แนะนำให้อ่าน “ลูกสาวฤษี”

แนะนำหนังสือ “ลูกสาวฤษี”

ชื่อหนังสือ          :  ลูกสาวฤษี

ผู้เขียน              :   ปริทรรศ หุตางกูร

สำนักพิมพ์         :   แพรวสำนักพิมพ์

จำนวนหน้า        :  ๑๘๖ หน้า

ปีที่พิมพ์            :  ๒๕๔๙

“นิยายแห่งชีวิตที่จำต้องอิมโพรไวส์แบบผิดคีย์ในบทเพลงที่โถมเข้ามา บางครั้งก็ทุเรศทุรัง แต่บางครั้งก็งดงาม”

ข้อความข้างต้นเป็นคำโปรยหน้าปกหนังสือ ลูกสาวฤษี ของ ปริทรรศ หุตางกูร หนึ่งในนวนิยายที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ ประจำปี  ๒๕๔๙  ซึ่งมาตรฐานของรางวัลนี้ย่อมประกันคุณภาพของนวนิยาย เล่มนี้ได้เป็นอย่างดี

นวนิยายเรื่อง ลูกสาวฤษี นำเสนอเรื่องราวของตาโมก สามล้อวัยกลางคน ผู้ได้รับหนังสือ ‘ครึ่งทางชีวิต’ ของ วี. เอส. ไนพอล เป็นค่าโดยสาร ทำให้แกเกิดความคิดที่จะตามตัวละครในหนังสือ เพื่อเป็นช่องทางหาเงินเลี้ยงลูกเมียโดยไม่ต้องเหนื่อยแรง แกจึงแต่งกายแบบฤษี เข้าไปพำนักอยู่ในวัด พร้อมติดป้ายประกาศว่าจะไม่พูด ยกเว้นในคืนวันเพ็ญเท่านั้น โดยมี ‘เวนดี้’ ลูกสาว เป็นผู้ช่วย ทำให้ผู้คนสนใจ และบริจาคเงินจำนวนมาก  ในขณะเดียวกันเพื่อนบ้านที่ยากจนเช่นเดียวกับตาโมก เห็นตาโมกประสบความสำเร็จก็พากันทำตามอย่างตาโมก ส่งผลให้จำนวนฤษีในวัดแห่งนั้นเพิ่มขึ้น ต่อมาผู้ว่าฯ ซึ่งเกลียดชังพวกฤษี เพราะถูกพูดจาค่อนแคะเรื่องมีกิ๊ก ได้จัดตั้งม็อบขึ้นมาโจมตีพวกฤษี จนลูกสาวฤษีอย่างเวนดี้ต้องออกโรงปกป้อง

ความโดดเด่นของนวนิยายเรื่องนี้อยู่ที่การนำประเด็นเคร่งเครียดมาเสนอแบบทีเล่นทีจริง เรื่องราวของกลุ่มชาวบ้านยากจนที่แสดงตัวด้วยพฤติกรรมแปลกประหลาดเพื่อสร้างจุดขายให้คนศรัทธาจนยอมควักกระเป๋าบริจาค สะท้อนให้ภาพสังคมไทยที่หลงเชื่อพฤติกรรมลวงโลกเช่นนี้โดยง่าย เพราะสนใจเพียงเปลือกนอก มิได้สนใจแก่นอย่างแท้จริง

พฤติกรรมของบรรดาฤษีในเรื่องสะท้อนภาพหลายๆ ภาพของสังคมไทยที่ซ้อนทับกันอยู่ ตั้งแต่ภาพของคนที่แห่ไปดูของแปลกเพื่อหาเลขเด็ด ภาพนักการเมืองบางส่วนที่ทำตัวไม่ต่างจากนักแสดงสร้างจุดขายให้ตัวเองทั้งที่ข้างในกลวง จนถึงภาพเหตุการณ์ม็อบต้านฤษี ซึ่งผู้เขียนสร้างตัวละครปฏิปักษ์กับบรรดาฤษีได้อย่างน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นผู้ว่าฯ รวมถึงผู้นำม็อบซึ่งเคยเป็นคนขายหนังโป๊ ซึ่งผู้เขียนนำเสนอให้เป็นภาพที่น่าขัน พร้อมประเด็นชวนคิดถึงความชอบธรรมของพวกม็อบที่มาขับไล่ฤษี ทั้งที่มีพวกตนก็มีพฤติการณ์ไม่ต่างกัน

ถ้าคุณกำลังมองหานวนิยายที่ร่ำรวยอารมณ์ขันแบบเสียดสี อ่านแล้วต้องอมยิ้มตลอดทั้งเรื่อง ขณะเดียวกันมุกตลกในเรื่องก็ซ่อนสัญลักษณ์ให้ค้นหาความหมายระหว่างบรรทัด ขอบอกว่าเล่มนี้ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง

– วาตี –