แนะนำให้อ่าน “คดีรักข้ามเวลา”

นอกเหนือจากนวนิยายและบทความที่ผ่านการเลือกสรรและผ่านกระบวนการบรรณาธิการพิจารณาเป็นอย่างดี ทีมงานอ่านเอายังริเริ่มโปรเจ็กต์ “Anowl Showcase” พื้นที่ใหม่สำหรับคนชอบเขียนขึ้น เพื่อเป็นการสานต่อเจตนารมณ์ที่จะให้เว็บ www.anowl.co ของพวกเราเป็นชุมชนสำหรับคนรักการอ่านและการเขียนทุกคน

*************************

คดีรักข้ามเวลา… เมื่อเธอกับเขาข้ามเวลาไปรักกัน

ถึงจะโปรยหัวข้อแบบนี้ แต่ ‘คดีรักข้ามเวลา’ ของ ‘ณรัญชน์’ ไม่ใช่นิยายรักหวานซึ้งแน่นอน เพราะเพียงเริ่มต้นบทแรกก็เสิร์ฟคนตายมาให้เลยหนึ่งศพ ไม่รอลุ้นกันนาน ซึ่งก็เป็นเหตุที่ทำให้นางเอกของเรื่องคือ ‘พิชญา’ ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมและถูกประณามตามรังควานจากสังคมโซเชียลก่อนที่ตำรวจจะรวบรวมหลักฐานสืบหาคนผิดได้ด้วยซ้ำ คดียังไม่ทันคลี่คลาย พิชญาก็ต้องพบกับเหตุการณ์ประหลาด ถูกลมพายุหอบพาย้อนเวลาไปอยู่ในสมัยรัชกาลที่ 5 ทำให้ได้พบกับ ‘คุณบุหลัน’ หญิงสาวสวยจากตระกูลดีแต่มีชีวิตอาภัพ จากนั้นเรื่องราวที่เป็นส่วนหนึ่งของคดีในโลกอดีตก็เริ่มเผยในบทที่ 2 นี้เอง ช่างเดินเรื่องได้ฉับไวทันใจดีแท้

ด้วยความที่อยู่ตัวคนเดียวไม่มีครอบครัว พิชญาจึงเป็นคนที่ชีวิตหล่อหลอมมาให้เป็นคนเข้มแข็ง ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เกิดปัญหาก็ใช้สติปัญญาวิเคราะห์และแก้ไขไม่มานั่งเสียเวลาคร่ำครวญ เรียกได้ว่าเป็นนางเอกสายสตรองที่แท้ทรู และเพื่อตอบแทนคุณบุหลันที่ช่วยเหลือให้ที่พักพิง พิชญาจึงเป็นคนที่คอยช่วยคุณบุหลันให้รอดพ้นจากการถูกใส่ร้ายจากฝ่ายตรงข้าม แผนของพิชญามักจะไม่ค่อยพลาด ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะว่ามาจากโลกอนาคตที่ได้อ่านได้ฟังเรื่องราวมามากจึงมีมุมมองกว้างกว่า อีกส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะกิเลสของมนุษย์ไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าจะยุคไหนก็วนเวียนอยู่กับโลภ-โกรธ-หลงไม่ต่างกัน หญิงสาวจึงประเมินเหตุการณ์ได้แม่นยำ และวางแผนโต้ตอบคนที่คอยหาเรื่องได้ตลอด

ส่วนคุณบุหลันเองก็มีชีวิตรันทดเช่นกัน แม่ตายตั้งแต่ยังเด็ก พ่อก็ไม่เหลียวแล แถมมีแม่เลี้ยงใจร้ายและน้องสาวต่างแม่คอยกดขี่ข่มเหงเป็นประจำ แม้ว่าตอนหลังคุณบุหลันจะได้แต่งงานกับเศรษฐีหนุ่มรูปงามอย่างที่หวังไว้ แต่สามีก็เป็นคนเจ้าชู้ ใจคอโลเลไม่หนักแน่น จึงหวังพึ่งอะไรมากก็ไม่ได้ นอกจากนี้หญิงสาวยังมาอยู่ในฐานะเมียรอง จึงมีเรื่องต้องไฟต์ (แบบใสๆ ไม่โฉ่งฉ่าง) กับ ‘คุณไพลิน’ ซึ่งเป็นเมียเอกอยู่เนืองๆ ยิ่งกว่านั้นน้องสาวต่างแม่ก็ยังตามมาหาเรื่องให้ต้องร้อนรนวุ่นวายใจไม่เลิกรา

