แนะนำให้อ่าน “ดาราจันทร์”

นอกเหนือจากนวนิยายและบทความที่ผ่านการเลือกสรรและผ่านกระบวนการบรรณาธิการพิจารณาเป็นอย่างดี ทีมงานอ่านเอายังริเริ่มโปรเจ็กต์ “Anowl Showcase” พื้นที่ใหม่สำหรับคนชอบเขียนขึ้น เพื่อเป็นการสานต่อเจตนารมณ์ที่จะให้เว็บ www.anowl.co ของพวกเราเป็นชุมชนสำหรับคนรักการอ่านและการเขียนทุกคน

*************************

ดาราจันทร์  หนังสือปกสีม่วงดำเล่มนี้สะดุดตาฉันอย่างจัง ขณะที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ที่บูธสำนักพิมพ์โซฟาในงานสัปดาห์หนังสือ จังหวัดเชียงราย เมื่อเห็นหน้าปกก็ให้ชวนสงสัยว่า ผู้หญิงตาเดียว และชื่อหนังสือสุดหวาน แบบนี้จะเข้ากันได้อย่างไร ฉันคิดพร้อมซื้อนวนิยายเรื่องนี้และเรื่องอื่นติดไม้ติดมือมาอีกสองเล่ม ทันทีที่ได้อ่านกลับผิดคาด นี่มันใช่นวนิยายรักที่ไหนล่ะ นี่มันนวนิยายสืบสวนสอบสวนชัดๆ  ยิ่งรู้ว่าเรื่องนี้เป็น side story ของนิทานพื้นบ้าน นางสิบสอง ก็น่าสนใจว่านักเขียนจะเขียนออกมาแนวไหนจะผูกโยงกับนิทานพื้นบ้านเรื่องนี้อย่างไร ต่อม CSI เริ่มทำงานแล้วสิ และแล้วผู้เขียนก็ไม่ได้ทำให้ฉันผิดหวัง   สนุกมากจริงๆ

เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ‘เนตรอัปสร’ ตัวเอกของเรื่องที่เดินทางไปยังภูแดนดาว เมืองเล็กๆ ทางภาคเหนือของไทย เมื่อทราบว่าเพื่อนของเธอประสบอุบัติเหตุขณะเดินทางกลับจากภูแดนดาวหลังจากไปร่วมงานเลี้ยงต้อนรับเจ้าดิษยฐานที่ปราสาทดาราจันทร์

เจ้าของปราสาทแห่งนี้คือเจ้าแสงโสม เธออยู่กับเจ้าไตษา ลูกสาวของเธอที่มีปัญหาทางด้านสายตา  เจ้าสุริยะผู้เป็นสามี และคนรับใช้ ส่วนเจ้าไตติลา ลูกสาวคนเล็กของเธอ เสียชีวิตไปนานหลายปีแล้ว

