สวนกวาง

นิยายออนไลน์ หลากหลายสไตล์ที่มอบความสนุกๆ ให้กับผู้อ่าน ‘อ่านเอา’ ยังมีคอลัมน์ ‘Opinion เขียนขำๆ’ โดย Writer from Mars นักคิด นักเดินทาง ผู้ที่อยากจะร่วมแชร์ประสบการณ์และมุมมองของเรื่องราวต่างๆ สารพัดสารพัน ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ยันเรื่องใหญ่ๆ ให้คุณได้ อ่านออนไลน์

…………………………………………………………………………

เมืองนารา เป็นเมืองเก่าเมืองหนึ่งในประเทศที่ญี่ปุ่นที่เรียกได้ว่าเป็นเป้าหมายหลักของเหล่านักท่องเที่ยวไทย รองจากโตเกียว เกียวโต โอซาก้าเลยก็ว่าได้ ถ้าใครไปเที่ยวกับทัวร์ ยังไงเมืองนี้ก็ต้องอยู่ในลิสต์รายการ ใครไปเที่ยวเอง ก็ต้องแวะอยู่ดีเพราะมันไม่ได้ไกลจากโอซาก้าหรือเกียวโตเท่าไรนัก ถ้าซื้อ JR Pass มาแล้วยังไงก็แวะซะหน่อยเอาให้คุ้ม

ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ไปเที่ยวนาราบ่อยมาก ทุกครั้งที่ไปญี่ปุ่นก็ต้องแวะไปไหว้พระที่วัดโทไดจิ ไปดูกวางที่สวนกวางหน้าวัดนี่แหละ มันน่ารักดี คือบ้านเราไม่มีไง ไปวัดเจอแต่หมาแต่แมว ที่นี่มีกวาง เดินกันเต็มพรืดเลย กวางมันน่ารัก เลยดึงเป็นจุดสนใจของเหล่านักท่องเที่ยว

วัดเองก็จัดสรรสถานที่ไว้เป็นอย่างดี ทำให้กวางอยู่ร่วมกับคนได้อย่างสันติ (หรือเปล่า?) คือกวางมันเยอะมากครับ เดินกันเพ่นพ่าน อยากทำอะไรก็ทำ อึตรงไหนก็อึ นอนตรงไหนก็นอน เรียกว่ามีอิสระเสรีมาก อีกทั้งนักท่องเที่ยวเองก็เข้าใกล้น้องกวางได้แบบแนบชิด ยิ่งกว่าไปสวนสัตว์ ผมไปเขาเขียวยังไม่เคยถูกห้อมล้อมด้วยกวางมากขนาดนี้มาก่อนเลย

แล้วเขาจะมีร้านขนมกวางมาตั้งขายด้วย พอซื้อขนมเลี้ยงกวางปุ๊บ แค่แกะกระดาษ ‘แคว่ก’ แค่นั้นแหละครับ โอ้โฮ กวางมันหูดีจัง แห่กันเข้ามาล้อมเลย คือเขาอยากกินขนม ตอนยังไม่แกะไม่มาหานะ พอได้ยินเสียงแคว่กเดียวเท่านั้น มากันแบบทั้งหมู่บ้านกวางเลย ลุงกวาง พ่อกวาง แม่กวาง ย่ากวาง ปู่กวาง มากันทั้งแฟมิลี่ มาขอกิน เราก็สนุกสิ ให้ขนมไปเพลิดเพลินมาก ห่อเดียวไม่เคยพอ บางตัวนี่เผลอไม่ได้ มันเดินเอาตัวมาชนเบาๆ ด้วยนะ เรียกร้องความสนใจ น่ารักมากครับกวางที่นี่ เลยเป็นจุดสำคัญก่อนที่จะเดินต่อไปไหว้พระที่วัด

แต่อนิจจา นั่นคือเหตุการณ์ที่ผมเห็นเมื่อสิบกว่าปีก่อน ล่าสุดที่ผมไปนารา ในใจคิดเลยว่าจะไปให้อาหารกวางนี่แหละ แต่พอไปถึงผมว่ากวางมันลดลงนิดหน่อยนะ คือเมื่อก่อนนี่จะเห็นเลยแต่ไกล คราวนี้ต้องเดินหาถึงจะเจอเขานอนแอบอยู่ใต้ต้นไม้บ้าง ข้างก้อนหินบ้าง บางตัวเดินออกมาจากสวนมาให้คนตบก้นเล่นบ้าง แต่ก็น้อยกว่าเดิม

ในทางกลับกัน คนสิ เพิ่มขึ้นแบบมหาศาล โอ้… นักท่องเที่ยวเยอะมาก คือมันเยอะกว่าจำนวนกวางแน่ๆ กวางน้อยรับแขกไม่ไหวครับ ชัดเจนเลยว่าเขาไม่ได้อยากยุ่งกับคนสักเท่าไรหรอก  ร้านขายอาหารกวางยังมีอยู่เหมือนเดิม ผมก็เดินไปซื้อตามปกติ แกะกระดาษ ‘แคว่ก’ ไม่มีกวางมาล้อมสักตัว อ้อ ไม่อยู่แถวนี้ ต้องเดินหา นั่นไงเจอแล้วสามตัวนอนอยู่ มันต้องดีใจแน่เลย มีคนเอาอาหารมาให้

