แนะนำให้อ่าน “มนุษย์สังเคราะห์”

แนะนำให้อ่าน “มนุษย์สังเคราะห์”

โดย :

Loading

นอกเหนือจากนวนิยายและบทความที่ผ่านการเลือกสรรและผ่านกระบวนการบรรณาธิการพิจารณาเป็นอย่างดี ทีมงานอ่านเอายังริเริ่มโปรเจ็กต์ “Anowl Showcase” พื้นที่ใหม่สำหรับคนชอบเขียนขึ้น เพื่อเป็นการสานต่อเจตนารมณ์ที่จะให้เว็บ www.anowl.co ของพวกเราเป็นชุมชนสำหรับคนรักการอ่านและการเขียนทุกคน

*************************

ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า ผลงานเขียนแนวระทึกขวัญสั่นประสาทระดับมาสเตอร์พีซที่นักอ่านให้การยอมรับและนึกถึงเสมอย่อมต้องมีรายชื่อนวนิยายของ ‘จินตวีร์ วิวัธน์’ หรือ คุณจินตนา ปิ่นเฉลียว ภักดีชายแดน ติดโผรวมอยู่ในนั้นด้วยอย่างแน่นอน

ชื่อของคุณจินตวีร์อาจไม่ค่อยคุ้นหูของนักอ่านรุ่นใหม่ๆ แต่หากเป็นนักอ่านระดับวัยกลางคนหรือเกินกว่านั้น หลายต่อหลายท่านกลายเป็น ‘แฟนานุแฟน’ ของคุณจินตวีร์ไปเสียแล้ว น่าเสียดายที่บรรณพิภพได้สูญเสียนักประพันธ์เอกอุท่านนี้ไปก่อนเวลาอันสมควร

เกือบทุกเรื่องที่คุณจินตวีร์ประพันธ์มักเน้นเรื่องราวแนวลึกลับ เหนือจริง สยองขวัญและชวนขนลุกซึ่งอาจถูกใจหนุ่มๆ นักอ่าน แต่ก็ไม่ย่อหย่อนเรื่องราวความรักหวานซึ้งระหว่างหนุ่มสาวที่สร้างความกระชุ่มกระชวยให้กับสาวๆ นักอ่านได้ดีเช่นกัน ซึ่งก็รวมถึง มนุษย์สังเคราะห์ นวนิยายขนาดสั้นกะทัดรัด 31 ตอนที่อ่านได้เพลินและน่าติดตามตั้งแต่บทแรกทีเดียว

เรื่องราวของ ‘มนุษย์สังเคราะห์’ เริ่มขึ้นหลังจากการกลับมายังประเทศไทยของ ดร.วิพัฒน์ ภูมิไพโรจน์ นักวิทยาศาตร์ที่จากบ้านเกิดเมืองนอนไปนานถึง 15 ปี โดยมีเพื่อนรักอย่าง ทรงยศ สุริยาภา นักธุรกิจ เจ้าของสำนักพิมพ์ ให้การต้อนรับดูแลเพื่อนเก่าอย่างอบอุ่น

ดร.วิพัฒน์มีลูกสาวแสนสวยคนหนึ่งชื่อว่า วิภาจรี ภูมิไพโรจน์ ซึ่งค่อนข้างเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน จนวันหนึ่งได้มาพบกับ ทรงกลด สุริยาภา บุตรชายของทรงยศ ทายาทคนเดียวที่จะมาสืบทอดกิจการต่อจากบิดาและเป็นนักหนังสือพิมพ์สมัครเล่น หัวใจของทรงกลดนั้นกระตุกหวามไหวทุกครั้งที่ได้พบหน้าวิภาจรี ผู้เปรียบเสมือนนกน้อยในกรงทองของคฤหาสน์ภูมิไพโรจน์

ถือว่าเป็นรักแรกพบทีเดียวสำหรับทรงกลดที่ใครต่อใครก็ว่าเขาคือคาสโนวาตัวพ่อ แต่เจ้าตัวนั้นรู้ดีว่าหัวใจตนเองกำลังอิ่มเอิบด้วยรักแท้เต็มเปี่ยม กระนั้นดูเหมือนเส้นทางรักของชายหนุ่มจะยังห่างไกลความเป็นจริงนักด้วยอุปสรรคสำคัญอย่างดร.วิพัฒน์และคนสนิทที่คอยตามรับใช้ไม่ห่างกายอย่างนายจรัส ชายแก่ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนดาราหนังเขย่าขวัญ

หลังจากดร.วิพัฒน์กลับมาได้ไม่นาน ก็เกิดคดีศพหายในโรงพยาบาลแถวละแวกพื้นที่รับผิดชอบของ ร.ต.อ พงศ์สันต์ ศุภาเสก เพื่อนรักของทรงกลด จากการสืบพยานและตรวจสอบหลักฐาน สารวัตรพงศ์สันต์ก็ต้องกุมขมับเพราะคดีมันไม่ธรรมดาเอาเสียแล้ว!

