ฝุ่นในสายลม บทที่ 28 : ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

ฝนดาวแวะซื้อข้าวกะเพราไก่ไข่ดาวสองกล่องกลับไปที่โรงแรม ขาดสมาชิกไปอีกหนึ่ง และห้องก็ดูโหวงในความรู้สึกของฝนดาว

ส่วนหัวหน้านั้นไม่ต้องพูดถึง เขาดูเครียดและดูหวั่นวิตกต่อเหตุการณ์ ยิ่งฟังหล่อนเล่าถึงข้อมูลใหม่ที่ได้มาจากลุง เขาก็ยิ่งตกใจ

“ไม่เห็นนนเคยเล่าอะไรเกี่ยวกับครอบครัว เขาบอกเรามั่งรึเปล่า”

“ไม่เคยเล่าเหมือนกันค่ะ ฝนเองเคยรู้มามั่งจากป้า แต่ก็ไม่ละเอียดอะไร เพิ่งมารู้จากลุงวันนี้เรื่องที่พี่ชายเอาบ้านไปจำนองไว้ จนมีเรื่องต่อยกันกับพี่นนก่อนเกิดเหตุ”

“ก็ไม่น่าจะเป็นเหตุให้ถึงกับต้องมาฆ่ากันตายไม่ใช่หรือ พี่น้องกันแท้ๆ”

“ฝนก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ”

แต่อะไรบ้างล่ะที่มันเป็นไปไม่ได้ในยุคปัจจุบันนี้ ความที่อยู่ในวงการสื่อมานาน ภาวินเริ่มมองเห็นแล้วว่าไม่มีอะไรเลยที่มันเป็นไปไม่ได้ โลกไม่ได้หมุนในทิศทางเดิมอีกต่อไปแล้ว มันแหวกวงล้อออกไป จนเกือบจะทุกๆ ด้าน

ไม่นานมานี้ ใครเลยจะคิดว่าเขาจะต้องดั้นด้นมาทำข่าวเกี่ยวกับลัทธิต่างดาวอุบาทว์นั่น มันแค่อยู่ในหนังสตาร์วอร์ที่ไม่มีใครเลยถือเป็นเรื่องจริงจังขนาดจะต้องเอามาทำข่าว

แต่วันนี้ทุกสิ่งเปลี่ยนไป…สาอะไรกับเรื่องฆาตกรรมในครอบครัวที่กำลังระบาดหนักยิ่งขึ้นทุกวี่วัน แค่การกระทบกระทั่งกันเล็กๆ น้อยๆ ในระหว่างเพื่อนบ้านก็ถึงกับฆ่ากันตายและมีปรากฏให้เห็นก็บ่อยครั้ง

เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันอาจจะเกิดขึ้นกับลูกน้องที่ร่วมงานกันมานานและเขามีความผูกพันด้วยมากที่สุด คนที่เขารักเหมือนน้องชายร่วมสายโลหิต

“แต่ตราบใดที่เขายังไม่เจอศพมันก็เป็นแค่คนหายไม่ใช่หรือ” เอ่ยออกไปลอยๆ เพื่อสร้างความหวังให้ตัวเอง” อีกอย่างเขามีเทคโนโลยีตามหาสัญญาณโทรศัพท์ได้ โทรศัพท์กานนอยู่ที่ไหน หรือว่าใครเอาไป ตำรวจอาจจะสืบได้เบาะแส หรือถ้าพี่ชายเอาไปที่ไหนมามั่งเขาก็น่าจะตามเจอ”

“ฝนว่าสมัยนี้คนร้ายมันฉลาดขนาดจะไม่เอาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย ถ้ามันจะไปก่อเหตุขึ้นที่ไหนสักแห่ง นอกเสียว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ได้เตรียมการวางแผนไว้ก่อน อาจจะเกิดจากการบันดาลโทสะหรือว่าอะไรทำนองนั้น”

“คือเราก็ยังคิดว่าเป็นฝีมือของพี่ชาย”

“ฝนไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้นหรอก แต่ถ้าเกิดอะไรเกิดขึ้นกับพี่นนจริงๆ ก็คงหนีไม่พ้นพี่ดำรง เพราะป้าเองก็เคยบอกฝนไว้เหมือนกันว่าคู่นี้เขาไม่ลงรอยกันมานานแล้ว อีกอย่างยิ่งมียาเสพติดมาเกี่ยวข้องด้วยเลยยิ่งไปกันใหญ่”

ภาวินถอนใจลึก เขารู้สึกว่าอาหารวันนั้นไม่มีรสชาติอะไรเลย เก้าอี้อีกตัวว่างเปล่าเพราะขาดสมาชิก งานเก่ายังคั่งค้างและไม่ไปถึงไหน และตอนนี้เขาก็มาขาดผู้ช่วยไปอีกคน…

