“น้ำน่าน” เมื่อสอนหนังสือเป็นงานหลัก งานที่รักคือเขียนหนังสือ

น้ำน่าน เป็นนามปากกาของ บรรจบ กำจัด ซึ่งหนุ่มคนนี้มีพื้นเพอยู่ที่ อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย และในชีวิตประจำวัน เขาคนนี้คือ คุณครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนโสภณจริยธรรมวิทยา  จังหวัดเชียงราย สิ่งที่น่าสนใจตัวเขาคือ คติประจำใจที่ว่า ‘สอนหนังสือเป็นงานหลัก งานที่รักคือเขียนหนังสือ’

“ผมเป็นคนอ่านหนังสือดะ คืออ่านทุกอย่างที่ขวางหน้ามาตั้งแต่เด็ก และเพราะการอ่านนี่ล่ะครับที่ทำให้ผมเป็นเด็กช่างสงสัย อ่านๆ ไปจะมีต่อมเอ๊ะในใจดัง ตลอดเวลา ซึ่งมันเกิดเป็นคำถามที่นำไปสู่การหาคำตอบด้วยตัวเอง ยิ่งพอได้เรียนนิเทศศาสตร์ก็ยิ่งทำให้ชื่นชอบและหลงใหลในวิชาการเขียนมากขึ้น จนเรียนจบได้ทำงานในวงการสื่อสิ่งพิมพ์และงานเขียน นั่นยิ่งทำให้มั่นใจว่า เรามาถูกทางแล้ว”

เพราะแบบนี้จึงรักในการเขียนนิยาย

“ความที่ได้ทำงานในอาชีพที่เกี่ยวข้องกับผู้คนมากมาย ได้สัมผัสชีวิต วิธีคิด มุมมองของคนหลากหลายอาชีพ การใช้ชีวิตอยู่ในดงข้อมูลดีๆ ที่นำไปปรับใช้ได้ในชีวิตประจำวัน ทำให้อยากบอกต่อให้คนอื่นรู้บ้าง เพียงแต่บางทีสิ่งที่นำเสนอในคอลัมน์ เราใช้ไปแค่นิดเดียวบ้าง มุมเดียวบ้าง พอใช้ไม่หมดจึงเกิดความเสียดาย เราอยากเล่า แต่ไม่มีพื้นที่ให้สื่อสาร นั่นจึงเป็นที่มาของการนำข้อมูลเหล่านั้นมาเขียนเป็นนิยาย พอยิ่งเขียนก็ยิ่งสนุก และกลายเป็นหลงรักการเขียนไปโดยไม่รู้ตัว”

“พ่อครูมาลา คำจันทร์” นักเขียนชั้นครูในดวงใจ

“ไม่ว่าจะเป็นทมยันตี, ปิยะพร, พงศกร, กิ่งฉัตร, วินทร์ เลียวรารินทร์, ดวงตะวัน, วัตตรา ล้วนมีความโดดเด่นและมุมมองในการนำเสนอที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งถ้าพูดในฐานะผู้อ่าน ผมรู้สึกประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่านผลงานของนักเขียนชั้นครูเหล่านี้ แต่ที่ยกเป็นต้นแบบ คือพ่อครูมาลา คำจันทร์ ครับ

“ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผมเป็นคนเหนือด้วย จึงสามารถอ่านงานของพ่อครูมาลาโดยไม่ต้องแปลภาษาเหนือให้เป็นภาษากลาง เลยทำให้เข้าถึงทุกครั้งที่อ่านผลงานของท่าน และยอมรับว่าผลงานของพ่อครูมาลามีอิทธิพลต่อชีวิตของผมมากทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นเจ้าจันท์ผมหอมกับนิราศพระธาตุอินทร์แขวน , หัวใจพระเจ้า , วิถีคนกล้า, ใต้หล้าฟ้าหลั่ง มีความล้ำลึกและเข้าถึงความเป็นท้องถิ่นล้านนาได้อย่างลึกซึ้งกินใจ ท่านบรรยายฉากได้อย่างเห็นภาพ ภาษาสวยมาก อ่านแล้วติดอยู่ในหัวใจ ที่สำคัญกลับไปอ่านเมื่อไรก็ยังรู้สึกชอบ”

จากวันแรกถึงวันนี้ของ ‘น้ำน่าน’

“ผมเชื่อว่าเมื่อเราโตขึ้นมุมมองต่อทุกเรื่องในชีวิตของเราจะเปลี่ยนไปตามอายุครับ เพราะฉะนั้นความคิดและมุมมองของน้ำน่านที่มีต่อทุกสิ่งรอบตัวก็เปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน อย่างเรื่องที่แต่ก่อนเราเคยตัดสินไปแล้วว่าไม่ถูกต้อง ตอนนี้ก็ไม่ใช่แบบนั้นแล้ว

“เหมือนเราโตขึ้น เราเข้าใจสังคม การกระทำ และทุกอย่างรอบตัวของเรามากขึ้น เราเลยไม่เอาความคิดของเราไปตัดสินคนทั้งโลกว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูกหรือผิด พูดง่าย ๆ คือเราพยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา และเข้าใจเขามากขึ้น

