ฝุ่นในสายลม บทที่ 15 : จิตกับกาย

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

หลังจากส่งลูกสมุนออกไปปฏิบัติการแล้ว ภาวินก็รีบโทรไปหาเพื่อนคนหนึ่ง ที่เป็นจิตแพทย์โดยเร่งด่วน เพราะเริ่มสงสัยเกี่ยวกับจิตประสาทของตัวเองที่เกิดเรื่องประหลาดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

การทำงานสมบุกสมบันจนแทบไม่ได้นอน น่าจะเป็นเหตุให้เขาบ้าหรือไม่ก็ใกล้บ้าเข้าไปทุกทีแล้ว

พนัสรับฟังเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบ โดยที่เขาไม่ได้เก็บงำอะไรไว้เลย  ถามกลับมาว่า

“เคยเป็นมาก่อนไหมแบบนี้”

“ก็ไม่เคยนะสิ  พักนี้งานหนักด้วย”

“ไอ้เกาะเอเลี่ยนที่แกออกไปสำรวจนี่มันอยู่แถบไหนแน่”

“ใกล้พังงา  นั่งเรือออกไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง  มีคนไปก่อตั้งลัทธิอุบาทว์ขึ้นที่นั่น”

“ใช่ไอ้เกาะที่เขาว่ามันเพิ่งจะโผล่พ้นผิวทะเลขึ้นมานั่นรึเปล่า”

“นั่นแหละ  เกาะเดียวกัน”

“เห็นเขาลือกันว่าย่านนั้นมันมีเหตุการณ์แปลกๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา  มีคนเจอจานบินโผล่ขึ้นมามั่งละ  แถมยังจะมีชาวบ้านถูกลักพาตัวอีก”

“เรื่องแหกตาทั้งนั้น”

“รู้ได้ไง”

“ก็มีหลักฐาน  วันหลังจะเอาไปให้ดู  รอให้เสร็จเรื่องนี้ก่อน”

“แต่เคยมีเจ้าหน้าที่เขาเข้าไปสแกนสำรวจพื้นที่ตรงนั้น  เขาว่ามันมีหินมีค่า หลายอย่างอยู่ใต้ดินที่นั่น  กับมีคลื่นพลังงานแปลกๆ ที่เขาไม่รู้ว่าอะไร  น่าจะเหมือนแถวสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าที่เขาลือกันนั่นแหละมั้ง  ที่ว่าวันดีคืนดีเรือบินหาย  คนล่องเรือผ่านไปแถวนั้นก็หาย  หาร่องรอยอะไรไม่ได้ มานานแล้ว  สรุปคือมีเหตุการณ์แปลกๆ เกิดขึ้นไม่ได้หยุดแม้กระทั่งทุกวันนี้”

“คือแกคิดว่าที่ฉันฝันบ้าบอคอแตกอยู่นี่มันเป็นเรื่องเดียวกัน  โทรมานี่ให้วิจัยสภาพจิตนะว๊อย  ไม่ได้ให้มาล้างสมองเรื่องงมงาย  ฉันพอใจมากกว่า  ถ้าแกจะว่าฉันบ้า  ดีกว่าจะให้ไปเชื่อเรื่องงมงายพวกนี้”

“มันจะงมงายยังไงในเมื่อมันมีหลักฐาน  อีกหน่อยย่านนั้นก็อาจจะเริ่มมีคนจดเก็บเอาไว้เป็นหลักฐานถ้าบ่อยมากขึ้น  พลังงานที่ว่ามันอาจจะส่งผลให้แกมองเห็นภาพต่างๆ ก็ได้  แกว่าลอยขึ้นไปแล้วเห็นหลังคาโรงแรมกำลังก่อสร้าง  เห็นอะไรต่อมิอะไร  แสดงว่าว่าจิตแกมันลอยขึ้นไปจริงๆ และออกจากร่างไป  เหมือนตอนคนใกล้จะตายหรือป่วยหนักที่ลอยขึ้นไปเห็นร่างตัวเอง  เห็นหมอที่กำลังผ่าตัด ใครพูดอะไรได้ยินหมด นั่นแหละ  ทำนองเดียวกัน”

“แล้วไอ้สามตัวที่พาฉันลอยขึ้นไปนั่นล่ะ”

“แกอาจจะโดนเอเลี่ยนมันเล่นเข้าให้แล้วก็ได้นี่  ก็ยังดีที่กลับมาได้  แล้วมันพาเข้ายานอะไรรึเปล่า”

“ไม่มี  มารู้ตัวอีกทีก็ตื่นขึ้นมาบนเตียงที่โรงแรม”

“แล้วเวลาที่มันหายไป”

“เวลาอะไรที่หายไป”

“ช่วงเวลาที่เอเลี่ยนมันลากตัวแกไปแกอาจจะจำไม่ได้แล้วก็ได้  ส่วนใหญ่พวกที่ถูกลักพาตัวไปจะเหมือนๆ กันนี่  คือจำอะไรไม่ได้เลยตอนกลับมา  แต่ถ้าได้รับการสะกดจิต  ความทรงจำก็อาจจะกลับมาได้”

“แกมันจะบ้าไปอีกคน  ฉันโทรมานี่จะให้วินิจฉัยโรคประสาท  ไม่ใช่ให้มาชี้นำเรื่องมนุษย์ต่างดาว  เพราะถ้าเป็นพวกมันจริงทำไมไม่เผยโฉมออกมาให้เห็นล่ะ”

“แล้วแกไม่เห็นหน้าตามัน”

“ไม่เห็น  เห็นแต่เงา  ตัวเล็กๆ”

“น่าจะเป็นพวกเกรย์  แต่เห็นเขาว่ามันมีหลายเผ่าพันธุ์นี่ ที่มาเยือนโลกเราตอนนี้”

“แกก็บ้าไปกับเขาอีกคน  น่าจะมาสมัครเป็นสมาชิกลัทธิอุบาทว์ที่นี่นะ” ภาวินประชดให้

“แล้วแกไปเรียกเขาลัทธิอุบาทว์  เขาอาจมีความเชื่อร่วมกันที่ไม่เหมือนใครก็ได้นี่  แต่ฉันว่าแกน่ะถูกเอเลี่ยนเล่นเข้าให้แล้ว  อาจจะเอาตัวไปฝังชิปเรียบร้อย  มีร่องรอยฝังชิปอะไรที่ไหนมั่งรึเปล่า”

“ไม่มีนี่”

“ถึงมีก็อาจจะไม่รู้  ทางที่ดีนะฉันจะแนะนำให้แกเข้ามารับการสะกดจิตดู  ฉันทำให้ได้ว่าโดนเอเลี่ยนเอาตัวไปปู้ยี่ปู้ยำยังไงมั่ง”