ลงตัวที่ชามเดียว ‘เตี๋ยวไก่’ จกสูตร

ไดอารี่เที่ยงวัน by Blossom Hoya กับการบันทึกช่วงเวลาว่างๆ ยามขี้เกียจหลังมื้อกลางวันที่ขอแชร์เรื่องราวอยากเล่าตามใจคนเขียน ไม่มีธีม ไม่มีประเด็นหลัก เพราะเที่ยงวันจะทำอะไรก็ได้ และทุกยามว่างคือเวลาทองแห่งการพักผ่อน … มาเติมพลังชีวิตไปกับอ่านเอาและย่ากันนะคะ

ชีวิตฟรีแลนด์ไม่ได้มีแค่ทำงานๆๆ หาเงินๆๆ หาลูกค้าๆๆ ซะที่ไหน เพราะต่อให้งานเยอะ ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร ก็ต้องพักบ้างงิ แต่คอนเซ็ปต์การพักของย่า มันต้องไม่ใช่นั่งพักในบ้าน ก็เดี๋ยวนั่งๆ อยู่จะเผลอตัวเดินมานั่งหน้าคอม เอ้า!! ทำงานต่อสิงั้น

ออกจากบ้านไปหาเพื่อนซะเลย ถือว่าได้พัก 2 เด้ง เด้งแรกคือพักผ่อนเจอเพื่อน เด้งที่สองคือเพื่อนกำลังทำมื้อกลางวันให้ลูกและปั๋วอยู่จ้า ย่าก็เลยขอเนียนสักชาม ปากก็กินไป หูก็ฟังหล่อนเล่า สูตรเด็ดทำครั้งแรกทำไมอร่อยจัง เรื่องมันมีอยู่ว่า…

ตามประสาคนชอบท่องโลกอินเตอร์เน็ตยามว่าง ชีก็หาสูตรนั่นนี่ไปเรื่อย มาโดนใจกับก๋วยเตี๋ยวไก่ที่คนนั้นคนนี้เขาทำแล้วแชร์ๆ ดูสูตรแรกชีก็ค้านว่าบางส่วนประกอบที่บ้านไม่ชอบกิน พอสูตรต่อไปชีว่ายังไม่เป๊ะ ถัดไปอีกคลิปก็ยากเกินเพราะวัตถุดิบไม่พอ โค้งสุดท้ายชีคลิกๆๆ ปาไปสิบกว่าสูตร สุดท้ายจึงปิ๊งไอเดีย จับสูตรนั้นมาผสมสูตรนี้ จนได้รสชาติเข้าทีเป็นชามตรงหน้า

หัวใจหลักคือน้ำซุป เพราะใช้ทั้งต้มไก่และซดในชาม ก็เลยเอา 3 เกลอสุดซี้ รากผักชี กระเทียม พริกไทยดำ บุบให้แตก อย่าไปตำเด็ดขาด เพราะถ้าตำเล็กไป เวลาผัดกับน้ำมันจะไหม้ง่าย แถมเวลากินน้ำซุป กาก 3 เกลอจะติดมาด้วย ทีนี้ล่ะ ที่ว่าจะซดคล่องคอก็คงไม่แคล้วซดไปไอแค่กๆ กันไป

“ทำไมต้องพริกไทยดำ”

“เผ็ดน้อยกว่าขาว แถมหอมกว่าด้วย”

ไม่จบแค่ 3 เกลอ เพราะสูตรที่จกมาผสมยังมีการใส่ข่าแก่ฝานเป็นแว่น 5-6 แว่นด้วย เพราะช่วยดับกลิ่นคาว

เมื่อของครบก็เอาทุกอย่างลงกระทะผัดๆๆ กับน้ำมันพืชนิดๆ เติมน้ำตาลโตนดลงไปผัดๆ ตรงนี้ต้องคนตลอดเวลาให้น้ำตาลค่อยๆ ละลายและได้สีเข้มออกน้ำตาลแก่หน้าตาเหมือนคาราเมล

