ความลับของเรา (ตอน 2)

When We Met โดย เด็กหญิงเจ้าสำราญ คอลัมน์ที่บอกเล่าเรื่องราวหลากรส ของผู้คนอันหลากหลาย ที่เราได้มีโอกาสพบปะเจอะเจอกัน ไม่ว่าจะเป็นความเปรี้ยวนิดๆ  หวานหน่อยๆ  หรืออาจขมบ้างเป็นบางเวลา ที่พร้อมแบ่งปันให้ผู้อ่านได้จดจำนึกถึงและสุขสำราญไปด้วยกัน

ถ้าคนที่เข้านอกออกในบ้านของคุณมาเป็นระยะเวลากว่า 20 ปี จนคุณรู้สึกไว้วางใจ และคิดว่าเขาเป็นเหมือนคนในครอบครัว กลายมาเป็นสามีของสามีคุณ คุณจะทำอย่างไร?

วันที่ภาพถ่ายบอกเล่าเรื่องราวได้มากกว่าคำพูดนับร้อยพัน จากผู้หญิงขี้โวยวายเมื่อไม่ได้ดั่งใจ วินาทีนั้นทุกคำพูดมันจุกแน่นอยู่ในอกจนไม่รู้จะกรีดร้องคำใดออกมา ความรู้สึกขยะแขยง รังเกียจ แล่นไปทั่วร่าง ความไว้ใจและครอบครัวที่สร้างร่วมกันมากว่า 20 ปี พังทลายลงในชั่วพริบตา คำถามมากมายวิ่งวนอยู่ในหัวโดยไร้คำตอบ ความสัมพันธ์ระหว่างเรามันเริ่มผิดพลาดที่ตรงไหน?

ตอนที่ตั้มกลับมาถึงบ้านพร้อมลูก พิมพ์ยังแปลกใจตัวเองที่เธอสามารถใจเย็น และอดทนรอจนส่งลูกขึ้นห้อง รอจนตั้มวางสายโทรศัพท์ของตัวเองเพื่อสั่งงานกับคนที่ร้านเสร็จ แล้วจึงยื่นโทรศัพท์มือถือ ที่เหมือนกันกับโทรศัพท์ในมือเขาส่งให้ ความตกใจบนสีหน้าและแววตาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ตอกย้ำความจริงทุกอย่างให้ปรากฏ พิมพ์เดินออกจากห้อง คว้ากุญแจรถเดินออกจากตัวบ้าน จนตั้มต้องรีบตามเธอขึ้นรถออกไปอย่างร้อนรน

แทนเป็นเพื่อน เป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าตั้ม 2 ปี ทั้งคู่เรียนโรงเรียนเดียวกัน เตะบอลวิ่งเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เพราะบ้านอยู่ในละแวกเดียวกัน บางครั้งแทนก็มาช่วยสอนการบ้านให้ตั้ม เป็นคนที่ครอบครัวของตั้มให้ความรักและเอ็นดูไม่ต่างจากลูกชายอีกคน ทั้งคู่ห่างกันในช่วงมหาวิทยาลัย เพราะแทนสอบติดมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัด แต่หลังจากนั้นอีก 2 ปี ตั้มก็สอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกับแทน ในช่วงแรกที่สอบได้พ่อกับแม่อยากให้ตั้มสละสิทธิ์ และรอสอบใหม่หรือไม่ก็เรียนมหาวิทยาลัยเอกชนใกล้ๆ เพราะจะได้ไม่ต้องไปอยู่ไกลบ้าน แต่ตั้มยืนยันว่าเขาอยู่ได้ เพราะแทนก็เรียนอยู่ที่นั่น พ่อแม่จึงวางใจฝากฝังตั้มไว้ให้แทนช่วยดูแล อย่างน้อยหากมีอะไรก็จะได้คอยเป็นเพื่อนช่วยเหลือดูแลกัน โดยที่ทั้ง 2 ครอบครัวไม่เคยรู้เลยว่านั่นคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่เป็นอิสระจากความคาดหวังของทุกคน ที่ค่อยๆ ชัดเจนขึ้นระหว่างแทนและตั้ม

หลังเรียนจบแทนเลือกที่จะหางานทำแทนการกลับบ้าน เพื่อยืดระยะเวลาที่เขากับตั้มจะได้อยู่ด้วยกันให้นานที่สุด วันที่ตั้มเรียนจบกลับบ้าน หน้าที่การงานของแทนเริ่มก้าวหน้าขึ้น บริษัทเริ่มขยับขยายใหญ่ขึ้น คำร้องขอของคนเป็นเจ้าของบริษัทที่อยากให้เขาช่วยบุกเบิกธุรกิจต่ออีกสักระยะ ทำให้เขาไม่สามารถลาออกตามตั้มมาได้ เพราะเขาเองก็ไม่รู้จะตอบคำถามพ่อกับแม่อย่างไรที่ต้องทิ้งอนาคตที่ดีตรงหน้า แล้วกลับบ้านมาตั้งต้นหางานใหม่ในเมื่อเขาก็ทำมันได้ดีอยู่ตั้งหลายปี

