น้ำอบ

อ่านคลาสสิก โดย พงศกร อีกหนึ่งคอลัมน์ที่อ่านเอาภูมิใจนำเสนอกับการถ่ายทอดเรื่องราวของนักเขียนรุ่นเก่า ซึ่งมีผลงานเป็นตำนานและหาอ่านได้ยากยิ่งในยุคปัจจุบัน  เพื่อให้นักอ่านที่รักทุกเพศวัยจะได้สัมผัสกับความลึกซึ้งของงานเขียนและได้รับรู้เรื่องราวดีๆ มากมายในแวดวงวรรณกรรม

*************************

‘แม่’ คือหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของผู้หญิง คือความภาคภูมิใจ คือสายใยอันเหนียวแน่น

เมื่อแม่คนหนึ่งลุกขึ้นมาเขียนนวนิยาย นวนิยายเรื่องนั้นจึงมีเรื่องราวแห่งความรักมากมาย สอดแทรกอยู่ในแต่ละบรรทัด

ใช่ เรากำลังพูดถึง ‘คือหัตถาครองพิภพ’ นวนิยายเรื่องยิ่งใหญ่ของ ‘น้ำอบ’ หรือ อิราวดี นวมานนท์ ซึ่งเป็นนวนิยายในความทรงจำของนักอ่านชาวไทย ที่คอยติดตามเอาใจช่วย ‘สะบันงา’ ซึ่งชะตาชีวิตพัดพาให้เธอได้ไปเป็นภรรยาของพระยาสมิติภูมิ ฝรั่งชาวอังกฤษผู้เข้ามารับราชการในราชสำนักจนได้รับพระราชทานฐานันดรเป็นถึงพระยา

ถึงแม้การได้มาเป็นภรรยาของสะบันงา ไม่ได้เป็นไปด้วยความรักในตอนแรก แต่เธอก็มีลูกสาวกับพระยาสมิติภูมิถึงสามคน และในช่วงกลางของเรื่อง เราจะได้เห็นชะตาชีวิตที่แตกต่างกันของพริ้มเพรา, แพรวพรรณราย และพราวพิลาส รวมถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ที่มีต่อลูก

คือหัตถาครองพิภพ ลงตีพิมพ์เป็นตอนๆ ในนิตยสาร ลลนา และได้รับการสร้างเป็นละครทางสถานีโทรทัศน์ช่องเจ็ดในเวลาต่อมา แน่นอนว่าละครประสบความสำเร็จสูงมาก ทั้งในแง่ของความสนุก และในแง่ของงานคุณภาพที่ได้รับรางวัลมากมาย รวมถึงเพลงนำละครก็กลายเป็นเพลงฮิตติดหูผู้ฟังมาจนถึงทุกวันนี้

น้ำอบ นำวลี ‘คือหัตถาครองพิภพ’ มาจากบทกวีที่พระราชธรรมนิเทศ แปลมาจากบทกลอน ‘What Rules The World’ ซึ่ง William Ross Wallace เขียนขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2408 กลอนนั้นเขียนเอาไว้ว่า

‘But  a  mightier  power  and  stronger

Man  from  his  throne  has  hurled,

And  the  hand  that  rocks  the  cradle

Is  the  hand   that  rules  the  world.’

และพระราชธรรมนิเทศ แปลไว้ว่า

‘ถึงชายได้กวัดแกว่งแผลงจากอาสน์

ซึ่งอำนาจกำแหงแรงยิ่งกว่า

อันมือไกวเปลไซร้แต่ไรมา

คือหัตถาครองพิภพจบสากล’

หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง นักอ่านจำนวนมากร่ำร้อง อยากรู้ว่าชีวิตของเด็กสาวทั้งสามเป็นอย่างไรต่อไป น้ำอบจึงเขียนภาคต่อชื่อ ‘คือหัตถาครองพิภพจบสากล’ ซึ่งก็ประสบความสำเร็จไม่แพ้นวนิยายภาคแรก

‘น้ำอบ’ คือนามปากกาของ อิราวดี นวมานนท์

เธอเป็นนักอ่านมาตั้งแต่เด็ก นักเขียนที่ชื่นชอบที่สุดคือ ‘ดอกไม้สด’ และนั่นเป็นแรงบันดาลใจให้อิราวดีอยากเป็นนักเขียนบ้าง เธอเริ่มเขียนหนังสือมาตั้งแต่เรียนชั้นประถม และเลือกเรียนอักษรศาสตร์ตามความชอบ เมื่อสำเร็จการศึกษาอิราวดีก็ได้ไปศึกษาต่อที่อเมริกา

ผลงานในช่วงแรกส่วนมากแล้วเป็นเรื่องสั้น เธอส่งไปที่นิตยสาร ขายหัวเราะ และได้ลงตีพิมพ์อย่างสม่ำเสมอ

สำหรับเรื่องยาว น้ำอบมีผลงานหลายเรื่อง เช่น คือหัตถาครองพิภพ, คือหัตถาครองพิภพจบสากล, ตองหนึ่ง, บ้านบุษบาบัณ, ผู้ชายไม้ประดับ, เพียงหญิง, สะพานสายรุ้ง, สื่อเสน่หา เป็นต้น เกือบทุกเรื่องได้รับการนำไปสร้างเป็นละคร ประสบความสำเร็จมากมาย ปัจจุบันหนังสือเกือบทั้งหมดของน้ำอบหาอ่านค่อนข้างยากแล้ว

อิราวดีสมรสกับ นพ. วิรุณ โทณะวณิก ก่อนจะเลิกรากันในเวลาต่อมา อิราวดีมีบุตรชายสองคนคือธรรม์ โทณะวณิก และ ศีล เหล่าเกษม

บุตรชายคนแรกคือ ธรรม์ โทณะวณิก เป็นนายแบบและดาราชื่อดังในช่วงปี 2530-2540 มีผลงานการแสดงมากมาย เช่น เรื่อง กระโปรงบานขาสั้น, ม.6/2 ห้องครูวารี, กระโปรงบานขาสั้น เทอม 2, ขอเก็บหัวใจเธอไว้คนเดียว เป็นต้น

ธรรม์กำลังเตรียมแสดงละคร ‘คือหัตถาครองพิภพ’ ที่สร้างจากบทประพันธ์ของมารดา แต่เกิดเหตุร้ายมาเสียชีวิตไป หลังจากถ่ายทำได้เพียงไม่กี่ฉาก

การจากไปของธรรม์ สร้างความสะเทือนใจให้กับผู้เป็นมารดาเป็นอย่างมาก เธอถ่ายทอดความรัก และความสูญเสียของผู้เป็นแม่ ในนวนิยายเรื่องสุดท้ายคือ สื่อเสน่หา

ธรรม์จากไปเมื่อปี พ.ศ. 2538 อีกสองปีต่อมา มารดาของเขาก็เสียชีวิตตามไป เมื่ออายุได้เพียง 46 ปีเท่านั้น