อกาธา คริสตี้

อ่านคลาสสิก โดย พงศกร อีกหนึ่งคอลัมน์ที่อ่านเอาภูมิใจนำเสนอกับการถ่ายทอดเรื่องราวของนักเขียนรุ่นเก่า ซึ่งมีผลงานเป็นตำนานและหาอ่านได้ยากยิ่งในยุคปัจจุบัน  เพื่อให้นักอ่านที่รักทุกเพศวัยจะได้สัมผัสกับความลึกซึ้งของงานเขียนและได้รับรู้เรื่องราวดีๆ มากมายในแวดวงวรรณกรรม

*************************

เมื่อเอ่ยถึงราชินีแห่งนวนิยายลึกลับสืบสวนสอบสวนแล้วละก็ เชื่อว่านักอ่านทุกคนต่างยอมรับว่าตำแหน่งนี้ตกเป็นของ อกาธา คริสตี้ อย่างมิต้องสงสัย

แอร์คูล ปัวโรต์ และ มิสเจน มาร์เปิ้ล เป็นสองนักสืบของอกาธาที่นักอ่านทั่วโลกรู้จัก ผลงานสืบสวนของสองนักสืบถูกเล่าผ่านนวนิยายสืบสวนสอบสวนจำนวน ๗๖ เรื่อง เรื่องสั้น ๑๕๘ เรื่อง และบทละครอีก ๑๕ เรื่อง ในระยะเวลาการทำงานกว่า ๖๐ ปี คาบเกี่ยวระหว่างช่วงเวลาของสงครามโลกครั้งที่ ๑ และ ๒

อันที่จริงนอกจากปัวโรต์และมิสมาร์เปิ้ล อกาธายังสร้างนักสืบเอาไว้อีกหลายคน เช่น โธมัสและพรูเดนซ์ แยร์ฟอร์ด สองสามีภรรยานักสืบ และ ปาร์กเกอร์ ไพน์ นายทหารผู้เกษียณตัวเองหลังจากสงครามโลกสิ้นสุดแล้วหันมาเป็นนักสืบ แต่ไม่มีนักสืบคนไหนที่โด่งดังและเป็นที่ชื่นชอบของนักอ่านเทียบเท่ากับปัวโรต์และมิสมาร์เปิ้ลได้เลย

อกาธาเกิดในครอบครัวชนชั้นกลางที่พ่อเป็นครูและแม่เป็นนักเล่านิทาน เธออ่านหนังสือออกตั้งแต่อายุ ๕ ขวบ ตอนเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๑ อกาธาสมัครไปเป็นพยาบาลอาสาเพราะคนรักของเธอ อาร์ชี่ คริสตี้ ไปร่วมรบกับกองทัพด้วยการเป็นนักบิน อกาธาจึงคิดว่าเธอควรจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อบ้านเมืองบ้าง เลยสมัครไปช่วยพยาบาลทหารบาดเจ็บ และที่โรงพยาบาลสนามนั่นเองทำให้เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับการแพทย์และหยูกยา และอกาธาก็เก็บเกี่ยวเอาความรู้เรื่องนี้มาเขียนนวนิยายสืบสวนเรื่องแรกในชีวิต – The Mysterious Affairs at Styles หรือ ความลี้ลับเหนือเคหาสน์สไตลล์ ซึ่งนวนิยายเรื่องนี้ยังเป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของ แอร์กูล ปัวโรต์ อีกด้วย

หลังจากนวนิยายเรื่องแรกได้รับการตีพิมพ์และมีเสียงตอบรับจากนักอ่านเป็นอย่างดี สำนักพิมพ์จึงเซ็นสัญญาให้อกาธาเป็นนักเขียนประจำ และมีผลงานต่อเนื่องมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ อกาธาก็สมัครไปเป็นพยาบาลจิตอาสาอีกครั้ง คราวนี้เธอมีโอกาสได้เป็นผู้ช่วยเภสัชกรควบคู่กันไปกับการพยาบาลคนป่วย จึงได้เรียนรู้เรื่องยาพิษ ผลข้างเคียงของยาชนิดต่างๆ ซึ่งมีประโยชน์มากในการเขียนนวนิยายเรื่องต่อๆ มา

