เปิดรังฮูก…ส่องดูหลังบ้านอ่านเอา

ห้าปีผ่านไป ไวเหมือนจังหวะกระพริบตา!

นี่ฮูกไม่ได้กล่าวหนักเกินจริงนะคะ เพราะความรู้สึกของพวกเราชาวอ่านเอาก็คือแบบว่า…ไอ้หย่ะ! ห้าปีแล้วเหรอ ที่ทุกคนร่วมกันเดินทางบนเส้นทางออนไลน์สายนี้

และเพราะว่าห้าปีนี่ละ ที่ทำให้พี่หมอโอ๊ต เกิดความคิดที่ว่า อยากให้เหล่าฮูกที่แอบซ่อนตัวอยู่ในรังนอนได้ออกมาเผยโฉมสักหน่อย ซึ่งผู้ก่อตั้งทุกคนก็เห็นด้วย วันนี้ทีมฮูกก็เลยขอปรากฎตัวแบบเขินๆ ให้เพื่อนนักอ่านทุกท่านได้รู้จัก

ขอเริ่มต้นที่ฮูกชาย ผู้รังสรรค์ภาพสวยๆ บนเว็บไซต์อ่านเอากันก่อน ฮูกชายท่านนี้มีนามว่า “กาส” สังกาส นารักษ์

“ครั้งแรกที่พี่ๆ น้องๆ ชักชวนมาร่วมงานกับเว็บไซต์สำหรับอ่านนิยาย ที่มีชื่อว่า “อ่านเอา” ก็รู้สึกทั้ง ‘ดีใจ’ และ ‘แปลกใจ’ เพราะที่ผ่านมา แม้ว่าตัวผมเองจะทำงานคลุกคลีอยู่ในวงการสิ่งพิมพ์มาพอสมควร แต่ก็เป็นสิ่งพิมพ์ที่อยู่ในลักษณะของนิตยสาร ซึ่งค่อยๆ ล้มหายตายจากไปตามการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย จนแอบคิดในใจว่า วงการนักอ่านนักเขียนคงจะค่อยๆ จางหายลงไปแล้ว

“‘ความดีใจ’ มาจากการที่จะได้ทำงานออกแบบสำหรับประกอบกับงานเขียนอีกครั้ง โดยเฉพาะจะได้ร่วมงานกับพี่ๆ และอาจารย์นักเขียนที่มีชื่อเสียงหลายท่าน ส่วนความ ‘แปลกใจ’ นั้นมาจากการที่ได้ทราบว่า กลุ่มก้อนของนักอ่าน และนักเขียนนั้นมีอยู่มากมาย และยังแข็งแรงมากๆ ด้วย

“การร่วมงานกับอ่านเอาในช่วงแรก จะเป็นการทำงานในส่วนของภาพประกอบคอลัมต่างๆ ในเว็บไซต์ไประยะหนึ่ง จนได้รับโอกาสให้ออกแบบปกสำหรับนิยาย ถึงแม้ส่วนตัวจะมีประสบการณ์การออกแบบสิ่งพิมพ์ หรือปกหนังสือต่างๆ มามากมาย แต่ก็ต้องบอกเลยว่า การออกแบบปกนิยายนั้น เป็นสิ่งที่ยังไม่เคยทำมาก่อน

“หลังจากได้รับบรีฟมาจากพี่นักเขียน ความตื่นเต้นก็มาทันที “ปกนิยายนี่.. เขาทำกันแบบไหนนะ?” นี่คือความคิดแรกที่แวบเข้ามาในสมอง หลังจากอ่านโจทย์ และตีความ และเริ่มลงมือทำจนสำเร็จออกมาเป็นปกนิยายเรื่องแรกที่ร่วมงานกับอ่านเอา ‘มนตราตะเกียงแก้ว’

“และหลังจากนั้นก็ได้รับโอกาสจากพี่ๆ นักเขียน ให้ออกแบบปกนิยายสำหรับอ่านเอามาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งนับว่าเป็นความดีใจ และภูมิใจอย่างมาก ที่ได้มีโอกาสร่วมงานกับพี่ๆ นักเขียนทุกท่าน และที่สำคัญคือ การร่วมงานกับอ่านเอา ทำให้เห็นว่าในบ้านเรายังมีคนรักการอ่านอยู่มากมาย แม้ว่าโลกจะเปลี่ยนไป เทคโนโลยีจะก้าวหน้า แต่ก็ยังคงมี่กลุ่มคนที่รักการอ่าน รักงานเขียนอยู่มากมาย ขอขอบคุณพี่ๆ นักเขียน ทีมงาน และแฟนอ่านเอาทุกท่านมากๆ ครับ”

ต่อไป เป็นฮูกที่ถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของเว็บไซต์เราสุดๆ เพราะเธอคือ ฮูกหญิงผู้ทำหน้าที่หาเงิน!!