แต่ทว่าเมื่อเรื่องราวค่อยๆ คลี่คลายมาทีละนิด ก็เริ่มสงสัยว่าการที่คุณบุหลันต้องมีเรื่องกับคนนู้นคนนี้ไม่หยุดหย่อนเป็นเพราะอะไรกันแน่ เพราะโชคร้ายเจอแต่คนไม่ดีอยู่รอบตัว หรือเพราะคุณบุหลันเองใช้วิธีแก้ไขอย่างผิดๆ ปัญหามันจึงไม่จบเสียที … เมื่อโลกมันร้าย เราจำเป็นต้องร้ายกว่าด้วยหรือ … ไม่จริงหรอก ก็ถ้าเราสู้กับความดำมืดด้วยความมืดมิดยิ่งกว่าแล้วเราจะพบกับแสงสว่างที่ปลายทางได้อย่างไร จะว่าไปในเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีแต่คุณบุหลันที่มีชีวิตลำบาก แต่ต่างคนก็มีวิธีจัดการกับความทุกข์ต่างกันไป บางคนอย่างเช่น ‘พี่โจ’ เพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกันจนเหมือนเป็นญาติเพียงคนเดียวของพิชญา เลือกที่จะให้อภัยและปล่อยวาง ขณะที่พิชญาเองแรกๆ ดูเป็นคนใจกว้าง ให้อภัยคนง่ายก็จริง แต่พอเกิดเรื่องกับคนที่เธอรัก เธอก็คิดแค้นสุดขีดสุดฤทธิ์สุดเดช วางแผนเอาคืนได้อย่างเจ็บปวดสาสมกันเลยเชียว ถามว่าได้แก้แค้นแล้วสะใจมั้ย ก็ดูเหมือนมีแต่ความหดหู่ลึกๆ ในใจแทนซะงั้น ซึ่งกว่าพิชญาจะเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการคิดคุมแค้นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่แผดเผาใจตนเองให้ร้อนรุ่มอยู่ไม่เป็นสุข ก็ต้องเล่นเองเจ็บเองได้บทเรียนเองนั่นแหละถึงจะคิดได้

ไม่พูดถึงพระเอกของเรื่องก็คงไม่ได้ เป็นทั้งสายบู๊และบุ๋นในคนเดียวเลย มีไหวพริบเฉลียวฉลาด วางแผนเก่ง จึงดูเหมาะกันดีกับพิชญาเพราะรู้ทันกันตลอด สิ่งหนึ่งต้องชมเกี่ยวกับนิสัยพระเอกคือ แม้ ‘อดีต’ จะเป็นคนไม่ดี แต่เขาก็ไม่ได้มัวแต่จมอยู่กับความรู้สึกผิด หากเลือกที่จะก้าวต่อไป ทำชีวิตปัจจุบันให้ถูกต้องกว่าเดิม ในเมื่อคนเราไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้ เราก็ต้องตั้งต้นทำดี ณ ขณะนี้ ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่ตอนจบที่ออกแบบเองให้สวยงามได้ ดังนั้นท่ามกลางความเป็นนิยายสืบสวนที่จัดคนตายมาให้ 5-6 ศพ ความลงตัวของพระเอกนางเอกก็ดูพอเหมาะพอดี แม้ทั้งคู่จะไม่มีซีนหวานใส่กันมากนัก แต่โมเมนต์ที่อยู่ด้วยกันก็มีความละมุนเบาๆ ช่วยให้เรื่องกลมกล่อมขึ้นมาได้อยู่นะ แม้จะมีเล่นงานกันแรงๆ บ้างนิดหน่อยก็ตาม (เออ ก็ไม่หน่อยหรอก พิชญาน่วมไปเหมือนกันตอนถูกใช้เป็นเครื่องมือจัดการคุณบุหลัน แต่เธอก็คิดวิเคราะห์ให้เหตุผลอยู่เหนืออารมณ์ได้ เลยไม่ถือโทษโกรธนาน)… นี่ถ้าไม่ได้ข้ามเวลามาอดีตก็ไม่รู้ว่าทั้งคู่จะมีโอกาสได้เรียนรู้และชื่นชมนิสัยใจคอ เข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันแบบนี้ไหมนะ

