“ยาสั่ง” สั่งเป็นสั่งตาย…สั่งได้ยังไง

เรื่องราวรอบตัวน่ารู้น่าอ่านกับหลากหลายสิ่งที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อน ในคอลัมน์ Lifestyle โดย Hoot-Hoot ที่อ่านออนไลน์แล้วรับรองมีประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตอย่างแน่นอน เพราะเรื่องราวดีๆ ที่รายล้อมรอบตัว #มีให้อ่านที่อ่านเอา

…………………………………………..

“ยาสั่งที่คนสมัยก่อนใช้ ก็คงมีที่มาแบบนี้นั่นเอง… ของสองอย่าง เมื่อกินแยกกันไม่ส่งผลอะไร แต่ถ้ากินผสมกันเมื่อไรก็เกิดเป็นอันตรายเมื่อนั้น…” นี่ล่ะค่ะ คือแรงบันดาลใจแห่งความสงสัยของ Hoot-Hoot ที่หลังจากอ่านนิยายเรื่อง ‘ฉัตรกนก’ ตอนที่ความจริงเริ่มปรากฏว่า คุณหญิงวิศวานฤมิตและคุณหญิงฉัตรกนกโดนยาสั่งผ่านทางชาที่ดื่ม ก็เลยเกิดความอยากรู้อยากเห็นว่าเจ้ายาสั่งมันอะไรยังไงกันแน่

เมื่อสงสัยต้องหาคำตอบ!! งานสืบต้องมา

‘ยาสั่ง’ ตามความหมายที่ราชบัณฑิตยสถานให้ไว้คือ ยาพิษจําพวกหนึ่งที่เชื่อกันว่า ถ้าผู้ใดกินเข้าไปแล้วจะต้องตาย เมื่อไปกินอาหารที่กําหนดหรือตามเวลาที่กําหนดไว้

ว่ากันว่า กลุ่มที่มีชื่อเสียงเรื่องยาสั่งมักจะเป็นกลุ่มชาติพันธุ์เขมร-กูย ทางอีสานใต้แถวอำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งในเรื่องนี้ พระยาอนุมานราชธนได้บันทึกเรื่องการทำยาสั่งว่า

“ยาสั่งนั้นทำจากว่านบางชนิด นำมาบดผสมเข้ากับกระดูกงูเห่าไฟ เมื่อจะใช้ก็นำผงนี้จำนวนเล็กน้อยไปใส่ในเหล้า คนที่กินเข้าไปก็จะตายใน 4-5 ชั่วโมง เว้นแต่จะได้รับยาแก้ทันเวลา”

นอกจากนี้การใช้ยาสั่งของทางอีสานใต้หรือเขมรก็คล้ายกัน คือมีชนิดที่กินแล้วถึงแก่ความตายเลย หรือต้องกินอาหารที่คนวางยากำหนดไว้หรือ ‘สั่ง’ เอาไว้ คล้ายกับที่พระยาอนุมานราชธนได้เล่าไว้ คือกำหนดให้ออกฤทธิ์หลังจากกินอาหารหรือเครื่องดื่มเฉพาะ (อ้างอิงจาก www.sac.or.th)

เอ… ถ้าอย่างนั้นที่ปู่ย่าตาทวดเล่าว่า บางทีมีคนตายโดยไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ ก็คงมีเรื่องของยาสั่งมาเอี่ยวแหงๆ และจากข้อมูลที่ไปอ่านๆ มา ทำให้รู้ว่า ในความเชื่อของคนโบราณนั้น ยาสั่งเป็นการจับมือกันของวิชา 2 แขนง คือไสยเวทและการปรุงยาสมุนไพร เป็นยาที่กินแล้วถึงตายหรือได้รับความทุกข์ทรมาน แล้วก็มีแบบกินปุ๊บตายทันทีในไม่กี่นาที กับที่กินแล้วตายอย่างช้าๆ

ทีนี้ก็เกิดคำถามว่า แล้ววิธีที่จะทำให้คนกินแล้วตายอย่างใจสั่งล่ะ ทำยังไง?

แน่นอนค่ะ ไม่ได้เดินถือมาเป็นยาเม็ดแล้วยื่นให้บอกว่า กินสินี่ยาบำรุง แต่จะเป็นการเนียนๆ มาใส่ไว้ในอาหารหรือเครื่องดื่ม ก็อย่างที่คุณหญิงวิศวานฤมิตและคุณหญิงฉัตรกนกโดน วิมล วิเศษสุรนาถ เนียนใส่ไว้ในชานั่นไงคะ โดยวิธีการสั่งก็มีลึกลงไปอีกนิดคือ จะกำหนดระยะเวลาให้ยาออกฤทธิ์ด้วยการกล่าวคาถาอาคมกำกับไว้ว่าผู้กินเข้าไปต้องมีอันเป็นไปในแบบที่คนทำยาสั่งต้องการ และยังมีความเฉพาะเจาะจงลงไปอีกขั้นคือ กำหนดลงไปในสูตรตัวยาเลยว่า เมื่อใส่ยาสั่งไปกับอาหารชนิดนั้นชนิดนี้แล้วคนที่กินจะเกิดอาการจนถึงความตายเมื่อกินอาหารที่กำหนดเข้าไปด้วย เช่นว่า ยาสั่งที่มีตัวกระตุ้นคือเนื้อควาย หลังจากกินอาหารที่มียาสั่งเข้าไปแล้วจะไม่มีอาการใดๆ จนกว่าจะกินอาหารที่มีเนื้อควายเข้าไป อาการก็จะเริ่มมา แล้วจะค่อยๆ ตายอย่างช้าๆ จับมือใครดมไม่ได้ หรือแล้วแต่ความปรานีของคนทำยาสั่งนั้นๆ

แต่ Hoot-Hoot ว่าถ้าเป็นสมัยนี้คงเป็นลักษณะว่าศึกษา ค้นคว้าทดลองและบันทึกกันไว้แบบเป๊ะๆ ว่า กินแค่ไหน ออกฤทธิ์เมื่อไหร่ แล้วค่อยเลือกปริมาณยาสั่งจัดการแหงๆ ซึ่งทำให้กำหนดได้ว่า บางคนก็แค่ทรมานแต่ไม่ถึงตาย ประมาณว่ามีอาการบางอย่างเกิดขึ้นมาในเวลาไม่กี่นาที อย่างเป็นอัมพาตชั่วขณะ บางคนก็โหดหน่อยคือใช้ยาแรงเพราะหวังให้อีกฝ่ายโบกมือลาโลกหมดลมหายใจในที่สุด

ส่วนว่าเดี๋ยวนี้ยังมียาสั่งกันอยู่ไหม ฮูกก็ยังเชื่อว่ายังมีการใช้ยาสั่งนะ เพราะจากข้อมูลที่เจอบอกว่า มีอยู่ในพื้นที่จังหวัดตรัง จังหวัดกระบี่ จังหวัดพัทลุง ส่วน Hoot-Hoot นั้นไม่เคยเจอ และไม่ขอเจอดีกว่า คือไม่อยากเป็นแบบคุณหญิงวิศวาฯ อะค่ะ แล้วถ้าไม่ถึงตาย แต่เป็นอัมพาตชั่วคราวอย่างคุณหญิงฉัตรกนก Hoot-Hoot ก็ขอบายนะคะ เพราะชีวิตจริงไม่มีตวงฤทธิ์มาเป็นฮีโร่ งั้นไม่ขอเสี่ยงละกันเนอะ

ข้อมูล :

• www.thairath.co.th
• www.sac.or.th
• www.hatyaifocus.com