พลิกรักทำนายใจ บทที่ 25.2 : ชีวิตใหม่ในแดนไกล

พลิกรักทำนายใจ โดย แสนแก้ว เรื่องราวของสายมูตัวแม่ที่ช่วยเหลือคนอื่นมากมาย แต่ความรักของตัวเองกลับไม่รอดราวกับดวงความรักอาภัพซะเหลือเกิน คงจะมีแค่ ‘พี่ภู’ เท่านั้นที่ดีต่อเธอเอ…เธอผู้รู้ใจลูกค้าดั่งมีตาทิพย์กลับไม่เคยมองเห็นหัวใจเขาเลยสักทีได้อย่างไร นวนิยายอ่านฟรีสนุกๆ ที่อ่านเอามีให้คุณได้อ่านที่ anowl.co

จากที่สวดมนต์ติดจรวดเป็นแร็ปเปอร์ ดวงศิริเริ่มหัดสวดอย่างตั้งใจ อ่านคำแปลภาษาไทยด้วย ฝึกนั่งสมาธิให้นานขึ้น ไม่ใช่สักแต่ว่าสวดเพราะเขาว่ากันว่าหมอดูควรสวดมนต์นั่งสมาธิ แต่ตั้งใจทำเพื่อฝึกสติและเจริญปัญญา

เธอมีงานดูดวงส่วนตัวมากขึ้น ทั้งแบบเจอตัวและดูทางโทรศัพท์ ช่องดูดวงที่เปิดไว้เล่นๆ พอลงคลิปสม่ำเสมอก็เติบโตเร็วแบบก้าวกระโดด มีแฟนคลับแม่หมอขนมหวานมาติดตามมากมาย หญิงสาวยังคงสนุกกับการเปิดไพ่ยิปซีเพื่อเปิดเผยเรื่องราวที่ลูกดวงอยากรู้ แล้วให้แง่คิดหรือคำแนะนำเป็นแนวทางปลดทุกข์ แต่สำหรับดวงชะตาของตัวเอง ดวงศิริไม่ได้ดูนานแล้ว

เธอเลือกจะเชื่อตัวเองมากขึ้น ตอนแรกทำไปด้วยความหมั่นไส้ ก็ในเมื่อภูริสกับมนชิดายังไม่ใช่มนุษย์สายมูเลย ชีวิตยังไปได้ดีขนาดนั้น เธอก็ต้องทำได้บ้าง หากเมื่อลองทำแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นคือเธอรู้สึกหนักแน่นในตัวเองมากขึ้น กล้าเลือก กล้าตัดสินใจ เพราะมั่นใจว่าไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร เธอมีศักยภาพมากพอที่จะรับผิดชอบทุกผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น

เมื่อรักตัวเองมากขึ้น หญิงสาวก็เริ่มสนใจดูแลตัวเองในทุกมิติ เช่นเรื่องสุขภาพ เธอระวังเรื่องอาหารการกินมากขึ้น เน้นรับประทานผักผลไม้ อาหารปรุงสุก สดใหม่ ที่เคยนัดสิงโตกับลูกแก้วคุยงานนอกรอบที่ร้านฟาสต์ฟูดก็เปลี่ยนเป็นร้านน้ำเต้าหู้ใกล้ๆ กันแทน

นายสิงโตก็ชอบร้านนี้ เขาเติมผงเวย์โปรตีนลงในน้ำเต้าหู้ด้วยเพราะกำลังฟิตกล้าม อยากมีลอนหน้าท้องหกลูกไปอวดแฟนสาว หลังจากดูดวงกันเมื่อตอนไปเชียงใหม่ กลับกรุงเทพฯ มาอีกทีเขาได้ตกลงคบกับสาวน้อยที่หมายปองแล้วเรียบร้อย ส่วนคุณหนูสายเปย์ที่ต้องเสียใจก็ได้หนุ่มแสนดีในออฟฟิศเดียวกันมาดามใจ ลงตัวไปอีกสองคู่

ลูกแก้วก็ชอบน้ำเต้าหู้ด้วยเหมือนกัน อันที่จริงเจ้าน้องรักก็ชอบทุกอย่างที่กินได้นั่นแหละ หญิงสาวบอกว่าดีจังที่ได้กินอาหารดีมีประโยชน์ต่อร่างกาย แต่ยังไม่วายหันไปร้องสั่งปาท่องโก๋สังขยามาหนึ่งกระบะ

