ฝุ่นในสายลม บทที่ 27 : ข้อสันนิษฐาน

ฝุ่นในสายลม โดย ม.มธุการี เรื่องราวของลัทธิประหลาดกับความเชื่อของคนที่กระตุ้นสัญชาตญาณนักข่าวของภาวิน เขาจึงแฝงตัวเข้าไปสืบความลับของลัทธินี้ แต่ตัวคนเดียวอาจทำไม่สำเร็จ มีเพียงฝนดาว หญิงสาวที่สูญเสียญาติสนิทไปกับลัทธินี้ที่อาจจะช่วยเขาไขปริศนาอันดำมืดนี้ได้ อ่านนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ได้ที่เพจอ่านเอาและเว็บไซต์ anowl.co

“เคยมีการตรวจดีเอ็นเอแล้วหรือคะ ถึงสรุปว่าท่านเป็นลูกผสมต่างดาว ฝนไม่ได้ติดตามชีวประวัติของท่านมาก…ก็แค่อยากรู้”

“ถ้าท่านบอกว่าใช่…ก็ต้องใช่ ทำไมจะต้องเสียเวลาพิสูจน์ด้วยล่ะ หนูต้องเชื่อมั่นในตัวของท่านสิ”

เสียงของคุณจันทราเริ่มไม่พอใจ และฝนดาวก็เลยสงบปากคำแค่นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว ที่จะทำให้คุณจันทราเปลี่ยนใจ…ทุกอย่างมันฝังรากลึกมากเกินไป…

ออกจากที่นั่นตอนบ่ายและหัวหน้าก็โทร.มาหา คำถามประโยคแรกคือ

“เจอกานนที่นั่นรึเปล่า”

“ไม่เจอค่ะ ไม่เห็นมาที่ศูนย์เลย ไปตามที่บ้านก็ไม่เจอ”

“รีบกลับมานะ แล้วไปตามที่บ้านให้อีกที ผมติดต่อกานนไม่ได้เลยทั้งวัน”

เขาวางสายไปแค่นั้นและฝนดาวก็เริ่มร้อนใจ มันต้องเกิดเหตุร้าย เพราะกานนไม่เคยหายเงียบไปแบบนี้

ลงเรือกลับเข้าฝั่งและรีบไปที่บ้านของกานนอีกครั้ง ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ สอบถามเพื่อนบ้านก็ได้ความว่าพี่ชายของกานนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจตามตัวไปโรงพัก

“มีคนไปเจอรถของนนจอดทิ้งข้างทางในป่าแต่ไม่เจอตัว ตำรวจเลยมาที่บ้าน ดำรงเพิ่งไปกับตำรวจเมื่อกี้นี่เอง”

ลุงข้างบ้านออกมาเล่าให้หล่อนฟังเป็นฉากเป็นตอน ความที่แกเป็นคนเก่าแก่ที่อยู่บ้านติดกันจึงดูจะรู้อะไรดีๆ

“เพราะดำรงกับนนมันมีปากเสียงทะเลาะวิวาทกันตลอดเวลา ดำรงมันติดยาบ้าไง พอหลอนขึ้นมาทีก็อาละวาดเสียจนนนมันอยู่บ้านไม่ติด หนีไปอยู่กรุงเทพ มาทีตอนเรียนจบ เห็นว่าไปได้งานที่นั่น นี่เพิ่งกลับมาอยู่บ้าน มีปากเสียงกันแทบทุกวันกับพี่ชาย เขาก็อยู่มั่งไม่อยู่มั่ง จนมาหายตัวไปแบบนี้ ตำรวจเขาก็เลยสงสัย”

ตรงกับที่ป้าเคยเล่าเกี่ยวกับพี่น้องคู่นี้กับการติดยางอมแงมของพี่ชาย พ่อของกานนมีศักดิ์เป็นพี่เขยของป้าและเมียตายได้หลายปี ได้ลูกชายคนโตมาดูแลและขัดแย้งกับน้องชายตลอดเวลา ความที่ติดยางอมแงมจนไม่มีใครอยากเข้าไปยุ่งด้วย

หรือว่าดำรงจะอยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของน้องชาย…

ไปที่โรงแรมและเล่าให้เจ้านายฟังโดยละเอียดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เสริมท้ายว่า

“ตำรวจเขาถึงได้สงสัยไงคะว่าเกิดอะไรขึ้น น้องชายหายไปไหนและทำไมรถถึงถูกทิ้งไว้กลางป่า”

“สงสัยว่าอะไร ว่าเป็นเหตุฆาตกรรมน่ะหรือ” ภาวินตกใจ

“ก็ไม่มีใครรู้แน่นะคะว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่พี่นนมาหายตัวไปอย่างนี้”

“แล้วเขาเจอเลือดเจออะไรรึเปล่า”

