แนะนำให้อ่าน “พลับพลึงซ่อนพิษ” ปอกเปลือกอารมณ์ดิบของผู้ชาย ผ่านนวนิยายของ หมอกมุงเมือง

นอกเหนือจากนวนิยายและบทความที่ผ่านการเลือกสรรและผ่านกระบวนการบรรณาธิการพิจารณาเป็นอย่างดี ทีมงานอ่านเอายังริเริ่มโปรเจ็กต์ “Anowl Showcase” พื้นที่ใหม่สำหรับคนชอบเขียนขึ้น เพื่อเป็นการสานต่อเจตนารมณ์ที่จะให้เว็บ www.anowl.co ของพวกเราเป็นชุมชนสำหรับคนรักการอ่านและการเขียนทุกคน

*************************

ใช่! มันเป็นสัญชาตญาณมืด!!

อารมณ์ของสัตว์ดิบที่เขาต้องพยายามฝืนกดมันเอาไว้ และเวลาแห่งการเก็บกลั้นนั้น มันเนิ่นนานเท่าใดแล้วหนอ?

เขาบรรลุถึงความต้องการนั้นแล้ว …ความปลื้มปีติฉีดพล่านไปทั่วร่าง เต็มตื้นและดื่มด่ำด้วยห้วงเวลาแห่งความสุขอันสมสา สุขเสียจนกระชากร่างให้ผงะลุกขึ้นจากเตียงนอนโดยอัตโนมัติด้วยอารมณ์เร่งเร้าแห่งความปิติสูงสุด

เมื่อนั้น… จึงเพิ่งพบว่าร่างกายส่วนกลางลำตัวเปียกแฉะไปด้วยคราบอสุจิเจิ่งนองและไหลลามลงไปอาบทั่วทั้งต้นขาจนเหนียวเหนอะ (น.๒๑๔-๒๑๕)

หมอกมุงเมือง (นามแฝง). (๒๕๕๗). พลับพลึงซ่อนพิษ.

กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม.

ราคา  ๔๕๐ บาท. ๖๘๙ หน้า

เมื่อพูดถึงนวนิยายแนวจิตพิศวาสฆาตกรรม ที่ตีแผ่การทรยศและคุณธรรมในกมลสันดานของมนุษย์ ปอกเปลือกอารมณ์ดิบเถื่อนของผู้ชาย แรงริษยาของผู้หญิง ทั้งที่โจ่งแจ้งและหลบซ่อน ผ่านปมด้อยและความหวาดกลัวของตัวละครแล้วล่ะก็ เชื่อแน่ว่า ‘หมอกมุงเมือง’ คงจะเป็นหนึ่งในนามปากกาของนักเขียนในอันดับต้นๆ ที่นักอ่านหลายคนนึกถึง เพราะจากผลงานที่ผ่านมา ก็เหมือนจะเป็นเครื่องการันตีได้แล้วเป็นอย่างดีแล้ว ว่านี่คืองานเขียนแนวถนัดของนักเขียนนามนี้ ไม่ว่าจะเป็น ทวารบถ ฝันร้ายกลางฤดูร้อน กีฏมนตรา เลศนวารา-บุษบาทมิฬ จนมาถึง พลับพลึงซ่อนพิษ

‘พลับพลึงซ่อนพิษ’ จัดเป็นนวนิยายแนวพิศวาสฆาตกรรม บอกเล่าเรื่องราวของ นางสาวช่อพลับพลึง พลอยหิรัญ ที่ก้าวเข้ามาสู่อาณาจักรของตระกูล ‘รัตนภาคิน’ เพื่อจัดการแก้แค้นคนที่มีส่วนในการทำร้ายเธอจนสูญเสียซึ่ง ‘ชีวิต’ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสนิท บริวารใกล้ชิด หรือแม้กระทั่งคนที่เธอรัก