ใช่แล้วค่ะ “ฮูกเอ๋” วราพร วิทยารุ่งเรืองศรี คือพนักงานขายสาวสวยที่สุดสตรองและสุดมากๆ แม้จะมีลูกสองคนที่ต้องดูแล แต่ฮูกเอ๋ไม่เคยหวั่น งานไหนงานนั้นที่ยังคงทำหน้าที่ขาย ขาย และขาย เพื่อต่อลมหายใจของเว็บไซต์ของพวกเรา

“สำหรับการเข้ามาทำงานให้กับอ่านเอา เอ๋รู้สึกว่า เป็นการทำงานที่สนุกและมีความสุขมากค่ะ เพราะที่นี่เป็นบ้านหลังเล็กๆ ที่อบอุ่น มีการทำงานเป็นทีมเวิ์ร์คที่ดีมากๆ โดยเฉพาะพี่ๆ ทุกคน มีเมตตาและเป็นผู้ให้อย่างแท้จริง ที่จะสร้างสรรค์นิยายดีๆ มาให้คนอ่าน แต่ในแง่ของการขาย ในฐานะเซลล์ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่า คือการขาย การสร้างรายได้เข้ามา จะเป็นหนทางที่ทำให้เว็บไซต์ที่ดีแบบนี้ยังคงเดินหน้าต่อไปได้ ถึงจะยากแค่ไหน ก็ยังขอสู้ต่อไปค่ะ เพื่อทุกคนจะได้มีเว็บไซต์นวนิยายคุณภาพให้อ่านไปเรื่อยๆ

“และเนื่องในวาระครบรอบวันเกิด 5 ปี ก้าวสู่ปีที่ 6 นี้ เอ๋อยากอวยพรให้เว็บอ่านเอาอยู่คู่กับคนอ่านไปนานๆ เพื่อ สร้างสรรค์นวนิยายที่ดี สนุก มีคุณภาพ รวมถึงมีโครงการดีๆ เกิดขึ้นอีกต่อไปเรื่อยๆ เพื่อจะได้ผลิตนักเขียนคุณภาพออกมา เขียนนิยายให้ผู้อ่านได้มีความสุขตลอดไปนะคะ”

ถัดมาคือ ฮูกน้องใหม่ไฟแรงที่เพิ่งเข้ามาร่วมหัวจมท้ายกับเราได้ไม่นาน แต่ขอบอกเลยว่า ประสบการณ์ในแวดวงสื่อของฮูกนางนี้ไม่แพ้ใคร “ฮูกกิ่ง” กิ่งสุรางค์ อนุภาษ ค่ะ

“ถ้าจะให้ลิสต์ขึ้นมาว่าในชีวิตที่ผ่านมารู้สึกว่าตัวเองโชคดีในเรื่องอะไรบ้าง หนึ่งในลิสต์คือ การที่ได้มีโอกาสมาเป็นหนึ่งในฮูกของอ่านเอา เพราะถือเป็นความโชคดีของตัวเองมากๆ ค่ะ เพราะทำให้ได้ทำงานภายใต้บรรยากาศของพี่น้องที่สามารถรับฟัง และพูดคุยกันได้อย่างสบายใจ ทำให้รู้สึกสนุกกับการคิด และนำเสนอเรื่องราวต่างๆ ที่อยู่ในความสนใจของตัวเองออกมาอย่างไม่เก้อเขิน

“นอกจากนี้ยังได้ทำในสิ่งที่รักมากๆ นั่นคือการเขียนสัมภาษณ์ที่ทำมาตั้งแต่เริ่มต้นทำงานนิตยสาร กระทั่งเข้าสู่โลกออนไลน์ ซึ่งการทำงานกับอ่านเอาได้รับการเติมเต็มอย่างเข้มข้นมากขึ้นไปอีก เพราะนอกจากจะมีโอกาสคุยกับพี่โอ๊ต พี่เอียด พี่ๆ ยังได้แนะนำ ‘ตัวจริง’ ในเรื่องนั้นๆ มาให้ได้พูดคุย แชร์ประสบการณ์และอาหารสมองเพิ่มความรู้แบบเรียนทางลัด พัฒนาตัวเองมากขึ้นด้วยค่ะ”

