ทางที่เลือก : แฮร์รี่ vs โวลเดอมอร์

กลั่นเกลาเล่าเพลิน โดย นกอัญชันหางดำ คอลัมน์ที่ได้แรงบันดาลใจจากโลกวรรณกรรมที่มีตัวละครมากมายโลดแล่นอยู่ในใจนักอ่าน และมีเรื่องราวให้กล่าวถึงได้เสมอ คอลัมน์นี้จึงขอชวนทุกท่านมาเพลิดเพลินกับการรีวิวตัวละคร ทั้งตัวเอก ตัวร้าย และตัวประกอบ ในมุมมองเชิงเปรียบเทียบกับโลกปัจจุบัน พร้อมสอดแทรกข้อชวนคิดไว้เบาๆ

หากคุยถึงโลกผู้วิเศษแล้วไม่พูดถึง แฮร์รี่ กับ โวลเดอมอร์ ก็คงดูเหมือนจะขาดส่วนสำคัญที่สุดไป ที่จริงแล้วเรื่องบางเรื่องอาจไม่จำเป็นต้องเน้นรายละเอียดมากมาย เพราะดัมเบิลดอร์เองก็เคยชี้แนะแฮร์รี่และสรุปไว้ให้อยู่แล้วว่า การที่สองคนนี้มีเส้นทางชีวิตที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว เป็นเพราะเจ้าตัวแต่ละคนเลือกเองว่าจะใช้ชีวิตแบบไหน

แฮร์รี่มีคุณสมบัติที่จะอยู่บ้านกริฟฟินดอร์หรือสลิธีรินก็ได้ แต่ชะตากรรมของพ่อแม่ทำให้แฮร์รี่ไม่ยอมตกต่ำด้วยการเลือกไปอยู่ฝ่ายมาร การมีจิตใจนึกถึงผู้อื่นไม่อยากให้ต้องมาสูญเสียเหมือนกับตัวเองก็เป็นอีกหนึ่งแรงขับหนึ่งที่ทำให้แฮร์รี่ลุกขึ้นมาต่อต้านโวลเดอมอร์ และเมื่อเลือกแล้วที่จะอยู่กับฝ่ายวิญญูชน แฮร์รี่ก็ใช้ทักษะและคุณสมบัติแบบสลิธีรินมาเป็นส่วนประกอบที่ช่วยนำพาไปจนถึงขั้นเอาชนะฝ่ายมารได้สำเร็จ ที่สำคัญนอกจากการยอมรับนับถือบัณฑิตมาเป็นครูผู้ชี้ทางแล้ว แฮร์รี่ยังมีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือและเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจได้

แต่โวลเดอมอร์กลับเลือกที่จะตัวคนเดียวไม่เคยยอมรับนับใครมาเป็นเพื่อน เขาเลือกเองที่จะดำดิ่งไปในศาสตร์มืด โดยที่แสวงหาอำนาจไปเพียงใดก็ไม่อาจเติมเต็มหลุมลึกในใจได้เพราะแก้ปมไม่ถูกจุด จึงกลายเป็นคนประเภทที่มีความชั่วร้ายชนิดที่หาความดีงามใดก็ไม่เจอ ตรรกะผิดเพี้ยนไปหมด เวลาทำอะไรแล้วก็พูดเข้าข้างตัวเอง เอาดีเข้าตัวเอาชั่วใส่คนอื่นจนคนฟังอยากบอกว่า “อิหยังวะ” มากเลย (แต่ไม่กล้า) เหมือนมุซันที่เป็นลาสต์บอส จอมมารตัวพ่อจากการ์ตูนเรื่องดาบพิฆาตอสูรนั่นล่ะใช้ตรรกะวิบัติพอกัน ถ้าจะมาอ้างถึงชีวิตรันทดในระหว่างทางที่เติบโตมาก็ฟังไม่ขึ้น แฮร์รี่ เนวิลล์ แฮกริดเองก็กำพร้าและมีช่วงเวลาที่ลำบากแต่ก็ไม่มีใครเลือกทางสายมารสักคน แม้กระทั่งสเนปเองถึงจะเคยหลงผิดอยู่ในเส้นทางเดียวกับโวลเดอมอร์ แต่สุดท้ายก็คิดได้และยอมกลับตัวเพื่อแก้ไขในสิ่งที่เคยผิดพลาด แต่โวลเดอมอร์เองไม่เคยแม้แต่จะสำนึกผิด ก็ต้องมีจุดจบแบบนั้นเอง

ใคร ๆ ต่างมีชีวิตที่หนักหนาสาหัสไม่แพ้กันในเรื่องเล่าของแต่ละคน จะผูกขาดความเป็นทุกข์แล้วเอามาเป็นข้ออ้างให้ตัวเองอยู่คนเดียวคงไม่ได้ วิธีการรับมือกับปัญหาและเส้นทางที่เลือกเดินที่ต่างกันนั้นทำให้ความทุกข์ส่งผลกับชีวิตของแต่ละคนไปคนละแบบ แฮร์รี่เองก็ใช่ว่าจะไม่เคยทำผิดพลาดและไม่ได้ทำอะไรอย่างตรงไปตรงมาทุกครั้ง แต่ถ้าไม่รู้จักพลิกแพลงไปตามเกมบางทีก็ถูกเอาเปรียบได้เหมือนกัน ที่สำคัญคือต้องทำให้ได้เหมือนดัมเบิลดอร์กับสเนปที่เมื่อรู้ว่าผิดแล้วก็แก้ไขให้ถูกต้อง ไม่ใช่มัวแต่จมอยู่กับอดีตจนไม่เป็นอันทำอย่างอื่น

เคยมีคนกล่าวว่า “Life is 10% what happens to us and 90% how we react to it.” สิ่งที่เราเจอไม่ได้มีผลกับชีวิตเรามากเท่ากับวิธีที่เราใช้รับมือกับมัน เพราะชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นตัดสินใจเลือกให้ดี