แม่ครัวคนใหม่

นอกจาก “ อ่านเอา ” จะมีนิยายออนไลน์สนุกๆ แล้ว เรายังภูมิใจเสนอ คอลัมน์ที่จะทำให้ผู้อ่านสามารถทำอาหารจานด่วน จานเด็ด จานแปลก ให้อร่อยจนเหลือแต่จานเปล่าที่นี่…ที่คอลัมน์ “ วางปากกามาควงตะหลิว ” โดย จรัสพร

งานของคนที่ดูแลปากท้องของคนทั้งบ้านนั้น คุณวารีทิพยาเรียกว่า ‘แม่ครัว’ เมื่ออุดรหัตถ์ ลูกชายของเธอแต่งงานแล้วพาวิภากมล ภรรยาของเขา เข้ามาในบ้าน เนื่องจากมีกฎของตระกูลว่าหญิงสาวที่จะมาเป็นสะใภ้ของบ้านนี้จะต้องไม่ทำงานนอกบ้าน เธอผู้นี้จึงจะต้องมารับผิดชอบเรื่องในครัว หรือมาเป็นแม่ครัวดูแลปากท้องของคนทั้งบ้าน อันประกอบไปด้วย ตัวคุณวารีทิพยา กับลูกชายทั้งสองอันได้แก่ อุดรหัตถ์ ประจิมทศ และก็ตัววิภากมลเอง งานบ้านทั่วไปเป็นหน้าที่ของแม่บ้านคือแม่สมพร รับหน้าที่กวาดถู ซักรีด มีนายกำจรผู้เป็นสามี ทำหน้าที่อื่นๆ

เมื่อจะมอบภาระปากท้องให้วิภากมลดูแล ก็ต้องมีการทดสอบความรู้พื้นฐานในการทำอาหาร คือการเจียวน้ำมันหมู ซึ่งสาวรุ่นใหม่นั้นน้อยคนนักจะสามารถเจียวมันหมูได้โดยน้ำมันไม่กระเด็น คุณวารีทิพยาให้แม่สมพรไปซื้อมันหมูที่ตลาดมา 1 กิโลกรัม หั่นมาให้เรียบร้อย

วิภากมลเดินเข้ามาในครัวเงียบๆ หล่อนไม่ได้ปริปากพูดอะไรนอกจากยิ้มเล็กน้อย และยอบตัวอย่างสุภาพขณะที่เดินผ่านคุณวารีทิพยา อุดรหัตถ์สามีของเธอไม่ได้ตามเข้ามาในครัวด้วยเพราะเขาถือว่าเป็นเรื่องของแม่และเมีย เขาไม่เกี่ยว

“อะ มันหมูอยู่ในถุง จัดการเลยจ้ะ”

“ค่ะคุณแม่”

หญิงสาวล้างมันหมูที่หั่นเป็นชิ้นมาเรียบร้อยแล้วนำใส่กระทะ

เจ้าหล่อนใส่น้ำลงไปในมันหมูพอท่วมแล้วใส่เกลือป่นลงไปเล็กน้อย ตามด้วยน้ำส้มสายชูอีกนิด กากหมูจะได้กรอบและไม่เหม็นหืน

จากนั้นนำไปตั้งบนเตาแก๊ส ใช้ตะหลิวคนไปเรื่อย ๆ จนน้ำเริ่มงวด

น้ำมันเริ่มออกมาจากมันหมู

เจียวต่อไปจนกากหมูเริ่มเป็นสีเหลืองทอง คุณวารีทิพยายิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าไม่มีเสียงกระเด็นของมันหมูเลย

มันหมูถูกเจียวเรียบร้อย น้ำมันหมูหอมกรุ่นถูกแยกออกจากกากหมูใส่หม้อสำหรับใช้ปรุงอาหาร

กากหมูแยกใส่จานไว้ต่างสำหรับนำไปผัดข้าวผัดของโปรดของสามีเธอ

“เรียบร้อยค่ะคุณแม่”

“เก่งมากจ้ะหนู สมเป็นเมียตาอุดรจริงๆ”

เพียงมีสะใภ้ที่เจียวน้ำมันหมูได้ขนาดนี้ คุณวารีทิพยาก็มั่นใจแล้วว่าทุกคนในครอบครัวจะได้รับประทานอาหารอร่อยจากแม่ครัวคนใหม่เป็นแน่