เมื่อกินอาหารดี ดื่มน้ำเพียงพอ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ สิ่งที่ตามมาคือดวงศิริไม่ป่วยง่ายอีกแล้ว นับว่าช่วยลดความเหงาได้มากกว่าครึ่ง เพราะการนอนซมจับไข้โดยไม่มีภูริสคอยดูแลเหมือนเมื่อก่อนมันเหงาเกินไป เธอไม่อยากเผชิญช่วงเวลาน่าเศร้าแบบนั้น

เกมออนไลน์ที่พ่อกับแม่ห้ามมาตลอด ดวงศิริกลับเข้าวงการด้วยการเปิดช่องลงคลิปแคสเกม

เธอทำได้ดีไม่แพ้ช่องอื่นที่ดังๆ หนึ่งเพราะใจรัก สองเพราะพรสวรรค์ และสาม ต้องขอบคุณภูริสที่สนับสนุนลงทุนอุปกรณ์ให้ คอมพิวเตอร์ประมวลผลเร็วแรงช่วยให้การเล่นเกมไหลลื่นมาก ส่งให้เธอทำผลงานดีเยี่ยมจนน่าจับตามอง

วันหนึ่งพิชชาภาได้มาชักชวนไปร่วมทีมแข่งอีสปอร์ต อดีตดีเจสาวคนนี้ก็กลับเข้าวงการเกมออนไลน์ด้วยเหมือนกัน เพราะหลังจากพุฒิพงศ์ วิศวกรหนุ่มผู้เป็นสามีให้มาอยู่เป็นแม่บ้านที่ระยอง พิชชาภาก็เหงาจนค่อนไปทางเฉาเลยทีเดียว การแข่งขันเกมออนไลน์พลิกชีวิตให้กลับมาซู่ซ่า ยิ่งได้เพื่อนรู้ใจมาเป็นสมาชิกทีมก็ยิ่งสนุกคูณสอง คูณสาม

สำหรับดวงศิริแล้ว ความสนุกอีกอย่างของการเล่นเกมร่วมทีมกับพิชชาภาคือ เธอได้มีโอกาสพบพุฒิพงศ์บ่อยครั้ง

พิชชาภาชอบชวนเธอมาเที่ยวบ้านที่ระยอง สาวสังคมจัดๆ ต้องมาเป็นแม่บ้านอยู่ต่างจังหวัดก็จะขี้เหงามากหน่อย ดวงศิริยินดีมาอยู่เป็นเพื่อน เธอชอบที่จะได้เห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนแล้วกลับเป็นตีหน้าขึงขังของพุฒิพงศ์ เขาต้องแสร้งเป็นรู้จักเธอผิวเผิน คอยหวาดระแวงว่าเธอจะพูดอะไรที่เป็นการเผาครัวบ้านเขาไหม บ่อยครั้งเข้าพิชชาภาก็มาปรึกษาว่าสามีทำตัวแปลกๆ ถามอะไรแปลกๆ ดวงศิริแอบสมน้ำหน้า เผลอๆ ตัวเขานั่นแหละที่จะพลั้งเผลอหลุดโป๊ะแตกเองในสักวัน

คิดแล้วมันสะใจนัก ทันใดนั้น ภาพใบหน้ายิ้มละไมกับไม้พรมน้ำมนต์ของท่านพ่อก็ลอยซ้อนขึ้นมา เธอรีบปล่อยวางความคับแค้นใจลง หันมาโฟกัสที่การเล่นเกมเพียงอย่างเดียว

มีคนเคยกล่าวไว้ว่า พอทำสิ่งที่รัก เวลาจะผ่านไปเร็วจนน่าตกใจ ดวงศิริเห็นด้วยเพราะเล่นเกม ทำคลิปเพลินๆ เวลาก็ผ่านไปครึ่งค่อนปี เธอมีรายได้มาจากหลายทาง ได้แก่ ช่องดูดวง ช่องแคสเกม ค่าดูดวง เงินรางวัลจากการแข่งขันอีสปอร์ตอีกนิดหน่อย และรายได้จากงานประจำในตำแหน่งโปรเจกต์เมเนเจอร์ พองานเสริมต่างๆ เริ่มให้ผลผลิตราคางามเทียบเท่าเงินเดือนแล้ว ดวงศิริก็ตัดสินใจลาออก

คุณวุฒิไกรเรียกตัวไปเกลี้ยกล่อม ขอร้องอยู่สองสามครั้งให้อยู่ต่อ

“ผมละเสียดายคนดีมีความสามารถอย่างคุณมากเลยนะ ผมขึ้นเงินเดือนให้เอาไหม ปรับตำแหน่งด้วยก็ได้ คุณต้องการอะไรบอกมาสิ ผมยอมให้หมดเลยถ้าทำได้นะ”

