หลังม่าน

ผู้อ่านที่เคยอ่าน ‘ตัวละครของฉัน’ คงพอจะจำได้ถึงการนำตัวละครทั้งหมดรวม 33 เรื่องมาพูดคุยแจกแจงถึงที่มาที่ไปของบทบาทและความนัยซึ่งอาจจะเรียกว่า ‘ความในใจ’ ของทั้งผู้เขียนและนักแสดงก็ไม่ผิด ชวนให้ทั้งผู้เขียนและผู้แสดงที่เคยพิชิต ‘หน้าม่าน’ มาแล้ว กลับมาเกิด ‘หลังม่าน’ กันอีกหนหนึ่ง

นับเป็นความพึงพอใจอันหาค่ามิได้ของทั้งสองฝ่าย

ครั้นแล้ว จึงมาถึงปีนี้คือปี 2565 ที่ผู้เขียนได้รับโอกาสอันงามอีกครั้งให้กลับมาเปิด ‘หลังม่าน’ คุยเล่นเจรจากับเหล่าบรรดา ‘ตัวละครของฉัน’ อันเป็นปีที่ห่างจากจรดปากกาคุยกันเมื่อครั้งกระโน้น คือตั้งแต่พ.ศ.2551 ถึง 14 ปี

จึงขอขอบคุณ ‘อ่านเอา’ ที่เปิดพื้นที่ให้จับจูงนักแสดงเข้ามาโลดเล่น เจรจากันอย่างหมดจดว่าเหตุไฉนจึงรัก โลภ โกรธ หลง อย่างสุดขีดสุดมันกันได้ถึงเพียงนั้น