อ่านเอาเล่าสนธยา

ในวันอาทิตย์ที่แสนหนาวเหน็บ นิญาได้รับอีเมลจากบรรณาธิการชื่อลุงทูล ภายในคือข้อเสนอให้เธอเขียนเรื่องสั้นแนวสืบสวนจำนวนหกเรื่อง โดยมีกำหนดส่งต้นฉบับในอี...

ไอ้หัวทู่เอ้ย มึงจะสามสิบหกแล้วยังอุตส่าห์รับงานสถุลแบบนี้อยู่อีก ​คำด่าทอตัวเองดังลั่นในหัวแข่งกับเสียงฟ้าคำรามและฝนถล่ม อาณาในวัยเกือบจะเลขสี่เดินหล...

ปรวดีตระหนักรู้อยู่ลึก ๆ ว่าตนเป็นคนโชคร้าย แต่ปรวดีไม่เชื่อว่าตนเป็นคนโชคร้าย ถึงจะมีใครมาตัดสินว่าตัวเองเป็นหญิงที่โชคร้ายที่สุดก็เถอะ แต่ในสมองก็ยั...

ปรวดีออกจากโรงพยาบาลพร้อมผลข้างเคียงจากการรักษา เธอมักเหม่อลอย คิดอะไรไม่ออก บางครั้งก็ไม่รับรู้รสอาหารและตอบสนองต่อเสียงช้าลงมาก

หลังจากที่ฉันทำงานเป็นนักเขียนได้สามปี ผลงานก็เริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นตามลำดับ แม้จะไม่ถึงขั้นโด่งดังระดับที่ออกนอกบ้านแล้วมีแต่คนรู้จักรักใคร่ก็ตาม ...

เสียงล้อรถยนต์ที่แล่นบนทางพิเศษดังเข้ามาถึงโสตประสาท ทั้งที่ไม่ควรจะได้ยินชัดขนาดนี้แท้ ๆ ทั้งหมดก็เพราะอาการนอนไม่พอที่ผมประสบมาตลอดสองเดือนที่ผ่านมา...

ตัวเลขดิจิตอลสีแดงที่ประดับอย่างหรี่จางบนหน้าปัดนาฬิกานั้นบอกเวลาเที่ยงกับอีกสองนาที แนวยาวของตัวเครื่องบอกเวลานั้นทำให้คิดไปถึงฮอตด็อกโดยไม่ทราบสาเหต...