พลิกรักทำนายใจ บทที่ 16.3 : คุณครูสอนกีตาร์ของมนชิดา

พลิกรักทำนายใจ โดย แสนแก้ว เรื่องราวของสายมูตัวแม่ที่ช่วยเหลือคนอื่นมากมาย แต่ความรักของตัวเองกลับไม่รอดราวกับดวงความรักอาภัพซะเหลือเกิน คงจะมีแค่ ‘พี่ภู’ เท่านั้นที่ดีต่อเธอเอ…เธอผู้รู้ใจลูกค้าดั่งมีตาทิพย์กลับไม่เคยมองเห็นหัวใจเขาเลยสักทีได้อย่างไร นวนิยายอ่านฟรีสนุกๆ ที่อ่านเอามีให้คุณได้อ่านที่ anowl.co

ที่เทพทัตชื่นชมและทาบทามดวงศิริมาร่วมงานนั้น เขาไม่ได้ป้อยอหรือพูดตามมารยาท ดวงศิริไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับหลานชายสุดหล่อของท่านประธานเร็วขนาดนี้

เขามารับเธอไปกินข้าวเย็นด้วยบ่อยๆ วันหยุดที่ช่างไม่ได้หยุด เขาพาไปดูงานบิลต์อินที่ไซต์งานทั้งคอนโดฯ และรีสอร์ต หลายครั้งเขาขอความเห็นเรื่องการออกแบบจากเธอ หญิงสาวลังเลในตอนแรก เพราะยังไงเธอก็ยังเป็นพนักงานอยู่ จะไปช่วยบริษัทอื่นออกแบบคงไม่เหมาะ

แต่คุณวุฒิไกรไฟเขียวให้ช่วยหลานชายท่านได้เต็มที่ หญิงสาวก็ลุยเต็มที่เช่นกัน

มีโปรเจกต์หนึ่งของเทพทัตที่ลูกค้าเป็นเจ้าของร้านอาหาร ต้องการปรับปรุงร้านเพื่อจะเปิดถึงดึกๆ คล้ายไนต์คลับและทำบิลต์อินส่วนผนังเป็นชั้นวางขวดสุรา ทั้งสำหรับตั้งโชว์และรับฝากขวดสุราของลูกค้าสายดื่มทั้งหลาย

เจ้าของร้านให้โจทย์ว่าอยากได้บรรยากาศชวนสนุก ตื่นเต้น แปลกใหม่ ไม่เน้นหรูหรามากเพราะร้านนั่งดื่มละแวกนั้นเป็นสไตล์หรูหรากันอยู่แล้ว

ดวงศิริกลับมาเปิดโทรทัศน์ที่คอนโดฯ เห็นโฆษณาภาพยนตร์จูแรสสิคปาร์คภาคล่าสุดก็เกิดปิ๊งแว้บ ลงมือออกแบบร้านอาหารกึ่งบาร์ของลูกค้าเป็นห้องแล็บเพาะพันธุ์ไดโนเสาร์

วางโทนสีเป็นขาว น้ำเงิน ไฟซ่อนสีม่วง ชั้นวางขวดสุราบิลด์อินก็ใช้แผ่นบอร์ดกั้นเป็นช่องๆ ช่องที่วางขวดสุราก็วางไป ช่องไหนว่างให้วางขวดโหลใส่น้ำสีชา ทำการ์ดใสรูปตัวอ่อนไดโนเสาร์วางซ้อนไว้ข้างหลัง เท่านี้ก็จะได้ชั้นวางขวดโหลงานวิจัยไดโนเสาร์ดอง

บาร์เทนเดอร์กับเด็กเสิร์ฟสวมเชิ้ตตัวยาวแทนเสื้อกาวน์ แต่ละโต๊ะระบุหมายเลขด้วยจำนวนฟองไข่ไดโนเสาร์ และไฮไลต์ของร้านคือส่วนเพดาน

เจาะเป็นช่องแตกๆ หักๆ แล้วมีหัวทีเร็กซ์ยื่นลงมา

แทนความหมายว่า เจ้าทีเร็กซ์แม่ลูกอ่อนบุกห้องวิจัยเพื่อมาทวงไข่ของมันคืนแล้ว!

ร้านอาหารกึ่งบาร์บรรยากาศแสนสนุก ตื่นเต้น แปลกใหม่ ตรงตามโจทย์ลูกค้าเป๊ะขนาดนี้ แต่พี่ภูของเธอกลับกุมขมับแล้วบอกว่า

“ใครมันจะไปอยากกินเหล้าในห้องดองไดโนเสาร์กันล่ะ”

ดวงศิริทำปากยื่น สะบัดสะบิ้งงอแง แต่ก็ช่างปะไรในเมื่อคุณเทพทัตเจ้าของโปรเจกต์ชอบมาก และลูกค้าก็อนุมัติสร้างตามนั้นซะด้วย

