เปลือกมุกสีชมพู บทที่ 18 : Backstabber จอมหักหลัง

เปลือกมุกสีชมพู โดย ขวัญอินทร์ นวนิยายดราม่าเข้มข้นที่อ่านเอานำมาให้ได้อ่านออนไลน์ เรื่องราวที่จะแสดงให้เห็นว่าเราอาจไม่เคยมองเห็นเนื้อแท้ของใครได้เลย ถ้าเราเลือกมองแค่เพียงเปลือก ความสำเร็จ ความล้มเหลว และภาพจำที่ผู้อื่นตีกรอบให้ เราจึงไม่ควรด่วนตัดสินใคร เพราะสุดท้ายผลกรรมจะเปิดโปงทุกอย่างไม่ช้าก็เร็ว

ดรายจิน น้ำมะนาว น้ำเชื่อมขิง แองกอสตูรา บิทเทอร์ส ไข่ขาว

มุกอันดาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีงาช้าง คู่กับเสื้อกั๊กหนังสีดำที่เน้นช่วงเอวให้ดูเพรียว กระโปรงพลีตหนังเทียมสีดำยาวถึงเข่า ผมสีชมพูสดใสไฮไลต์สีทองรับกับการแต่งหน้าจัดจ้าน ลิปสติกสีแดงสดช่วยเพิ่มความโดดเด่น ทำให้เธอดูเป็นสาวมั่นมีสไตล์

วันนี้เธอต้องเป็นผู้ช่วยบาร์เทนเดอร์ที่โรงแรมห้าดาว โดยการแนะนำจากเพื่อนพี่ป้อมที่เห็นฝีมือเธอจากในไอจี ปกติมุกอันดาไม่รับงานส่วนตัวจากลูกค้าโดยตรง เพราะสุ่มเสี่ยงที่จะถูกเหมาว่าเป็นสายเอ็นเตอร์เทนอย่างเดียว

‘ไปเถอะมุก แค่สองชั่วโมง ถือว่าไปเก็บประสบการณ์ ดีเสียอีก ได้ยกระดับบาร์เรา’

ป้อมชัยไม่หวงลูกศิษย์กลับเชียร์ให้รับงานนี้ และก็อยากยกระดับตัวเองด้วยเธอจึงตกลง โชคดีลูกค้าติดใจขึ้นมาเธออาจได้งานพิเศษเพิ่ม

วันนี้เธอไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์มาเอง เนื่องจากใส่ชุดกระโปรงสั้น แฟนพี่ป้อมจึงอาสาไปส่ง ส่วนขากลับพี่ต้นจะไปรับเอง

ถ้าไม่ติดว่าต้องไปทานข้าวกับพ่อแม่ พี่จะไปด้วย บาร์นี้พี่เคยไปครั้งนึง

เธอเองก็เคยฝึกงานที่นี่ช่วงสั้นๆ ยังจำได้ว่าราคาเหล้าแพงเสียจนไม่กล้าจับ วันนี้เธอจึงทำการบ้านมาเป็นอย่างดี ห้องวีไอพีที่เธอต้องทำงานเป็นขนาดรับแขกไม่เกินสามคน

“มุก โชว์ฝีมือคนเดียวเลยนะ วันนี้หน้าเคาน์เตอร์เหลือพี่คนเดียว” เมื่อมาถึง เพื่อนพี่ป้อมกลับให้เธอเป็นบาร์เทนเดอร์หลัก ทำเอาเธอเหวอ พูดไม่ออก

“จะดีหรือคะพี่ มุกไม่เก่งขนาดนั้น”

“พี่ดูเราในไอจีมานาน พี่ถึงกล้าเรียกตัวมา อีกอย่างลูกค้าบอกมาว่าต้องเป็นมุกด้วย”

คำอธิบายนั้นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลย แต่เมื่อดูรายการเครื่องดื่มก็ค่อยใจชื้นขึ้นมา เพราะเป็นเมนูที่เธอชอบทำลงไอจีจริงๆ ด้วย แสดงว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้จริงๆ และดูจากชนิดค็อกเทลก็น่าจะเป็นผู้ชาย

และไม่กี่อึดใจต่อมา เธอก็รู้ว่าเขาเป็นใคร

ตั้งแต่ ส.ส.เจนภพไปหาเสียงที่ร้านวันนั้น เธอก็ไม่เคยเจอเขาอีก เนื่องจากอยู่กันคนละสังคม เลยไม่จำเป็นต้องเสวนากัน

