เราจะฝันถึงกันตลอดไป Part 1 บทที่ 3 : ปาฏิหาริย์
โดย : วันฉัตร
เราจะฝันถึงกันตลอดไป โดย วันฉัตร…เรื่องราวของธามไท ผู้ที่ไม่เคยคิดว่าโลกของความฝันมีอยู่จริงๆ แต่แล้วเมื่อโลกของความฝันและโลกของความจริงเชื่อมหากัน พร้อมภารกิจที่เกี่ยวพันกับชีวิตและอนาคตของอลิตา…หญิงสาวที่เขาตกหลุมรัก… ภารกิจที่ว่าคืออะไร อ่านเอามั่นใจว่า คุณจะประทับใจในทุกตัวอักษรที่ได้อ่านออนไลน์
****************************
เวลา 06.00 น. แสงอาทิตย์สีทองส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาพร้อมกับเรื่องราวประหลาดที่เกิดขึ้นในหอผู้ป่วยอายุรกรรมชาย
ในขณะที่ทีมแพทย์กำลังเตรียมใส่ท่อช่วยหายใจให้ลุงชูวิทย์ซึ่งมีอาการทรุดหนัก อยู่ๆ ลุงก็ลืมตาขึ้นมา พยาบาลที่เห็นคนแรกถึงกับกรีดร้องเสียงดังด้วยความตกใจ หมอที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ตกใจกระโดดถอยหลังออกมาทันที ทุกคนในหอผู้ป่วยอึ้งกับภาพที่เห็น
ลุงชูวิทย์ที่กำลังใกล้ตายอยู่ๆ ก็ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง บิดขี้เกียจด้วยท่าทางของคนเพิ่งตื่นนอน เขารู้สึกว่าเมื่อคืนหลับสนิทดีจริงๆ เมื่อมองรอบตัวก็รู้สึกแปลกใจที่เห็นหมอและพยาบาลยืนล้อมเขาอยู่ ไหนจะเสาน้ำเกลือและอุปกรณ์การแพทย์อีกมากมาย จำได้ว่าก่อนนอนไม่เห็นข้าวของพวกนี้นี่นา
“สวัสดีหมอ มีอะไรหรือเปล่าครับ มาเยี่ยมกันเยอะแยะเชียว” ลุงชูวิทย์ยิ้มทักทายอย่างอารมณ์ดีตามสไตล์ของเขา เอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำที่หัวเตียงมาดื่มทีเดียวหมดขวด
ทุกคนยังยืนนิ่ง ไม่เชื่อสายตาที่อยู่ๆ ลุงชูวิทย์ผู้มีอาการร่อแร่ปางตายลุกขึ้นมานั่งคุยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“รีบตรวจวัดสัญญาณชีพของคนไข้ด่วน” หมอตั้งสติได้ รีบสั่งการ
พยาบาลเริ่มขยับตัวปฏิบัติงานอีกครั้ง เสียงที่เงียบสนิทเมื่อครู่ กลับมาวุ่นวายเหมือนเดิมอีกครั้ง ทุกอย่างเข้าสู่สภาวะปกติ
“ไม่มีไข้ ชีพจร อัตราการเต้นหัวใจ ความดันโลหิต ออกซิเจนในเลือด ทุกอย่างปกติหมอค่ะ”
พยาบาลรายงานเสียงดัง ทุกคนแปลกใจกับข้อมูลที่ได้ยิน ไม่น่าเชื่อว่าอาการของลุงชูวิทย์จะเปลี่ยนแปลงรวดเร็วชนิดหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้
เสียงฮือฮาดังลั่นหอผู้ป่วย คนไข้เตียงข้างๆ ต่างลุกขึ้นมายืนล้อมเตียงลุงชูวิทย์ด้วยความดีใจ
ลุงชูวิทย์ยังคงทำหน้าสงสัยอยู่บนเตียง รู้สึกประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเกิดเรื่องอะไรกัน แค่คนเพิ่งตื่นนอนไม่ใช่ศพคืนชีพสักหน่อย ทำไมต้องตื่นเต้นตกใจกันขนาดนี้