สิ่งหนึ่งที่ทำให้อ่านเรื่องนี้ได้สนุกก็คือ คาแรกเตอร์ของตัวละครที่มีความเทาๆ ชัดมาก ไม่มีใครดีไปทุกเรื่องหรือร้ายไปทุกอย่าง ไม่เฉพาะตัวละครหลัก แต่รวมถึงตัวประกอบอย่าง ‘นางดวง’ บ่าวคุณบุหลัน ‘นางแจ่ม’ แม่ครัว ‘คุณนวล’ แม่สามีด้วย หรือแม้แต่น้องชายสามีกับน้องสาวคุณบุหลันที่เป็นตัวร้าย ผู้เขียนบรรยายความรู้สึกนึกคิดของตัวละครต่างๆ ได้เรียลมาก ทั้งในยามโกรธอยากเอาชนะหรือในยามกลัวยามคับขันที่ต้องพยายามรักษาชีวิต หรือในเวลาที่ถูกกดดันแล้วตัดสินใจทำสิ่งที่ผิดก็จะเห็นลำดับความคิดแบบทีแรกไม่ได้อยากทำแต่สุดท้ายก็เลือกลงมืออยู่ดีเพราะคิดว่าจะทำให้ตัวเองรอด (แต่ไม่รอดนะจ๊ะ จะเร็วจะช้ายังไงทำชั่วก็ต้องได้ชั่วแน่ๆ) ที่สำคัญผู้เขียนไม่ได้อ้างความชอบธรรมให้กับการทำผิดอย่างที่หนังบางเรื่องสมัยนี้ชอบอ้าง มีเพียงการเล่าความเป็นมา-เหตุการณ์ต่างๆ ที่พิชญากับคุณบุหลันต้องเผชิญซึ่งหนักหนาสาหัสไม่แพ้กัน แต่วิธีรับมือกับปัญหาและเส้นทางที่พิชญากับคุณบุหลันเลือกเดินนั้นต่างกัน ความทุกข์จึงส่งผลกับชีวิตของทั้งคู่คนละแบบ ในขณะที่คุณบุหลันเลือกเป็นคนเห็นแก่ตัวเพราะอ้างว่าฉันจนฉันโดนรังแกฉันทำเพื่อลูก บลาๆๆ แต่พิชญาเลือกที่จะมูฟออนด้วยตัวเอง ไม่หวังพึ่งคนอื่นหรือช่วงชิงอะไรจากใคร อ่านแล้วทำให้คิดว่า แม้ความจน ความป่วย ความโชคร้าย ฯลฯ อาจเป็น ‘สาเหตุ’ ที่ทำให้เกิดเรื่องแย่ๆ แต่ก็ไม่ใช่ ‘เหตุผล’ ที่ทำให้ใครมีสิทธิเอาเปรียบหรือทำร้ายผู้อื่นเพื่อประโยชน์ของตน ซึ่งผู้เขียนก็ให้ผู้อ่านได้เห็นเองว่าจุดจบของคนที่เห็นแก่ตัว ทำผิดไม่สำนึก จะเป็นอย่างไรในที่สุด

‘คดีรักข้ามเวลา’ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง เป็นผลงานของ ‘ณรัญชน์’ นักเขียนนิยายหน้าใหม่แต่วางพล็อตเรื่องได้เก่งมาก ชวนติดตาม เหมือนมืออาชีพมาเองเลย ได้ข่าวว่าช่อง ONE31 กำลังนำไปสร้างเป็นละครแล้วด้วย ฉะนั้น คอนิยายสายสืบสวนลองหามาอ่านกันดูค่ะ จะได้เห็นพล็อตที่ไม่จำเจ มีความพลิกผันให้ได้ลุ้นตลอด ทั้งสองฝ่ายผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ เรื่องราวสลับซับซ้อนซ่อนปมแบบเนียนๆ ไว้หลายชั้น… อ่านแล้วเหมือนได้เจอขนมชั้นอร่อยๆ ที่เราลอกกินทีละชั้นอย่างฟินๆ ตั้งแต่คำแรกจนคำสุดท้ายเลย

– ชินัทสุ –