ฝุ่นในสายลม บทที่ 5 : ดอกเตอร์เอกภพ

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

ลงมือกินอาหาร กินได้แต่ผัดสะตอที่เผ็ดน้อย เพราะแกงสองอย่างนั้นน้ำข้นคลั่ก ดูแล้วน่าจะไปไม่รอด

“ก่อนอื่น อยากรู้ว่ามันยังมีโรงแรมห้าดาวที่อื่นที่มันน่าอยู่มากกว่าที่นี่ไหม เอาชนิดที่ไม่มีแมลงสาบมาสร้างสัมพันธไมตรีอันดีงาม ออกมาเซย์ฮัลโหลวันละร้อยหน”

“ที่นี่มีแมลงสาบด้วยหรือครับหัวหน้า” กานนตกใจ

“ตัวใหญ่เท่าฝาหม้อได้”

“โปรตีนสูงค่ะหัวหน้า องค์การอนามัยโลกเขาประกาศมาแล้ว ว่ากินได้”

“ถ้าเคสที่เรากำลังสืบไม่มีความคืบหน้าภายในอาทิตย์นี้ มีหวังพวกเราได้กินแมลงสาบเป็นอาหารหลักแน่ เอ้า ไปมาทั้งวัน มีอะไรคืบหน้าบ้าง เริ่มที่กานนก่อน มีโอกาสได้เจออีตาดอกเตอร์ต่างดาวคนนี้รึยัง”

“เข้าถึงยากมากครับ เพราะแกเล่นเก็บตัวอยู่ในกุฏิ สาวกบอกว่านานๆ จะโผล่ออกมาเสียที ส่วนชื่อเต็มของแกชื่อดอกเตอร์เอกภพ คุณาสิณ อายุเจ็ดสิบปี ประวัติการศึกษาขั้นต้นเป็นเด็กวัดเคยบวชเณรมาก่อน ต่อมามีผู้อุปถัมภ์ จนได้ไปเรียนจบดอกเตอร์จากฮาร์วาร์ด และเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่นั่นหลายปี ก่อนที่จะเข้าร่วมทำงานให้กับนาซาอยู่พัก แต่ความที่แกแอบไปร่วมมือกับองค์กรลับเกี่ยวกับยูเอฟโอ ก็เลยถูกนาซาปลดประจำการเพราะมีเรื่องขัดแย้งกัน”

“ขัดแย้งเรื่องไร” ภาวินถามขัด

“ยังจะต้องสืบต่อครับเพราะไม่มีในประวัติ”

“เอ้า งั้นต่อไปซิ มีอะไรอีก”

“จากนั้นแกก็กลับมาอยู่เมืองไทย เปิดชมรมอะไรของแกเกี่ยวกับต่างดาว ช่วงนั้นพอดีมีเกาะโผล่ขึ้นมากลางน้ำ แกก็เลยเคลมว่านั่นเป็นผลงานของพวกมนุษย์ต่างดาว

เพื่อที่จะเปิดประตูมิติขึ้นที่นั่น แล้วก็มีเมียนักการเมืองใหญ่ศรัทธาแก่กล้ามาก ถึงขนาดลงทุนซื้อที่บนเกาะ เพื่อให้แกใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม มีการฝึกโยคะขั้นสูงสุดเพื่อนำไปสู่การหลุดพ้น ก่อนที่วันสิ้นโลกจะมาถึงจริงๆ”

“บอกด้วยรึเปล่าว่าจะสิ้นโลกกันเมื่อไหร่ เพราะเห็นมีคนออกมาบอกจะสิ้นมาหลายทีแล้วนี่โลกเรา”

“แกจะมีสัญญาณบอกก่อนที่วันนั้นจะมาถึง เพื่อที่สาวกจะได้เตรียมตัว มีที่ให้ขายที่ มีบ้านให้ขายบ้าน ทรัพย์สินเงินทองทั้งหลายเอาไปด้วยไม่ได้”