จากหลานชายท่านประธานเริ่มเปลี่ยนเป็นคนสนิท จากที่ปรึกษาเรื่องงานเริ่มเปลี่ยนเป็นปรึกษากันทุกเรื่อง ดวงศิริรู้สึกว่าตัวเองกำลังกลายเป็นเจ้าหญิงดิสนีย์คนต่อไป เกินฝันเหลือเกินที่ได้เป็นคนพิเศษของชายหนุ่มสุดเพอร์เฟกต์ที่ชื่อเทพทัตคนนี้

ความปลื้มปริ่มล้นหัวใจ ดวงศิริเก็บไว้คนเดียวไม่ไหว ต้องลงบันไดเลื่อนรถไฟฟ้าใต้ดินเพื่อข้ามถนนมาเล่าให้ภูริสฟังในคืนหนึ่ง

“พี่ภู คุณทัตเขาน่ารักมากเลย หวานชอบเขา”

พี่ภูของเธอไม่เห็นด้วยเช่นเคย หน้าเครียดทีเดียว กีตาร์ที่หยิบมาจะเล่นก็วางทิ้งไว้ไม่แตะต้อง

“คิดดีแล้วเหรอ เพิ่งรู้จักกันเอง ไหนบอกพี่ว่าจะพักเรื่องรักก่อนไง”

“ก็แหม มีโอกาสดีๆ เข้ามานี่นา หลานชายท่านประธานเชียวนะ เป็นเจ้าของธุรกิจด้วย และที่สำคัญเขาเท่มากเลยพี่ภู คุยก็คลิกกัน มันดีไปหมด หวานว่าคุณทัตต้องใช่คนที่ท่านพ่อบอกแน่เลย”

ดวงศิริยิ้มหวาน น้ำเปล่าที่ภูริสนำมาให้กลายเป็นน้ำหวานไปแล้ว

“พี่ภูจำได้ไหม ท่านพ่อบอกว่าจะมีคนดีๆ เข้ามารักหวาน เทกแคร์หวาน แล้วหวานจะแพ้ความดีเขา เห็นไหมมาจริงด้วย หวานคงต้องเป็นแฟนกับเขาแล้วละ”

“สติก่อนไหม สติ” ภูริสปรามเสียงเข้ม “เพิ่งเจอกันไม่เท่าไรเองจะไปเป็นแฟนกับเขาแล้วเหรอ เดี๋ยวก็โดนดีอีกหรอก”

“โดนดีก็ดีสิ ดีกว่าโดนไม่ดี”

หญิงสาวทำหน้าทะเล้น แต่พี่ชายไม่ขำด้วย จึงเปลี่ยนเรื่องแก้เก้อไปว่า

“ว่าแต่พี่ภูเถอะ เมื่อไรจะมีพี่สะใภ้มาให้น้องชื่นชมสักทีฮะ ควีนเหรียญน่ะ ควีนเหรียญ”

เขากระแทกเสียงตอบ “ไม่มีอะ”

ดวงศิริอดไม่ได้ ยื่นมือไปจี้เอวเขา

“อย่าเพิ่งเซ็งสิพี่ภู พี่ภูน่ารักนิสัยดีขนาดนี้เดี๋ยวก็มา หวานอยากเห็นพี่ภูมีความสุขนะ”

“แล้วไง พี่ต้องขอบคุณไหม”

“โธ่ พี่ภูอย่างอนสิ ถึงหวานจะมีแฟนหวานก็ไม่ลืมพี่ภูหรอกน่า ที่ผ่านมาก็ไม่เคยลืมไม่ใช่เหรอ”

ภูริสรวบจับมือเธอที่ยุ่งยุกยิกอยู่รอบเอวเขา กุมไว้แน่นๆ สายตาที่มองมาก็จริงจังหนักแน่นเช่นกัน

“จะมีแฟนน่ะพี่ไม่ว่าหรอกนะ โตๆ กันแล้ว แต่ต้องทำความรู้จักกันให้ดีก่อนสิ ไม่ใช่จะเลือกเพราะคิดว่าเป็นดวง ดวงมันเกิดจากการกระทำนะหวาน อยากให้อะไรๆ ออกมาดีก็ต้องคิดให้รอบคอบ”

“แหม แค่นี้ต้องดุด้วย พี่ภูไม่อยากเห็นหวานมีความสุขเหรอ”

“ทำไมพี่จะไม่อยากเห็น”

เขาถอนใจหนักหน่วง น้ำเสียงที่พูดต่อมาก็อ่อนลงจนน่าใจหาย

“ช่วยดูแลตัวเองให้ดี ดีกว่าที่พี่ดูแลจะได้ไหม ทำไมต้องทำให้พี่เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย”

ดวงศิริเริ่มเข้าใจ ภูริสคอยดูแลและเป็นห่วงเธอเสมอมา ความจริงข้อนี้ไม่มีใครสามารถลบล้างได้ ดังนั้นเธอจะไม่ทำอะไรเล่นๆ อีก หญิงสาวบีบมือเขากลับ รับปากหนักแน่นว่า

“โอเค หวานจะตั้งใจกับความรักครั้งนี้ให้ดีกว่าเดิม จะรอบคอบมากขึ้น ไม่โง่เหมือนตอนคบกับไอ้พี่พุฒินั่นอีก พี่ภูไม่ต้องเป็นห่วงนะ”