แนะนำให้อ่าน “แสงดาวฝั่งทะเล”

นอกเหนือจากนวนิยายและบทความที่ผ่านการเลือกสรรและผ่านกระบวนการบรรณาธิการพิจารณาเป็นอย่างดี ทีมงานอ่านเอายังริเริ่มโปรเจ็กต์ “Anowl Showcase” พื้นที่ใหม่สำหรับคนชอบเขียนขึ้น เพื่อเป็นการสานต่อเจตนารมณ์ที่จะให้เว็บ www.anowl.co ของพวกเราเป็นชุมชนสำหรับคนรักการอ่านและการเขียนทุกคน

*************************

“แสงดาวฝั่งทะเล”

ผู้ประพันธ์ กิ่งฉัตร

สำนักพิมพ์ อรุณ

ราคา 325 บาท

06-05-2554 : ตอนนี้ตีสองห้าสิบ ตามเวลา Eastern ของอเมริกา พึ่งอ่านนิยายเรื่องแสงดาวฝั่งทะเลของกิ่งฉัตรจบไป

“แสงดาวฝั่งทะเล” หรือ “Coast Starlight” เป็นชื่อสายของรถไฟ Amtrak ของสหรัฐอเมริกา ที่วิ่งจากโอ๊คแลนด์ แคลิฟอร์เนีย วิ่งเลียบชายฝั่งด้านทิศตะวันตกชองอเมริกา ผ่านโอเรกอน ไปถึงรัฐวอชิงตัน ปลายทางของตัวละครในเรื่อง ก็คือ ซีแอตเทิล

เนื้อเรื่องเหมือนจะธรรมดา “วริษา” หนีปัญหาจากเมืองไทยมาอยู่ที่ซานฟรานฯ เรียนปริญญาตรีอีกใบด้านกราฟิกดีไซน์ ‘ภวัต’ มาจากครอบครัวร่ำรวย เรียนวิศวกรรมศาสตร์ มาเรียนต่อปริญญาเอกที่ Berkeley สองคนเคยเจอกันตอนอยู่ไทย เหตุการณ์วันนั้นทำให้พระเอกเข้าใจผิดนางเอกมาตลอด พอทั้งคู่มาเรียนต่อที่อเมริกาก็อยู่ใกล้กันนิดเดียว แต่ไม่เคยเจอกันมาก่อน ในที่สุดโชคชะตาทำให้ทั้งคู่ขึ้นรถไฟสายเดียวกัน ในวันเดียวกัน เพื่อไปใช้เวลาร่วมกันที่ซีแอตเทิล

เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างคนสองคนนี้เจอกัน เกิดในช่วงเวลาสั้นๆ แค่สิบห้าวัน ที่ทั้งสองคนขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนอีกคู่หนึ่งที่ซีแอตเทิล ทำให้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน ทำให้ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน แม้ว่าพระเอกของเราจะไม่สามารถแก้ไขความเข้าใจผิดของเค้าเองที่มีต่อตัวของนางเอกได้ตั้งแต่ที่ซีแอตเทิล แต่ช่วงสองสามวันสุดท้ายของการเดินทาง พระเอกและนางเอกของเราก็ได้เปิดเผยความในใจ แม้ว่าดูเหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายรออยู่ภายหน้า แต่ทั้งสองคนก็สัญญาว่าเวลาที่เหลืออยู่ไม่กี่วันนี้จะทำให้ดีที่สุด จนกว่าทั้งสองคนจะเดินทางกลับถึงแคลิฟอร์เนีย

พอทั้งคู่กลับมาถึงเมืองก็ต่างคิดถึงกันจนทนไม่ไหว ทั้งคู่เหมือนจะอกหักจากการที่ต้องกดความรักความคิดถึงไว้ เพราะคำนึงเรื่องความเหมาะสม ความเป็นไปได้ที่ทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกัน

เรื่องนี้ กิ่งฉัตรเขียนจบและรวมเล่มตั้งแต่ พ.ศ. 2540 ถูกหยิบไปสร้างเป็นละครมาแล้วเมื่อปี พ.ศ. 2545 ทางช่อง 7 มีพี่นิ้ง (กุลสตรี ศิริพงษ์ปรีดา) พี่ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง เป็น ‘วริษา’ และ ‘ภวัต’ (โอ้ว! เกิดทันกันรึเปล่าเนี่ย) ส่วนเรา ต้องรอถึง 14 ปี ถึงจะได้มีโอกาสรู้จักและหยิบมาอ่าน อ่านแล้วเหมือนได้นั่งรถไฟ Coast Starlight ไปกับนางเอกด้วย พออ่านที่กิ่งฉัตรบรรยายในเรื่องแล้ว เกิดอารมณ์อินจัด ต้องรีบไปเปิดเว็บไซต์ของ Amtrak อ่านข้อมูลเพิ่ม Amtrak บอกว่า นี่เป็นสายรถไฟที่ดีที่สุด (สายหนึ่ง) มีวิวสวยที่สุด (สายหนึ่ง) ในอเมริกาเหนือ รถไฟวิ่งเลียบมหาสมุทรแปซิฟิกไปเรื่อยๆ ระยะทางทั้งหมด 350 ไมล์ หรือประมาณ​ 560 กิโลเมตร ผ่านซานตาบาร์บารา (Santa Barbara) ซานฟรานซิสโก (San Francisco) พอถึงซาคราเมนโต (Sacramento) ก็จะเริ่มเข้าเขตเทือกเขา เริ่มเห็นเป็นเทือกเขา Cascade Range วางตัวเป็นแนวยาวด้านตะวันตกของสหรัฐ​ ตัดกับป่าสีเขียว ทะเลสาบสีฟ้า มียอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาว อ่านแล้วมือเกือบลั่น จองตั๋วรถไฟเลยทีเดียว

ยังไม่หมด พอไปถึงซีแอตเทิล กิ่งฉัตรยังพาไปปักหมุดสถานที่เที่ยวสำคัญๆ ในซีแอตเทิลได้หมด เรียกได้ว่า นิยายเรื่องนี้ใช้แทน travel guidebook ได้เลย แต่เราจะไม่เล่า ให้ลองไปซึบซับบรรยากาศตอนอ่านดีกว่า

พออ่านเรื่องนี้จบ ภวัตขึ้นแท่นเป็นพระเอกอันดับต้นๆ ในใจไปแล้ว ตอนต้นๆ คนอาจจะไม่ชอบ มันน่าจะหมดยุคผู้ชายปากร้ายจิกกัดไปแล้ว แต่บทจะหวาน จะโรแมนติก ก็ทำเอาคนอ่านเคลิ้ม แถมมีช็อตแมนๆ ให้เท่ขึ้นไปอีก… อยากมีแฟนเป็นเด็กวิศวะบ้าง

ส่วนสาวเจ้าวริษา เธอช่างแตกต่างจากชั้นซะจริงๆ หรือเราต้องนิ่มๆ แบบนี้ ภวัตถึงจะสนใจ

เรื่องนี้ ส่วนที่ประทับใจเราจริงๆ แบบที่อ่านแล้วจึ้ก! คือ เรื่อง ‘แสงดาวฝั่งทะเล’ นี้ เป็นอีกเรื่องที่กิ่งฉัตรสะท้อนความยุ่งยากของสังคมไทยในต่างแดน ชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยและยากลำบากของนักเรียนไทยที่ต้องทั้งปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ภาษาและวัฒนธรรมที่แตกต่าง ค่าครองชีพที่สูงขึ้น ไปจนถึงความเหงา ว่างเปล่าให้ห้องพักแคบๆ ของตัวเอง ใครโชคดี ได้เพื่อนดี ปรับตัวได้ ก็ดีไป… ใครโชคร้ายไปตกอยู่ในวงล้อมของกลุ่มคนที่ความอิ่มเอมคือเรื่องร้ายๆ ของคนอื่นแบบวริษาอีก ก็จะหาความสุขได้ยากสักหน่อย… อ่านไปน้ำตาก็จะไหล อ่านแล้วก็หันไปมองรอบๆ ห้อง ความเหงามันเป็นอย่างนี้นี่เอง เราเข้าใจเธอ… วริษา

… What does not kill you makes you stronger!

ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ที่มีบรรยากาศหลังเป็นวิวสวยๆ ในต่างประเทศ จะรักเรื่องนี้ และอ่านรวดเดียวจนจบ! แบบเรา!

– หวันยิหวา –