ดวงศิริยิ้มสุภาพ ตอบไปว่า

“ขอบคุณค่ะคุณวุฒิที่กรุณา แต่หวานตัดสินใจแล้วค่ะ”

แต่ในใจนั้นแอบตะโกนใส่หน้าไปว่า ‘ไปหาตัวหลานชายตัวเองให้เจอก่อนเถอะ’

พร้อมกันนั้นใบหน้าเปี่ยมเมตตาที่มาคู่กับขันน้ำมนต์ก็ลอยขึ้นมาอีก เธอจึงรีบละวางโทสะอันร้อนรุ่ม แล้วโฟกัสแต่งานสนุกๆ ตรงหน้าแทน

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ดวงศิริกับทีมได้ไปร่วมแข่งขันอีสปอร์ตที่ประเทศออสเตรเลีย หญิงสาวตื่นเต้นตลอดทั้งวันและทุกวัน แต่สุดท้ายก็ไม่กล้านัดเจอกันกับภูริส

เธอกลัวว่ามนชิดารู้เข้าจะโกรธชายหนุ่ม กลัวสองคนเขามีปัญหากัน แต่ยิ่งกว่านั้นคือกลัวตัวเองจะเก็บซ่อนความคิดถึงเอาไว้ไม่ได้

วันก่อนวันแข่งขัน ดวงศิริได้ชักชวนเพื่อนร่วมทีมไปรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านของศิระ

ราวีโอโลไส้เห็ดสับกับชีส ซอสต้มยำกุ้ง รสชาติของมันก่อกวนจนน้ำตารื้น

เมื่อบริกรผ่านมาใกล้ ดวงศิริกวักมือเรียกแล้วถาม

“จานนี้อร่อยมากเลยค่ะ เชฟคนไหนทำเหรอคะ”

“เมนูนี้เชฟพอลเป็นคนดูแลค่ะคุณลูกค้า”

ดวงศิริยิ้มกว้างอย่างห้ามไว้ไม่อยู่ด้วยรู้ว่า พอล คือชื่อภาษาอังกฤษของใคร

พิชชาภาตักแบ่งพาสต้าชิ้นโตของเธอไปชิม พูดขึ้นว่า

“อร่อยจริงๆ นะเนี่ย หอมเครื่องต้มยำมากเลย ให้เชฟมาเจอหน่อยไหม”

“ไม่เป็นไร ไม่รบกวนดีกว่า” เธอหันไปทางบริกรสาว “ฝากบอกเชฟพอลด้วยนะคะว่าอร่อยมาก”

พนักงานสาวยิ้มรับคำอย่างอ่อนน้อม หันไปเก็บจานชามโต๊ะข้างๆ แล้วกลับเข้าไปในครัว เป็นจังหวะพอดีกับที่ภูริสว่างจากหน้าเตา พักดื่มน้ำอยู่

“พี่ภูคะ ลูกค้าคนไทยข้างนอกฝากชมด้วยค่ะว่า ราวีโอโลชีสต้มยำกุ้งของพี่อร่อยมาก”

“เหรอครับ” สีหน้าเหนื่อยๆ เปลี่ยนเป็นแช่มชื่นยิ่งกว่าได้ดื่มน้ำเย็น “หือ ลูกค้าคนไทยด้วยเหรอ”

“ใช่ค่ะ น่าจะเป็นนักกีฬาอีสปอร์ตจากประเทศไทยมั้งคะ ดูจากเสื้อแจ็กเกตทีมที่เขาใส่เหมือนกันทุกคนน่ะค่ะ”

เชฟหนุ่มวางขวดน้ำลงบนเคาน์เตอร์แล้วผลุนผลันออกจากครัวทันใด แต่ด้านนอกไม่มีลูกค้าคนไทยกลุ่มที่ว่าแล้ว เขาดึงแขนบริกรหนุ่มแถวนั้นมาถาม ได้ความว่าพวกแก๊งนักกีฬาอีสปอร์ตเรียกเช็กบิลและเพิ่งออกจากร้านไปแค่ไม่ถึงอึดใจนี้เอง

ภูริสขยับจะวิ่งตามออกไป แต่แล้วกลับชะงักเท้าไว้

เพียงแต่มองไปทางนอกร้านด้วยรอยยิ้ม