ลูกค้าบอกมาว่าต้องเป็นมุก

คำพูดของบาร์เทนเดอร์ประจำที่นี่ลอยเข้ามาในหัว ภายใต้ท่าทีนิ่งสงบเต็มไปด้วยคำถาม เขาไม่น่าจะพอใจบาร์เทนเดอร์จากบาร์เล็กๆ นอกจากว่ามีอะไรอื่นแอบแฝง หวังว่าจะไม่ชวนเธอเล่นการเมืองแข่งกับพี่ฟ้าหรอกนะ…เธอคิดขำๆ ประชดชีวิตตัวเอง

ส.ส.เจนภพมาคนเดียว ซึ่งก็ไม่แปลกที่ลูกค้าต้องการดื่มเงียบๆ คนเดียว เธอจึงฉวยความคิดนี้ เลือกที่จะไม่ชวนคุย นอกจากจะอธิบายออร์เดิร์ฟที่กำลังจะเสิร์ฟ

ซึ่งเธอเลือกเสริฟ Brandy Eggnog ซึ่งมีไข่และนมเป็นส่วนผสมเป็นแก้วแรก เนื่องจากเห็นท่านดูเพลียเหมือนคนทำงานหนัก และถือเป็นการเปิดฉากอย่างเป็นมิตร อบอุ่น

“รู้ใจจริง ผมกำลังเพลียอยู่พอดี นั่งคุยกันก่อนสิ คุณไม่ต้องจริงจังนักหรอก” ส.ส.เจนภพกล่าวเมื่อเธอนำเครื่องดื่มมาวาง

“ท่านมีธุระอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ ความจริงไม่เห็นต้องลงทุนเปิดห้องวีไอพีเลย” มุกอันดาตัดสินใจนั่งตามที่เขาขอ เพื่อจะได้คุยธุระให้จบๆ เสียที

“รสชาติดีนี่ ไม่หวานมาก แต่นี่ใช้ได้เลย” เขาเอ่ยชมเครื่องดื่ม ยังไม่ตอบคำถามเธอ

มุกอันดาจึงขยับตัวลุกขึ้นเพื่อไปประจำที่บาร์ เป็นการแสดงให้เห็นว่าถ้าไม่คุยธุระเธอก็จะไปทำหน้าที่ตัวเองต่อ

“ฟ้าเล่าให้ฟังว่าคุณโกรธเรื่องที่เค้าลงสมัคร สท.จนย้ายออกจากบ้าน ผมเลยอยากเป็นคนกลางช่วยเคลียร์ใจให้”

“อืม ขอบคุณค่ะ มุกให้อภัยหมดแล้ว เพราะไม่เกี่ยวกับมุก ท่านคะ มีธุระอะไรก็พูดมาตามตรงเถอะค่ะ”

“สามแก้ว แล้วผมจะบอก” ส.ส.เจนภพชวนดื่ม เขาเริ่มสนุกที่ได้เล่นเกมกับเธอ

“หนูไม่ดื่มเวลาทำงานค่ะ” เธอปฏิเสธน้ำเสียงสุภาพ สมองเริ่มคิดว่าจะแก้สถานการณ์ตอนนี้ยังไง หากอยู่ที่บาร์เธอจะใช้วิธีพลิ้วไปทักลูกค้าคนโน้นทีคนนี้ที แต่ตอนนี้อยู่กันแค่ตามลำพังและดูเหมือนเขากำลังสนุกที่จะเล่นเกมกับเธอ หรือจะแกล้งเล่นไปตามน้ำดี

“งั้นตอนไหนบ้างที่หนูไม่ทำงาน เราจะได้ดื่มกัน”

“ตอนนี้ก็ได้ค่ะ มุกขอไปบอกหัวหน้าบาร์ก่อนนะคะ” มุกอันดาขยับตัวลุกขึ้น คิดว่าเป็นไงเป็นกัน บาร์นี่ไม่ใช่ของเธอ จะโดนลูกค้าวีนทีหลังก็ช่าง

“ฮ่า ฮ่า จริงจังเหมือนกันนะเรา ไม่ต้องหรอกเอาไว้วันอื่นก็ได้ ตรงไปตรงมาดีผมชอบ” ส.ส.เจนภพหัวเราะลั่น ถ้าฟ้าพราวคือจิ้งจอกสาวเจ้าเล่ห์ มุกอันดาก็เหมือนลูกแมวเชื่องๆ พร้อมตะปบ เขาชักอยากจะเล่นกับเธอนานแล้วสิ

“หนูขออนุญาตไปชงเครื่องดื่มแก้วที่สองนะคะ แก้วนี้มีชื่อว่า Negroni เป็นเครื่องดื่มที่มีรสชาติขมอมหวานจาก Campari ผสมกับ Gin และ Sweet Vermouth เหมาะกับสถานะที่ตึงเครียดระหว่างเราดีค่ะ” มุกอันดายิ้มหวานพูดติดตลก เมื่อเห็นว่าตัวเองเริ่มคุมเกมได้บ้างแล้ว เธอโชว์ลีลาการควงจิ๊กเกอร์ ผสมเครื่องดื่มอย่างชำนิชำนาญลงในเชคเกอร์ ไม่กี่อึดใจก็ได้เครื่องดื่มสีแดงส้มลงในแก้ว Old Fashioned พร้อมน้ำแข็งกลมใสและตกแต่งด้วยเปลือกส้มพร้อมเสิร์ฟ

