“เราจะฝันถึงกันตลอดไป” ความฝันที่ลึกลับแต่ชัดเจน ของ “วันฉัตร”

“ความลึกลับของความฝันเป็นเหมือนพื้นที่ว่างที่เปิดโอกาสให้มนุษย์ได้ใช้จินตนาการอันไร้ขีดจำกัดในการวาดภาพความฝันของตัวเองขึ้นมา…สำหรับผม พื้นที่ว่างนี้ถูกท้าทายด้วยคำถามที่เกี่ยวข้องกับความฝัน ความเจ็บป่วย และความตาย…

‘ความฝันของผู้ป่วยที่นอนหมดสติในสภาวะก้ำกึ่งระหว่างความเป็นความตายมีความแตกต่างจากฝันของคนนอนหลับปกติทั่วไปหรือไม่’

บางคนรู้จัก ‘วันฉัตร ชินสุวาเทย์’ หรือ ‘หมอเสียง’ ในฐานะหมอกระดูก บางคนรู้จักในฐานะคอลัมนิสต์ที่เขียนงานด้านสุขภาพ รวมถึงเป็นเจ้าของหนังสือสารคดีท่องเที่ยวและงานวาดภาพประกอบหนังสือสารคดีและตำราแพทย์ แต่ในวันนี้ “วันฉัตร” คือ นักเขียนนวนิยายมือใหม่ เจ้าของผลงาน “เราจะฝันถึงกันตลอดไป” ค่ะ

“จุดเริ่มต้นในงานเขียนของผมเกิดจากการเดินทางไปเที่ยวประเทศอินเดียแล้วรู้สึกประทับใจ จึงเริ่มลงมือเขียนหนังสือเล่มแรกชื่อ ‘ราชาสถาน’ โดยใช้เวลาประมาณ 1 ปี เพราะเวลาส่วนใหญ่ผมทำงานด้านการแพทย์ ถ้าหลังเลิกงานไม่เหนื่อยจนเกินไปก็จะนั่งเขียนหนังสือแบบเก็บเล็กผสมน้อยไป แต่ถ้าช่วงไหนที่โรงพยาบาลยุ่งๆ ก็ต้องเบรกงานเขียนไว้ก่อน เพราะงานเขียนเป็นงานที่ใช้สมาธิและจินตนาการ ถ้าสมองล้าจะเขียนไม่ออกครับ”

ตัวอักษรถ่ายทอดจินตนาการ

คำถามสำคัญของคนเป็นนักเขียน คือจะเขียนยังไงให้ตรงกับสิ่งที่คิด ถ่ายทอดอย่างไรให้ตรงกับจินตนาการที่รู้อยู่เพียงตัวเอง ซึ่งนี่กลายมาเป็นเสน่ห์ที่ท้าทายสำหรับวันฉัตร

“สำหรับผมเสน่ห์ของงานเขียนคือ ความท้าทายที่จะเขียนงานออกมาให้ตรงกับภาพที่เกิดขึ้นในจินตนาการ เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจอย่างที่เราคิด แต่ด้วยความที่ไม่เคยเรียนด้านนี้มาก่อน ทำให้วิธีการเขียน การพรรณา จังหวะการดำเนินเรื่อง รวมถึงเรื่องการใช้คำและสำนวนต่างๆ ไม่เป็นไปอย่างที่ใจคิดสักเท่าไหร่ หนังสือที่อ่านผ่านมาส่วนใหญ่ก็เป็นตำราแพทย์ที่บรรยายแบบตรงประเด็น ไม่เน้นการพรรณนา มีศัพท์เฉพาะ ซึ่งการใช้ภาษาแนววิชาการมาเขียนหนังสือทำให้งานเขียนดูแข็ง ไม่น่าสนใจ ผมจึงพยายามเรียนรู้วิธีการเขียนจากการอ่านหนังสือแนวอื่น ซึ่งพบว่าช่วยได้มาก การได้อ่านงานเขียนดีๆ ถือเป็นการเปิดหูเปิดตาว่า เรื่องแบบนี้สามารถเขียนแบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ เรื่องนี้ทำให้รู้สึกทึ่งในทักษะการใช้ภาษาของนักเขียน อยากพัฒนาตัวเองให้สามารถเขียนให้ได้แบบนั้นบ้าง