“ทำไมต้องน้ำตาลโตนด”

“อยากได้สีน้ำตาลอ่อนๆ แล้วหวานกลมกล่อมไง”

น้ำตาลละลายได้ทีแล้วเติมน้ำเปล่าลงไป ใส่ใบเตยซะหน่อยจะได้หอมๆ พอน้ำเดือด ใส่หัวไช้เท้าที่หั่นเป็นชิ้นๆ ลงไป แล้วก็ใส่ไก่ได้เลย

พอไก่สุกไม่ถึงเปื่อย เติมเลือดไก่ลงไปอีกนิดก็ได้ถือซะว่าเพิ่มธาตุเหล็ก ส่วนที่ใส่ไชเท้าเนี่ย ไม่ใช่มีหน้าที่ไว้กินนะจ้ะ เพราะจริงๆ แล้วไชเท้าช่วยเพิ่มความหวานให้น้ำซุปได้ด้วย หลังจากนั้นก็ค่อยๆ เคี่ยว รสยังอ่อนไปก็ปรุงเพิ่ม เติมเกลือ พริกไทยป่นอีกนิด และขาดไม่ได้คือเพิ่มสีเข้มอีกนิดด้วยซีอิ๊วดำ

“ซีอิ๊วดำหวานเหรอ”

“ไม่ใช่!”

สงสัยชีเริ่มรำคาญ แต่ย่าโนสนโนแคร์ ก็อยากรู้อ่ะ

“ซีอิ๊วดำเฉยๆ เพราะอยากได้สีและความเข้มข้นของน้ำซุปอีกนิด ไม่เอารสหวานเพราะได้จากน้ำตาลโตนดแล้วไง”

มีฟองขึ้นปุดๆ ก็ช้อนทิ้งๆ เคี่ยวไปสักพักใช้ไฟกลางๆ ก็ได้ แล้วก็ถึงไฮไลท์ เติมกะทิลงไป! นี่พูดจริงๆ ก๋วยเตี๋ยวไก่นี่แหละใส่กะทิได้ แต่ไม่ใช่ใส่แบบเทพรวดเหมือนทำแกงเขียวหวานหรือน้ำยากะทินะ เทลงไปแล้วคนพอให้น้ำซุปดูนวลๆ ขึ้น ชิมรสๆๆ มันจะต้องออกแนวเค็มๆ แต่มีความหวานแทรกๆ แค่นี้ก็ได้น้ำซุปเตี๋ยวไก่ในเวลาเพียง 1 ชั่วโมง

ส่วนเรื่องเส้นก็ไม่ต้องถามว่า จะกินเส้นอะไร บ้านไหนมีเส้นอะไรก็กินซะ อย่างบ้านนี้มีมาม่าก็ต้มเส้นมาม่า เพราะสำคัญกว่าคือ ไม่ต้มในหม้อน้ำซุปนะฮะ ควรมีอีกหม้อแยกไว้เพื่อต้มเส้น ส่วนผักหญ้าชอบอะไร หรือตู้เย็นมีอะไรก็เอามาใส่ ถ้าอะไรต้องทำสุกก่อนก็ลวกไว้ก่อนได้ ชีบอกว่า อย่าเอามาลวกในน้ำซุปเด็ดขาด เพราะผักมีน้ำในตัวเอง เดี๋ยวต้มๆ ไป น้ำผักออกมาปน น้ำซุปจะเสียรสชาติ

รายละเอียดมากขนาดนี้ แค่ดูก็เหนื่อยละ เดชะบุญนะเนี่ย มีเพื่อนทำให้ชิม (สักชาม) พอกินเสร็จแล้ว ปั๋วเพื่อนยังล้างชามให้ด้วย โอ๊ยยยย นี่แหละเวลาทองแห่งการพักผ่อนของจริง!!