ส่วนตั้มเองก็พยายามถ่วงเวลาของการอยู่ด้วยกัน ด้วยการพยายามหางานทำ แต่พ่อกับแม่อยากให้เขากลับมาช่วยบริหารงานที่ร้าน เพราะมันคือธุรกิจของครอบครัวที่ช้าเร็ววันหนึ่งเขาก็ต้องรับผิดชอบ ตั้มกลับบ้านอย่างจำใจ โดยที่ยังคงติดต่อกับแทนอยู่เสมอๆ ทั้งคู่รู้ดีว่าความรักที่ไม่ใช่ชายหญิง มันคือสิ่งที่จะสร้างรอยด่างให้ครอบครัว ทุกอย่างเหมือนอยู่ในอุโมงค์มืด ต่อให้จับมือกันแน่นแค่ไหนก็ไม่เห็นทิศทางของการได้อยู่ด้วยกัน ทางเดียวที่ทำได้ก็คือเก็บซ่อนความสัมพันธ์นั้นไว้

และตั้มก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าการวางตัวปกติใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ อยู่กับการทำงานที่ร้าน ไม่คบค้าสมาคมกับผู้หญิงคนไหน จะทำให้พ่อแม่รู้สึกกังวลในความโสดของลูกจนต้องจับเขาคลุมถุงชน ในวันที่พ่อกับแม่อยากให้เขาแต่งงาน มีครอบครัว ตั้มไม่มีความกล้าพอที่จะบอกความรู้สึกและตัวตนที่เป็นให้พ่อแม่ได้รับรู้ หรือหาเหตุผลใดมาอ้าง เพื่อปฏิเสธความปรารถนาดีของครอบครัว เขาเลือกที่จะปล่อยทุกอย่างให้ไหลไปตามความต้องการของคนอื่น และเลือกที่จะผลักภาระในการปฏิเสธการแต่งงานไปให้พิมพ์ ด้วยการปฏิบัติตนอย่างพี่ชายคนหนึ่ง ไม่ล่วงเกินใดๆ คอยเห็นดีเห็นงามกับเธอไปทุกอย่าง เหมือนคนไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ด้วยหวังว่าเขาจะไม่ใช่คนที่ใช่ หรือดูไม่เป็นผู้นำครอบครัวที่ดีสำหรับพิมพ์ แต่ทุกอย่างมันกลับผิดคาด เมื่อพิมพ์ตอบตกลง และเลยเถิดไปไกลจนถึงขั้นแต่งงาน…มีลูก

แทนเองแม้จะเสียใจและผิดหวังกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาเองก็กลัว และไม่มีความกล้ามากพอ หน้าที่การงานในสังคม ภาพความผิดหวังของพ่อแม่ สายตาที่จะจ้องมองเขาเหมือนตัวประหลาด ความรังเกียจเดียดฉันท์ของคนรอบข้างที่หากได้รับรู้ มันฉายชัดทุกครั้งที่คิดจะสารภาพ เขาเลยเลือกที่จะเป็นฝ่ายเฝ้ามองและรักษาความสัมพันธ์ของครอบครัวทุกครอบครัวไว้ และคิดว่านั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเขาและทุกคนในเวลานั้น

หลังตั้มกับพิมพ์แต่งงานกันได้ 2-3 ปี ในวันที่ร้านอาหารของตั้มถูกโกงจากผู้จัดการร้านคนเก่า เป็นจังหวะที่แทนลาออกจากงาน เพื่อเตรียมตัวไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาอาสาเข้ามาช่วยดูแลเรื่องการเงินให้ โดยที่ไม่เคยมีใครสงสัยในความสัมพันธ์ที่ซ่อนลึก ซึ่งในช่วงนั้นพิมพ์เองก็ยุ่งกับการขยายงานที่โรงพิมพ์ จนแทบไม่มีเวลาดูลูก ตั้มตัดสินใจถอยออกมาจากธุรกิจที่ร้านเพื่อรับภาระนั้น และแทนก็เป็นคนนำเอกสารต่างๆ ของที่ร้านมาให้ตั้มตรวจเช็กที่บ้านเป็นประจำ เพราะทุกอย่างคือความไว้ใจ และความไว้ใจนั้นก็ทำให้ธุรกิจครอบครัวของตั้มเติบโต ควบคู่ไปกับความสัมพันธ์ของเขาและเธอที่เดินทางคู่ขนานร่วมกันกับตั้มมายาวนานกว่า 20 ปี

วันที่ความลับเปิดเผย พิมพ์ขับรถออกจากบ้านแบบไร้จุดหมาย โดยมีตั้มตามขึ้นรถมาด้วย ความโกรธ ความผิดหวัง ความรังเกียจทุกอย่างมันดังอยู่ในความเงียบ จนกระทั่งเธอจอดรถข้างทางและหันมามองหน้าคนที่เคยได้ชื่อว่าเป็นสามี คำขอโทษและคำสารภาพพร้อมเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดของตั้มก็พรั่งพรูออกมาโดยที่เธอไม่ต้องเอ่ยปากถาม ยกเว้นคำถามเดียวที่เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองถามออกไปได้อย่างไร แต่เธอก็ยังอยากฟังคำตอบ “นี่พิมพ์เป็นมือที่ 3 ของตั้มใช่ไหม?”

…ถ้าเรื่องราวทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ซึ่งตอนหน้าเราจะมาเล่าให้ฟังกันต่อว่า สุดท้ายพิมพ์เลือกที่จะแก้ปมปัญหานี้อย่างไร…