คำสาปทิปปิคคานู

“อเมริกันคัน” เรื่องราวเกี่ยวกับอเมริกาในบางแง่มุมในอเมริกาที่หลายคนไม่เคยรู้หรือเคยรับรู้มาบ้าง แต่อาจมองไม่เห็นภาพรวมชัดเจน เจริญขวัญ แพรกทอง บลาฮาสสกี้ เจ้าของคอลัมน์ที่เขียนลงในต่วยตูนมาถึง 10 ปี นำมาเขียนเล่าสู่กันฟังแบบสนุกๆ เหมือนการเล่าให้เพื่อนฟัง โดยคงบุคลิก “ต่วยตูน” ดั้งเดิมเอาไว้คือสาระและบันเทิง

เรื่องราวของอาถรรพ์หมายเลข 0 ของทำเนียบขาวนั้นมีที่มาที่ไป ไม่ใช่เป็นเรื่องที่บอกเล่าลอยๆ  แต่น่าแปลกคือเรื่องนี้เกี่ยวพันกับอินเดียนแดง ความเชื่อที่ว่าคือตั้งแต่ปี ค.ศ. 1840  ประธานาธิบดีที่ได้รับการเลือกตั้งในปีที่ ค.ศ. ลงท้ายด้วยเลข “0” จะต้องตายในตำแหน่ง

เรื่องลือเสียงเล่าอ้างอย่างนั้นอย่างนี้มักกระหึ่มทุกหน เมื่อปีการเลือกตั้งวนมาถึงปีที่ลงท้ายด้วยเลขศูนย์ เรื่องราวความเชื่อนี้ถูกเรียกขานว่า “คำสาปทำเนียบขาว”  หรือ “คำสาปทิปปิคคานู”

จุดเริ่มต้นของอาถรรพ์หมายเลข 0 เริ่มต้นมาจากอินเดียนแดงเผ่าชอว์นี ยุคก่อนการก่อตั้งประเทศสหรัฐอเมริกา  พื้นที่ยังไม่กว้างเท่าทุกวันนี้  คงต้องกางแผนที่ออกก่อนถึงจะอธิบายได้ง่ายขึ้น ช่วงแรกที่ชาวยุโรปอพยพเข้ามา  ก็ก่อตั้งอาณานิคมทางฝั่งตะวันออกของอเมริกา กระจุกตัวอยู่ทั่วฝั่งตะวันออกเป็นแนวยาวตั้งแต่เหนือจรดใต้   ยังไม่ได้ขยายไปสู่ตอนกลางและด้านตะวันตกของอเมริกา เนื่องจากมีเทือกเขากั้นขวางอยู่

ช่วงที่คนผิวขาวจากยุโรปมาลงหลักปักฐานที่นี่ ตอนแรกตั้งบ้านเรือนทางฝั่งตะวันออกของทวีป หลังจากแย่งแผ่นดินของอินเดียนแดงฝั่งตะวันออกได้หมดแล้วเกิดฮึกเหิม อยากขยายดินแดนเพิ่ม ซึ่งจะว่าไปดินแดนเหล่านั้นไม่ใช่ของคนผิวขาวสักหน่อย แต่ก็เอาแหละ..ความโลภบังตาเลยต้องหาทางแย่ง

ลองนึกภาพทวีปอเมริกากว้างใหญ่ไพศาล อินเดียนแดงกระจายตัวทั่วทวีป แต่ละเผ่าอยู่ห่างกัน หันไปมองฝั่งขวา คนผิวขาวจากยุโรปมาสู่แผ่นดินใหม่ ลงหลักปักฐานจับจองสร้างบ้านเรือนเต็มไปหมด การขยายจึงต้องขยายมาทางตะวันตก

ในเวลานั้นดินแดนตอนกลางทวีปที่ปัจจุบันเรียกว่า “มิดเวสต์” ถูกเรียกว่า “ดินแดนตะวันตก” เพราะยังไม่มีการสำรวจว่าขอบทวีปสิ้นสุดที่ไหน  หลายคนเลยสับสนเมื่อได้ยินคำว่า “ตะวันตกกลาง” หรือมิดเวสต์ ทั้งที่อยู่กลางทวีปแท้ๆ ไม่มีอะไรตะวันตกเล้ย