หากพิจารณาจากโครงเรื่อง เพียงคร่าว ๆ อาจดูเหมือนว่า พลับพลึงซ่อนพิษ ไม่ใช่นวนิยายที่มีแนวเรื่องแปลกใหม่นัก เพราะเราอาจจะพบเรื่องในแนวนี้ได้ไม่ยากในวรรณกรรมหรือในมิติของละครทั่วไป ซึ่งย่อมเป็นธรรมดาของนักเขียน ที่เมื่อแต่งเรื่องไปในกรอบของแนวเรื่องเดียวกัน ก็ย่อมที่จะมีส่วนที่คล้ายกันไปตามกรอบที่ได้วางไว้ ทว่าลวดลายของกรอบและสิ่งที่อยู่ในกรอบซึ่งเป็นเนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่อง และข้อมูลต่างๆ ที่หลอมอยู่ในเรื่องนั้นต่างหาก ที่ทำให้ พลับพลึงซ่อนพิษ กลายเป็นนวนิยายแนวแก้แค้นที่มีความแปลกใหม่และน่าสนใจ

นางสาวช่อพลับพลึง พลอยหิรัญ เป็นตัวละครสำคัญที่เกิดขึ้นจากการหลอมรวมซึ่งมิติทางจิตวิญญาณและทางวิทยาศาสตร์ของตัวละครอีกสองตัวในเรื่อง คือ ‘วิรงรอง’ และ ‘ลิลลี่’  โดย ‘หมอกมุงเมือง’ ได้แรงบันดาลใจมาจาก อมตะ นวนิยายรางวัลซีไรต์ของ วิมล ไทรนิ่มนวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของปุจฉาวิวาทะเกี่ยวกับ ‘ความตาย’ และ ‘การรับรู้ของจิต’ ว่าระหว่างอวัยวะสองส่วน คือ สมอง และ หัวใจ จุดใดกันแน่ที่เป็นที่ตั้งแห่งจิตอันแสดงถึงแก่นแท้ความรู้สึกและความเป็นตัวตนของมนุษย์ โดยในส่วนรายละเอียดของเนื้อหายังมีประเด็นที่น่าสนใจทางวิทยาศาสตร์อีกประเด็นหนึ่งที่ช่วยทำให้นวนิยายเรื่องนี้มีความสมจริงทางข้อมูลมากยิ่งขึ้น นั่นก็คือประเด็นเกี่ยวกับ ‘การเปลี่ยนถ่ายสมอง’ ที่ปัจจุบันถือว่ายังอยู่ในช่วงของการทดลอง ซึ่ง ‘หมอกมุงเมือง’ ได้ใช้ข้อมูลทางด้านประสาทศัลยแพทย์-วิทยาศาสตร์การแพทย์เหล่านี้จากผู้เชี่ยวชาญโดยตรง นั่นก็คือจาก นายแพทย์บุญเลิศ มิตรเมือง ประสาทศัลยแพทย์ประจำโรงพยาบาลชุมพรเขตตรอุดมศักดิ์ จึงทำให้ตัวละครเอกในเรื่องอย่าง นายแพทย์เลิศบุญ รัตนภาคิน และตัวบทนวนิยาย พลับพลึงซ่อนพิษ สามารถสร้าง ‘ความสมจริง’ ในแง่ของ ‘ความเป็นไปได้’ ภายใต้บริบทของนวนิยายแนวเหนือจริงเรื่องหนึ่งได้อย่างน่าชื่นชม

