ของอร่อยพื้นบ้านที่จันทบุรี

ไม่ได้มีแค่ นิยายออนไลน์ ให้อ่าน ที่ อ่านเอา  แต่เรายังมีเรื่องราวการเดินทางของ สุวิทย์ เมฆวิบูลย์ ชายหนุ่มผู้ที่เชื่อว่า การเดินทางกับการดื่มกิน คือองค์ประกอบสำคัญในการเติมไฟ เพิ่มพลังให้ชีวิต และเขายินดีแบ่งปันขุมพลังนี้กับผู้อ่าน “อ่านเอา” ได้ อ่านออนไลน์ 

…………………………………………..

– ของอร่อยพื้นบ้านที่จันทบุรี –

หากมีโอกาสจะไปพักผ่อนในวันหยุด ถ้าต้องออกแบบเป็นบรรยากาศชายทะเลที่ไม่ต้องเดินทางโดยเครื่องบิน พัทยาและหัวหินมักจะเป็นพิมพ์เขียวแรก โดยมีระยอง จันทบุรีเป็นตัวเลือกอันดับรองลงมา ทั้งที่พัทยาไม่มีเสน่ห์ลงตัวกับไลฟ์สไตล์คนไทยรุ่นซิกซ์ตี้เซเวนตี้อย่างผมเลย แต่ก็เป็นต่อด้วยระยะทางใกล้สุด มีมอเตอร์เวย์ไปจ่อถึง ทำให้ได้รับความนิยมมากที่สุด

วันหยุดที่ผ่านมาผมเลือกจันทบุรีอีกครั้ง ด้วย 3 สิ่งสำคัญนี้ ทุเรียน สละ ใบกระวาน (ไม่ใช่ใบชะมวงนะ) ทุเรียนนั้น ชิมได้ 1 ครั้งต่อปี อย่าริอ่านท้าทายมฤตยูกับโรคภัยไข้เจ็บ ยังอยากมีร่างกายปกติกับโลกสวยๆ ใบนี้

แต่… ช่วงที่ไปร้อนจังเลย… จึงเลือกจองที่พักนอกเมือง ไม่เอาเมือง ไม่เอาริมทะเล ริมหาด เพราะอยากได้ที่นอนเงียบๆ สงบๆ ถ้าอยากดื่มด่ำกับคลื่นลม แสงแดด หาดทราย ค่อยหาเวลาไปชิลๆ ตอนไหนก็ได้ ผมคิดว่าเราใช้เวลากับหาดชายและน้ำทะเลไม่นานหรอก อย่างเก่งก็ตอนแดดอ่อนๆ เช้าตรู่ หรือไม่ก็บ่ายคล้อยไปจนถึงช่วงเย็นตะวันตกดิน

จันทบุรีมีภูมิประเทศที่แตกต่างจากลักษณะที่ตั้งของชุมชนเมืองคนไทย พบเห็นโคกสูงๆ ต่ำๆ เนินเขาลาดชัน ไล่ระดับในตัวเมือง มีบึงน้ำใหญ่กลางเมืองและสวนสาธารณะขนาดใหญ่ เสียดายที่ไม่ค่อยมีต้นไม้ใหญ่ให้มีร่มเงาปกคลุมพื้นที่มากพอให้เย็นสบาย  ออกแบบไม่ดีพอ ขาดทางเดิน ทางจักรยานรอบบึง โดยกั้นห้ามรถยนต์ไม่ให้ผ่านหรือเข้ามาใกล้สวนและบึงในระยะที่พอเหมาะพอสม ประชาชนควรจักต้องปลอดภัยทั้งจากฝุ่นและ เสียงอย่างแท้จริง คนไทยเรามักจะทำเรื่องนี้ไม่ได้ ทั้งๆ ที่มีอำนาจหน้าที่ มีมุมมอง มีโลกทัศน์เรื่องสิ่งแวดล้อม แต่ขาดการคิดคำนึงถึงเป้าหมายที่จะต้องอำนวยความสะดวกแก่คนเดิน วิ่ง ขี่จักรยาน และพักผ่อนในพื้นที่ที่ปราศจากยานพาหนะ เราไปมุ่งเน้นการให้พื้นที่กับรถยนต์มากเกินความจำเป็น อีกส่วนที่ขอเสริมเพิ่มเติมสำหรับสวนสาธารณะบ้านเรา มักจะไม่มีข้อมูลประวัติความเป็นมาของสวน ชื่อพันธุ์ต้นไม้ ชื่อและที่มาศาลาหรืออาคาร จุดขายจุดน่าสนใจในท้องถิ่นคือเสน่ห์ที่คนอยากรู้ เรื่องเหล่านี้อย่ามองข้าม

