก็อยากให้งานของผีแม่ม่ายสำเร็จ เลยต้องตัดใจทำแบบนั้นลงไปเพื่อหยุดอาจารย์ แต่ก็เสียใจมากๆ มาตลอด จนรู้ว่าพี่จะมาพบอาจารย์ เธอก็เลยยืนยันว่าจะมาด้วยค่ะ” เธอใช้สายตาเว้าวอน “ถ้าอาจารย์มาพูดความจริงในรายการพี่ ก็ถือว่าได้ช่วยคุณแม่ลัดดา และพี่เองก็เต็มใจจะใช้รายการผีแม่ม่ายช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของอาจารย์เอง แล้วก็จะได้ช่วยวารี ลูกศิษย์คนเก่งของอาจารย์ด้วย ข้อเสนอนี้ อาจารย์จะช่วยพิจารณาสักหน่อยได้ไหมคะ”

คุณทอฟ้าหันไปที่ถุงผ้าซึ่งเกียรติถือมาให้เมื่อสักครู่ แล้วหยิบของในนั้นออกมา เป็นของที่คุ้นตาอัสดง

“พี่สังเกตว่า อาจารย์ชอบแจกันใบนี้มาก ถือว่าพี่ให้เป็นของขวัญแทนคำขอโทษก็แล้วกันนะคะ” แล้วเธอก็ยื่น ‘แจกันแห่งความยุติธรรม’ ที่มีชื่อเป็นภาษาสแกนดิเนเวียอันเรียกยาก และตั้งอยู่ในออฟฟิศของเธอมาตลอด ให้อาจารย์หนุ่มใหญ่ ซึ่งเขาก็รับมาด้วยความมึนงง