“พอมุมมองของเราเปลี่ยนก็ส่งผลต่อความรู้สึกที่เราใช้มองตัวละครในนิยายของเราด้วย เราเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของโลก ตัวละครในนิยายของน้ำน่านในเรื่องหลังๆ เลยจะไม่ค่อยมีแบบชนิดดีเลิศจนขาวโพลน หรือเลวยันเงาเป็นดำสนิท แต่จะมีความโทนเทาคละเคล้าปะปน เรียกได้ว่ามีความเป็นมนุษย์มากขึ้นกว่าเล่มแรกๆ ครับ”

“นายหายนะ”ผลงานเรื่องแรกใน anowl.co

“ ‘นายหายนะ’ เป็นนิยายที่ได้แรงบันดาลใจมาจากตอนที่ตัวเองประสบอุบัติเหตุขาหักและต้องนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาหลายเดือนครับ ซึ่งในช่วงนั้นผมมีประสบการณ์แปลกๆ ที่หาคำตอบไม่ได้มากมายมาให้ชีวิตตื่นเต้น เป็นต้นว่า เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ หรือแม้กระทั่งกลับมาจำเรื่องบางเรื่องในวัยเด็กที่ลืมไปนานมากแล้ว ก็เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจมาตลอดหลายปีเหมือนกัน จนกระทั่งถึงเวลาที่เหมาะสม จึงนำมาผูกเป็นเรื่องราวกลายเป็น ‘นายหายนะ’

“จะเรียกว่า เหตุการณ์สำคัญที่ปรากฏในนิยายเรื่อง ‘นายหายนะ’ ทั้งเรื่องคนเห็นผี เกิดแต่กรรมหรือเพราะความซวย  บุญบาป และโชคชะตา เกิดจากประสบการณ์จริงของผมก็คงไม่ผิดนัก พูดง่ายๆ คือผมเอาเรื่องของตัวเองมาเขียนครับ

“นิยายเรื่องนี้จะเล่าถึง เด็กหนุ่มชะตาตกคนหนึ่ง ที่จู่ๆ ก็กลายเป็นคนเห็นผี และมีความซวยพ่วงมาเผื่อแผ่คนรอบข้าง เกิดเป็นความวุ่นวายสารพัด เนื้อหาในเรื่องกล่าวถึงคนที่พยายามจะเปลี่ยนดวงชะตาตัวเองให้ไกลจาก ผี คาถาอาคม หมอดู ความซวย และการแก้กรรม

“ใน ‘นายหายนะ’ คุณผู้อ่านจะได้สัมผัสถึงความต้องการที่แท้จริงของเหล่าวิญญาณที่ตายไปแล้วแต่ยังไม่ยอมไปไหน ได้เห็นมิตรภาพระหว่างเพื่อน ได้อิ่มเอมกับความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่ และที่สำคัญได้ดื่มด่ำกับฉากสวยๆ ในจังหวัดน่านครับ”

ผลงานเรื่องต่อไป ภายใต้นามปากกา “น้ำน่าน”

“ก่อนอื่นคงต้องบอกว่า ผมไม่ได้จำกัดตัวเองอยู่ที่นิยายแนวไหนนะครับ เพราะผมมีความเชื่อว่าถ้าเราสนใจเรื่องหนึ่งเรื่องใดมากๆ เราจะขวนขวายเรียนรู้ เสาะหาข้อมูล และซึมซับกับเรื่องนั้นๆ จนตกผลึก สุดท้ายเราจะเกิดแรงบันดาลใจและทำได้เอง ในตอนเริ่มต้น อาจจะต้องเตรียมความพร้อมให้มากสักหน่อย ทั้งหาข้อมูล สร้างแรงบันดาลใจ พัฒนาพล็อตให้พอใจค่อยเริ่มเขียน ตอนนี้เลยกะว่าจะลองเขียนนิยายวายดูครับ เพราะมีบางแง่มุมที่อยากจะเล่า แต่อาจจะต้องรอให้ตัวเองพร้อมกว่านี้ก่อน ตอนนี้ยังไม่ตกผลึก และยังเก่งไม่พอครับ  

“แต่ถ้าเป็นผลงานที่กำลังอยู่ในขั้นตอนการผลิต จะเป็นนิยายแนวพีเรียดลึกลับแฟนตาซีล้านนา ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยทำมาก่อน แต่หลังจากเขียนไปได้ห้าตอนก็รู้สึกว่ามันเข้าทางเหมือนกันนะ ได้เปิดโลกจินตนาการของตัวเองอย่างไม่เคยเป็น หาข้อมูลก็สนุก เขียนก็สนุก มีความสุขมากๆ  ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดอาจจะได้อ่านกันที่ ‘อ่านเอา’ ราวปลายปีครับ”

จาก ‘สาปกัลปาวสาน’ จนมาถึง ‘นายหายนะ’ น้ำน่านหายไปเกือบสองปี แต่เราเชื่อว่า การกลับมาครั้งนี้ที่ ‘อ่านเอา’ gxHo8iคุณผู้อ่านจะยังไม่ลืมฝีไม้ลายมือในการเขียนนิยายสนุกๆ ของเขาคนนี้ได้ ยังไงซะ ก็ขอให้ช่วยกันให้กำลังใจ ‘นายธีร์’ ให้รอดพ้นจากหายนะ เหมือนที่เคยเอาใจช่วย ‘อ้ายขาม’ กันมาแล้ว