เมืองจันท์มีอาหารคาวเฉพาะตัว ใช้พืชสมุนไพร ผลไม้ท้องถิ่น เช่น ใบกระวาน ระกำ ทุเรียน ยี่หร่า ปรุงแต่งเป็นของคาวได้อร่อย แปลกลิ้น มีรสชาติและกลิ่นที่หอมกระเดียดออกไปทางแขก มักนิยมรสหวานนำ แม้เป็นต้มส้ม(ลอมาจู–ไม่แน่ใจว่าเป็นภาษาญวนหรือไม่ ) ต้มยำ (ที่เรียกว่าต้มใบกระวาน) ไม่ค่อยพบเห็นเมนูยำ เมนูสลัด จะเน้นต้ม และแกง

ผมเป็นคนชอบกินแกงป่าโบราณแท้ ไม่ว่าของภูมิภาคไหน ถ้ามาจันทบุรีจะเสาะหาแกงป่าหรือผัดเผ็ดใส่ใบกระวาน 2 อย่างนี้ ซึ่งมื้อเช้าจะไปกินร้านข้าวแกงแสนตุ้ง กับร้านข้าวแกงป้าน้อง ตรงข้ามวัดใหม่ และข้างๆ วัด ได้รสชาติแท้ๆ ของคนพื้นเมืองจันทบุรี ทั้ง 2 ร้านใช้จานใบน้อยๆ ตักข้าวแกง ใบเล็กๆ เท่าจานใส่ขนม จานรองถ้วยซุป กินจานเดียวไม่พออิ่ม แต่ก็ขายถูกๆ จานละ 35-40 บาท ราด 2 อย่าง 2 จาน อิ่มไม่มาก ร้านหลังจะมีหมูทอดและผัดผักที่อร่อยมากๆ ร้านแสนตุ้งจะขายแกงป่า/ผัดเผ็ดหลากหลายมาก ถ้าขอน้ำแกงเยอะหน่อย ป้าคนตักจะบอก ” เผ็ดนะคะ…”  ต้องเชื่อฟังป้าแกนะ ผมขอบอก

หากจะทานมื้อเย็นควรไปหาร้านที่อยู่ทำเนียบ ต้องห้ามพลาด หรือที่มีชื่อติดอันดับในแอพฯ หรือเว็บแนะนำ แน่นอนที่สุดทุกทริป จันทรโภชนาคืออันดับหนึ่งของจังหวัด ทุกเมนูหลับหูหลับตาออร์เดอร์ไปได้เลย อร่อยทุกจาน คนไม่ชอบรสหวานจะบ่นนิดหน่อย ก็ทราบแล้วเปลี่ยนด้วย เค้ากินรสนี้กันนะจ๊ะ

มียกเว้นก็คือแกงเผ็ดหมูขิงฝอย เผ็ดแซ่บมากๆ คล้ายคั่วกลิ้งปักษ์ใต้ คนไม่ชอบกินเผ็ดให้ระวังอย่าเผลอครับ จานที่ต้องสั่งทุกโต๊ะคือมัสมั่นทุเรียน ปลาผัดฉ่าใบกระวาน เส้นจันท์ผัดไทยกุ้งใหญ่ ถั่วฝักยาวผัดกะปิกุ้งแห้ง ใบเหลียงผัดไข่และลอมาจู (ก็ต้มส้มนั่นแหละ) ร้านนี้ไม่ติดแอร์ ลมเย็นพัดผ่านไม่ค่อยร้อน ร้านตกแต่งโทนสีขาว ดูดี น่านั่ง จะรู้สึกสบายๆ แม้บางครั้งจะต้องรอคิวเกิน 1 ชั่วโมง ในช่วงเทศกาลหรือมีแขกเยอะ

ส่วนอีกร้านที่อยากให้ไปเช็กอินคือร้านครัวลุงเชย อยู่ในย่านตัวเมืองชั้นใน เป็นตึกแถว 3-4 คูหา ไม่ต่อเนื่องกัน กั้นห้องแอร์และมีห้องน้ำสะอาดมาก ลองสั่งเมนูแนะนำคือปูหลน มาชามใหญ่มาก ผัดถั่วฝักยาวใส่กะปิ ปลาผัดฉ่า สะตอผัดกุ้ง… เสียดายที่สองจานหลังแม่ครัวไม่น่าเหยาะน้ำมันหอย หน้าตาเลยคล้ายเจี๋ยนไปซะนี่ รสออกมากลาง ไม่เผ็ดหวือหวา มีกลิ่นอายของจันท์ที่ต้องหวานหอม

ขอยกย่องให้จันทบุรีเป็นจังหวัดหนึ่งที่มีความสุขในการเรื่องอาหารการกิน อยู่ในอันดับต้นๆ ของเมืองไทยครับ