ปิดท้ายด้วย “ฮูกติ๊ก” ฮูกตัวตึงของเว็บไซต์อ่านเอา ที่ตัวไม่ได้ตึงเพราะเปรี้ยวซ่า แต่ตึงเพราะนั่งคอตั้งหลังตรงที่หน้าคอมฯ เพื่อนำต้นฉบับของนวนิยาย บทความ และอื่นๆ ใส่ไปในหลังบ้าน และกดปุ่ม Publish นั่นเอง

“ตอนที่คุณโก้และคุณป่าน สองในเจ็ดผู้ก่อตั้งโทรฯ ชวนให้มาดูแลเว็บนิยายที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่กี่เดือนก็คิดแค่ว่า เหมือนการทำงานเป็นหลังบ้านให้กับเว็บไซต์อื่นๆ ที่ดูแลอยู่ และคิดเอาเองว่าพี่ๆ สามนักเขียนคงทำงานเขียนเป็นหลัก แต่กลายเป็นว่า พี่ทั้งสามอยู่ในทุกสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน ยิ่งพอได้มาเจอกับพี่กรู๊ฟและพี่กุ๊ ยิ่งได้เห็นถึงพลังอันแกร่งกล้าของความตั้งใจที่จะทำให้เว็บไซต์นี้เดินหน้าไปอย่างมั่นคง และทำให้สัมผัสได้เลยว่า ‘บอสทั้งเจ็ดของชั้น ไม่ได้ทำเว็บนี้กันเล่นๆ นะยะ!!’ 

“ห้าปีที่ผ่านมา เว็บไซต์อ่านเอา ไม่ได้เป็นแค่การทำงานที่ให้เงินเพื่อเลี้ยงชีพ แต่ทำให้ได้เรียนรู้แนวคิดในการใช้ชีวิตด้านอื่นๆ ด้วย อะไรคือสิ่งที่ดี อะไรคือสิ่งที่ควร พูดคุยตักเตือนแนะนำกันได้แบบพี่น้อง เวลาประชุมกัน เราไม่ได้เอาแต่พูดเรื่องงาน แต่เรื่องน้องหมาที่เลี้ยง อาหารอร่อย ความชราภาพที่คืบคลาน เราก็คุยกันได้ บรรยายกาศการทำงานและใช้เวลาด้วยกันในแต่ละครั้ง จึงถือว่าเป็นโบนัสที่ได้รับจากเว็บไซต์นี้มาตลอดที่เข้ามาเป็นฮูกค่ะ

“เมื่อมาถึงวันนี้ เรากำลังจะกอดคอกันก้าวเข้าสู่ปีที่ 6 ก็ยังคงเชื่อว่า เป้าหมายที่จะสร้างสรรค์เว็บไซต์นวนิยายคุณภาพพร้อมกับสนับสนุนทุกคนที่ฝันอยากเป็นนักเขียนนั้นยังคงดำเนินต่อไปแบบไม่มีเปลี่ยน แม้เส้นทางออนไลน์นี้จะมีอุปสรรคมาเยือนให้ได้ตื่นเต้น แต่ก็ไม่ได้สั่นคลอนความมั่นใจที่ว่า ทุกคนยังคงสู้ด้วยแรงและกำลังใจเต็มร้อย (แม้บางครั้งอาจเหมือนไฟที่ติดๆ ดับๆ แต่สุดท้ายก็สว่างว้าบบบบ) นั่นเป็นเพราะได้กำลังใจจากเพื่อนๆ นักอ่านทุกคนเสมอ

“อ่านเอาจะเดินทางในปีที่หกในรูปแบบไหน ยังคงเดินต่อไปสู่ปีที่เจ็ดได้ไหม ขอเพียงเพื่อนๆ นักอ่านยังไม่ทิ้งพวกเราไปไหน ฮูกก็มั่นใจว่า บอสทุกคนของฮูก และแก๊งฮูกก็สู้ตายค่ะ!!”

นี่แหละค่ะ คือ ฮูกตัวน้อยๆ 4 ตัวที่อยู่หลังบ้านอ่านเอา พวกเราขอขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่ติดตาม ติชม และสนับสนุน anowl.co มาตลอดนะคะ