บรรยายมาเสียยืดยาว มาเข้าเรื่องชวนตื่นเต้นกันบ้างดีกว่า นั่นก็คือเหตุการณ์แปลกๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากงานเลี้ยงเลิกแล้ว มีเหตุฆาตกรรมสุดประหลาดเกิดขึ้น เหยื่อจะเป็นผู้หญิง สภาพศพถุกควักดวงตา ในการฆ่าแต่ละครั้งฆาตกรจะเลือกเหยื่อตามราศี โดยดูจากการลงทะเบียนร่วมงานเลี้ยงซึ่งผู้เข้าร่วมจะระบุชื่อและวันเดือนปีเกิด เมื่อเหยื่อเสียชีวิตก็จะจัดการกับศพตามธาตุของเหยื่อ ถ้าเป็นธาตุไฟก็จะเผา ถ้าเหยื่อเป็นธาตุลมก็จะแขวนศพไว้ที่หน้าผา แต่ถ้าเป็นธาตุน้ำก็จะพบศพในน้ำ ส่วนธาตุดินนั้นยังไม่ได้ลงมือฆ่า    เอาแล้วสิ อ่านไปขนลุกไป ในการฆ่าแต่ละครั้งก็จะมีเจ้าแสงโสมอยู่เบื้องหลัง นางมีความเชื่อว่า นางเป็นยักษ์สันธมารกลับชาติมาเกิด การที่นางไปควักดวงตาของนางสิบสองในอดีต เป็นเหตุจะทำให้ลูกสาวตาบอด ด้วยความรักที่มีต่อลูกสาว ประกอบกับการหลงเชื่อ การฆาตรกรรมจึงเกิดขึ้นโดยมี ‘ดาลป’ ผู้ที่เชื่อว่าตัวเองเป็นพระรถเสนกลับชาติมาเกิดจึงต้องหาลูกตามาไว้ในถ้ำ เขามีความเชื่อว่าแม่และป้าๆ จะได้ไปเกิดใหม่ในสภาพปกติ และเจ้าดิษยฐานผู้ที่ต้องการแต่งงานกับเจ้าไตษาเพื่อครอบครองปราสาทแห่งนี้        นอกจากนี้ยังมีพ่อบ้านที่ชื่อไวทินที่แอบมีความสัมพันธ์ลับๆ กับเจ้าแสงโสมและตองสูผู้เป็นลูกชายแต่หารู้ไม่ว่าลูกสาวของนางไม่ได้มีปัญหาทางสายตา แต่ใส่คอนแทคเลนส์สีขาวขุ่นเพื่อให้ดูเหมือนตาใกล้บอด  แถมยังให้สินบนหมอให้บอกว่าตาของเธอกำลังจะบอด และนางก็คือยักษ์สันธมารกลับชาติมาเกิด เธอต้องการดวงตาสิบสองคู่ ส่วนเจ้าแสงโสมก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งของเธอเท่านั้น งานนี้เธอแทบจะไม่ต้องลงมือเองเลย

และแล้วก็มาถึงจุดที่สนุกที่สุด ก็คือช่วงที่ตัวละครบางส่วนถูกขังอยู่ในถ้ำนางพญา บรรดาเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายก็คือเนตรอัปสร เศวยา ชโลทร และเมนิลา แฟนของเจ้าดิษยฐาน เธอก็เป็นเหยื่อรายหนึ่งที่ถูกควักดวงตาทั้งเป็นแล้วฆ่า (ไอ้เราก็แอบนึกว่าเจ้าดิษยฐานนี่แหละพระเอก อ่านไปอ่านมามันไม่ใช่แล้วสิ ) แต่ก็ยังพีกไม่พอ มันยังไม่ถึงที่สุด มันมีความพีกอีกตรงที่เจ้าไตษาจับแม่ตัวเองมาขังรวมกับผู้เคราะห์ร้ายคนอื่นๆ เพื่อทำการควักดวงตาด้วยเอง ทำให้ทุกคนช็อกเมื่อรู้ว่าเธอปกติทุกอย่าง แถมแม่ตัวเองก็เป็นหนึ่งในเหยื่อด้วย เหยื่อที่เหลือที่อยู่ในถ้ำจะรอดหรือไม่และเจ้าไตษาจะพบจุดจบอย่างไร ติดตามได้ในเล่ม

เมื่ออ่านจบแล้ว อยากบอกว่า โอ๊ย ลุ้นแทบใจหายใจคว่ำ ทำไมคนเขียนเก่งแบบนี้เนี่ย เดาไม่ออกเลยว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง แถมทำให้ผู้อ่านอย่างฉันประหลาดใจเกือบทั้งเรื่อง ซ่อนปมได้ดีจริงจริ๊ง

เห็นเป็นนิยายโหดแบบนี้ก็มีข้อคิดด้วยนะ ไม่ใช่ขายฉากโหดเพียงอย่างเดียว ข้อคิดนั้นก็คือ ความเชื่อกับความงมงาย มันมีเส้นบางๆ คั่นอยู่เท่านั้น มันขึ้นอยู่กับเราว่าจะทำอย่างไรไม่ให้ความเชื่อกลายเป็นความงมงาย ถ้าเชื่อโดยไม่มีวิจารณญาณ ไม่รู้จักคิดวิเคราะห์ ความเชื่อนั้นก็จะกลายเป็นความงมงาย นำความเดือดร้อนมาสู่ผู้อื่น

– อริสา –