ฝุ่นในสายลม บทที่ 30 : ในความคุ้นเคย

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

ภาวินมาสะดุ้งลืมตาตื่นอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น  หยีตามองนาฬิกาก็เห็นบอกเวลาสายมากแล้ว  เขาหลับรวดเดียวโดยไม่มีฝันร้าย มาก่อกวนเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา  มันเป็นไปได้อย่างไรกัน…

ลุกเดินไปส่องมองที่ประตูก็เห็นเด็กแว่นมายืนรออยู่ก่อนแล้ว  สองมือหอบข้าวของพะรุงพะรังมาด้วย

รีบเปิดประตูให้ฝ่ายนั้นเดินเข้ามา ฝนดาวชะงักไปในทันที่เห็นสารรูปของเขาที่เพิ่งตื่นนอน

“ฝนมาปลุกหัวหน้าหรือคะ…”

“ตื่นสายไปหน่อย  อย่าลืมชงกาแฟให้ด้วย  นมกับน้ำตาลหมด”

“ฝนซื้อเตรียมมาแล้วค่ะ”

เขาเข้าห้องอาบน้ำเร็วๆ เด็กนี่ดูจะรอบคอยในทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการกินอยู่ของเขา ชนิดที่แทบไม่ต้องสั่งไม่ว่าจะเรื่องอะไร…

ความที่ไม่เคยมีลูกน้องเป็นผู้หญิงสิ่งนี้จึงเป็นเรื่องแปลกใหม่…การมีคนดูแลใกล้ชิดที่ไม่ใช่ญาติ สักวันหนึ่งจะมีสิ่งขาดหายไปจากชีวิตของเขาหรือไม่ ถ้าหล่อนไปทำงานที่อื่น

…ในวันที่การฝึกงานปิดฉากลง และหล่อนก็พร้อมที่จะโบยบิน…

ออกจากห้องน้ำและแต่งตัวเสร็จก็พบว่ามีกาแฟหอมฉุยกับปาท่องโก๋รอคอยอยู่ก่อนแล้วบนโต๊ะ ผู้ที่นั่งอยู่เบื้องหน้าอยู่ในระหว่างการเตรียมพร้อมที่จะจดงานที่ต้องทำ ภาวินจิบกาแฟและมองหล่อนด้วยหางตา ร่างระหงอยู่ในชุดยีนส์เก่าๆ ที่พร้อมสำหรับการคลุกฝุ่น  ผมยาวเกล้ารัดไว้ลวกๆ ด้วยหนังยางอย่างไม่มีอะไรพิถีพิถัน  หน้าตาสะอาดชนิดนั้นเริ่มเตะตาเขาเป็นครั้งแรก  นี่คือสาวสวยที่ไม่จำเป็นจะต้องแต่งเติมอะไรเข้าไปเลยบนดวงหน้านั้น…

กระแอมในลำคอก่อนที่เปลี่ยนสายตามาที่แฟ้มทำงานเบื้องหน้า ควานมือหาปากกาในที่ๆ ที่มันเคยอยู่แต่ไม่พบ

“ปากกาหัวหน้าอยู่นี่ค่ะ”

มือเรียวสอดมาใต้แฟ้มและหยิบปากกาส่งให้เขา ภาวินมองหน้าหล่อนแวบหนึ่ง แปลกใจนิดๆ แค่ก็ไม่พูดอะไร หยิบแผ่นกระดาษที่เขาเขียนเอาไว้เมื่อคืนและยื่นส่งให้

“เรื่องสำคัญที่ต้องไปทำวันนี้  สิ่งที่ต้องถามคุณจันทราคนนั้นเกี่ยวกับเรื่องมนุษย์ต่างดาว เขียนให้แล้วเป็นข้อๆ กับเรื่องที่ต้องหาทางเอาดีเอ็นเอของด็อกเตอร์มาตรวจให้ได้ เรื่องนี้ควรเป็นหน้าที่ของกานนเค้า แต่ในเมื่อ…”

ภาวินจบคำพููดประโยคนั้นไม่ได้เพราะเกิดตื้อขึ้นมาในอกเสียดื้อๆ

“ค่ะ  แล้วฝนจะรีบจัดการ”

ฝนดาวรีบตอบรับ เห็นหน้าเจ้านายก็รู้แล้วว่าเขายังทำใจให้ยอมรับอะไรไม่ได้เอาเลย  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับกานนมันรวดเร็วเกินไป…

ออกจากโรงแรมและนั่งเรือข้ามไปที่เกาะ อ่านรายงานที่หัวหน้าเขียนมาให้แล้วก็พลอยปวดหัวกับคำถามละเอียดยิบเหล่านั้น