“และให้เอาไปประเคนให้เจ้าลัทธิทั้งหมด เอางั้นดีกว่า” ภาวินขัด “จะเห็นได้ชัดเลยว่าลัทธิเหล่านี้จะมีจุดประสงค์เดียวเท่านั้นเป็นหลักใหญ่ นั่นคือการหลอกเอาเงินสาวกให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว บางคนฉากหน้าทำเป็นอยู่กับดินกินกับทราย แต่ลับหลังซื้อรีสอร์ตหรูอยู่ พร้อมนางบำเรอนับไม่ถ้วน”

“ฝนว่าดอกเตอร์คนนี้อายุมากแล้ว คงเตะปี๊บไม่ดังแล้วค่ะหัวหน้า” ฝนดาวขัดบ้าง

“น้อยไปสิ เราอย่าโลกสวยดีกว่า พวกลัทธิที่พัวพันกับวันสิ้นโลกทั้งหลาย ไม่มีใครจบสวยสักราย ถ้าไม่ฆ่าคนอื่นก็ฆ่าตัวเอง หรือไม่ก็ฆ่าทุกฝ่ายไปพร้อมๆ กัน ดูอย่างลัทธิจิมโจนส์ที่อเมริกาเป็นตัวอย่าง…เคยได้ยินไหม เจ้าลัทธิชื่อจิม โจนส์ มีสาวกร่วมพันคน ที่ย้ายมาอาศัยด้วยกัน มากินมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวใหญ่ มีการหลอกลวงเอาทรัพย์สินสาวกจนถูกเจ้าหน้าที่สอบสวน ต่อมาพาสาวกย้ายหนีไปอยู่แอฟริกาใต้ ที่เมืองเจมส์ทาวน์ บุกเบิกสร้างเมืองใหม่ สาวกต้องทำงานหนักเป็นข้าทาส การกินอยู่แร้นแค้น ให้กินแต่ผักหญ้า แต่ตัวเจ้าลัทธิเองกลับกินสเต็กทุกมื้อเลย ทีนี้มีสาวกร้องเรียนไปที่อเมริกาอีก ทางโน้นเลยส่งสอสอให้แอบบินไปสืบข้อเท็จจริง ก่อนบินกลับสอสอคนนี้ถูกยิงตายที่สนามบินพร้อมนักข่าว เรื่องราวเลยมาถึงจุดระเบิด เพราะรู้ว่าทางอเมริกาจะต้องเอาเรื่องแน่ นายจิม โจนส์คนนี้ก็เลยล้างสมอง ให้สาวกทุกคนรวมทั้งลูกเด็กเล็กแดง ฆ่าตัวตายด้วยการดื่มน้ำหวาน ที่ผสมไซยาไนด์ใส่เข้าไป พ่อแม่ช่วยให้เด็กตายก่อน จากนั้นก็ฆ่าตัวตายตาม ตายหมดยกครัวร่วมพันศพ”

“แล้วเจ้าลัทธิล่ะคะ” ฝนดาวขนลุกขนพอง

“ก็ยิงตัวตายตามฟอร์ม บอกแล้วไงว่าลัทธิพวกนี้มักจะจบไม่สวย อีกรายก็ลัทธิโอมชินริเกียวที่ญี่ปุ่น…นั่นก็เหมือนกัน เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง แต่รายนี้ฆ่าคนอื่นด้วยการปล่อยควันพิษในรถไฟใต้ดิน ดับไปก็หลายราย เป็นข่าวใหญ่ของที่นั่น สาเหตุก็เพราะขัดแย้งกับฝ่ายรัฐบาล แล้วยังมีอีกนะ”

“เท่านี้ก็กินข้าวไม่ลงแล้วค่ะ หัวหน้า” ฝนดาวรีบขัดขึ้น

“ไม่ใช่อะไร อยากให้พวกเราระวังตัวให้มากๆ เวลาไปเกี่ยวข้องกับลัทธิงมงายพวกนี้ เพราะเราอาจจะพลอยหลงเชื่อ ถ้าไม่ระวังตัว”