เสน่ห์อย่างหนึ่งของผลงานเขียนในแนวนี้ที่จะเว้นกล่าวเสียไม่ได้ของ ‘หมอกมุงเมือง’ น่าจะเป็นพื้นหลังทางจิตวิทยาของตัวละคร โดยเฉพาะในเรื่องของปมด้อยและความหวาดกลัวของตัวละครเอง ไม่ว่าจะเป็นตัวละครอย่าง อาตม์ เพชรกะรัต คามิน อรทัย ไอยเรศ สินธพ ดาริกา ชานนท์ หรือแม้กระทั่งตัวละครประกอบอื่นๆ ที่ถึงแม้จะมีบทบาทในเรื่องเพียงเล็กน้อย แต่ ‘หมอกมุงเมือง’ ก็พยายามเอาใจใส่ให้สำคัญสร้างภูมิหลังทางจิตวิทยาเพื่อรองรับการกระทำของตัวละครเหล่านั้นไว้เสมอ ดังนั้น เมื่ออ่าน พลับพลึงซ่อนพิษ จบลง จึงเชื่อแน่ว่าผู้อ่านจะไม่แปลกใจเลยว่าเพราะเหตุใดผู้ชายอย่างอาตม์ถึงเป็นคนเลวร้ายจนถึงขั้นวางแผนฆ่าภรรยาของตนเองได้ ทำไมผู้หญิงอย่างเพชรกะรัตถึงได้คิดวางแผนฆ่าเพื่อนได้อย่างโหดเหี้ยม ทำไมนักฆ่าหน้าโหดอย่างคามินจึงมีพฤติกรรมทางเพศที่ซาดิสม์รุนแรงกับเพศเดียวกัน ทั้งนี้ก็เพราะว่า ‘หมอกมุงเมือง’ ได้ใช้ภูมิหลังทางจิตวิทยารองรับการกระทำของตัวละครทั้งหมดนั้นเอาไว้แล้วอย่างแนบเนียนนั่นเอง

ด้วยความที่เป็นนวนิยายแนวจิตพิศวาสฆาตกรรม จึงทำให้หลายฉากของ พลับพลึงซ่อนพิษ มีความวาบหวิวอยู่บ้าง ทว่าก็เป็นความวาบหวามที่ไม่ได้มุ่งเน้นไปเพื่อสร้างอารมณ์ปรารถนาของผู้อ่านอย่างที่เราพบได้ทั่วไปในนวนิยายอีโรติก ทั้งนี้ก็เพราะว่าฉากวาบหวิวเกือบทุกฉากใน พลับพลึงซ่อนพิษ จะเห็นได้ว่าผู้เขียนพยายามจะสื่อให้เห็นถึงลักษณะอันเป็นไปโดยธรรมชาติและสัญชาตญาณ จูงนัยแฝงไปในทางของความเป็นปกติวิสัยที่เรียกกันว่า ‘ธรรม’ อีกทั้งยังได้พยายามกลบความคาวคลุ้งเหล่านั้นโดยความละมุนของลีลาทางวรรณศิลป์

ถึงแม้ พลับพลึงซ่อนพิษ จะปอกเปลือกให้ผู้อ่านได้เห็นสันดานดิบเถื่อนในมุมมืดแห่งกมลสันดานของตัวละครชายหลายตัว เช่น อาตม์ สินธพ คามิน เป็นต้น ทว่า ‘หมอกมุงเมือง’ ก็ยังไม่ลืมที่จะเปิดทางให้ผู้อ่านได้เห็นว่าท่ามกลางเพศชายที่เป็นโทนสีดำเหล่านั้น ก็ยังมีผู้ชายที่เป็นโทนสีเทาๆ อย่าง ชานนท์ จุมพล และผู้ชายที่เป็นสีขาวโทนอมชมพูอย่างนายแพทย์เลิศบุญอยู่ด้วยเช่นกัน ตามแบบฉบับของนิยายพาฝัน

สำหรับคนในวงวรรณกรรม ‘หมอกมุงเมือง’ ไม่ใช่นักเขียนหน้าใหม่ หากแต่เป็นนักเขียนที่เดินตามรอยนักประพันธ์ชั้นครูอย่าง แก้วแก้ว และ จินตวีร์ วิวัธน์ ได้อย่างแปลกใหม่และร่วมสมัย จึงเชื่อแน่ว่านักอ่านที่ประทับใจผลงานแนวย้อนยุคอย่าง โกกิลาเยี่ยมรุ่ง สูรย์ทรงกลด-ศัสตราประกาศิต-ลิขิตสุริยัน ชื่นชอบผลงานแนวลึกลับเหนือจริงอย่าง ล่องกัลปาลัย สัญชีวนีมหามนตรา ของนักเขียนในนามปากกา ‘หมอกมุงเมือง’ ก็คงจะชื่นชอบนวนิยายในแนวนี้ของ ‘หมอกมุงเมือง’ ด้วยเช่นเดียวกัน

– ก.ไกรศิรกานท์ –