แต่ในจังหวะที่ผมเดินไปนั้นเอง มีเด็กน้อยยืนอยู่ก่อน น้องพยายามที่จะยื่นมือเอาอาหารให้กวางแบบสุดเหยียด คือเขามีเชือกกั้นอยู่ครับ ไม่ให้คนเข้าใกล้กวางจนเกินไป เพราะถึงแม้กวางน้อยจะใจดี แต่เขาคือสัตว์ป่า อาจจะเกิดอะไรได้ทุกเมื่อ เด็กน้อยเอื้อมมือสุดเหยียด แต่กวางก็ไม่ลุกขึ้นมากินนะ จนน้องคงหมดความอดทน ปาขนมใส่หัวกวาง ผัวะ! ขนมแตกกระจาย กวางเงยหน้าขึ้นมามอง กะพริบตาสองทีแล้วนอนต่อ ไม่สนใจใยดี โอ้โฮ โคตรหยาม ผมเห็นดังนั้น ไม่รู้จะทำอย่างไรดีกับขนมเต็มห่อในมือครับ เลยเดินเอาขนมไปทิ้งในถังขยะซะดื้อๆ แล้วเดินจากไป

ไม่ใช่แค่นั้น ผมเดินกลับมาดูตรงจุดที่กวางนอน… มีขนมกวางอยู่เกลื่อนพื้นเลย กวางไม่สนใจขนมอีกต่อไปแล้ว สิ่งที่กวางสนใจตอนนี้คือความสงบ เพราะนักท่องเที่ยวเยอะมากจริงๆ ลองคิดดูนะครับ นักท่องเที่ยวมาทั้งวัน ทุกคนอยากให้ขนมกวางหมด แต่มาแล้วก็ไป แล้วกลุ่มใหม่ก็มา แต่ละวันกวางต้องกินขนมกี่แผ่นกัน? ตั้งแต่เช้ายันเย็น เรียกว่าอิ่มข้ามวันข้ามคืนเลยทีเดียว เหมือนเรากินบุฟเฟต์สามมื้อ เช้า-กลางวัน-เย็น เราจะอิ่มแค่ไหน?

คนมามากขึ้น แต่กวางก็เท่าเดิม กินหนักทุกวันแบบนี้ อ้วนตายแน่นอนครับ ลองเอาไปตรวจสุขภาพสิ ทุกตัวต้องเป็นเบาหวานไม่ก็ความดันและไขมันในเลือดสูง เพราะอยู่สุขสบายเกินไป กินๆ นอนๆ ทั้งวัน เสือก็ไม่มีให้วิ่งหนี สิงโตก็ไม่มี เจอแต่มนุษย์ใจดี นั่นแหละครับ มันก็คือธรรมชาติของกวางที่อยู่ที่นี่ ถ้าชาติหน้าผมต้องเกิดเป็นกวาง ผมขอเกิดเป็นกวางที่นารานี่แหละ มันแสนจะสุขเลย

ผมเดินไปไหว้พระตามปกติ แต่ในใจก็คิดว่าอะไรคือจุดสมดุล เราควรจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยว หรือเพิ่มจำนวนกวางให้เยอะพอกันแน่ หรือควรจะยกเลิกการให้อาการกวางไปเลย คิดไปคิดมา ผมก็ได้ข้อสรุปว่า อย่าไปคิดมันเลย ทั้งสองทางต่างมีข้อดีและข้อเสีย ปล่อยมันไปแบบนี้แหละ สุดท้ายธรรมชาติจะจัดการทางออกที่ดีที่สุดของมันเอง  เรามาเที่ยวดูกวาง ไหว้พระ แล้วก็กลับดีกว่า อย่าทิ้งขยะไว้ ช่วยกันรักษาสภาพเดิม เพราะเมื่อก่อนที่นี่ดูแลดีมาก สะอาด นักท่องเที่ยวมีระเบียบ แต่พอคนมากขึ้นก็เริ่มคุมยาก ผมเริ่มเห็นขยะบ้างแล้ว และกวางบางตัวมันก็เคี้ยวไปเรื่อยไง เคี้ยวถุงพลาสติกไปบ้าง เคี้ยวหลอดบ้าง อันนี้เริ่มจะไม่ดี มนุษย์ไปรวมกันที่ไหนเยอะๆ นี่ทำลายไปซะทุกที่จริงๆ ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม

สุดท้าย ผมว่าเมืองไทยน่าจะส่งเสริมอะไรแบบนี้บ้าง แต่บ้านเราในวัดไม่มีกวาง มีแต่หมาได้มั้ย มาไหว้พระ แวะดูสวนหมา มีหมาเต็มไปหมดเลย แต่ขอบอกว่าหมาไทยฉลาดนะ มันไม่กินถุงพลาสติก โยนอาหารให้ทั้งถุงได้เลย เดี๋ยวมันฉีกกินข้างในเอง ผมล้อเล่นนะครับ ฮ่า ฮ่า

ที่จริงแล้ว ไม่ว่าจะที่ไหน และไม่ว่าจะกวาง หมา แมว ลิง หรือปลา ก็ควรจัดระบบจัดระเบียบให้ดี ควบคุมขยะและการให้อาหารอย่างเข้มงวด เพื่อคุณภาพชีวิตของนักท่องเที่ยวและตัวสัตว์เองนะครับ