The Curse of the Weeping Woman

นอกจากนวนิยายออนไลน์สนุกๆ ที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพจากนักเขียนมากมายแล้ว อ่านเอายังมีเรื่องหนังมาเล่าให้อ่านในคอลัมน์  “อ่านเอาเล่าหนัง” โดย โอ่ง – ภาสกร ศรีศุข ผู้มีความสนใจในเรื่องภาพยนตร์และมีความรักในการอ่านการเขียน เขาจึงเขียนมาเล่าให้ชาวอ่านเอาได้อ่านออนไลน์

ผู้กำกับ : Michael Chaves
ผู้อำนวยการสร้าง : James Wan, Gary Dauberman, Emile Gladstone
ผู้เขียนบท : Mikki Daughtry, Tobias Iaconis
นักแสดง : Linda Cardellini, Raymond Cruz, Patricia Velásquez
ดนตรีประกอบ : Joseph Bishara
ผู้กำกับภาพ : Michael Burgess
ผู้ตัดต่อ : Peter Gvozdas

เรื่องราว ‘ลาโยโรนา’ หญิงร่ำไห้ วิญญาณร้าย เธอติดอยู่ในโชคชะตาอันเลวร้ายที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของตนเอง คำกล่าวขานเรื่องราวของเธอโด่งดังทั่วโลกมายาวนาน เมื่อยามมีชีวิต เธอกดลูกตัวเองจมน้ำจากความโกรธแค้น และกระโดดลงสู่สายน้ำอันปั่นป่วนขณะร่ำไห้อย่างเจ็บปวด ยามนี้ เธอร่ำไห้นิรันดร และหากใครที่ได้ยินเสียงเพรียกแห่งความตายยามค่ำคืนของเธอต้องพบจุดจบ เธอคืบคลานในความมืด เรียกร้องหาเด็กๆ เพื่อนำมาแทนที่ลูกของตน ยิ่งเวลาผ่านไปนับศตวรรษ ความปรารถนาของเธอกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น รุนแรงยิ่งขึ้น และวิธีการของเธอก็น่ากลัวยิ่งขึ้นทุกที

ปี 1970 ที่ลอสแองเจลิส ลาโยโรนาแฝงกายในความมืด ติดตามเด็กชายที่ไม่สนใจฟังคำเตือนอันน่าขนลุกของนักสังคมสงเคราะห์สาวผู้เป็นมารดาที่คาดว่าลูกของตนกำลังอยู่ในอันตราย ไม่ช้าเธอและลูกของเธอก็ถูกดึงเข้าสู่ดินแดนเหนือธรรมชาติสุดสะพรึง ซึ่งเธอคิดว่าความหวังเพียงหนึ่งเดียวของพวกเธอที่จะรอดจากความแค้นของ ‘ลาโยโรนา’ อาจเป็นนักบวชผู้ไม่แยแสโลกและฝึกฝนเวทมนตร์เพื่อรับมือปีศาจนั่นเอง

สองสามีภรรยา Warrens ไม่ได้มีบทบาทใดๆ ในเรื่องนี้ และไม่ได้มาช่วย Anna ปราบผี ความเชื่อมโยงของหนังเรื่องนี้กับ The Conjuring-verse จึงน้อยมาก มันคือการสร้างหนังผีจากตำนานความเชื่อของเม็กซิกัน แต่พยายามเอามาโยงเข้ากับ The Conjuring-verse เพื่อให้หนังขายได้มากขึ้นมากกว่า แค่นั้นจริงๆ

The Curse of the Weeping Woman จึงเป็นหนังผีโลคัลที่ถูกพยายามให้เป็นโกลบอลหรือเป็น The Conjuring มากเกินไปจนทำให้เสน่ห์ความขลังของผีแม่ม่าย La Llorona มันหายไป คนดูไกลๆ อย่างเรายังไม่คล้อยตาม ยังไม่เชื่อ และยังไม่เข้าถึงที่มาที่ไปของนาง ส่งผลให้เราไม่กลัวนางอย่างที่ควรจะเป็น

ผี La Llorona ก็ตลก ขยันมาหลอกมาหลอนอยู่นั่น แต่มีโอกาสฆ่าหลายทีแล้วก็ไม่ฆ่าสักที คนดูก็ไม่รู้หรอกนะว่านางรอฤกษ์รอชัยอะไรอยู่รึเปล่าถึงจะค่อยฆ่าเด็กได้ แล้วเห็นหมอผีบอกนางมีพลังในความมืด แต่บางทีก็เห็นมาออกฤทธิ์ออกเดชในตอนกลางวัน ในขณะที่บางทีก็มาแต่ตอนกลางคืน ไอ้เราก็พยายามเข้าใจนะว่าบางทีผีมันอยากมาตอนไหนก็มา บางทีผีมันก็ไม่มีเหตุผล แต่ในส่วนของคนเองก็ตาม มันก็ยังมีจุดที่ “เฮ้ย มาได้ไง/มาจากไหน”

แต่ยังดีที่หนังยังอยู่ภายใต้ชื่อของ James Wan โปรดักชันต่างๆ รวมถึงการสร้างบรรยากาศ มันจึงออกมายังดูเป็นหนังผีที่แพง มีรสนิยม และมีกลิ่นอายของสไตล์ The Conjuring อยู่พอสมควร ฉากตุ้งแช่ (jump scare) มีบ่อยจนบางทีก็ตลกมากกว่าน่ากลัว แต่ฉากตุ้งแช่ของเขายังโอเคนะ ไม่ได้ห่วยจนเป็นหนังผีเกรดบี

ตัวละครหลักทั้งแม่ทั้งลูกก็แสดงดีกันหมดนะ รวมๆ แล้วทำให้แก่นเรื่องครอบครัวของหนังยังเข้มข้นอยู่ ดูน่าเอาใจช่วย ถึงแม้จะมีบ้างที่ทำอะไรโง่ๆ ไปบ้างตามประสาเด็ก แต่เราก็ยังเอาใจช่วย ส่วนหมอผีก็ดี ดูมีความขลัง พอเขาเข้ามามีบทบาทในบ้านปุ๊บ เราเองก็รู้สึกปลอดภัยขึ้นมาหน่อยทันที ตัวละครในเรื่องก็คงรู้สึกเช่นกัน

โดยสรุป The Curse of the Weeping Woman เป็นหนังผีอีกเรื่องในจักรวาล James Wan มีกลิ่นอาย The Conjuring แต่เนื้อเรื่องก็มีส่วนผูกกับเรื่องอื่นๆ น้อยนิดติ่งต้อย ความน่ากลัวหรือความหลอนของผีชะนีจอมคร่ำครวญก็ไม่ค่อยมากเท่าไหร่ จะออกไปทางตกอกตกใจเสียมากกว่า ฉากไคลแมกซ์ก็ไม่ได้พีกมากเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆ ในจักรวาลเดียวกัน

แต่อย่างไรก็ดี นี่ก็ยังไม่ใช่หนังที่แย่ที่สุดในจักรวาลอย่างแน่นอน (คือถือว่ายังห่างไกลจากคำว่าแย่อยู่เยอะ) และก็ยังเป็นหนังสยองขวัญที่ทำออกมาสนุกและมาตรฐานสูงกว่าหนังสยองขวัญเรื่องอื่นๆ อยู่ดี ใครเป็นแฟนหนังจักรวาลเดอะคอนจูริ่ง ไปดูเถอะ ไม่เสียหาย