“แต่ในมุมของอาชีพหลักที่ทำอยู่ กับการเป็นนักเขียน ผมยังมองว่า ต่างกันเพียงลักษณะงานเท่านั้น แต่พื้นฐานการทำงานเหมือนกันคือ ไม่ว่าจะเป็นแพทย์หรือนักเขียนต้องมีความทุ่มเทและรับผิดชอบ แพทย์รับผิดชอบชีวิตคนไข้ นักเขียนรับผิดชอบความรู้สึกผู้อ่าน ซึ่งผมเองคิดเสมอว่า ต้องพยายามเขียนงานให้ดีที่สุด ให้ผู้อ่านประทับใจ ไม่ให้เขารู้สึกเสียเวลาที่ต้องมาอ่านงานของเรา”

“เราจะฝันถึงกันตลอดไป” ความฝันที่ลึกลับแต่ชัดเจน

“เราจะฝันถึงกันตลอดไป” คืองานเขียนแนวเหนือจริงที่วันฉัตรได้ผสมผสานองค์ความรู้ด้านการแพทย์เข้ากับจินตนาการเกี่ยวกับความฝันเข้าด้วยกัน

“ในเรื่องนี้ตัวละครหลักคือ เด็กหนุ่มชื่อธามไท เขาจะเป็นคนที่มีความสามารถในการเข้าออกความฝันได้ และมีภารกิจในฝันคือ การช่วยคนที่หลงทางในความฝันให้ตื่นกลับออกมาสู่โลกความจริง ซึ่งคนเหล่านี้คือคนป่วยหนักในโรงพยาบาลที่อยู่ระหว่างความเป็นกับความตาย แต่ภารกิจที่เคยเรียบง่ายกลับยุ่งยากซับซ้อนขึ้นเมื่อเขาได้พบกับอลิตา หญิงสาวที่หลงเข้ามาในโลกความฝันเช่นกัน ธามไทต้องพยายามสุดความสามารถแก้ปัญหาในโลกความฝันและช่วยอลิตาให้ตื่นกลับออกไปสู่โลกความจริง

“พล็อตเรื่องนี้ผมได้แรงบันดาลใจมาจากการที่ได้เจอผู้ไข้ป่วยหนักที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ซึ่งในโลกความจริงหมอกำลังรักษาเขาด้วยยาและการผ่าตัด แต่ในโลกที่เรามองไม่เห็นเขาอาจกำลังฝันอยู่ จุดนี้ทำให้ผมคิดว่า ผู้ป่วยอาจกำลังหลงอยู่ในฝัน ตื่นกลับออกมาไม่ได้ หากมีใครสักคนมาช่วย คงทำให้เขาตื่นกลับมามีสติได้

“ความน่าสนใจของเรื่องนี้คือ เป็นนิยายที่มีการสอดแทรกความรู้ความเข้าใจทางด้านการแพทย์ และมีปมปัญหาหลายอย่างที่ค่อยๆ เฉลยไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลที่ธามไทสามารถเข้าออกความฝันได้ เพราะอะไรถึงวนเวียนกับการทำภารกิจในความฝัน และทำอย่างไรถึงจะออกมาจากโลกความฝันได้อย่างถาวร

“สิ่งที่ยากที่สุดคือ การเขียนเกี่ยวกับโลกความฝัน เพราะต้องกำหนดเงื่อนไขในการเข้าออกความฝันที่เหมาะสม ต้องมีเรื่องราวที่เป็นเหตุเป็นผล เพื่อให้เรื่องราวที่เกิดขึ้นดำเนินต่อเนื่องและจบโดยปราศจากข้อขัดแย้งครับ

“อยากฝากเรื่องนี้ไว้กับเพื่อนๆ นักอ่านชาวอ่านเอานะครับ เป็นเรื่องที่ตั้งใจเขียนสุดๆ ถ้ามีอะไรสามารถคุยกันได้ผ่านเพจ Mr siang เลยนะครับ”