เริ่มจาก…เคยเจอมนุษย์ต่างดาวตัวเป็นๆ หรือไม่  ถ้าเคยเจอ…เจอที่ไหน  คุยอะไรกันมั่ง

ข้อสอง…เคยถูกลักพาตัวไปหรือไม่  ถ้าเคย เล่าถึงประสบการณ์

ข้อสาม…มนุษย์ต่างดาวมีกี่กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับศูนย์ต่างดาวในตอนนี้

ข้อสี่…ความสัมพันธ์กับด็อกเตอร์เอกภพลึกซึ้งแค่ไหน

ยิ่งข้อสุดท้ายนี่บ้าเลย  ถึงขั้นไปละลาบละล้วงถามถึงความสัมพันธ์  มิน่าสมัยที่เขาเป็นนักข่าวสื่อหลักถึงได้มีคนด่าเปิงกันทั้งบ้านทั้งเมือง  และหล่อนก็กำลังมาฝึกงานกับคนๆ นี้…

ไปถึงที่ศูนย์และฝนดาวก็เข้าไปช่วยป้าฉลวยแม่ครัวเช่นทุกวัน  แต่ครั้งนี้เลียบเคียงถามไปถึงด็อกเตอร์เจ้าลัทธินั่นด้วย

“ฝนไม่เคยเห็นเลยค่ะป้า  ท่านพักที่นี่ด้วยหรือคะ”

“พักที่นี่แหละ จะไปพักที่ไหนล่ะ  แต่ท่านไม่ออกไปไหนหรอก  วันๆ ก็ปฏิบัติธรรมอยู่ในบ้าน  กินอาหารมื้อเดียว  คือน้ำปั่นผลไม้  นอกนั้นก็ไม่แตะต้องอะไรอีก”

“ยิ่งกว่าพระอีกนะฝนว่า”

“พระยังไม่เคร่งเท่าเลย  ห้องหับท่านก็ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไร ทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็นตู้เย็นหรือแอร์  บางอากาศร้อนป้าก็ห่วงท่านนะ  เพราะแก่มากแล้ว เจ็ดสิบกว่าเกือบจะแปดสิบแล้ว แต่ท่านก็ยังอยู่ของท่านได้  ลูกศิษย์ลูกหาก็ต้องทำตาม  ก็เหมือนการทรมานตัวกลายๆ นั่นแหละ  ใครๆ ก็ทำตามท่านเพราะอยากจะบรรลุ  ถึงวันนั้นต่างดาวท่านก็จะมารับ ป้ายังไม่รู้จะได้ไปกับเขารึเปล่า เพราะมันยากนะหนูกว่าเราจะเป็นกายทิพย์น่ะ  คุณจันทราเองก็น่าจะใกล้เข้าไปทุกทีแล้ว  เพราะแกเคร่งมากเหลือเกิน นี่อาหารก็สั่งมาเหลือแค่น้ำผลไม้แก้วเดียวแล้ว”

“งั้นเดี๋ยวฝนจะเอาน้ำผลไม้ไปให้ทั้งคุณจันทราก็ด็อกเตอร์พร้อมๆ กันเลยดีไหมป้า”

ฝนดาวได้โอกาส

“ก็ดีเลยหนู  งั้นเดี๋ยวป้าจะปั่นน้ำผลไม้ให้  บ้านด็อกเตอร์มีป้ายบอก หาไม่ยากหรอก  ก็เอาไปวางไว้ที่ช่องส่งอาหาร  เพราะท่านไม่ให้ใครเข้ายุ่งย่ามในบ้าน  ดื่มเสร็จท่านก็วางไว้ช่องเดิม ได้เวลาเมื่อไหร่ป้าก็จะส่งคนไปเก็บ”

“ฝนจะเก็บมาเองค่ะ ป้าไม่ต้องห่วง”

“มีเวลาเยอะหรือหนู”

“ทั้งวันเลยค่ะ”

เพราะนี่น่าจะเป็นโอกาสเดียวสำหรับการหาทางกวาดต้อนเอาดีเอ็นเอจากด็อกเตอร์คนนี้มาให้ได้ในทุกวิถีทาง  แก้วเครื่องดื่มน่าจะเป็นอีกช่องทางหนึ่งที่ได้ผล

หล่อนเคยดูหนังเอฟบีไอขุดหาแก้วเครื่องดื่มของผู้ต้องสงสัยในกองขยะก็ยังมีให้เห็นกันบ่อยๆ  มันจะยากอะไรเสียนักหนา…