“ฝนก็ไม่ทราบเรื่องนั้น แต่ฝนจะไปสืบเอง เพราะลุงเขยฝนเป็นตำรวจอยู่ที่นั่น”

“งั้นเดี๋ยวรีบไปสืบที่โรงพักเลย ได้ความยังไงให้รีบกลับมารายงาน”

เจ้านายดูจะร้อนใจจนนั่งไม่ติดพอๆ กับตัวหล่อน มันกำลังจะกลายเป็นข่าวร้ายเหมือนอย่างที่หล่อนสังหรณ์เอาไว้จริงๆ เสียด้วย

ไปถึงสถานีตำรวจก็พบว่ามีนักข่าวในพื้นที่มารอทำข่าวกันอยู่แล้ว ฝนดาวแฝงตัวเข้าไปอย่างแนบเนียน สืบสาวราวเรื่องได้ความว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังเค้นสอบปากคำตัวพี่ชายเครียดมาหลายชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีใครรู้รายละเอียดอะไรมากมายนัก ทุกอย่างยังคงอยู่ในขั้นตอนของการสอบปากคำ

แล้วเมื่อไหร่กันที่จะได้รายละเอียดที่ต้องการ หัวหน้าก็กำลังรอฟังข่าว กลับโรงแรมไปมือเปล่ามีหวังถูกด่า

อาศัยความสัมพันธ์หลังบ้านกับลุงเขย ทำให้ฝนดาวมีโอกาสได้เข้าถึงตัวลุงตอนที่ลุงสุขุมหลบมายืนสูบบุหรี่ด้วยมาดสุดเท่ ในวัยกว่าห้าสิบลุงยังสุดหล่อจากการย้อมผมดำสนิทจนหาผมขาวไม่เจอสักเส้น พอเห็นหล่อนลุงก็ว่า

“เป็นไง มาทำข่าวกับเขาเหมือนกัน”

“ฝนมาตั้งนานแล้วไม่ได้ข่าวอะไรเลย ลุงรู้อะไรมั่งล่ะ”

“เขากำลังสอบปากคำดำรงมันอยู่นี่ เห็นว่าพิรุธมันเยอะเสียเหลือเกิน บอกเมาหลับไม่รู้ว่านนมันกลับบ้านหรือไม่กลับเมื่อคืน หายไปตอนไหนก็ไม่รู้ คือมันไม่ยอมรับรู้อะไรทั้งนั้น แต่เพื่อนบ้านบอกมีปากเสียงกับนนเรื่องบ้าน ที่มันเอาไปจำนองไว้แล้วกำลังจะถูกยึด ถึงขั้นจะต่อยกันตาย จากนั้นก็ไม่มีใครเห็นเจ้านนอีกเลย จะให้คิดยังไง นี่ก็ฉี่ม่วงพูดจาวกวน เพราะมันหลอนยาไง เจ้าหน้าที่เขาคงต้องคุมตัวไว้ก่อนจนกว่ามันจะสร่างเมา”

“แล้วลุงคิดยังไงคะเรื่องนี้” หล่อนถามไป

และลุงยืดอกด้วยมาดของเจมส์บอนด์ศูนย์ศูนย์เจ็ด

“ตราบใดที่ยังไม่เจอตัวไอ้นนก็ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นเรื่องคนหาย แต่ว่ามันจะหายไปไหนของมันโดยทิ้งรถเอาไว้ รวมทั้งเป้”

“เจอเป้ด้วยหรือลุง”

“เจอหมด มีทั้งเสื้อผ้ากับแล็ปท็อปในเป้ หายไปก็แต่มือถือ ตอนนี้เขากำลังตามหากันอยู่ว่าสัญญาณมือถือมันอยู่ตรงไหน อาจจะถูกฝังรวมกัน นี่ไม่ได้แช่ง แต่รูปการณ์มันเป็นแบบนั้นไปแล้ว เพราะเคสคนหายส่วนใหญ่มันจะเป็นศพ ไม่โดนฝังก็โดนเผา หรือไม่ก็หั่นแยกชิ้นส่วนโยนทิ้งน้ำ ตอนนี้เพิ่งได้หมายค้นบ้านเขาก็คงต้องสืบหาเลือดก่อน ถ้าเจอเลือดในบ้านไอ้ดำรงก็น่าจะดิ้นไม่หลุดแน่”

“พี่ฆ่าน้องหรือลุง ฝนยังไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้”

“ลุงเองก็ไม่อยากเชื่อ แต่หลังๆ นี่ไอ้ดำรงมันร้ายมากนะ ตบตีพ่อไม่เว้นแต่ละวันจนเพื่อนบ้านเขาร้องเรียนมา มันจะฆ่าพ่อมันตายเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ ใครๆ เขากลัวมันกันทั้งนั้นแหละ”