“ฟ้าพราวบอกว่าคุณมีที่ดินแถวมหาลัย ผมสนใจจะซื้อ คุณเสนอราคามาได้เลย” ส.ส.เจนภพเอ่ยขึ้นหลังจากดื่มด่ำกับรสชาติค็อกเทลแก้วที่สอง ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามุกอันดาไม่ใช่เด็กใจแตกชอบดื่มเหล้าจึงมาทำงานบาร์อย่างที่ฟ้าพราวบอก ด้วยทักษะการเป็นบาร์เทนเดอร์มืออาชีพของเธอ จึงไม่อยากยื้อให้เสียเวลาและเขาจะเสียอาการเพราะสุราไปมากกว่านี้

ก็แค่นี้ มุกอันดาคิดในใจเมื่อได้ยินเขาบอกจุดประสงค์ที่ต้องการ

“พี่ฟ้าไม่น่าทำให้ท่านต้องเสียเวลาทั้งที่รู้อยู่ว่าหนูไม่ขาย”

“เค้าบอกผมแล้วละ แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฟ้าพราว ผมเลยต้องมาคุยกับหนูเอง เผื่อว่าเรื่องจะไม่ยุ่งยากจนเกินไป”

มุกอันดาอึ้งไปเล็กน้อย ทำไมถึงรู้สึกว่าจะเหมือนโดนขู่ยังไงก็ไม่รู้

“ทำไมจู่ๆ ท่านถึงสนใจที่ดินแปลงนี้คะ”

“ทำไมน่ะเหรอ ผมอยากให้หนูมีอะไรๆ เหมือนฟ้าพราวมั้ง”

ส.ส.เจนภพยังพูดถึงโอกาสมากมาย หากมีเงินก้อนโตจากการขายที่ดิน ไม่ว่าจะเป็นบ้าน รถ หรือที่ดินแปลงอื่น และที่สำคัญคือการมีบาร์เหล้าเป็นของตัวเอง

“ฝีมือแบบหนูนี่ ผมกล้าลงทุนให้เลยนะ เอามั้ยล่ะ ไม่เกี่ยวกับราคาที่ดินด้วย” ส.ส.เจนภพเสนอโอกาสอย่างงามให้กับเธอ

“ขอบคุณมากค่ะ หนูยังห่างไกลคำว่ามีฝีมือ หากท่านได้ชิมฝีมือค็อกเทลของพี่ป้อม ท่านคงจะได้รับประสบการณ์การดื่มที่สมบูรณ์แบบกว่านี้แน่ค่ะ”

มุกอันดาไม่ตอบเรื่องที่เขาเสนอมา จนกระทั่งเหล้าแก้วที่สาม เธอเลือกเสิร์ฟ Old Cuban เป็นเครื่องดื่มที่มีความหรูหรา สดชื่น ด้วย Lime Juice ใบมินต์และแชมเปญ แต่ก็มีความหนักแน่นจากรัม เธอตั้งฉายาเครื่องดื่มนี้ว่า หรูหรา แต่หมัดหนัก

“บอกตามตรง ผมถูกใจหนูมาก ตั้งแต่วันแรกที่เห็น อยากให้หนูชงเหล้าแบบนี้นานแล้ว”

“ปกติหนูไม่รับงานตัวต่อตัวค่ะ วันนี้ถูกหลอกมา” มุกอันดาพูดตรงๆ ยิ้มขมๆ ให้กับเขา แต่ฝ่ายนั้นกลับหัวเราะถูกใจ เขาไม่เคยเจอใครเด็ดดวงแบบนี้มาก่อน

“ว้า หนูเล่นปฏิเสธผมทุกทางแบบนี้ ผมก็ลำบากใจแย่น่ะสิ รู้มั้ยไม่มีใครปฏิเสธผมได้ถ้าผมต้องการ ผมมีวิธีหลายร้อยวิธี อย่างเช่นให้หนูตกงานจากการที่บาร์โดนสั่งปิด อะไรทำนองนี้ หนูพอจะเข้าใจมั้ย” คงเพราะเครื่องดื่มแก้วสุดท้าย ส.ส.เจนภพจึงกล้าพูดแบบนี้ ซึ่งคราวนี้เธอเริ่มรู้สึกว่ากำลังถูกขู่จริงๆ