เสน่ห์ของงานเขียนของอกาธา อยู่ที่การหลอกล่อผู้อ่านให้ค่อยๆ ติดตามสืบหาตัวคนร้ายไปเรื่อยๆ หากรู้จักสังเกตหลักฐานและรายละเอียดต่างๆ ที่เธอทิ้งเบาะแสเอาไว้ระหว่างทาง ก็จะทำให้สามารถไขตัวคนร้ายได้ไม่ยากนัก แต่เชื่อเถอะว่า หลายครั้งเมื่ออกาธาเฉลยตัวคนร้าย ผู้อ่านก็ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความนึกไม่ถึง

อกาธาเขียนนวนิยายลึกลับ ในชีวิตจริงของเธอก็มีเรื่องลึกลับไม่แพ้กัน เมื่อจู่ๆ อกาธา คริสตี้ ก็เกิดหายตัวไปอย่างลึกลับเป็นเวลาถึง ๑๑ วัน

การหายตัวของอกาธากลายเป็นข่าวใหญ่ไปทั้งอังกฤษ ตำรวจระดมกันออกค้นหาตัวว่าอกาธาหายไปไหน แม้แต่ เซอร์อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ ผู้สร้างสรรค์นักสืบ เชอร์ล็อก โฮล์ม ก็ถูกเชิญตัวให้มาช่วยไขคดีการหายตัวไปของอกาธา

ตอนหายตัวไป อกาธามีอายุแค่ ๓๖ ปี

เธอหายตัวไปหลังจากรู้ว่าอาร์ชี่มีคนรักใหม่ และกำลังเตรียมหย่ากับเธอ

ตำรวจพบรถของอกาธาจอดทิ้งไว้ และมีร่องรอยของการถูกชน แน่นอนว่าสามีของอกาธากลายเป็นผู้ต้องสงสัยฆาตกรรมนักเขียนชื่อดัง ภาพของอกาธาลงในหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ

วันที่ ๑๑ ของการหายตัวไป มีนักดนตรีสองคนแจ้งเบาะแสกับตำรวจว่า พวกเขาพบผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาค้ายกับ อกาธา คริสตี้ ที่สปาหรูแห่งหนึ่ง อกาธาไม่ได้ใช้ชื่อจริงจองที่พัก แต่ใช้ชื่อ เทเรซา นีลล์ ซึ่งเป็นนามสกุลของผู้หญิงคนใหม่ของสามี

ไม่มีใครรู้ว่าอกาธาสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นทำไม แม้ในหนังสืออัตชีวประวัติที่อกาธาเขียนขึ้น และตีพิมพ์หลังจากที่เธอเสียชีวิตก็ไม่มีการเอ่ยถึงเหตุการณ์นี้

อกาธา คริสตี้ หย่ากับอาร์ชี่ในที่สุด และแต่งงานครั้งที่สองกับ แมกซ์ มัลโลแวน ชายหนุ่มนักโบราณคดีผู้มีอายุน้อยกว่าเธอถึง ๑๔ ปี ทั้งสองใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข ตราบจนกระทั่งอกาธาจากไปด้วยโรคชราในปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ในวัย ๘๕ ปี

นักอ่านไม่ค่อยรู้ว่า นอกจากนวนิยายสืบสวนสอบสวนแล้ว อกาธายังเขียนนวนิยายรักเอาไว้อีก ๖ เรื่อง ภายใต้นามปากกา แมรี่ เวสต์มาคอตต์ (Mary Westmacott) ซึ่งเพิ่งมาเปิดเผยภายหลังว่าคือ อกาธา คริสตี้ หลังจากที่เธอเสียชีวิตไปนั่นเอง