เริ่มเอาเทปที่ฝนดาวอัดเสียงคุณจันทราคนนั้นมานั่งวิเคราะห์ร่วมกัน แม้ใจคอจะไม่ได้จดจ่อเลยสักนิด อย่างน้อยวันนี้เขาได้เห็นความเพียรพยายามของเด็กแว่น  ฝนดาวอยากช่วยดึงผู้หญิงคนนั้นให้หลุดออกมาจากวังวนของความงมงาย…แต่ดูจะไม่เป็นผล

“น้ำเสียงของคุณจันทรา เหมือนกับว่าเธอเชื่อไปทั้งตัวและหัวใจแล้วนะ ดึงยังไงก็คงไม่กลับ” ภาวินถอนใจไปด้วย “เอะอะอะไรก็ดอกเตอร์ถูกหมด ดอกเตอร์รู้หมด คิดอะไรเองไม่เป็นเลย”

“แต่ที่ผ่านมา คุณจันทราก็เคยไม่เชื่ออะไรง่ายๆ นะคะ ฝนว่าดอกเตอร์คนนี้แกจะต้องมีจิตวิทยาสูงมาก ถึงโน้มน้าวคนจำนวนมากให้หันมาเชื่อฟังแกได้ในคราวเดียว เหมือนพวกเผด็จการในสมัยก่อน”

“พวกนั้นก็ใช้วิธีล้างสมอง หลายคนอย่างฮิตเลอร์ก็คลั่งลัทธิต่างดาวอีกด้วย ดีนะที่ฝนลองถามไปเรื่องดีเอ็นเอของอีตาดอกเตอร์ อย่างน้อยเปิดทางให้เขาได้สงสัยมั่ง”

“แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสงสัยเลยนี่คะ ยืนยันอย่างเดิมว่าเชื่อที่ดอกเตอร์บอกว่า เขาเป็นลูกครึ่งมนุษย์ต่างดาว”

“ว่าแต่มันมีช่องทางอะไรมั่งไหม ที่จะได้ดีเอ็นเอของดอกเตอร์คนนี้มา ไม่ว่าจะจากเส้นผม เสื้อผ้าที่แกสวมใส่อยู่ รึว่าอะไรก็แล้วแต่”

“เส้นผมน่าจะยากค่ะเพราะไม่มีโอกาสได้พบตัวแกเลย แต่เสื้อผ้า ถ้าแกพักที่นั่น…ฝนก็ว่าต้องมีการเปลี่ยนเสื้อผ้ามั่งถ้าแกไม่ใช่ชีเปลือย ยังไงฝนจะหลอกถามป้าแม่ครัวดีกว่า หรือถ้าฝนมีโอกาสได้เข้าไปทำความสะอาดห้องแกมั่ง ก็จะหาทางกวาดมาให้หมดเลย ไม่ว่าจะเป็นแก้วน้ำที่แกใช้ดื่ม หรือเส้นผมสักเส้นสองเส้น นอกเสียจากว่าแกจะหัวล้านก็เป็นอีกเรื่อง”

“เท่านั้นแหละไม่ต้องมาก ยังไงอย่าให้รู้ตัวเป็นอันขาดทีเดียว ตอนนี้ดอกเตอร์อาจจะยังตายใจอยู่ว่าลัทธิของตัวเองไม่ได้อยู่ในความสนใจของเจ้าหน้าที่บ้านเมือง แต่ต่อไปไม่แน่…เจ้าหน้าที่อาจจะบุกไปทำลายล้างได้ทุกเมื่อเลยนะ ยิ่งถ้านักการเมืองออกมาต่อต้าน วันนั้นอาจจะเป็นวันโลกแตกที่แกรอคอยอยู่ก็ได้”

“ยังไงฝนก็ยังห่วงคุณจันทราอย่ดี…ยิ่งคุยกันฝนก็ยิ่งสงสารและเห็นใจ ฝนว่าเธอเป็นคนใจบริสุทธิ์มากเลย แต่ดันไปหลงกลดอกเตอร์คนนี้เข้า ฝนถึงอยากจะรีบดึงเธอออกมาจากวังวนอันนี้ก่อนที่มันจะสายเกินไป”

“งั้นพรุ่งนี้ก็ไปทำหน้าที่ต่อ ตอนเช้าก็แวะมารับงานว่าจะต้องถามอะไรมั่ง จะจดให้เป็นข้อๆ จะได้ไม่ลืม ยังไงถ้าได้ข่าวเกี่ยวกับนนก็รีบติดต่อมาด่วนเลย ดึกดื่นแค่ไหนก็โทรมา”

“แล้วคืนนี้หัวหน้าอยู่ได้หรือคะ” ฝนดาวถามอย่างเป็นกังวล

“ทำไมจะไม่ได้ ไม่ใช่เด็กนี่”

สมาชิกหายไปคนหนึ่งและเจ้านายของหล่อนก็แทบไม่มีใจอยากพูดคุยอะไรกันอีก

ไม่มีเสียงหัวเราะของกานน เก้าอี้ตรงข้ามว่างเปล่า…