“…ตัวประหลาดนี้มีรูปร่างเป็นคนว่ะ แต่เป็นคนประหลาดชนิดที่เล่าให้ใครฟังเขาคงนึกว่าคนเล่าประสาทแด๊กไปแล้ว คือเนื้อตัวของเจ้าคนนั้นน่ะ มันเหมือนพอกด้วยโคลนเละๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้า เวลาเดินโคลนนั่นก็หยดแหมะๆ ลงมาจากตัวด้วยว่ะ!”

ทั้งสารวัตรพงศ์สันต์และทรงกลดที่ชื่นชอบเรื่องแนวนี้ด้วยวิสัยของนักหนังสือพิมพ์จึงหมายใจหาทางสืบเรื่องราวแปลกประหลาดดังกล่าว

นอกจากนี้ก็ยังเกิดคดีหญิงสาวหายตัวลึกลับในซอยเปลี่ยวแถวนั้นอีก สารวัตรพงศ์สันต์จึงสั่งให้ลูกน้องไปสืบหาข้อเท็จจริงจนลูกน้องและพยานคนอื่นๆ ได้รับรู้เหตุการณ์น่าสะพรึงกลัวเพราะทุกคนต่างก็ต้องประสบพบเจอกับตัวประหลาดที่ได้รับการขนานนามว่า ‘มนุษย์ละลาย’

ไม่นึกไม่ฝันเลยว่า เจ้าของเสียงนั้นจะไม่ใช่มนุษย์!

ร่างที่เผชิญเขาอยู่ในระยะห่างหลาเศษขณะนี้ไม่ใช่มนุษย์มนาจริงๆ

โดยรูปกายทั่วไปอาจจะคล้ายมนุษย์ แต่สิ่งที่พอกหนาอยู่เต็มตัวตลอดหัวจรดเท้านั้นหาใช่เนื้อหนังอย่างธรรมดาสามัญไม่

มันเป็นอะไรบางอย่าง… เหลวเละคล้ายโคลนที่พอกเต็มและจับหนาเตอะจนร่างนั้นพองโตกว่าธรรมดา ขณะนี้สิ่งที่พอกนั้นกำลังละลาย…

สารเหลวประหลาดซึ่งจะเป็นอะไรนั้น ในความมืดสลัวเช่นนี้ สมบัติมองไม่เห็นถนัด รู้แต่ว่ามันกำลังหยดแหมะๆ ลงสู่พื้น และมันหยดออกมาจากทุกส่วนของร่างกายพองหนาด้วยสารเคมีชนิดนั้น

แม้ว่า ‘มนุษย์สังเคราะห์’ จะเป็นนวนิยายที่ประพันธ์มาเกินกว่าสามสิบปีแล้ว แต่เนื้อเรื่องกลับยังร่วมสมัยและถ่ายทอดด้วยภาษาที่ยังอ่านเข้าใจง่าย ด้วยความที่คุณจินตวีร์เป็นคนกลัวผีมาก บทบรรยายทุกประโยคนอกจากจะทำให้นักอ่านเย็นสันหลังวาบๆ ยังกระตุ้นความกระหายใคร่รู้เสียเหลือเกินว่า ‘มนุษย์ละลาย’ คือใครกันแน่! และที่สำคัญ ได้ลุ้นระทึกกับความลึกลับและปมปริศนาที่ทะยอยคลี่คลายโดยตัวเอกพร้อมติดตามเอาใจช่วยพวกเขาแก้ไขสถานการณ์คับขันต่างๆ

หลังจากอ่านนวนิยายเรื่องนี้จบ จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมคุณจินตวีร์ถึงได้รับการขนานนามให้เป็น ‘ราชินีนิยายสยองขวัญ’ แห่งบรรณพิภพของเมืองไทย หากคุณคือผู้อ่านรุ่นใหม่และยังไม่เคยสัมผัสงานเขียนแนวลึกลับที่ซ่อนเงื่อนงำของคุณจินตวีร์ ลองหยิบ ‘มนุษย์สังเคราะห์’ มาอ่านสักบทสองบท รับรองว่า คุณต้องรีบพลิกอ่านบทต่อๆ ไปทันทีเพื่อไม่ให้อรรถรสขาดตอนอย่างแน่นอน

 

– ตวัษตฤ –

 

Don`t copy text!