ฝุ่นในสายลม บทที่ 34 : ความฝัน

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

ภาวินรีบโทรถึงพนัสคืนนั้นเพื่อคุยเกี่ยวกับดีเอ็นเอของด็อกเตอร์เอกภพที่เพิ่งจะได้มา

“คือแกจะให้ฉันออกเงินค่าตรวจให้ก่อน  มันแพงนะโว้ย“ เพื่อนโวยวายมาตามสาย พอรู้เรื่องที่เขาจะให้ช่วย

“เออน่า  ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก  มีเงินค่าโฆษณาเข้ามาเมื่อไหร่ แล้วจะจ่ายชดใช้ให้“

“ยอบแยบอย่างแกหรือจะมีปัญญา  ว่าแต่จะส่งของมาเมื่อไหร่“

“พรุ่งนี้จะรีบส่งด่วนเลย  รอรับละกัน“

“แต่ใจนะว่ามีดีเอ็นเอของอีตาด็อกเตอร์คนนี้ปะปนอยู่แน่  เป็นแก้วรึอะไร“

“แก้วน้ำ  ลูกน้องคนนี้ไว้ใจได้ว่ารอบคอบ  นี่ลูกน้องหายไปอีกคน  ป่านนี้ยังไม่ได้ข่าวคราว“

“แล้วหายไปได้ยังไง  ย่านนั้นมันยิ่งมีคนหายกันบ่อยๆ“

“ตำรวจกำลังตามสืบอยู่“

“เรื่องถึงตำรวจเชียว“

“เพราะเขาสงสัยว่าจะเป็นการฆาตกรรมกัน  ยังหัวปั่นอยู่นี่ เข้าวันที่สองแล้วยังตามหาตัวไม่เจอ“

“หรือว่าจะถูกเอเลี่ยนลักพาตัวไป“

“แกมันก็บ้าไปกับเขาอีกคน“

“ว่าได้หรือ ย่านนั้นเห็นว่ามันมีอะไรแปลกๆ“

“แปลกเพราะแหกตา  ยิ่งเป็นข่าวคนก็ยิ่งมา  ดีมั้ยดีไม่มีใครนอกจากไอ้แก๊ง แหกตาพวกนี้แหละ“

“รู้ได้ไง“

“รู้ละกัน  ดีไม่ดีฉันมาหายตัวไปอีกคน  ก็ให้รู้ว่าไม่มีใครนอกจากไอ้แก๊งลัทธิที่ว่านี่“

“ยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งอยากไปเที่ยว“

“ยังไงรอจัดการเรื่องของให้ฉันก่อน  เพราะสำคัญมากที่สุด“

“เออ  รีบส่งมาแล้วจะรีบจัดการให้  เท่านี้ใช่ไหม“

ทันทีที่วางสายจากเพื่อนเด็กแว่นก็ส่งข้อความมาถึง

“นอนหรือยังคะหัวหน้า“

“กำลังหลับ“ เขาส่งข้อความตอบไป

“ยังฝันร้ายอยู่รึเปล่าคะ“

“สนใจอะไรด้วย“

“ฝนก็แค่เป็นห่วง“

เขานิ่งไปอึดใจ  ก่อนจะตอบ

“ขอบใจ  เท่านี้ใช่ไหม“

“ว่าแต่หัวหน้าเชื่อเกี่ยวกับพลังมืดรึเปล่าคะ“ ยังถามมา

“พลังมืดอะไรที่ไหน“

“แม่หมอเตือนเรื่องพลังมืดมาอ่ะค่ะ  ให้ฝนเตือนหัวหน้าด้วย“

“ใครกันแม่หมอ“

“ร่างทรง  ป้าฝนเค้ารู้จัก“

“จะเหลวไหลไปถึงไหน  พอๆ  ไปนอนได้แล้ว“

ภาวินปิดโทรศัพท์เพียงแค่นั้น  พอจะหายกลัวกลับยิ่งมาพูดให้ปอด  แล้วแม่มดแม่หมอที่ไหนกันอีก…

เปิดไฟสว่าง ตราบใดที่ไม่ต้องเสียค่าไฟ เมื่อคืนหลับสบายทั้งคืนเพราะเปิดไฟทิ้งไว้ มันมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับแสงสว่าง แสงเป็นความอุ่นหัวใจ คือสิ่งแรกที่ผูกพันกับชีวิตแน่นแฟ้น นับแต่ออกจากท้องแม่

จักรวาลนี้คงต้องอยู่กับฝันร้ายอันมืดมิด ถ้าไร้แสงเสียตัวเดียว…

เป็นอีกคืนหนึ่งที่เขาฝันแปลก…

ฝันว่าตัวเองหลุดเข้าไปในดินแดนหนึ่งที่รอบตัวมีแต่ภูเขาไฟที่กำลังระเบิดปะทุรุนแรง และพ่นลาวาสีแดงฉานออกไปทั่วทุกทิศ

เขามองเห็นตัวเองเดินดุ่มลุยลาวาที่ท่วมขึ้นมาถึงเข่า เถ้าถ่านลาวาตกลงมากระทบร่างกายของเขา แต่แปลกที่มันให้ความเย็นฉ่ำชุ่มชื่นไม่ต่างอะไรกับสายฝน  เบื้องบนเขาเห็นร่างเงาของผู้คนกำลังโบยบินไปทั่วท้องฟ้าสีแดงฉาน และเบื้องหน้าของเขาคือดาวดวงใหญ่มหึมากำลังสาดแสงสีทองไปทั่วบริเวณ  มันใหญ่เสียจนครอบงำขอบฟ้าไปได้ทั้งหมด

ในฝันเขากางปีกโบยบินไปบนฟ้ากว้างไม่มีที่สุดปลายเคว้งคว้างหนาวเย็นแต่ก็เต็มไปด้วยอิสระเสรี  สวนผ่านกับผู้คนที่ไม่มีหน้ามีตา  มีแต่ร่างเป็นแค่เปลวเพลิงล่องลอยไปมา  ในฝันเขาบินไปแตะดาวดวงนั้นและสัมผัสกับพลังไฟฟ้าที่วิ่งพล่านมาเข้าตัว  รุนแรงขนาดทำให้เขาตกใจตื่น…