พอคนผิวขาวเริ่มเดินหน้ามึนมายึดดินแดนละแวกชิคาโกและอินเดียน่า ซึ่งอยู่ในโซนที่ว่านี่แหละ อินเดียนแดงแถวนี้เลยไม่พอใจ  เพราะอยู่มาดีๆ ไอ้หน้าขาวดันมาอ้างสิทธิ์แผ่นดินที่หมู่เฮาเผ่าอินเดียนแดงอยู่กันมาแต่ครั้งปู่ย่าตายายได้ไง

ผู้ว่าการเขตอินเดียน่าในเวลานั้นคือ วิลเลี่ยม เฮนรี่ แฮร์ริสัน  รับหน้าเสื่อขันอาสาประสานงานจัดการซื้อที่ดินจากอินเดียนแดง   แต่อย่าคิดว่าจะแฟร์กับอินเดียนแดง ทั้งหมดนี้เพื่อผลประโยชน์ของคนผิวขาวเท่านั้น  โดยยกรัฐบาลกลางมาอ้างเป็นเงื่อนไขในการขอซื้อที่ดินจากเผ่าต่างๆ

อินเดียนแดงส่วนใหญ่ใสซื่อ ไอ้หน้าขาวพล่ามอะไรมาก็เชื่อสนิท เลยยอมขายที่ดินให้ถูกๆ ยกเว้นแต่หัวหน้าเผ่าชอว์นีชื่อทิคัมเช ที่ค้านหัวชนฝา ไม่อยากให้อินเดียนแดงขายแผ่นดินเกิด เพราะไม่เคยไว้ใจคนผิวขาวเลยแม้แต่น้อย

ทิคัมเชเห็นท่าไม่ดี เลยรวบรวมพลพรรคอินเดียนแดงได้เป็นพันๆ คน น้องชายของทิคัมเชคือ เทนสควาตานาอ้างว่าตนนั้นหยั่งรู้อนาคต หมอผีอินเดียนแดงรายนี้มีส่วนสำคัญในการช่วยพี่ชายรวบรวมอินเดียนแดงจัดตั้งกองกำลัง โดยประกาศว่าเช้าวันที่ 16 มิถุนายนปีนั้น พระเจ้าจะจับดวงอาทิตย์ไว้ในอุ้งพระหัตถ์ ขอให้พวกสูทั้งหลายมาดูให้ประจักษ์แก่สายตาตนเถิด

อินเดียนแดงทุกเผ่าละแวกนั้นแห่มาเบิ่งดวงอาทิตย์เพียบ เมื่อเกิดสุริยุปราคาเต็มดวง ทุกคนฮือฮาว่าแม่นแท้หนอ พ่อหมอเทนสควาตานา เลยแห่เข้าเป็นสมัครพรรคพวกของทิคัมเช  ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าหมอผีหยั่งรู้ฟ้าดินอะไรหรอก  คาดว่าคงแอบฟังคนผิวขาวเม้ามอยกันนั่นแหละเลยเอามาเนียนต่อ

มวลมหาอินเดียนแดงเชื่อหมอผีเทนสควาตานาสุดใจ หมอผีได้ทีเลยบอกอินเดียนแดงทั้งหลายว่าตนจะสวดอ้อนวอนให้พระเจ้ายอมปลดปล่อยดวงอาทิตย์คืนมา จากปรากฏการณ์สุริยุปราเต็มดวงครั้งนั้น ทำให้สองพี่น้องสามารถรวบรวมกำลังจากอินเดียนแดงทุกเผ่า  ประกาศอิสรภาพยึดดินแดนคืนมาจากคนผิวขาว พร้อมทั้งตั้งเมืองหลวงชื่อ “นครแห่งคำพยากรณ์”  อยู่ใกล้แม่น้ำทิปปิคคานูในรัฐอินเดียน่า

ผู้ว่าการรัฐอินเดียน่าเจ้าเก่ารายเดิมเห็นว่าไอ้หมอนี่ปล่อยไว้ไม่ได้ เพราะขัดขวางผลประโยชน์ที่พวกเราเผ่าหน้าขาวจะได้รับในอนาคต

กองกำลังของทิคัมเชกับกองกำลังของทางการรัฐอินเดียน่าปะทะกันเนืองๆ จนมาถึงจุดแตกหักที่เรียกว่า “ยุทธการทิปปิคคานู” ในปี ค.ศ.1811

กองทัพของทั้ง 2 ฝ่ายสู้รบกันอย่างดุเดือด ผลคือฝ่ายอินเดียนแดงพ่ายแพ้   ต่อมาผืนดินทั้งหมดตกเป็นของสหรัฐอเมริกา  หลังรบชนะอินเดียนแดงเผ่าชอว์นีแล้ว แฮริสันยังเผาเมืองของพวกอินเดียนแดงริมห้วยทิปปิคคานูจนราบเป็นหน้ากลอง

ผู้ชนะได้รับเสียงแซ่ซ้องสดุดี   ส่วนสองพี่น้องทิคัมเชและเทนสวาตาวาต้องหลบหนีไปพึ่งบารมีทหารอังกฤษในแคนาดา อาสาอังกฤษรบกับอเมริกาในสงครามปี ค.ศ. 1812  จนกระทั่งการปะทะเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม  ค.ศ. 1813 ระหว่างอินเดียนแดงกับทหารอังกฤษ  ซึ่งไม่สามารถสู้กองทหารอเมริกันที่มีกำลังมากกว่าถึงสามเท่าภายใต้การนำของแฮริสัน ศัตรูเก่าของสองพี่น้องเผ่าชอว์นีได้

ผลการรบเป็นไปคาด อินเดียนแดงหรือจะสู้ไอ้หน้าขาวที่มีปืนกลครบมือ ผลคือทิคัมเชพ่ายแพ้จนเสียชีวิตคาสนามรบ ถูกยิงเผาขน ทะลุหัวใจตายคาที่   ไม่มีโอกาสรวบรวมอินเดียนแดงเป็นปึกแผ่นตามที่หวังไว้  ทิ้งให้น้องชายนักพยากรณ์ลี้ภัยอยู่ในแคนาดานาน 14 ปี กว่าจะมีโอกาสกลับบ้านเกิดเมืองนอนอีกครั้งหนึ่ง

ก่อนตาย หมอผีเทนสวาตาวาทำนายไว้ว่าผู้ว่าการรัฐอินเดียน่าคนนี้จะได้เป็นถึงประธานาธิบดีในอนาคต  จึงสาปแช่งให้ท่านผู้ว่าการรัฐอินเดียน่า วิลเลี่ยม เฮนรี่ แฮรริสัน มีอันเป็นไป อย่าได้สมหวังกับตำแหน่งบนคราบเลือดอินเดียนแดง

แต่ความแค้นไม่จบสิ้นลงเพียงเท่านี้ หมอผีชาวอินเดียนแดงยังสาปแช่งผู้ที่จะมาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนต่อไปอีกด้วย โดยให้มีความเกี่ยวโยงกับปีที่แฮริสันได้รับเลือกตั้งเข้ามา นั่นหมายถึง หากแฮริสันถูกรับเลือกเป็นประธานาธิปดีในปี  ค.ศ. 1820   ผู้ที่ได้รับเลือกคนต่อๆ ที่จะต้องคำสาปคือ ผู้ที่ชนะการเลือกตั้งในปีที่ลงท้ายด้วยเลขศูนย์  และนี่คือจุดเริ่มต้นของคำสาปแห่งทำเนียบขาว

วิลเลี่ยม เฮนรี่ แฮริสัน ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีในปี ค.ศ. 1840 จริงๆ แต่ตายคาตำแหน่ง หลังจากรับตำแหน่งเพียงแค่เดือนเดียว  เลยยิ่งทำให้เรื่องราวคำสาปทิปปิคคานูโด่งดังและนำมาเล่าขานกันในอเมริกาทุกครั้งเมื่อถึงปีเลือกตั้งที่ลงท้ายด้วยเลขศูนย์